2019.06.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.131.2019.2.RW
z 10 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2019 r. (data wpływu 5 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 29 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W dniu 29 maja 2019 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie zakresu pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca podejmuje jednoosobową działalność gospodarczą, której zgłoszenia już dokonał w CEIDG.

Działalność będzie wykonywana na terytorium kraju. Gotowe produkty mogą być sprzedawane na terenie Unii Europejskiej, bądź eksportowane poza jej terytorium.

Przedmiotem działalności będzie produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych (w tym biżuterii) oraz produkcja, naprawa i konserwacja mebli i ram okiennych. Wymieniony zakres działalności Wnioskodawca uwidocznił w wybranych odpowiednio kodach PKD, tj.:

Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych – 23.41.Z,

Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych – 32.12.Z,

Produkcja pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowana – 32.99.Z,

Naprawa i konserwacja mebli – 95.24.Z,

Produkcja pozostałych mebli – 31.09.Z.

W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, Wnioskodawca przewiduje, że wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w tym roku podatkowym 200.000,00 zł, stąd też Wnioskodawca zamierza korzystać ze zwolnienia z tytułu podatku od towarów i usług w oparciu o art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Materiałami wykorzystywanymi do wyrobów ceramicznych będą surowce naturalne (glina, drewno, rzemienie, sznurki) oraz kamienie nieszlachetne i półszlachetne. Do żadnych wyrobów Wnioskodawcy nie będą wykorzystywane materiały, towary czy metale, o których mowa w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług (w szczególności metale szlachetne). Przedmiotem działalności nie będą również usługi jubilerskie sklasyfikowane jako PKD 32.12.Z „Produkcja wyrobów jubilerskich i podobnych”, która obejmuje: obróbkę pereł, szlifowanie kamieni szlachetnych i półszlachetnych, włączając kamienie szlachetne przemysłowe, syntetyczne i odtworzone kamienie szlachetne i półszlachetne; produkcję biżuterii z metali szlachetnych lub metali nieszlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi lub jako połączenie metali szlachetnych z kamieniami szlachetnymi lub półszlachetnymi lub z innymi materiałami oraz produkcję wyrobów złotniczych z metali szlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ramach prowadzonej działalności przedmiotem dostaw nie będą towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc opisaną w poz. 74 wniosku działalność gospodarczą Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług i tym samym nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup materiałów, towarów, sprzętu oraz innych kosztów związanych z uzyskiwanymi przychodami a obarczonych tym podatkiem?

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że: „Wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, tj. prawa korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Część druga zdania kształtującego pytanie zawarte we wnioski (poz. 75) jest jedynie jego podsumowaniem (…)”.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT:

w związku z nieprzekroczeniem limitu obrotów, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
w związku z tym, że Wnioskodawca nie będzie sprzedawać towarów ani też świadczyć usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Korzystając natomiast ze zwolnienia, tj. nie będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup materiałów, towarów, sprzętu oraz innych kosztów związanych z uzyskiwanymi przychodami, a obarczonych tym podatkiem.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku odnosi się wyłącznie do zakupów dokonywanych przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży – na mocy art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawi przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że w załączniku nr 12 do ustawy określona jest lista towarów, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9.

Ze przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 kwietnia 2019 r. rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą, której zgłoszenia dokonał w CEIDG. Działalność będzie wykonywana na terytorium kraju. Gotowe produkty mogą być sprzedawane na terenie Unii Europejskiej, bądź eksportowane poza jej terytorium. Przedmiotem działalności będzie produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych (w tym biżuterii) oraz produkcja, naprawa i konserwacja mebli i ram okiennych. Wymieniony zakres działalności Wnioskodawca uwidocznił w wybranych odpowiednio kodach PKD, tj.: Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych – 23.41.Z, Produkcja sztucznej biżuterii i wyrobów podobnych – 32.12.Z, Produkcja pozostałych wyrobów, gdzie indziej niesklasyfikowana – 32.99.Z, Naprawa i konserwacja mebli – 95.24.Z, Produkcja pozostałych mebli – 31.09.Z. W związku z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, Wnioskodawca przewiduje, że wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w tym roku podatkowym 200.000,00 zł. Materiałami wykorzystywanymi do wyrobów ceramicznych będą surowce naturalne (glina, drewno, rzemienie, sznurki) oraz kamienie nieszlachetne i półszlachetne. Do żadnych wyrobów Wnioskodawcy nie będą wykorzystywane materiały, towary czy metale, o których mowa w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług (w szczególności metale szlachetne). Przedmiotem działalności nie będą również usługi jubilerskie sklasyfikowane jako PKD 32.12.Z „Produkcja wyrobów jubilerskich i podobnych”, która obejmuje: obróbkę pereł, szlifowanie kamieni szlachetnych i półszlachetnych, włączając kamienie szlachetne przemysłowe, syntetyczne i odtworzone kamienie szlachetne i półszlachetne; produkcję biżuterii z metali szlachetnych lub metali nieszlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi lub kamieniami szlachetnymi i półszlachetnymi lub jako połączenie metali szlachetnych z kamieniami szlachetnymi lub półszlachetnymi lub z innymi materiałami oraz produkcję wyrobów złotniczych z metali szlachetnych platerowanych metalami szlachetnymi.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że w ramach prowadzonej działalności przedmiotem dostaw nie będą towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy prowadząc opisaną we wniosku działalność gospodarczą będzie mógł korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności nie będzie dokonywał dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy oraz świadczył usług jubilerskich – będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia od podatku do chwili, gdy wartość sprzedaży przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Dodatkowo tut. organ wyjaśnia, że podstawowe zasady dokonywania odliczenia podatku naliczonego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawarte zostały w treści art. 86 ustawy. I tak, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższej regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania np. do czynności zwolnionych od podatku VAT.

Jednakże, mając na względzie treść uzupełnienia wniosku, w którym Wnioskodawca wskazał, że: „Wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, tj. prawa korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Część druga zdania kształtującego pytanie zawarte we wnioski (poz. 75) jest jedynie jego podsumowaniem (…)”, analiza złożonego wniosku w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup materiałów, towarów, sprzętu oraz innych kosztów związanych z uzyskiwanymi przychodami – zgodnie z wolą Wnioskodawcy – stała się bezprzedmiotowa i nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin