Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.152.2019.3.JM
z 31 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja 2019 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 28 maja 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – jest prawidłowe;

• możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy oraz możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 maja 2019 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 28 maja 2019 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność nierejestrową, jako dodatkowe zajęcie po pracy, polegającą na wstępnym sprawdzaniu samochodów dla osób fizycznych potencjalnie zainteresowanych zakupem samochodu (sprawdzanie grubości lakieru, korozji, wizualna ocena: stanu silnika, zużycia wnętrza samochodu, wytarcia tapicerki, stanu ogumienia itp.). Sprawdzanie nie odbywa się w żadnym warsztacie ani na stacji diagnostycznej, Wnioskodawca nie wystawia pisemnej opinii, która mogłaby zostać użyta w sądzie albo w innych instytucjach. Przewidywana wartość sprzedaży usług nie przekroczy 200.000 zł. Wnioskodawca prowadzi uproszczoną ewidencję sprzedaży. Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa, usługa polega wyłącznie na sprawdzeniu stanu samochodu bez jakiegokolwiek doradzania co do jego kupna i nie odbywa się to w formie udzielania porad. Wnioskodawca nie przekracza miesięcznie limitu przychodu stanowiącego 50% minimalnego wynagrodzenia. Wnioskodawca nie przekracza i nie zamierza przekroczyć w roku podatkowym kwoty 20.000 zł. Płatność za usługi zazwyczaj Wnioskodawca otrzymuje przelewem, jednak nie wszyscy klienci w przelewie czytelnie zaznaczają rodzaj wykonanej usługi, na co Wnioskodawca nie ma wpływu. Klientom Wnioskodawca nie przedkłada żadnej pisemnej opinii ani zaświadczeń, które mogłyby zostać użyte w innych instytucjach, Wnioskodawca nie wykonuje usługi w warsztacie ani na stacji diagnostycznej, a udzielone w ramach usługi informacje dotyczące samochodu w żaden sposób nie stanowią o dopuszczeniu pojazdu do ruchu, nie mają charakteru ekspertyz technicznych.

W odpowiedzi na pismo Nr 0113-KDIPT1-3.4012.152.2019.1.JM z dnia 30 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca informuje, że: 1. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów ani świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.). 2. Ponieważ w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) brak jednoznacznie usługi polegającej na sprawdzaniu samochodów przed zakupem, zdaniem Wnioskodawcy powyższą działalność powinno zakwalifikować się w 96.09.19.0 „Pozostałe różnorodne usługi, gdzie indziej niesklasyfikowane”. Jeżeli zastosowana przez Wnioskodawcę klasyfikacja jest nieprawidłowa, to Wnioskodawca prosi o podanie prawidłowego numeru PKWiU. 3. Wnioskodawca wykonuje usługi dla osób prywatnych, czyli mogą to być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi. 4. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę w formie przelewów i w gotówce. 5. Wnioskodawca nie otrzymuje zapłaty za świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy za pośrednictwem karty płatniczej przy użyciu terminala. 6. Wnioskodawca otrzymuje w całości zapłatę za świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej przelewem na rachunek bankowy lub w gotówce. 7. W uproszczonej ewidencji sprzedaży Wnioskodawca wykazuje, czego dotyczyła usługa, w przelewie klienci nie zawsze to określają. 8. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów bądź świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519).

W odpowiedzi na pismo Nr 0113-KDIPT1-3.4012.152.2019.2.JM z dnia 22 maja 2019 r. Wnioskodawca informuje, że: 1. Działalność Wnioskodawca prowadzi od maja 2018 r. 2. Wnioskodawca nie rozpoczął prowadzenia działalności gospodarczej przed 1 stycznia 2018 r. 3. Wartość wykonywanych usług nie przekroczyła w 2018 r. kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. 4. Prowadzenie działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął w trakcie 2018 r. 5. Wnioskodawca nie rozpoczął prowadzenia działalności gospodarczej przed dniem 1 stycznia 2018 r. 6. Obrót zrealizowany w 2018 r. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania tych czynności kwoty 20 000 zł. 7. Wnioskodawca nie rozpoczął prowadzenia działalności gospodarczej po dniu 31 grudnia 2018 r. 8. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. 9. Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie był/jest obowiązany do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Uzyskana od Organu odpowiedź na złożony wniosek ma na celu upewnić Wnioskodawcę w prawidłowości bądź nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy. 10. Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie przestał spełniać warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wykonując powyższą usługę Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy w związku z wykonywaną usługą Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia na mocy paragrafu 2 i 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1. Opierając się na interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10.11.2016 r. nr 2461-IBPP1.4512.641.2016.1.AL dotyczącej zwolnienia podmiotowego rzeczoznawcy techniki samochodowej Wnioskodawca uważa, iż ze względu na rodzaj wykonywanych przez Wnioskodawcę usług Wnioskodawca postępuje prawidłowo korzystając ze zwolnienia od podatku VAT.

Ad. 2. Wątpliwość wynika z braku szczegółowej definicji w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów (taką informację Wnioskodawca uzyskał telefonicznie w Krajowej Izbie Skarbowej). Jednakże opierając się na: Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 8 listopada 2017 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach oraz rozporządzeniu z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach, i zaczerpniętej z tych dokumentów definicji badania technicznego, okresowego badania technicznego i dodatkowego badania technicznego Wnioskodawca uważa, że wykonywana przez Wnioskodawcę usługa nie mieści się w katalogu usług nieobjętych zwolnieniem ujętych w paragrafie 4 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – jest prawidłowe;

• możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
        
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Natomiast przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność nierejestrową, jako dodatkowe zajęcie po pracy, polegającą na wstępnym sprawdzaniu samochodów dla osób fizycznych potencjalnie zainteresowanych zakupem samochodu (sprawdzanie grubości lakieru, korozji, wizualna ocena: stanu silnika, zużycia wnętrza samochodu, wytarcia tapicerki, stanu ogumienia itp.). Sprawdzanie nie odbywa się w żadnym warsztacie ani na stacji diagnostycznej, Wnioskodawca nie wystawia pisemnej opinii, która mogłaby zostać użyta w sądzie albo w innych instytucjach. Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa, usługa polega wyłącznie na sprawdzeniu stanu samochodu bez jakiegokolwiek doradzania co do jego kupna i nie odbywa się to w formie udzielania porad. Działalność Wnioskodawca prowadzi od maja 2018 r. Wartość wykonywanych usług nie przekroczyła w 2018 r. kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów ani świadczenia usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy 200.000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – wykonywane przez Wnioskodawcę usługi nie stanowią usług doradczych, bowiem Wnioskodawca nie świadczy i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa, usługa polega wyłącznie na sprawdzeniu stanu samochodu bez jakiegokolwiek doradzania co do jego kupna i nie odbywa się to w formie udzielania porad, to nie stanowią one usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W związku z okolicznością, że wartość wykonywanych usług nie przekroczyła w 2018 r. kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, to świadczenie ww. usług mogło korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy. W związku z okolicznością, że przewidywana wartość sprzedaży usług nie przekroczy 200 000 zł, to wykonywane przez Wnioskodawcę usługi mogą nadal korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu przekroczenia kwoty sprzedaży w wysokości 200 000 zł.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do możliwości korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, należy zauważyć, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy, który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnienia z powyższego obowiązku od dnia 1 stycznia 2019 r., reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519), zwane dalej „rozporządzeniem”.

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Stosownie do treści § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ze względu na wysokość osiągniętego obrotu jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczy podmiotu.

Zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W poz. 37 załącznika do rozporządzenia, jako czynność korzystającą ze zwolnienia, wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
    
    

W myśl § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f-h, jeżeli świadczenie tych usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Tym samym § 4 rozporządzenia zawiera katalog czynności, do których nie mają zastosowania zwolnienia przedmiotowe, podmiotowe oraz podmiotowo-przedmiotowe. Oznacza to, że podatnik dokonujący czynności wymienionych w ww. przepisie nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;
  

• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
  

• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia, chyba że zachodzą przesłanki z § 4 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykonuje usługi dla osób prywatnych, czyli mogą to być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi. Wnioskodawca nie przekracza i nie zamierza przekroczyć w roku podatkowym kwoty 20.000 zł.

Obrót zrealizowany w 2018 r. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania tych czynności kwoty 20 000 zł. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wnioskodawca otrzymuje zapłatę w formie przelewów i w gotówce. Wnioskodawca otrzymuje w całości zapłatę za świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej przelewem na rachunek bankowy lub w gotówce. W uproszczonej ewidencji sprzedaży Wnioskodawca wykazuje, czego dotyczyła usługa. Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów bądź świadczenia usług, o których mowa w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W analizowanej sprawie, w przypadku przyjmowania zapłaty za wykonywane usługi przelewem Wnioskodawca wskazał, że otrzymuje w całości zapłatę za świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej przelewem na rachunek bankowy lub w gotówce oraz w uproszczonej ewidencji sprzedaży Wnioskodawca wykazuje, czego dotyczyła usługa. A zatem należy stwierdzić, że w tym przypadku spełnione są warunki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika do tego rozporządzenia. Przy czym, co istotne, usługi które są świadczone przez Wnioskodawcę nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży usług (innych niż wymienione w § 4 rozporządzenia) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymuje w całości zapłatę za świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana.

Odnosząc się do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku otrzymywania zapłaty za świadczone usługi gotówką, należy zauważyć, że takie czynności nie mogą korzystać z ww. zwolnienia w oparciu o § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, ponieważ taka płatność nie spełnia warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie ww. przepisu rozporządzenia. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w takich okolicznościach nie zostaną spełnione warunki konieczne do korzystania ze zwolnienia świadczonych usług z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 37 załącznika, ponieważ zapłata za świadczone usługi nie następuje w sposób określony w tym przepisie. Dla tego rodzaju usług Wnioskodawca mógł korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, z uwagi na okoliczność, że obrót zrealizowany w 2018 r. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczył w proporcji do okresu wykonywania tych czynności kwoty 20 000 zł. W związku z okolicznością, że Wnioskodawca nie przekracza i nie zamierza przekroczyć w roku podatkowym kwoty 20 000 zł, to dla tego rodzaju usług Wnioskodawca może nadal korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej do czasu przekroczenia obrotu całej sprzedaży zrealizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.