Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.323.2019.1.AP
z 3 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2019 r. (data wpływu 21 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie „…” z siedzibą w …jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. W dniu 24 września 2012 roku Stowarzyszenie zakupiło od osoby fizycznej nieruchomość zabudowaną budynkiem administracyjno - biurowym za kwotę 700 000 zł (siedemset tysięcy złotych). Budynek wybudowany został w połowie lat … XX wieku i przed zakupem był wykorzystywany jako biurowiec. W stosunku do tego zakupu Stowarzyszenie nie miało możliwości odliczenia podatku VAT, wobec czego nie dokonano naliczenia podatku VAT do odliczenia.

Od dnia zakupu do chwili obecnej wydatki na ulepszenie nieruchomości wyniosły 57 288,57 zł (pięćdziesiąt siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt osiem złotych 57/100), co stanowi mniej niż 30% wartości ceny zakupu nieruchomości w dniu zakupu i nie jest planowane dokonywanie dalszych ulepszeń.

Stowarzyszenie „….” prowadzi działalność statutową nieodpłatną i odpłatną oraz działalność gospodarczą, polegającą między innymi na wynajmie pomieszczeń, z której przychody przeznacza w całości na cele statutowe.

Stowarzyszenie podjęło decyzję o wyodrębnieniu jako samodzielnej nieruchomości lokalowej oraz sprzedaży piątej kondygnacji (IV piętra) budynku. W tym celu wyodrębniono to piętro jako samodzielny lokal, co zostało potwierdzone w zaświadczeniu wydanym przez Starostę ….w dniu 21 grudnia 2018 r. W momencie sprzedaży części budynku (IV piętra) jako nieruchomości lokalowej dla wyodrębnionego lokalu zostanie założona oddzielna księga wieczysta, a nieruchomość lokalowa zostanie sprzedana wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i nieruchomości gruntowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż wyodrębnionego lokalu, tj. piątej kondygnacji budynku będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
2. Czy w przypadku braku możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, sprzedaż wspomnianego lokalu będzie zwolniona od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu stanowić będzie czynność zwolnioną od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z wyżej wymienionym przepisem zwolniona z podatku jest dostawa budynku, budowli lub ich części. W przypadku Stowarzyszenia przedmiotem dostawy będzie sprzedaż części budynku jako wyodrębnionej nieruchomości lokalowej. Poza tym nie zachodzą przesłanki negatywne zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, tj. dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy zasiedleniem a dostawą części budynku upłynęło więcej niż dwa lata (budynek wybudowano w latach … XX wieku). Budynek od chwili jego wybudowania w całości wykorzystywany był jako budynek administracyjno - biurowy, tzn. pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach … XX wieku. Stowarzyszenie dokona sprzedaży jego wydzielonej części, tj. IV piętra.

Jak wskazuje Stanisław Bogusławski w komentarzu (tak: Stanisław Bogusławski, Podatek od czynności cywilnoprawnych a VAT, WK 2016) budynki, które zostały zamieszkałe lub były użytkowane na inne cele niż w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu - niezależnie od tego, czy czynność ta miała miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, czy też ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług - należy uznać za zasiedlone z chwilą ich oddania do faktycznego użytkowania, czy władania. Pierwszym zasiedleniem będzie również wytworzenie przez podatnika budynku, budowli lub jego części w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa i oddania go do użytkowania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (np. podmiot gospodarczy po wybudowaniu budynku część oddał w najem, a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej). Dla celów uznania nieruchomości za zasiedlone bez znaczenia jest to, czy czynność, w ramach której nastąpiło przekazanie tego budynku, budowli lub ich części do użytkowania, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że budowle lub ich części będące przedmiotem obrotu pomiędzy osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej i użytkowane przez nie w sensie ekonomicznym i prawnym również należy uznać za zasiedlone. Zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 u.p.t.u. i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata. Istotną kwestią pozostaje zatem konieczność określenia daty pierwszego zasiedlenia, gdyż informacja ta jest niezbędna do ustalenia istnienia warunków zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b u.p.t.u.

W ocenie Stowarzyszenia sprzedaż wydzielonej części budynku jako odrębnej nieruchomości lokalowej, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług VAT z uwagi na zwolnienie wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Stowarzyszenie spełnia również warunki dla zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i b, ponieważ w stosunku do zakupionego budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również Stowarzyszenie nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie, wyższych niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Zastosowanie będzie jednak miała w tym przypadku podstawa zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ zwolnienie ma zastosowanie w drodze pierwszeństwa przed wymienionym w pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ustawodawca, w art. 2 pkt 14 ustawy – definiuje pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził: „Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie przywołanego art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa oraz cytowanego orzeczenia NSA prowadzi do wniosku, że planowane zbycie części budynku (IV piętra) stanowiącego wyodrębniony lokal, będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Sprzedaż ta nastąpi bowiem po upływie co najmniej dwóch lat od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że budynek od chwili jego wybudowania w całości wykorzystywany był jako budynek administracyjno – biurowy. Pierwsze zasiedlenie budynku nastąpiło zatem w latach ... XX wieku (tj. po jego wybudowaniu). Na nieruchomości nie były ponoszone wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, przekraczające 30%. W związku z powyższym zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku.

Ponadto do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntu zastosowanie powinny znaleźć odpowiednio takie same zasady opodatkowania, jak do budynku, którego wyodrębniona część lokalowa będzie przedmiotem zbycia, w myśl powołanego art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność, a Wnioskodawca ponosi wszelkie negatywne konsekwencje przedstawienia zdarzenia przyszłego niezgodnego z rzeczywistością.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.