Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.254.2019.2.MT
z 24 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2019 r. (data wpływu 9 kwietnia 2019 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 czerwca 2019 r. (data nadania 6 czerwca 2019 r., data wpływu 11 czerwca 2019 r.) na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.254.2019.1.MT z dnia 13 maja 2019 r. (data nadania 13 maja 2019 r., data doręczenia 3 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr 0114-KDIP3-1.4011.254.2019.1.MT z dnia 13 maja 2019 r. (data nadania 13 maja 2019 r., data doręczenia 3 czerwca 2019 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku.

Pismem z dnia 6 czerwca 2019 r. (data nadania 6 czerwca 2019 r., data wpływu 11 czerwca 2019 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym (ma miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce) zgodnie z art. 3 ust. 1 a pkt 1 i 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim (między małżonkami obowiązuje wspólność majątkowa małżeńska).

Wnioskodawca nabył kilka lokali mieszkalnych na rynku wtórnym, jak również zamierza nabyć w przyszłości kolejne lokale/spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na rynku pierwotnym lub na rynku wtórnym (dalej „Lokale mieszkalne”). Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje najem. W związku z tym nabyte Lokale mieszkalne Wnioskodawca wprowadził (i będzie wprowadzał w przyszłości) do ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 22d ust. 2 ustawy o PIT.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest (i nie będzie) nabywanie lokali mieszkalnych w celu ich bezpośredniej odsprzedaży. Wnioskodawca nie będzie zatem traktował Lokali mieszkalnych jako towary handlowe. Wnioskodawca nabywa Lokale mieszkalne celem ich wykorzystywania w działalności gospodarczej w zakresie najmu. Określona we wpisie do CEIDG działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje: wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (kod PKD: 68.20.Z). Od następnego miesiąca następującego po dniu wprowadzenia Lokali mieszkalnych do ewidencji środków trwałych, Wnioskodawca zalicza w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Lokali mieszkalnych ustalone według właściwej stawki.

W przyszłości może jednak wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia jednego lub kilku Lokali mieszkalnych. Odpłatne zbycie Lokali mieszkalnych nie będzie polegało na ich wniesieniu w formie wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że we wniosku odnosi się do następujących lokali mieszkalnych zakupionych przez niego w poniższych datach w celu ich wynajmu:

• Lokal nr 52 – data nabycia: 21 grudnia 2017 r.
  

• Lokal nr 57– data nabycia: 21 grudnia 2017 r.
  

• Lokal nr 14 – data nabycia: 29 marca 2019 r.
  
  
  

Wnioskodawca wskazał również przepisy prawa podatkowego będące przedmiotem interpretacji, nr rachunku bankowego, na który ma zostać zwrócona opłata. – oraz złożył oświadczenie i podpis w brzmieniu aktualnie obowiązującym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne zbycie lokali mieszkalnych wynajmowanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT?
   
2. Czy w przypadku, gdy odpłatne zbycie Lokali mieszkalnych nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, uzyskany z tego tytułu przychód będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie ustawy o PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku odpłatnego zbycia lokali mieszkalnych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie najmu, Wnioskodawca powinien zakwalifikować przychód uzyskany z ich odpłatnego zbycia do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie wskazanego przepisu wprowadzona została zasada, zgodnie z którą przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód, zaś w przypadkach enumeratywnie wskazanych w ustawie - przychód.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o PIT źródłami przychodów są m. in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3)
  

• odpłatne zbycie
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (pkt 8).

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

• środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  

• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
  

• składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
  

• składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
  

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ww. ustawy).

Z treści art. 14 ust. 2c powoływanej ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów, z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o PIT, który określa zasady opodatkowania dochodu m.in. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Mając na względzie powołane przepisy prawne (tj. treść art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz 14 ust. 2c ustawy o PIT) oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego (w szczególności fakt, iż Wnioskodawca nie nabywa nieruchomości w celu ich odsprzedaży lecz w celu wykorzystania w ramach działalności gospodarczej w zakresie najmu), stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży Lokali mieszkalnych, będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe, przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2016 r., nr ITPB1/4511-443/16/AK: „Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży lokali mieszkalnych, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego sprzedaż tę należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego M art. 10 ust. I pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2015 r., nr ITPB1/4511-1070/15/AK: „Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego sprzedaż tę należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.”

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2016 r., nr 2461-IBPB-l-l.4511.493.2016.2.MJ: „Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że skoro wskazany we wniosku budynek częściowo wykorzystywany (wynajmowany) w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, jest w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, budynkiem mieszkalnym (wskazanie Wnioskodawcy w tym zakresie przyjęto, jako element zdarzenia przyszłego), a w budynku tym nie istnieją lokale, będące przedmiotem odrębnej własności, to brak jest przesłanek do uznania, że sprzedaż tego budynku wraz z gruntem, na którym jest posadowiony, stanowić będzie przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, co skutkowałoby koniecznością opodatkowania dochodu osiągniętego ze sprzedaży ww. nieruchomości w ramach źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF. W konsekwencji, zważywszy, że sprzedaż ta nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta (2003 r.), nie będzie ona skutkować powstaniem u Wnioskodawcy przychodu podatkowego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 UPDOF.”
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o PIT źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  

• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  

• prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  

• innych rzeczy,
  

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jeżeli więc Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia Lokali mieszkalnych po upływie 5 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich nabycie, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie ustawmy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 cytowanej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
     
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
     
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednakże w myśl art. 14 ust. 2c omawianej ustawy podatkowej do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, mających charakter mieszkalny, zastosowanie znajduje przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje najem. Wnioskodawca nabył kilka lokali mieszkalnych na rynku wtórnym, jak również zamierza nabyć w przyszłości kolejne lokale/spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na rynku pierwotnym lub na rynku wtórnym (dalej „Lokale mieszkalne”). W związku z tym nabyte Lokale mieszkalne Wnioskodawca wprowadził (i będzie wprowadzał w przyszłości) do ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 22d ust. 2 ustawy o PIT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest (i nie będzie) nabywanie lokali mieszkalnych w celu ich bezpośredniej odsprzedaży. Wnioskodawca nie będzie zatem traktował Lokali mieszkalnych jako towary handlowe. Wnioskodawca nabywa Lokale mieszkalne celem ich wykorzystywania w działalności gospodarczej w zakresie najmu. W przyszłości może jednak wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca dokona odpłatnego zbycia jednego lub kilku Lokali mieszkalnych. Lokale będące przedmiotem sprzedaży Wnioskodawca nabył w 2017 i 2019 r.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w omawianej sprawie z tytułu odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych lokali mieszkalnych, nie powstanie przychód z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek (dotyczący lokali mieszkalnych) zawarty we wskazanym wyżej art. 14 ust. 2c ww. ustawy.

Skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.