2019.05.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.124.2019.1.AG
z 27 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą odszkodowania z tytułu powstrzymania się od działalności konkurencyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą odszkodowania z tytułu powstrzymania się od działalności konkurencyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. jest spółką akcyjną, w której Skarb Państwa pośrednio dysponuje większością głosów na zgromadzeniu wspólników i walnym zgromadzeniu. Od x lipca 2018 r. pracownik, zatrudniony dotychczas, na umowę o pracę został powołany na Członka Zarządu. Umowa o pracę została zakończona z dniem x czerwca 2018 r., natomiast od x lipca została zawarta umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Umowa o pracę nie zawierała klauzuli o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia, zawierała tylko klauzulę zakazu konkurencji w czasie trwania umowy o pracę (bez dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu). Natomiast w umowie o świadczenie usług w zakresie zarządzania strony zawarły klauzulę o zakazie konkurencji, zgodnie z którą Zarządzający jest zobowiązany w czasie trwania umowy oraz w okresie 6 miesięcy po ustaniu obowiązywania umowy, do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Z tytułu zakazu konkurencji Spółka jest zobowiązana wypłacić Zarządzającemu odszkodowanie w łącznej wysokości obliczonej jako 6-krotność miesięcznego wynagrodzenia. Odszkodowanie to, w części przypadającej na dany miesiąc będzie płatne w 6 miesięcznych ratach.

Umowa o Świadczenie Usług Zarządzania została rozwiązana z dniem x listopada 2018 r. W Spółce wynagrodzenia za dany miesiąc wypłacane są po zakończeniu miesiąca. W miesiącu lipcu 2018 r. Zarządzający otrzymał wynagrodzenie za czerwiec 2018 r. z tyt. umowy o pracę (w czerwcu nie był jeszcze Członkiem Zarządu). W sierpniu 2018 r. otrzymał wynagrodzenie za lipiec 2018 r. z tyt. świadczenia usług zarządzania. W kolejnych miesiącach – za kolejne miesiące świadczenia usług zarządzania. Ostatnie wynagrodzenie otrzymał w grudniu 2018 r. za listopad 2018 r. Począwszy od stycznia 2019 r. otrzymuje miesięczne raty odszkodowania z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji. Czyli pierwsza rata odszkodowania została wypłacona w styczniu, natomiast ostatnia rata odszkodowania zostanie wypłacona w czerwcu 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do ustalenia od jakiej części odszkodowania należy pobrać zryczałtowany podatek na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć również wypłacone w lipcu 2018 r. wynagrodzenie za czerwiec 2018 r. z tyt. umowy o pracę (w czerwcu 2018 r. pracownik nie był jeszcze Członkiem Zarządu)?

Należy zaznaczyć, że ewentualne przekroczenie wysokości wypłaconego odszkodowania ponad otrzymane wynagrodzenie w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania nastąpi przy wypłacie ostatniej raty odszkodowania, tj. w czerwcu 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie wypłacane Zarządzającemu, na podstawie zawartych w Umowie o Świadczenie Usług Zarządzania zapisów dotyczących zakazu konkurencji, podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30 ust 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dalej: ustawa o PIT).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 52. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków.

Jednym ze źródeł przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów zarządzania.

W myśl art. 31 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest Spółka, w której Skarb Państwa dysponuje bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na Zgromadzeniu Wspólników albo na Walnym Zgromadzeniu, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze Spółką w okresie 6 miesięcy poprzedzających miesiąc wypłaty odszkodowania.

Art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy ma zastosowanie wobec Spółki - Wnioskodawcy.

Do ustalenia od jakiej części wypłacanego odszkodowania z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji należy pobrać zryczałtowany podatek należy wziąć pod uwagę wynagrodzenie wypłacone w okresie 6 miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania. Pierwsza rata odszkodowania została wypłacona w styczniu 2019 r. dlatego bierze się pod uwagę wynagrodzenie wypłacone w miesiącach do lipca do grudnia 2018 r., czyli także wynagrodzenie za czerwiec z tytułu umowy o pracę, wypłacone w lipcu.

W art. 30 ust. 1 pkt 15 jest mowa o wynagrodzeniu otrzymanym przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze Spółką w okresie 6 miesięcy poprzedzających miesiąc wypłaty odszkodowania. Tak więc zapisy tego artykułu nie dają podstaw do pominięcia wynagrodzenia z umowy o pracę (wypłaconego w lipcu) przy ustalaniu przekroczenia.

Innymi słowy, przy ustalaniu przekroczenia, czy odszkodowanie z tytułu przestrzegania zakazu konkurencji przekroczy wysokość wynagrodzenia otrzymanego w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania uwzględnia się również wynagrodzenie za czerwiec z tytułu umowy o pracę wypłacone w lipcu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy wynika natomiast, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego odszkodowania.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 4 powołanej ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania (art. 30 ust. 3 ww. ustawy).

Z zacytowanego przepisu art. 30 ust. 1 pkt 15 wynika, że od odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji pobiera się zryczałtowany podatek dochodowym od osób fizycznych w wysokości 70%. Pobór podatku według tej stawki następuje wówczas, gdy kwota wypłaconego odszkodowania przekroczy wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania.

Zgodnie z literalnym brzmieniem tego przepisu, aby wypłata świadczenia była objęta jego dyspozycją, muszą być spełnione łącznie trzy przesłanki:

przychód powinien zostać osiągnięty przez podatnika z tytułu odszkodowania przyznanego na podstawie przepisów o zakazie konkurencji;
zobowiązanym do zapłaty odszkodowania jest spółka, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większości głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na podstawie porozumień z innymi osobami;
przychód powinien przekraczać wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania i tylko nadwyżką nad tą kwotą podlega opodatkowaniu.

Niespełnienie zatem którejkolwiek z powyższych przesłanek skutkuje niemożnością opodatkowania świadczenia według zasad wynikających z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest spółką, w której Skarb Państwa pośrednio dysponuje większością głosów na zgromadzeniu wspólników i walnym zgromadzeniu. Od x lipca 2018 r. pracownik, zatrudniony dotychczas, na umowę o pracę został powołany na Członka Zarządu. Umowa o pracę została zakończona z dniem x czerwca 2018 r., natomiast od x lipca została zawarta umowa o świadczenie usług w zakresie zarządzania. Umowa o pracę nie zawierała klauzuli o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia. Natomiast w umowie o świadczenie usług w zakresie zarządzania strony zawarły klauzulę o zakazie konkurencji. Z tytułu zakazu konkurencji Spółka jest zobowiązana wypłacić Zarządzającemu odszkodowanie w łącznej wysokości obliczonej jako 6-krotność miesięcznego wynagrodzenia. Odszkodowanie to, w części przypadającej na dany miesiąc będzie płatne w 6 miesięcznych ratach.

Wnioskodawca powziął wątpliwość do ustalenia od jakiej części odszkodowania należy pobrać zryczałtowany podatek na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy do ustalenia tej kwoty należy przyjąć również wypłacone w lipcu 2018 r. wynagrodzenie za czerwiec 2018 r. z tyt. umowy o pracę (w czerwcu 2018 r. pracownik nie był jeszcze Członkiem Zarządu).

Zauważyć należy, że sześciomiesięczny okres wskazany w art. 30 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy należy rozumieć jako okres sześciu miesięcy kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji.

Ponadto czy do wypłacanego odszkodowania (jego raty) będzie miała zastosowanie regulacja art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym celu będzie należało porównać wysokość całości odszkodowania wynikającą z umowy o zakazie konkurencji z wysokością wynagrodzenia otrzymanego przez Członka Zarządu zarówno z umowy o pracę jak i umowy o świadczenie usług zarządzania w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania, tj. w okresie od lipca 2018 roku do grudnia 2018 roku.

Jeżeli wynik obliczenia wykaże nadwyżkę kwoty odszkodowania nad wysokością tego wynagrodzenia, to począwszy od tego momentu ta nadwyżka odszkodowania będzie podlegała 70% zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podał, że przekroczenie wysokości wypłaconego odszkodowania ponad otrzymane wynagrodzenie w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc wypłaty odszkodowania nastąpi przy wypłacie ostatniej raty odszkodowania, tj. w czerwcu 2019 roku.

Zatem, odpowiadając wprost na pytanie Wnioskodawcy - do ustalenia od jakiej części odszkodowania należy pobrać zryczałtowany podatek na podstawie powołanego art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć również wypłacone w lipcu 2018 roku wynagrodzenie za czerwiec 2018 roku z tytułu umowy o pracę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin