Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.125.2019.1.MK
z 1 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 2713 11 00 zerową stawką akcyzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania wyrobów akcyzowych klasyfikowanych do kodu CN 2713 11 00 zerową stawką akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem […]. Spółka zajmuje się głównie produkcją […].

Spółka zamierza rozpocząć produkcję koksu naftowego niekalcynowanego o kodzie CN 2713 11 00. Wyrób ten należy do kategorii wyrobów energetycznych wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. 2009 Nr 3, poz. 11, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1114, dalej: ustawa akcyzowa), dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Przedmiotowy wyrób nie został również wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy oraz nie podlega obowiązkowi znakowania i barwienia.

Przedmiotowy wyrób ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne ma szerokie zastosowanie i może zostać wykorzystany zarówno do celów opałowych, jak i innych celów niż napędowe lub opałowe, np. przemyśle stalowym czy koksowniczym. Przykładowo, koks metalurgiczny o wysokiej czystości jest łączony w wysokiej temperaturze z rudą żelaza i wapniem w celu produkcji stali.

Spółka zamierza wyprodukowany wyrób sprzedawać do swojego kontrahenta, który odbierałby ten wyrób z zakładu Spółki.

Kontrahent Spółki zamierza przeznaczyć nabyty wyrób do wywiezienia poza granice Polski. Spółka zamierza uzyskać od kontrahenta oświadczenie, w którym zadeklaruje on, iż nabyty wyrób będzie przeznaczony do wywiezienia poza granice Polski. Podmiotem wywożącym ten wyrób z Polski będzie kontrahent Wnioskodawcy.

Spółka rozważa czy w opisanej powyżej sytuacji będzie uprawniona na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej do zastosowania stawki akcyzy zero zł ze względu na przeznaczenie przedmiotowych wyrobów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że przeznaczeniem wyrobów będzie ich wywiezienie poza granicę Polski w ramach eksportu bądź wewnątrzwspólnotowej dostawy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki akcyzy zero zł od przedmiotowych wyrobów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że przeznaczeniem wyrobów będzie ich wywiezienie poza granicę Polski w ramach eksportu bądź wewnątrzwspólnotowej dostawy, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki akcyzy zero zł od przedmiotowych wyrobów.

Uzasadnienie

Katalog wyrobów energetycznych został określony w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej „Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715 (...)”. Koks niekalcynowany o kodzie CN 2713 11 00 stanowi zatem wyrób energetyczny w rozumieniu przedmiotowej ustawy.

Wysokość stawek akcyzy na wyroby energetyczne została uregulowana w art. 89 ustawy akcyzowej. Zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej „Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opalowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.”

Przytoczony przepis stanowi, iż zerowa stawka akcyzy jest możliwa do zastosowania wyłącznie w przypadku, kiedy dany wyrób stanowi wyrób energetyczny inny niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, niewymieniony w załączniku nr 2 do ustawy oraz przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Powyższe potwierdza wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt. I SA/Wr 1233/16, w którym Sąd wskazał, że „Zgodnie zatem z art. 89 ust. 2c u.p.a. zerowa stawka akcyzy będzie miała zastosowanie w sytuacji w której przedmiotem obrotu gospodarczego są wyroby energetyczne spełniające łącznie następujące warunki (1) nie są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym; (2) są inne niż określone w ust. 1 pkt 1 - 13; (3) są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. (...)”

Spółka wskazuje, że wyroby energetyczne o kodzie CN 2713 11 00 nie zostały wymienione zarówno w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 jak i w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Ponadto, nie zostały objęte obowiązkiem znakowania i barwienia.

W świetle powyższego, aby zastosować w przypadku Spółki stawkę 0 zł koniecznym jest potwierdzenie przeznaczenia przedmiotowych wyrobów dla celów niepaliwowych tj. do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Odnosząc się do kwestii przeznaczenia wyrobów, należy zauważyć, że ustawa akcyzowa nie definiuje terminu „przeznaczenie” w związku z czym, zdaniem Spółki niezbędne jest posłużenie się w tym zakresie znaczeniem z języka potocznego.

Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN definiuje to słowo jako „praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy”. Ten sam słownik definiuje czasownik „przeznaczyć” jako „określić z góry cel, któremu coś ma służyć” (Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/przeznaczenie.html). Z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego definiuje termin „przeznaczenie” jako „konkretny cel, w którym coś ma zostać wykorzystane” (Wielki Słownik Języka Polskiego, https://www.wsjp.pl/index.php ?id_hasla=33959&id_znaczenia=5077251 &l=21 &ind-0).

Stanowisko Spółki co do rozumienia terminu „przeznaczenie”, podziela również orzecznictwo sądów administracyjnych.

W szczególności należy wskazać na wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 listopada 2010 r. sygn. akt III SA/Kr 173/10, który analogicznie jak we wskazanym stanie faktycznym - dotyczył możliwości zastosowania stawki akcyzy 0 zł dla wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 2 i 2c ustawy akcyzowej. W wyroku tym WSA w Krakowie stwierdził iż „o zastosowaniu przez skarżącą stawki podatku akcyzowego z art. 89 ust. 2 ww. ustawy decyduje przeznaczenie wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opalowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, a nie decyduje sama możliwość zastosowania tych wyrobów do innych celów, niż wymienione w ww. przepisie” (także wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 1233/16).

W sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym przeznaczeniem przedmiotowych wyrobów będzie wywiezienie poza granice Polski. Oznacza to, że ich konsumpcja nastąpi na terenie innego państwa członkowskiego. Z tego względu dla przedmiotowych wyrobów zastosowanie znajdą przepisy akcyzowe innego państwa członkowskiego.

Jednocześnie wyroby te ze względu na fakt, że zostaną wywiezione poza granice Polski nie będą w Polsce wykorzystane do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Spółki, zastosowanie w tym przypadku znajdzie stawka 0 zł z art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej.

Końcowo Spółka pragnie podkreślić, że zastosowanie stawki 0 zł w przypadku wywiezienia wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej i niewskazanych w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy lub eksportu jest możliwe w świetle art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej. Art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej, w odróżnieniu od art. 89 ust. 2b przewidującego stawkę 0 zł dla wyrobów wymienionych w załączniku nr 2 ustawy akcyzowej nie określa bowiem konkretnych sytuacji w których stawka 0 zł może być zastosowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 864) zwanej dalej „ustawą”, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono w poz. 30 pod kodem CN 2713 - koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą - art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 89 ust. 1 ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
   
2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1540,00 zł/1000 litrów;
   
3. (uchylony);
   
4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów;
   
5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1446,00 zł/1000 litrów;
   
6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1171,00 zł/1000 litrów;
   
7. (uchylony);
   
8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1171,00 zł/1000 litrów;
   
9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;
   
10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:
    
    1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,
    2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;
11. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1180,00 zł/1000 litrów;
    
12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
    
    
    1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:
    • skroplonych - 670,00 zł/1000 kilogramów,
    • w stanie gazowym - 10,54 zł/1 gigadżul (GJ),
    aa. gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,
    
    2. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:
    - biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
    - wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,
    
    3. pozostałych - 14,22 zł/1 GJ;
13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
    
14. pozostałych paliw silnikowych - 1797,00 zł/1000 litrów;
    
15. pozostałych paliw opałowych:
    
    1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
    • niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
    • równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,
    2. gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).
    
    
    

W latach 2015-2019 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, 12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 25,00 zł/1000 litrów, 25,00 zł/1000 kilogramów albo o 0,50 zł/1 gigadżul (GJ) – art. 89 ust. 1a ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, 12 lit. a i c oraz pkt 14, obowiązujące w poszczególnych latach kalendarzowych okresu, o którym mowa w ust. 1a, uwzględniając kwoty ich obniżenia zgodnie z ust. 1a:

1. w terminie do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego każdy rok z tego okresu;
2. niezwłocznie - w przypadku zmiany ich wysokości (art. 89 ust. 1b ustawy).
   
   

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł – art. 89 ust. 2c ustawy.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę, wskazać w pierwszej kolejności należy, że wyroby akcyzowe klasyfikowane do kodu CN 2713 11 00 są wyrobami energetycznymi, które nie są jednocześnie wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy ani też wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy.

W sytuacji zatem gdy wyroby energetyczne klasyfikowane do kodu CN 2713 11 00 przeznaczone będą do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, znajdzie wobec tych wyrobów zastosowanie zerowa stawka akcyzy w oparciu o art. 89 ust. 2c ustawy.

Nadto zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wymaga aby podmiot sprzedający wyroby akcyzowe opodatkowane zerową stawką akcyzy, żądał składania przez nabywców tych wyrobów akcyzowych, oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – w niniejszej sprawie oświadczenia o przeznaczeniu do wywiezienia poza granice kraju w ramach eksportu lub dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pozostawia tym samym w opisanym we wniosku zakresie dowolność składania oświadczeń, a samo oświadczenie nie stanowi warunku do zastosowania zerowej stawki akcyzy. Warunkiem zastosowania zerowej stawki akcyzy w oparciu o art. 89 ust. 2c ustawy, jest zatem brak przeznaczenia przez sprzedawcę wyrobu do szeroko rozumianych celów opałowych i napędowych.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego produkowany przez Wnioskodawcę wyrób energetyczny (koks naftowy niekalcynowany) klasyfikowany do kodu CN 2713 11 00 będzie sprzedawany Kontrahentowi, który przedmiotowy koks naftowy będzie odbierał z zakładu Wnioskodawcy z zamiarem wywiezienia poza granice kraju. Wnioskodawca nie oferuje tego wyrobu do sprzedaży z przeznaczeniem do szeroko rozumianych celów opałowych i napędowych.

Powyższe oznacza, że sprzedaż wyprodukowanego przez Wnioskodawcę wyrobu energetycznego niewymienionego w załączniku nr 2 do ustawy nie następuje z przeznaczeniem do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. W konsekwencji umożliwia to Wnioskodawcy zastosowanie wobec tych wyrobów zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy. Dalsze natomiast ewentualne konsekwencje związane z nieprawidłowym przeznaczeniem przedmiotowych wyrobów energetycznych, spoczywać będą już na nabywcy tych wyrobów energetycznych.

Reasumując, uzyskanie oświadczenia od Kontrahenta o przeznaczeniu nabywanych wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe i napędowe nie stanowi warunku do zastosowania przez Wnioskodawcę przy sprzedaży przedmiotowych wyrobów zerowej stawki akcyzy. Niemniej w analizowanej sytuacji sprzedaż wyprodukowanego przez Wnioskodawcę wyrobu energetycznego (niezależnie od oświadczenia) nie następuje z przeznaczeniem do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, co w konsekwencji umożliwia Wnioskodawcy zastosowanie zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać zatem należy za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że przepisy nie zabraniają Wnioskodawcy gromadzenia w celach dowodowych, oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych przez kontrahentów wyrobów energetycznych. Niemniej ich znaczenie dla Wnioskodawcy może być ocenione wyłącznie w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego przez właściwy organ.

Odnosząc się do powołanych wyroków sądowych Organ zauważa, że dotyczyły one odrębnych stanów faktycznych i odrębnego stanu prawnego. Nadto zaznaczyć należy, że zgodnie z orzecznictwem, organ wydający interpretację ma obowiązek dokonania samodzielnej oceny przedstawionego we wniosku zagadnienia. Rzeczą organu i w konsekwencji sądu kontrolującego zaskarżone interpretacje indywidualne jest ocena, czy i na ile określone orzeczenia sądów administracyjnych są przydatne w konkretnej sprawie (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2211/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.