2019.06.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.246.2019.1.NL
z 24 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przy założeniu, że przychody Spółki w 2019 r. nie przekroczą limitu, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i Spółka posiada status małego podatnika w 2019 r., Spółka będzie uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów niezaliczanych do zysków kapitałowych uzyskanych w 2019 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy przy założeniu, że przychody Spółki w 2019 r. nie przekroczą limitu, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i Spółka posiada status małego podatnika w 2019 r., Spółka będzie uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów niezaliczanych do zysków kapitałowych uzyskanych w 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, komplementariuszem w T. Spółka komandytowa. Wnioskodawca został zarejestrowany w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 08 grudnia 2017 r., a jego kapitał zakładowy wynosi 5.000 zł i został pokryty w całości wkładami pieniężnymi. Wnioskodawca nie został utworzony w ramach podziału, połączenia lub przekształcenia. W roku podatkowym 2019, Wnioskodawca posiada status małego podatnika w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036) - tj. wartość przychodu Wnioskodawcy ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro.

W roku podatkowym 2019, Wnioskodawca nie osiągnął przychodów ze sprzedaży, przekraczających równowartość 1.200.000 euro w przeliczeniu na złotówki według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i planuje dokonać zakupu nieruchomości będącej działką budowlaną (dalej: „Nieruchomość”), której właścicielem jest T. Spółka komandytowa. Zapłata za nieruchomość nastąpi poprzez kompensatę wartości pożyczki udzielonej uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz T. Spółka komandytowa oraz umówionej ceny sprzedaży Nieruchomości.

Wnioskodawca po zakupie Nieruchomości rozpocznie na niej inwestycję budowlaną (dalej: „Inwestycja”) polegającą na wybudowaniu i sprzedaży kilku budynków w zabudowie bliźniaczej, w których będą wydzielone lokale mieszkalne (dalej: „Segmenty”).

Sprzedaż poszczególnych Segmentów będzie odbywać się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1468, dalej: „ustawa deweloperska”). Wnioskodawca będzie zawierał w trakcie 2019 r. umowy deweloperskie w rozumieniu ustawy deweloperskiej oraz będzie otrzymywał świadczenia pieniężne od nabywców na poczet ceny nabycia prawa własności lokali mieszkalnych wydzielonych w poszczególnych Segmentach. Wnioskodawca może także w 2019 r. uzyskiwać przychody z tytułu sprzedaży Segmentów w ramach realizowanej Inwestycji, tj. przychody związane z zawarciem aktu notarialnego przenoszącego prawo własności do Segmentu.

Kupujący będą wpłacać na rachunek powierniczy środki w określonej wysokości, które to środki w dalszej kolejności uwalniane będą przez bank na rzecz Wnioskodawcy (dalej: „Zaliczki”). Zgodnie z przepisami ustawy deweloperskiej (m.in. zgodnie z art. 29), kupujący może w określonych sytuacjach odstąpić od umowy oraz żądać zwrotu wpłaconych na rzecz Wnioskodawcy kwot.

Po spełnieniu wszystkich zobowiązań wynikających z umowy deweloperskiej przez obie strony umowy, a także po zrealizowaniu wszystkich obowiązków nałożonych na Wnioskodawcę przez bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa regulujące kwestie związane z budową budynków mieszkalnych, Wnioskodawca przeniesie na nabywców prawo własności Segmentów w formie aktu notarialnego.

Wnioskodawca planuje zakończyć budowę Inwestycji w 2019 r. oraz zawrzeć kilka umów deweloperskich jeszcze w 2019 r. lub aktów notarialnych przenoszących prawo własności Segmentów.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy założeniu, że przychody Spółki w 2019 r. nie przekroczą limitu, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a Spółka posiada status małego podatnika w 2019 r., Spółka będzie uprawniona do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów niezaliczanych do zysków kapitałowych uzyskanych w 2019 r.?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów niezaliczanych do zysków kapitałowych uzyskanych w 2019 r.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie posiadała prawo do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów uzyskanych w 2019 r., innych niż te zaliczane do zysków kapitałowych, w tym dochodów ze sprzedaży Segmentów wg stawki 9% przy założeniu, że:

Spółka będzie posiadać w 2019 r. status małego podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
Spółka nie uzyska przychodu przekraczającego w 2019 r. równowartości 1.200.000 euro, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do wyliczenia której to kwoty Spółka nie będzie brała pod uwagę otrzymanych Zaliczek.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Wskazany przepis zawiera także szereg wyłączeń w ust. la, lb oraz lc. Dodatkowo, zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy stosują stawkę 9%, jeżeli posiadają status małego podatnika, przy czym warunek ten nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. la i lc, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Żadne z powyżej wskazanych wyłączeń nie ma zastosowania do Wnioskodawcy. Biorąc zatem pod uwagę sytuację Wnioskodawcy, należy uznać, że spełnia ona wszystkie przesłanki do opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów ze sprzedaży Segmentów wg stawki 9%, przy zachowaniu limitu przychodów, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do zastosowania 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do dochodów niezaliczanych do zysków kapitałowych uzyskanych w 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena, czy Wnioskodawca posiada w 2019 r. status tzw. małego podatnika. Wskazanie Wnioskodawcy w tym zakresie potraktowano jako element niepodlegającego ocenie opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2159) od 1 stycznia 2019 r. wprowadzone zostały zmiany dotyczące art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

19% podstawy opodatkowania;
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Stawka 9% podstawy opodatkowania ma jednak zastosowanie wyłącznie do podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1.200.000 euro. Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik, który został utworzony:

w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

-nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

spółki dzielonej,
podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
1. uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1.000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub
2. składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników
- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei, warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności (art. 19 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Definicja „małego podatnika” została zawarta w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

W 2019 r. za małego podatnika uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2018 r. nie przekroczyła kwoty 5.135.000 zł. W 2018 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2018 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2018 r. Nr 190/A/NBP/2018) wynosił 4,2795 zł x 1.200.000 = 5.135.400 zł, w zaokrągleniu 5.135.000 zł.

Wskazać przy tym należy, że w przypadku obniżonej stawki podatku (9%) – wartość przychodów osiągniętych ze sprzedaży należy wiązać z osobą prawną, która jest podatnikiem podatku dochodowego, zarówno w odniesieniu do przychodów osiągniętych przez nią samą, jak i do przychodów osiągniętych z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej. Zatem limit 1.200.000 euro należy odnieść do sumy wartości przychodów z obu źródeł.

Odnosząc się do będącej przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej kwestii dotyczącej stosowania przez Wnioskodawcę 9% stawki podatku dochodowego od osób prawnych do opodatkowania uzyskanych w 2019 r. dochodów, zauważyć należy, że skoro jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, komplementariuszem w T. Spółka komandytowa, został zarejestrowany w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 08 grudnia 2017 r., a jego kapitał zakładowy wynosi 5.000 zł i został pokryty w całości wkładami pieniężnymi, Wnioskodawca nie został utworzony w ramach podziału, połączenia lub przekształcenia, w roku podatkowym 2019, Wnioskodawca posiada status „małego podatnika”, a w roku podatkowym 2019, Wnioskodawca nie osiągnął przychodów ze sprzedaży, przekraczających równowartość 1.200.000 euro w przeliczeniu na złotówki według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, to o ile nie podlega pozostałym wyłączeniom wynikającym z art. 19 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, może w tym roku podatkowym korzystać z 9% stawki podatkowej do opodatkowania przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, aż do osiągniecia limitu przychodów określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin