Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.130.2019.5.MD
z 29 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.) uzupełnionym pismem z 18 kwietnia 2019 r. (data wpływu 25 kwietnia 2019 r.) oraz pismem z 6 maja 2019 r. (data wpływu 10 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego wraz z przylegającymi gruntami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 8 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.130.2019.2.MD, 0115-KDIT2-3.4011.106.2019.3.AD oraz pismem z 6 maja 2019 r. (data wpływu 10 maja 2019 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 29 kwietnia 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.130.2019.4.MD, 0115-KDIT2-3.4011.106.2019.6.AD.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 18 kwietnia i 6 maja 2019 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

10 kwietnia 2018 r. (po śmierci spadkodawcy) Wnioskodawca odziedziczył po cioci gospodarstwo rolne wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. Ciocia Wnioskodawcy natomiast nabyła przedmiotową nieruchomość, również w spadku po swoim synu, który zmarł w 2016 r. całe gospodarstwo to 2 hektary i 10 arów.

W przyszłości Wnioskodawca planuje sprzedać budynek mieszkalny wraz z gospodarczym oraz przylegające do niego pole, które wynosi 1,10 ha. Wnioskodawca posiada wykształcenie rolnicze i opłaca podatek rolny. Sprzedaż wyżej opisanego gospodarstwa Wnioskodawca planuje przed upływem 5 lat od nabycia, które miało miejsce w kwietniu 2018 r. Osoby kupujące zamierzają przedmiotowe grunty przeznaczyć na założenie nowego gospodarstwa rolnego.

Ponadto Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W przyszłości również planuje pozostałą część gruntów sprzedać jako działki budowlane tj. 0,80 ha. Wnioskodawca informuje że będzie to jednorazowa czynność.

Na pytanie Organu nr 1 „Czy oświadczenie zawarte w opisie zdarzenia przyszłego o treści: „Nadmieniam, iż posiadam wykształcenie rolnicze i opłacam podatek rolny” – oznacza, że Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne i prowadzi działalność rolniczą? Wnioskodawca wskazał, że podatek rolny opłaca od momentu nabycia gruntów w spadku, gdyż stanowią one grunty rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.

Na pytanie organu nr 2 „Czy nieruchomości mające być przedmiotem zbycia nabyte przez Wnioskodawcę w drodze spadku są wykorzystywane przez niego w jego działalności rolniczej?” Wnioskodawca wskazał, że nieruchomości mające być przedmiotem zbycia nabyte w drodze spadku są wykorzystywane w działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej.

Na pytanie organu nr 4 „Jeżeli nieruchomości mające być przedmiotem zbycia nie są wykorzystywane na cele działalności rolniczej, to w jaki konkretnie sposób Wnioskodawca wykorzystuje je od momentu nabycia? Proszę o podanie rodzaju wykonywanych prac.” Wnioskodawca wskazał że nieruchomości mające być przedmiotem zbycia są wykorzystywane na cele działalności rolniczej. Łąki są regularnie koszone, a grunty rolne zasiewane zbożem.

Nieruchomości mające być przedmiotem zbycia od momentu nabycia do momentu planowanego zbycia nie są przedmiotem najmu, dzierżawy/nieodpłatnego użyczenia. Tym samym Wnioskodawca nie czerpie pożytku z tego tytułu wręcz odwrotnie. To on musi zapłacić innym rolnikom aby dokonali wykoszenia traw czy innych prac polowych.

Na pytanie Organu nr 6 „Co jest przyczyną sprzedaży domu jednorodzinnego, budynku gospodarczego wraz z gruntami?” Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż domu jednorodzinnego, budynku gospodarczego wraz z gruntami jest podyktowana koniecznością wynikającą z sytuacji życiowej Wnioskodawcy. Jest osobą starszą i prowadzenie gospodarstwa i utrzymanie domu jest ponad jego możliwości finansowe. Budynek mieszkalny i budynek gospodarczy wymagają kapitalnego remontu co wiąże się z ogromnymi kosztami. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na spłatę pożyczki, która musiała zaciągnąć aby zapłacić podatek od spadków i darowizn. Ok. 60.000 zł.

Ewentualna sprzedaż pozostałej części działek jest podyktowana sytuacją życiową Wnioskodawcy. Z każdym kolejnym rokiem będzie mu coraz trudniej dbać o grunty aby nie stały się nieużytkami. Wcześniej Wnioskodawca wspomina, że musi prosić osoby obce aby dokonywały niezbędnych prac polowych.

Nieruchomości zostaną zbyte w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca je nabył.

Wnioskodawca nie planuje występować o zmianę przeznaczenia opisanych we wniosku nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego, nie będzie wnosić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla całości, czy też części działek. Nie zamierza również podjąć jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości czy tez uatrakcyjnienia gruntu, w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podjąć żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Na pytanie Organu nr 11 „Na jakie cele zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, czy na cele działalności gospodarczej (w tym działalności rolniczej), czy na cele osobiste (jeżeli tak, to jaki to cel)?” Wnioskodawca wskazał, że środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na cele osobiste., które opisał w pkt 6.

Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży nieruchomości i tym samym nie składał deklaracji VAT-7 ani nie odprowadzał podatku VAT oraz nie dokonywał zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R.

Wnioskodawca nie posiad innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży domu mieszkalnego, budynku gospodarczego wraz z przylegającym polem w 2019 r. również pozostałe grunty planuje sprzedać przed upływem 5 lat od momentu nabycia.

W piśmie z 6 maja 2019 r. Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie Organu „czy Wnioskodawca dokonał już podziału gruntu (0,80 ha), o którym mowa w pytaniu nr 2.2 na działki budowlane?” Wnioskodawca wskazał, że nie dokonał podziału gruntu (0,80 ha) na działki budowlane.

Na pytanie Organu „czy Wnioskodawca planuje przed sprzedażą dokonać podziału gruntu (0,80 ha), o którym mowa w pytaniu nr 2.2 na działki budowlane?” Wnioskodawca podał, że nie planuje przed sprzedażą dokonać podziału gruntu.

Na pytanie Organu „ile działek budowlanych powstanie w wyniku ww. podziału?” Wnioskodawca wskazał, że nie jest w stanie określić ile działek powstałoby w wyniku podziału ponieważ tego nie planuje.

Na pytanie Organu „ile działek budowlanych jest przedmiotem pytania nr 2.2?” Wnioskodawca podała, że jest to grunt o pow. 0,80 ha i nie jest w stanie określić ile działek powstałoby w wyniku podziału.

Na pytanie Organu „Czy wytworzone płody rolne wskazane w uzupełnieniu, Wnioskodawca wykorzystuje na własne potrzeby? Wnioskodawca wskazał, że płody rolne wskazane w uzupełnieniu wykorzystuje na własne potrzeby.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż domu jednorodzinnego, budynku gospodarczego wraz z gruntami nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż domu i budynku gospodarczego wraz z gruntami rolnymi nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.) dalej zwanej ustawą o VAT lub ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.
  
  

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11.12.2006, Nr 347, str. 1, ze zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego wraz z przylegającymi gruntami.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku, wynika że Wnioskodawca odziedziczył gospodarstwo rolne wraz z budynkiem mieszkalnym i gospodarczym. Całe gospodarstwo to 2 hektary i 10 arów. Wnioskodawca planuje sprzedać budynek mieszkalny wraz z gospodarczym oraz przylegające do niego pole, które wynosi 1,10 ha. W przyszłości Wnioskodawca planuje również sprzedać pozostałą część gruntów.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku ze sprzedażą opisanej nieruchomości tj. budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego wraz z przylegającym polem – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie można stwierdzić, że Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w celu dalszej odprzedaży, czy w celach zarobkowych, gdyż otrzymał ją w drodze spadku. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych z własnej działalności rolniczej. Jak podał płody rolne wykorzystuje na własne potrzeby. Co prawda z treści wniosku wynika, że nieruchomość mająca być przedmiotem zbycia jest wykorzystywana w działalności rolniczej, jednak Wnioskodawca nie czerpie pożytku z tego tytułu wręcz odwrotnie, to on musi zapłacić innym rolnikom aby dokonali wykoszenia traw, czy innych prac polowych. Łąki są regularnie koszone, a grunty rolne zasiewane zbożem. Wnioskodawca wskazał, że środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na cele osobiste, a sprzedaż domu jednorodzinnego, budynku gospodarczego wraz z przylegającym polem jest podyktowana koniecznością wynikającą z sytuacji życiowej Wnioskodawcy. Jest on osobą starszą i prowadzenie gospodarstwa i utrzymanie domu jest ponad jego możliwości finansowe.

Ponadto jak wskazano nieruchomości zostaną zbyte w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca je nabył. Wnioskodawca nie planuje występować o zmianę przeznaczenia opisanych we wniosku nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego, nie będzie wnosić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla całości, czy też części działek. Nie zamierza również podjąć jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości nieruchomości, czy też uatrakcyjnienia gruntu, w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie podjął i nie zamierza podjąć żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży nieruchomości oraz nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Wobec powyższego należy uznać, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy zbycie budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego wraz z przylegającym gruntem nie będzie stanowiło działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawcy w przedmiocie zbycia tej nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

Zatem dokonując sprzedaży nieruchomości opisanej we wniosku tj. budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego wraz z przylegającym gruntem Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży wskazanych nieruchomości, a dostawę tych nieruchomości czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, dokonując sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku mieszkalnego, budynku gospodarczego wraz z przylegającymi gruntami. W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.