INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt I FSK 1741/11 (data wpływu wyroku 21 lutego 2012 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 14 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w gruntach przeznaczonych pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy udziałów w gruntach przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pana rodzice w 2000 r. nabyli od Spółdzielni niezabudowane działki rolne oznaczone nr geodezyjnymi 235/5, 218 i 28/2 o łącznej powierzchni 15,2631 ha przeznaczone na cele rolnicze, z zamiarem powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego. Z opisów i map nieruchomości sporządzonych w Starostwie Powiatowym w 2000 r. oraz z zaświadczenia Urzędu Gminy wynikało, że w planie zagospodarowania przestrzennego ww. działki przeznaczone są pod uprawy polowe. W styczniu 2004 r. rodzice darowali Panu i Pana bratu udziały wynoszące po 49/100 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości, składającej się z ww. działek z przeznaczeniem na cele rolnicze. Przedmiotowa nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Do dnia 8 lipca 2008 r. rodzice byli współwłaścicielami w udziale wynoszącym 2/100 części we współwłasności niezabudowanej nieruchomości. W tym dniu darowali Panu ww. udział. W dniu 27 czerwca 2006 r. Rada Gminy uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części wsi, który objął działki nr geodezyjnym 218 i 235/5 (poza planem pozostała działka 28/2). W dniu 9 lutego 2007 r. złożył Pan z bratem (jako współwłaściciele) w Urzędzie Gminy wstępny projekt podziału działek 218 i 235/5 na działki budowlane. Decyzję zatwierdzającą projekt podziału otrzymał Pan w dniu 10 kwietnia 2007 r. Z działki 218 wyodrębnionych zostało 50 działek budowlanych, z działki 235/5 – 11 działek budowlanych. Jest Pan studentem II roku, nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Natomiast Pana brat przebywa za granicą z zamiarem stałego pobytu. Ponieważ nie zamierza Pan z bratem wykorzystywać tych nieruchomości rolniczo, ani też wiązać swoich planów życiowych z powrotem do rodzinnej miejscowości, podjął Pan decyzję o sukcesywnej sprzedaży działek budowlanych. W 2008 r. zamierza Pan zbyć 4 działki, co zapewni utrzymanie i możliwość kontynuowania dalszej nauki. W piśmie stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku wskazano, iż grunty będące Pana współwłasnością w okresie od 2004 r. nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy i nie była prowadzona na nich działalność rolnicza w rozumieniu art. 2 pkt 15 i art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazał Pan również, iż nie dokonywano czynności zmierzających do przygotowywania ich do sprzedaży, nie poniesiono także nakładów finansowych na uzbrojenie terenu. Działania związane z uzbrojeniem terenu, należą zgodnie z uchwałą Rady Gminy do jej zadań. Nie zamieszczał Pan również ogłoszeń dotyczących sprzedaży. W przeszłości nie nabywał i nie zbywał innych nieruchomości gruntowych. Przedmiotem zbycia będą całe działki stanowiące udziały Pana i brata jako współwłaścicieli. Wskazał Pan, iż w latach następnych sprzedaż działek uzależniona będzie od potrzeb finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek przeznaczonych pod zabudowę w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek budowlanych, wydzielonych po dokonanej zmianie charakteru gruntu rolnego na grunt przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną wraz z budynkami gospodarczymi i garażowymi oraz usługowymi, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Swoje stanowisko opiera Pan na treści art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w którym Sąd podkreślił konieczność badania okoliczności każdej konkretnej sprawy. To one – jak wynika z uzasadnienia wyroku – decydują o tym, czy określony podmiot w odniesieniu do danej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług. NSA przede wszystkim uznał, że sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej. Opierając się na analizie definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, NSA doszedł do przekonania, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach tej działalności. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem tego podatku będzie więc podmiot, który wykonując taką czynność choćby jednorazowo działa niezależnie jako handlowiec. Związek dokonywanej czynności z działalnością handlową ma zatem decydujące znaczenie, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy. Wynika to z powołanego przez NSA orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w świetle którego handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. NSA wywiódł stąd, że zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, iż nie nabył przedmiotowego gruntu z zamiarem odsprzedaży. Został obdarowany przez rodziców gruntem rolnym, a w momencie darowizny nie mógł wiedzieć, iż przeznaczenie tego gruntu zostanie zmienione na budowlany i będzie miał możliwość jego sprzedaży jako budowlanego. Brak zamiaru odsprzedaży gruntu w momencie jego nabycia uniemożliwia przyjęcie, że z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym oraz faktem, iż nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej uważa, iż nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działek budowlanych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2008 r. znak ITPP2/443-715/08/EŁ oceniono stanowisko Pana jako nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie.

Wyrokiem z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 155/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, podzielając stanowisko organu, oddalił skargę.

Nie zgadzając się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w skardze kasacyjnej z dnia 3 lipca 2009 r. zakwestionował Pan stanowisko sądu I instancji.

W dniu 21 lutego 2012 r. do tut. organu wpłynął wyrok wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt I FSK 1741/11, uchylający orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 155/09 i zaskarżoną interpretację.

W uzasadnieniu wydanego wyroku NSA stwierdził, że zasadne należy uznać zarzuty sformułowane w skardze kasacyjnej naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazał, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym brak jest podstaw do potraktowania sprzedaży przez Pana działek jako czynności opodatkowanej. Okolicznością przesądzającą nie może być jedynie sam fakt podziału gruntu na odrębne działki, a następnie ich sprzedaż w 2008 r. w sposób częstotliwy. Zdaniem Sądu, sprzedaż gruntu w ramach działalności gospodarczej bez wątpienia mieści się w pojęciu dostawy dokonanej w ramach działalności handlowca. Dla rozstrzygnięcia omawianej kwestii istotne jest, czy fakt zbywania działek oznacza wykonywanie przez Pana działalności handlowej, przy czym jak stwierdził w wyroku z dnia 15 września Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, ani okoliczności, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zdaniem NSA, w orzecznictwie zwraca się uwagę, że w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony musi być już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Pojęcie handel oznacza bowiem dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Już zatem sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami, przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, nawet gdy przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

W ocenie Sądu, ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że nie podjął Pan żadnych czynności, które wskazywałyby na zamiar sprzedaży działek w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Skoro zatem z przyjętego przez organ podatkowy za podstawę wydania zaskarżonej interpretacji stanu faktycznego okoliczności powyższe nie wynikają, to brak jest podstaw, by przypisać Panu w tym zakresie zamiar prowadzenia działalności handlowej.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2011 r. sygn. akt I FSK 1741/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.