Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB-1-3/4510-99/16-2/MO
z 28 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 2 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 1097/16 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 675/17, wniosku z 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 3 lutego 2016 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w ww. wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza specjalną strefą ekonomiczną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 3 lutego 2016 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza specjalną strefą ekonomiczną,
• w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1 - sposobu podziału dochodu na zwolniony z opodatkowania i opodatkowany.
  
  

W dniu 4 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB-1-3/4510-99/16/IZ, w której uznał stanowisko Spółki w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania, dochodu uzyskanego ze sprzedaży produktów wymagających w procesie produkcyjnym udziału zewnętrznych kooperantów, prowadzących działalność poza specjalną strefą ekonomiczną za nieprawidłowe, natomiast sposobu podziału dochodu na zwolniony z opodatkowania i opodatkowany za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna z 4 maja 2016 r. została skutecznie doręczona 16 maja 2016 r. Pismem z 25 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, na które udzielono odpowiedzi pismem z 30 czerwca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-1-46/16/IZ odmawiając zmiany ww. interpretacji. Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa została skutecznie doręczona 4 lipca 2016 r. Pismem z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 30 sierpnia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-1-46/16-1/IZ udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 2 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1097/16 uchylił zaskarżoną interpretację.

Od ww. wyroku Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 13 lutego 2019 r. sygn. akt. II FSK 675/17 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 2 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 1097/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 24 kwietnia 2019 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest producentem komponentów dla branży motoryzacyjnej, specjalizującym się w produkcji, przetwarzaniu i późniejszej sprzedaży precyzyjnie wykonanych elementów z rur stalowych i aluminiowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „SSE”) na podstawie zezwolenia z 10 lutego 2014 r., a także poza obszarem SSE. Działalność gospodarcza na terenie SSE rozumiana jest jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

Sekcja C

Dział 24 Metale:

24.20.13.0 Pozostałe rury i przewody rurowe, o okrągłym przekroju poprzecznym, bez szwu, ze stali,

24.20.3 Rury i przewody rurowe spawane o średnicy zewnętrznej ≤ 406,4 mm, ze stali,

24.31 Pręty ciągnione na zimno,

24.42.26.0 Rury, przewody rurowe oraz łączniki rur lub przewodów rurowych, z aluminium i stopów aluminium.

Dział 25 Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń:

25.11 Konstrukcje metalowe i ich części,

25.12 Metalowe elementy stolarki budowlanej,

25.50 Usługi kucia, prasowania, wytłaczania i walcowania metali; usługi w zakresie metalurgii proszków,

25.6 Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych,

25.72 Zamki i zawiasy,

25.94.12.0 Elementy złączne z żeliwa lub stali, niegwintowane, gdzie indziej nie klasyfikowane.

Dział 27 Urządzenia elektryczne i nieelektryczny sprzęt gospodarstwa domowego:

A/ 27.11.61.0 Części silników elektrycznych i prądnic.

Dział 29 Pojazdy samochodowe (z wyłączeniem motocykli), przyczepy i naczepy:

29.20.3 Części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego,

29.31.3 Części pozostałego sprzętu i wyposażenia elektrycznego do pojazdów,

29.32 Pozostałe części i akcesoria do pojazdów silnikowych, z wyłączeniem motocykli.

Dział 30 Produkcja pozostałego sprzętu transportowego:

30.91.2 Części i akcesoria do motocykli i przyczep motocyklowych bocznych,

30.92.3 Części i akcesoria do rowerów dwukołowych i pozostałych rowerów bezsilnikowych oraz do wózków inwalidzkich.

Dział 33 Usługi naprawy, konserwacji i instalowania maszyn i urządzeń:

33.11 Usługi naprawy i konserwacji metalowych wyrobów gotowych.

Dział 38 Usługi związane ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów; odzysk surowców:

38.11.5 Odpady inne niż niebezpieczne nadające się do recyklingu,

38.12.25.0 Oleje odpadowe,

38.21.3 Odpady rozpuszczalników organicznych,

38.32.3 Surowce wtórne metalowe,

38.32.3 Surowce wtórne niemetalowe.

Wymienione wyżej zezwolenie ustala następujące warunki prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE:

1. Poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem”, w wysokości odpowiadającej równowartości w złotych polskich kwoty co najmniej 6.000.000,00 euro według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia udzielenia zezwolenia - w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.
2. Zatrudnienie na terenie SSE, w związku z realizowaną inwestycją, po dniu uzyskania zezwolenia, co najmniej 10 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2020 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 10 pracowników do dnia 31 grudnia 2023 r.
3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2020 r.
   
   

Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych:

1. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 Rozporządzenia, wyniesie równowartość w złotych polskich kwoty 9.000.000,00 euro, według kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia udzielenia zezwolenia.
2. W przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu tworzenia nowych miejsc pracy, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia, do obliczenia maksymalnej wysokości dwuletnich kosztów pracy przyjmuje się koszty pracy 15 nowo zatrudnionych pracowników.
   
   

Zakres produkcji w zakładzie należącym do Spółki (leżącym na obszarze SSE) polega między innymi na precyzyjnym cięciu rur stalowych oraz aluminiowych przy użyciu specjalnych maszyn na mniejsze części oraz dodatkowo poddanie ich obróbce mechanicznej jak toczenie czy wyciskanie.

Zdarzają się sytuacje, gdy Spółka przekazuje wytworzone przez siebie produkty do zewnętrznych podwykonawców, którzy wykonują na nich dalsze prace. Następuje to najczęściej w ostatniej fazie produkcji. Obróbka u podwykonawcy polega na pokrywaniu galwanicznym lub innej chemicznej formie powierzchniowego wykończenia produktów, po której uzyskiwane są powłoki wrażliwe na uszkodzenia. Zewnętrzni podwykonawcy nie prowadzą działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Konieczność zlecenia wykonania poszczególnych usług podwykonawcom wynika z faktu, że Spółka nie dysponuje zasobami technicznymi, które pozwoliłyby jej na dokonanie wszystkich niezbędnych czynności do wytworzenia danego produktu. Nabywane usługi są przy tym niezbędne dla celów wytworzenia towarów zamówionych przez klientów Spółki. Spółka wskazuje przy tym, że zakres usług wykonywanych przez podwykonawców zgodny jest także z PKWiU wskazanym w otrzymanym przez Spółkę zezwoleniu z 10 lutego 2014 r.:

Sekcja C

Dział 25 Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń:

25.6 Usługi obróbki metali i nakładania powłok na metale; usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w zakładzie położonym na obszarze SSE wykonywane są podstawowe czynności procesu produkcyjnego przez zatrudnionych przez Spółkę pracowników oraz że prace wykonywane przez podwykonawców zewnętrznych są niezbędne do wytworzenia wyrobów objętych zezwoleniem.

W większości przypadków, po wykonaniu usług przez podwykonawcę, produkty wracają do zakładu Spółki (który znajduje się na obszarze SSE). Następnie, Spółka pakuje produkty i wysyła je do swoich klientów. W niektórych przypadkach produkty nie wracają do zakładu Spółki, tylko są od razu wysyłane przez podwykonawcę do fabryki docelowego klienta Spółki.

W systemach ewidencyjno-księgowych Spółki każda wysyłka do podwykonawcy (bez względu na to czy produkt powraca do zakładu Spółki czy nie) jest ewidencjonowana na osobnej lokalizacji magazynu dedykowanego podwykonawcom, po czym zawsze jest zwracana na główny magazyn i dopiero stamtąd następuje wysyłka systemowa, dzięki której można wygenerować dokument WZ. System ewidencyjno-księgowy Spółki umożliwia ustalenie wartości produktu wyjeżdżającego do zewnętrznego podwykonawcy oraz wartość tego produktu po wykonaniu usługi przez zewnętrznego podwykonawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy całość dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowych produktów, na których zewnętrzni podwykonawcy wykonali usługi, o których mowa w stanie faktycznym (wysyłanych do klienta Spółki przez Spółkę z zakładu położonego na terenie SSE oraz przez podwykonawcę) jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych?
2. Czy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółka może zaliczać część dochodu kalkulując go jako wartość produktu wyjeżdżającego do zewnętrznego podwykonawcy jako zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, a nadwyżkę (wartość po usługach wykonanych przez podwykonawcę) księgować jako sprzedaż opodatkowaną?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Całość dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowych produktów, na których zewnętrzni podwykonawcy wykonali usługi, o których mowa w stanie faktycznym (wysyłanych do klienta Spółki przez Spółkę z zakładu położonego na terenie SSE oraz przez podwykonawcę) jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust, 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na mocy art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub osób fizycznych.

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej także jako: „rozporządzenie o SSE”), zwolnienia z podatku dochodowego przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Z § 5 ust. 5 rozporządzenia o SSE, wynika konieczność wydzielenia organizacyjnego takiej działalności, która prowadzona jest poza SSE. Przepis ten nie dotyczy jednak sytuacji, w której proces produkcyjny prowadzony jest na terenie SSE, a w jego trakcie podmiot korzysta z towarów i usług pochodzących od podmiotów działających poza terenem SSE. Istotne jest w tym miejscu zwrócenie uwagi na fakt, że zewnętrzni podwykonawcy kooperujący ze Spółką nie korzystają ze zwolnienia podatkowego z tego tytułu. Oznacza to, że ta „zewnętrzna” część procesu produkcyjnego, w zakresie, w jakim pochodzi od podmiotów dostarczających towary i usługi, jest w istocie opodatkowana podatkiem dochodowym, który uiszczają zewnętrzni podwykonawcy Spółki (podobnie uważa NSA w wyrokach z 19 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2826/12 oraz sygn. akt II FSK 2887/12).

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku NSA z 19 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2750/12. Sąd w wyroku tym podkreśla, że zaproponowana przez Sąd pierwszej instancji wykładnia przepisów odnośnie zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, sprowadzająca się do twierdzenia, że „ustawodawca pozbawił przedsiębiorców strefowych możliwości korzystania w zakresie własnej działalności z materiałów i usług wykonywanych poza strefą, jest wobec powyżej poczynionych uwag, nie do zaakceptowania”, oraz że „Sąd pierwszej instancji błędnie uznał, że dochód podmiotu z działalności prowadzonej na terenie SSE w części dotyczącej nabywanych od kooperantów zewnętrznych usług niezbędnych do wytworzenia wyrobów objętych zezwoleniem zawsze powinien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych”.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2014 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, nr IBPBI/2/423-1356/13/AP, jeżeli czynności wykonywane przez kooperantów Spółki, stanowią jedną z faz produkcji produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę wyrobów, a produkcja i sprzedaż komponentu będzie się mieścić w zakresie PKWiU, określonym w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, to dochód uzyskany z ich sprzedaży, jako dochód uzyskany z działalności strefowej w całości będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Sam fakt wykorzystania w procesie produkcji usług podmiotów zewnętrznych zlokalizowanych poza terenem strefy nie może być utożsamiany z częściowym prowadzeniem działalności przez Wnioskodawcę poza terenem strefy.

Podobne stanowisko do przedstawionych wyżej zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach indywidualnych z 1 sierpnia 2011 r., nr IBPBI/1/423-34/11/KB i z 22 listopada 2012 r., nr IBPBI/2/423-1062/12/SD oraz WSA w Poznaniu w wyroku z 5 marca 2013 r., sygn. I SA/Po 960/12.

Istotą problemu jest ustalenie, jak duży może być udział zakupów towarów i usług od zewnętrznych kontrahentów, aby działalność nie utraciła przymiotu „prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej”. W zespole różnych stanów faktycznych, które mogą mieć miejsce, trudno o wypracowanie jednolitej, idealnej definicji tego kryterium, co powoduje, że każda sprawa musi być oceniana na gruncie danego stanu faktycznego. Można jedynie wspomnieć, że do 1 stycznia 2001 r. w rozporządzeniach dotyczących poszczególnych SSE funkcjonował tzw. wskaźnik strefowy. Zgodnie z nim wartość wszystkich użytych materiałów wytworzonych poza SSE oraz usług wykonanych poza jej terenem nie mogła przekraczać 70% przychodów uzyskanych ze sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie SSE. Obecnie (jak wynika z orzeczenia NSA z 19 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2750/12 oraz wyroku WSA w Łodzi z 12 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 130/15) tak wyraźnego rozgraniczenia nie da się wyprowadzić z obowiązujących przepisów, co nie upoważnia do twierdzenia, że dla zachowania warunków zwolnienia całego dochodu nie jest możliwy zakup towarów i usług od podmiotów zewnętrznych.

Analiza piśmiennictwa, praktyki organów interpretacyjnych oraz orzecznictwa sądowoadministracyjnego wskazuje, że kryteriami pozwalającymi na zwolnienie dochodu z podatku dochodowego, przy udziale usług zakupionych od podmiotów spoza strefy, mogłyby być następujące okoliczności:

• nadanie towarom produkowanym przez spółkę strefową nowej jakości dodanej (por. Katarzyna Knapik, Michał Hryszko, Outsourcing procesu produkcyjnego poza specjalną strefę ekonomiczną a prawo do korzystania ze zwolnienia podatkowego - uwagi na kanwie wyroku WSA w Łodzi, I SA/Łd 666/12, Przegląd Podatkowy, 6/2013, s. 33),
• sytuacja, w której usługi świadczone przez podmioty zewnętrzne stanowią jedną z faz produkcji produkowanych i sprzedawanych przez podmiot strefowy wyrobów, a produkcja i sprzedaż wyrobów mieści się w zakresie PKWiU określonym w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE (tak w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 1 sierpnia 2011 r., IBPBI/1/423-34/11/KB),
• istnienie ścisłego, funkcjonalnego i nierozerwalnego związku pomiędzy czynnościami podstawowymi wykonanymi na terenie strefy, a czynnościami wykonanymi poza strefą, przy czym te ostatnie muszą mieć charakter pomocniczy (akcesoryjny) wobec tych wykonanych na terenie strefy (wyrok NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1139/10),
• podejmowanie kluczowych dla danej działalności gospodarczej decyzji na terenie geograficznym SSE.
  
  

Spółka wskazuje w tym miejscu, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym wszystkie elementy procesu produkcyjnego (włącznie z usługami zleconymi zewnętrznym podwykonawcom) mieszczą się w zakresie wskazanym w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w zakładzie położonym na obszarze SSE wykonywane są podstawowe czynności procesu produkcyjnego przez zatrudnionych przez Spółkę pracowników oraz że prace wykonywane przez podwykonawców zewnętrznych są niezbędne do wytworzenia wyrobów objętych zezwoleniem. Wytwarzane przez Spółkę produkty muszą zostać pokryte odpowiednią powłoką tak aby spełniały wymagania klientów Spółki. Wnioskodawca natomiast nie dysponuje zasobami technicznymi, które pozwoliłyby mu na wykonanie czynności, w takim samym zakresie, w jakim wykonują je zewnętrzni podwykonawcy. Należy więc wskazać, że między czynnościami wykonanymi na terenie strefy, a czynnościami wykonanymi poza strefą istnieje ścisły, funkcjonalny i nierozerwalny związek.

Analizując procesy produkcyjne, w obecnych realiach życia gospodarczego można zaobserwować ich wysoką specjalizację, co powoduje, że niezbędne staje się korzystanie z towarów i usług dostarczanych przez inne podmioty. Trudno sobie wyobrazić jakąkolwiek działalność gospodarczą, w której podmiot nie korzysta z zakupu towarów i usług, w rozpoznawanym przypadku - od podmiotów działających poza strefą. W zakresie usług, każdy podmiot korzysta przecież z dostarczanych: wody, prądu i innych mediów. Poza tym podmioty kupują usługi: transportowe, ochrony mienia, obsługi rachunkowej czy prawnej, które świadczą podmioty spoza SSE. Tego rodzaju usług nikt jednak nie bierze pod uwagę przy analizie tego, czy ich zakup od podmiotów spoza strefy wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego dla podmiotów działających na terenie SSE.

Oceniając to, czy dochód ze sprzedaży wytworzonego przez Spółkę produktu (przy udziale zewnętrznego podwykonawcy) będzie podlegał w całości zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych należy odnieść się także do celów tworzenia SSE. Specjalna strefa ekonomiczna może być ustanowiona w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju, w szczególności przez:

1. rozwój określonych dziedzin działalności gospodarczej,
2. rozwój nowych rozwiązań technicznych i technologicznych oraz ich wykorzystanie w gospodarce narodowej,
3. rozwój eksportu,
4. zwiększenie konkurencyjności wytwarzanych wyrobów i świadczonych usług,
5. zagospodarowanie istniejącego majątku przemysłowego i infrastruktury gospodarczej,
6. tworzenie nowych miejsc pracy,
7. zagospodarowanie niewykorzystanych zasobów naturalnych z zachowaniem zasad równowagi ekologicznej.
   
   

Analizując powyższe normy, przede wszystkim dostrzec należy zestawienie celów ustanowienia specjalnych stref ekonomicznych. Ich tworzenie ma stanowić impuls do rozwoju regionalnego, ma przede wszystkim zachęcić potencjalnych inwestorów - przedsiębiorców - do przenoszenia miejsc prowadzenia całości działalności z innych państw lub miejsc w kraju. Z takimi działaniami związane są istniejące korzyści podatkowe. Skoro bowiem działalność podmiotów położonych na terenie SSE powinna przyczyniać się do tworzenia dodatkowych miejsc pracy na rynku regionalnym, to będzie to możliwe m.in. dzięki nabywaniu przez podmioty strefowe towarów i usług od lokalnych podmiotów działających poza terenem SSE. Interpretacja przepisów dotyczących zwolnienia podatkowego dla dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE dokonywana poprzez cel ustanowienia stref prowadzi więc do wniosku, że zakup towarów i usług od podmiotów zewnętrznych nie prowadzi automatycznie do utraty zwolnienia podatkowego w części odnoszącej się do tych zakupów (podobnie: wyrok NSA z 10 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1766/13).

Powyższe okoliczności pozwalają na uznanie, że w stanie faktycznym niniejszej sprawy czynności zewnętrznych podwykonawców należy traktować jako działalność pomocniczą - niezbędną do realizacji działalności gospodarczej Spółki objętej zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Zwolnieniu podatkowemu znajdującemu podstawę w tym przepisie podlegają bowiem nie tylko przychody i związane z nim koszty uzyskania przychodów będące bezpośrednio wynikiem działalności na terenie strefy ekonomicznej, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej innej działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia (podobnie: wyrok NSA z 15 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1139/10, wyrok WSA w Poznaniu z 5 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 960/12).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, całość dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowych produktów, na których zewnętrzni podwykonawcy wykonali usługi, o których mowa w stanie faktycznym (wysyłanych do klienta Spółki przez Spółkę z zakładu położonego na terenie SSE oraz przez podwykonawcę) jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych. Bez znaczenia zdaniem Spółki jest okoliczność, w której część produktów wysyłanych jest do klienta Spółki przez podwykonawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W związku z tym, że odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, bezprzedmiotowe stało się udzielenie odpowiedzi na pytanie warunkowe oznaczone nr 2.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.