Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.150.2019.1.AJ
z 15 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów fundacji lokowanych w tytuły uczestnictwa zagranicznych funduszy inwestycyjnych lub zagranicznych instytucji wspólnego opodatkowania (typu UCITS) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów fundacji lokowanych w tytuły uczestnictwa zagranicznych funduszy inwestycyjnych lub zagranicznych instytucji wspólnego opodatkowania (typu UCITS).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja [dalej: Wnioskodawca lub Fundacja] działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1491 ze zm.) [dalej: ustawa o fundacjach]. Zgodnie z postanowieniami Statutu Fundacji (t.j. z dnia 1 marca 2017 r.), jej cele statutowe obejmują między innymi wspieranie naukowców i zespołów badawczych, realizowanie inicjatyw inwestycyjnych służących nauce w Polsce, podejmowanie aktywnych działań na rzecz transferu osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej. Fundacja prowadzi swoją działalność statutową nieodpłatnie, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 450 ze zm.) [dalej: ustawa DzPP] i zgodnie z art. 24 ww. ustawy, korzysta z prawa do zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych [dalej: CIT] w odniesieniu do prowadzonej działalności pożytku publicznego. Zgodnie z § 24 Statutu, Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zgodnie ze Statutem Fundacji, dochody Fundacji stanowią m.in:

• subwencje, darowizny, spadki, zapisy,
  

• dochody z operacji finansowych oraz inne dochody.
  
  

Uzyskane dochody przeznaczane są na cele statutowe Fundacji określone w Rozdziale II § 5 Statutu. Celem Fundacji jest działanie na rzecz nauki poprzez:

• wspieranie uznanych przez środowisko naukowców i zespołów badawczych, pracujących w tych obszarach nauki, które posiadają znaczenie dla rozwoju cywilizacyjnego, kulturowego i gospodarczego Polski oraz jej międzynarodowego prestiżu,
  

• wspieranie transferu polskich osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej,
  

• wspomaganie inicjatyw Inwestycyjnych, służących nauce w Polsce.
  
  
  

Prowadząc działalność statutową, Fundacja gospodaruje powierzonymi środkami finansowymi do czasu ich wykorzystania. W celu optymalnego wykorzystania uzyskanych dochodów, które przeznaczane są na cele statutowe, Fundacja lokujei planuje dalsze lokowanie swoich dochodów w drodze nabywania instrumentów finansowych przewidzianych w art. 17 ust. 1e ustawy CIT, zachowując przy tym przesłanki warunkujące zwolnienie tych dochodów z podatku dochodowego - w części przeznaczonej na cele statutowe Fundacji zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Lokowanie dochodów Fundacji w powyższy sposób ma na celu również zabezpieczenie środków na polską naukę. Środki te stanowią społecznie użyteczne fundusze przeznaczane na cele statutowe Fundacji wymienione wyżej, których realizacja odbywa się poprzez:

• przyznawanie indywidualnych nagród i stypendiów dla naukowców, przyznawanie subwencji na modernizację warsztatów naukowych i ochronę zbiorów naukowych,
  

• przyznawanie subwencji na wdrażanie osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej,
  

• inne formy wspierania ważnych przedsięwzięć służących nauce jak np.: programy wydawnicze, konferencje).
  
  
  

Fundacja, w celu podniesienia bezpieczeństwa finansowego powierzonych środków może lokować środki m.in. w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych i specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych oraz tytuły uczestnictwa innych podmiotów wspólnego inwestowania, w tym zagranicznych funduszy inwestycyjnych lub zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania, działających na podstawie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) [dalej: Dyrektywa],

Fundusze zagraniczne posiadają różnorodną formę prawną zgodnie z możliwościami określonymi przez Dyrektywę. Przykładowo fundusze te mogą stanowić m.in. spółki inwestycyjne ze zmiennym kapitałem (fr. Societe dlnvestissement A Capital Variable) [dalej: SICAV] z siedzibą w Luksemburgu, które to z kolei, na mocy przepisów luksemburskich, mogą przybrać np. formę spółki akcyjnej (societe anonyme).

W tym względzie, lokowanie dochodów w tytuły uczestnictwa funduszy zagranicznych nie różni się swym charakterem od lokowania w jednostki uczestnictwa funduszy działających na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1355 ze zm.) [dalej: ustawa FI],

Tytuły uczestnictwa zagranicznych funduszy inwestycyjnych można podzielić na:

• jednostki akumulacyjne (Acc) - wszelkie zgromadzone zyski są automatycznie reinwestowane w fundusz i tym samym podnoszą wartość tytułów uczestnictwa,
  

• jednostki dywidendowe (Dis) - wypłacany jest regularny dochód (dywidenda) z zysków wypracowanych przez fundusz, który inwestor może przeznaczyć na bieżące wydatki lub inne plany inwestycyjne. Dywidendy mogą być wypłacane z różną częstotliwością (raz w miesiącu, raz na kwartał, raz na pół roku, raz do roku).
  
  
  

Co do zasady, ww. zagraniczne fundusze inwestycyjne są funduszami typu otwartego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy lokowanie dochodów Fundacji poprzez nabycie tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania wypełnia przesłanki art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT, i w konsekwencji, nie podlega CIT ?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie przedstawione okoliczności, lokowanie dochodów Fundacji poprzez nabycie tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania wypełnia przesłanki art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT, i w konsekwencji, nie podlega CIT.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo - techniczna, oświatowa w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenie wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 tej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Zgodnie z art. 17 ust. 1b ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT jest zwolnieniem warunkowym. W celu skorzystania z tego zwolnienia należy spełnić łącznie dwie przesłanki:

• podatnik korzystający ze zwolnienia musi prowadzić działalność statutową wymienioną w ww. przepisie,
  

• uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele tej preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej oraz bez względu na termin - wydatkowane na te cele, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodu.
  
  
  

Przeznaczenie i wydatkowanie dochodu powinno charakteryzować tożsamość celu, na który podatnik najpierw dochód przeznaczył, a następnie wydatkował.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 6c, wolne z CIT są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1f zwolnienie, o którym mowa w ust. 1e, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczany i wydatkowany, bez względu na termin, na cele określone w ust. 1.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Fundacja działa na podstawie przepisów ustawy o fundacjach. Zgodnie z postanowieniami Statutu Fundacji, jej cele statutowe obejmują między innymi wspieranie naukowców i zespołów badawczych, realizowanie inicjatyw inwestycyjnych służących nauce w Polsce, podejmowanie aktywnych działań na rzecz transferu osiągnięć naukowych do praktyki gospodarczej. Fundacja prowadzi swoją działalność statutową nieodpłatnie, w rozumieniu przepisów ustawy DzPP i zgodnie z art. 24 ww. ustawy korzysta z prawa do zwolnienia od CIT w odniesieniu do prowadzonej działalności. Zgodnie z § 24 Statutu Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej.

Prowadząc działalność statutową, Fundacja gospodaruje powierzonymi środkami finansowymi do czasu ich wykorzystania. W celu optymalnego wykorzystania uzyskanych dochodów, które przeznaczane są na cele statutowe, Fundacja lokuje i planuje dalsze lokowanie swoich dochodów w drodze nabywania m.in. tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania zachowując przy tym przesłanki warunkujące zwolnienie tych dochodów z podatku dochodowego - w części przeznaczonej na cele statutowe Fundacji zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku lokowania dochodów poprzez nabycie jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających na podstawie ustawy FI.

Zgodnie z art. 1 ustawy FI, ustawa ta określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

Zgodnie z art. 2 pkt 9) ustawy FI, przez fundusz zagraniczny rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim Unii Europejskiej na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym (tj. akty prawne wydawane przez instytucje i organy Unii Europejskiej) regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Art. 1 ust. 1 Dyrektywy wskazuje, że znajduje ona zastosowanie do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), mających swe siedziby na terytorium państw członkowskich.

Zgodnie z ust. 2, do celów Dyrektywy oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 3, UCITS oznacza przedsiębiorstwo:

1. którego jedynym celem jest zbiorowe inwestowanie w zbywalne papiery wartościowe lub w inne płynne aktywa finansowe, określone w art. 50 ust. 1, kapitału pochodzącego od obywateli i które działają na zasadzie dywersyfikacji ryzyka: oraz
2. którego jednostki uczestnictwa są, na żądanie ich posiadaczy, odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tych przedsiębiorstw. Działanie podjęte przez UCITS w celu zapewnienia, aby giełdowa wartość ich jednostek nie różniła się w znaczny sposób od wartości netto aktywów na te jednostki, będzie uważane za równoznaczne z takim odkupieniem lub umorzeniem jednostek.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 50 ust. 1 Dyrektywy, przedmiotem inwestycji UCITS może być wyłącznie jedna lub więcej spośród następujących kategorii:

1. zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego dopuszczone do obrotu lub będące w obrocie na rynku regulowanym, jak zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE;
2. zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego będące w obrocie na innym rynku regulowanym w państwie członkowskim, który funkcjonuje regularnie, jest uznany i otwarty dla ogółu obywateli;
3. zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego dopuszczone do obrotu giełdowego na giełdzie papierów wartościowych w państwie trzecim lub będące w obrocie na innym rynku regulowanym w państwie trzecim, który funkcjonuje regularnie, jest uznany i otwarty dla ogółu obywateli, pod pewnymi warunkami;
4. emitowane ostatnio zbywalne papiery wartościowe, pod pewnymi warunkami;
5. jednostki UCITS dozwolonych zgodnie z Dyrektywą lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. a) i b), bez względu na to, czy mają siedzibę w państwie członkowskim, pod pewnymi warunkami;
6. lokaty w instytucjach kredytowych, po spełnieniu określonych warunków;
7. finansowe instrumenty pochodne, łącznie z instrumentami równoważnymi w stosunku do instrumentów rozliczanych w gotówce, będące w obrocie na rynku regulowanym, o którym mowa w lit. a), b) i c); lub finansowe instrumenty pochodne będące w obrocie pozagiełdowym (instrumenty pochodne OTC), pod pewnymi warunkami;
8. instrumenty rynku pieniężnego inne niż te będące w obrocie na uregulowanym rynku, po spełnieniu dalszych warunków.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 3 Dyrektywy, poniższe przedsiębiorstwa nie wchodzą w zakres Dyrektywy:

1. przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania typu zamkniętego;
2. przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, które pozyskują kapitał, nie promując sprzedaży swoich jednostek uczestnictwa w obrocie publicznym we Wspólnocie lub w jej części;
3. przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, których jednostki uczestnictwa, zgodnie z regulaminem funduszu lub zgodnie z dokumentami założycielskimi spółki inwestycyjnej, mogą być przedmiotem obrotu publicznego wyłącznie w państwach trzecich;
4. kategorie przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania określonych przepisami państw członkowskich, w których takie przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania mają swoją siedzibę, dla których zasady ustanowione w rozdziale VII i art. 83 są nieodpowiednie z uwagi na ich politykę inwestycyjną i kredytową.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 6 Dyrektywy, z zastrzeżeniem przepisów prawa wspólnotowego dotyczących przepływu kapitału oraz z zastrzeżeniem art. 91 i 92 oraz art. 108 ust. 1 akapit drugi, żadne z państw członkowskich nie stosuje innych przepisów w zakresie objętym niniejszą dyrektywą w stosunku do UCITS mających siedzibę w innym państwie członkowskim, ani w stosunku do jednostek wyemitowanych przez te UCITS, w przypadku gdy te UCITS wprowadzały do obrotu ich jednostki na terytorium tego państwa członkowskiego.

Zasady sformułowane w Dyrektywie zostały implementowane do prawa polskiego i zapisane w ustawie FI, która określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

W konsekwencji, w Polsce odpowiednikiem UCITS są fundusze inwestycyjne, a polskie fundusze inwestycyjne otwarte są zgodne z Dyrektywą.

W przypadku nabywania tytułów uczestnictwa, nabycie może następować w imieniu i na rzecz Fundacji na podstawie pełnomocnictwa (tj. za pośrednictwem uprawnionego podmiotu), a fundusze zagraniczne posiadają różnorodną formę prawną zgodnie z możliwościami określonymi przez Dyrektywę. W tym względzie lokowanie dochodów w tytuły uczestnictwa funduszy zagranicznych lub zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania nie różni się swym charakterem od lokowania w jednostki uczestnictwa funduszy krajowych.

W szczególności należy podkreślić, że przesłanki wskazanej w Dyrektywie definicji przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) są spełniane przez zagraniczne fundusze inwestycyjne lub zagraniczne instytucje wspólnego inwestowania, których tytuły uczestnictwa nabywa Fundacja, w tym przykładowo przez spółki inwestycyjne ze zmiennym kapitałem - SICAV z siedzibą w Luksemburgu. Świadczą o tym przede wszystkim następujące ich cechy:

• spółki takie mają charakter otwarty;
  

• inwestują one we wskazane powyżej w art. 50 ust. 1 Dyrektywy zbywalne papiery wartościowe lub w inne płynne aktywa finansowe, a działają na zasadzie dywersyfikacji ryzyka;
  

• tytuły uczestnictwa w UCITS mogą być, na żądanie ich posiadaczy, odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tych przedsiębiorstw.
  

Dodatkowo, te zagraniczne fundusze nie stanowią funduszy wymienionych w art. 3 Dyrektywy, wobec których nie stosuje się Dyrektywy.

Dodatkowo, należy także wskazać, że nieuzasadnionym byłoby także ograniczenie możliwości skorzystania z ww. zwolnienia od podatku dochodowego jedynie do jednostek uczestnictwa polskich funduszy inwestycyjnych, gdyż prowadziłoby to do naruszenia zasady niedyskryminacji wynikającej z art. 18 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej [dalej: TFUE], zasady swobody przepływu kapitału określonej w art. 63 TFUE oraz zasady swobody przedsiębiorczości wynikającej z art. 49 TFUE. Jeśliby bowiem możliwość lokowania dochodów i tym samym możliwość zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego ograniczyć wyłącznie do jednostek uczestnictwa polskich funduszy inwestycyjnych, to doszłoby do niewątpliwej dyskryminacji przez ustawodawcę zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania (zagranicznych funduszy inwestycyjnych). Zarówno bowiem polskie fundusze inwestycyjne, jak i zagraniczne instytucje wspólnego inwestowania działają na podstawie implementowanej do krajowych systemów prawnych Dyrektywy.

W konsekwencji, zdaniem Fundacji, lokowanie dochodów Fundacji poprzez nabycie tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania wypełnia przesłanki art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT, i w konsekwencji, nie podlega CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów fundacji lokowanych w tytuły uczestnictwa zagranicznych funduszy inwestycyjnych lub zagranicznych instytucji wspólnego opodatkowania (typu UCITS) – jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355, z późn. zm., dalej także: ufi) pod pojęciem funduszu zagranicznego - rozumie się przez to fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Nadto w art. 3 pkt 10a ww. ustawy zdefiniowano alternatywny fundusz inwestycyjny – jako instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ufi fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Przy czym Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

1. fundusz inwestycyjny otwarty;
   
2. alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty (art. 3 ust. 4 ufi).
   
   

Jednocześnie w myśl art. 14 ust. 1 fundusz inwestycyjny może być utworzony wyłącznie przez towarzystwo.

Powołana wyżej ustawa określa więc zasady tworzenia i funkcjonowania towarzystw funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Polski (Dział II i III ustawy), zasady funkcjonowania depozytariuszy (Dział IV ustawy), warunki udzielania zezwoleń dla podmiotów pośredniczących w zbywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych oraz zakres obowiązków, jakie ciążą na tych podmiotach, jak również zasady wykonywania nadzoru nad tymi podmiotami przez Komisję Nadzoru Finansowego

Z powyższego wynika, że Ustawodawca dla potrzeb ufi wyraźnie odróżnia:

• fundusze inwestycyjne działające na podstawie ufi - wymienione w art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy utworzone wyłącznie przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych określone w art. 2 pkt 3 ww. ustawy,
  

• fundusze zagraniczne - zagraniczne fundusze inwestycyjne, zbywające na terytorium Polski jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym utworzone na podstawie właściwych przepisów prawa państwa macierzystego, które regulują również funkcjonowanie tych funduszy.
  
  
  

Ustawa o funduszach inwestycyjnych (ufi) odnosi się wyłącznie do sytuacji, gdy fundusz zagraniczny (w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych) zamierza zbywać emitowane przez siebie tytuły uczestnictwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, fundusz lub spółka nim zarządzająca są obowiązane do pisemnego zawiadomienia Komisji o tym zamiarze (art. 253 ust. 1 ww. ustawy).

Przechodząc na płaszczyznę prawa podatkowego należy wskazać, że w myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „ustawa CIT”) wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 615) w stanie prawnym obowiązującym od 4 czerwca 2016 r. art. 17 ust. 1e ustawy CIT przewiduje, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie stosuje się również w przypadku lokowania dochodów poprzez nabycie:

1. wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. obligacji Skarbu Państwa lub bonów skarbowych oraz obligacji wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r.;
2. papierów wartościowych lub niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, o ile nabycie takie nastąpiło w ramach zarządzania portfelem, o którym mowa w art. 75 tej ustawy, również w przypadku gdy zarządzanie portfelem odbywa się na podstawie umowy z towarzystwem funduszy inwestycyjnych, które wykonuje tę działalność na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, pod warunkiem zdeponowania tych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych na odrębnym rachunku prowadzonym przez uprawniony podmiot w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
3. jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych.
   
   

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu uchwały z dnia 8 sierpnia 2009 r. w sprawie o sygn. II FPS 4/09, systematyka art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1e ustawy CIT wskazuje, że ustawodawca dopuszczając w art. 17 ust. 1b tej ustawy także pośredni sposób wydatkowania dochodu na cel społecznie użyteczny z zachowaniem prawa do zwolnienia podatkowego, w art. 17 ust. 1e updop ten pośredni sposób ograniczył do przypadków enumeracyjnie wyliczonych w pkt 1-3.

W tym stanie rzeczy nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że lokowanie w tytuły uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania wypełnia przesłanki określone w ww. art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT.

Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy fundusze określone w art. 2 pkt 9 ufi nie są bowiem „funduszami inwestycyjnymi” w rozumieniu przepisów ufi (do których art. 17 ust. 1e pkt 3 zawiera bezpośrednie odesłanie), a ponadto nie działają na podstawie przepisów tej ustawy, lecz ramy ich działalności regulują postanowienia właściwego prawa inwestycyjnego państwa macierzystego. W opinii Organu interpretacyjnego „działanie na podstawie ustawy” należy rozumieć w ten sposób, że ustawa ta reguluje całokształt działalności danego podmiotu, a nie jakikolwiek wycinek (w przeciwnym wypadku należałoby także przyznać, że polskie fundusze inwestycyjne działają na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego - Investmentgesetz, gdyż reguluje ono działalność tych funduszy na terytorium Niemiec).

Powyższa wykładnia nie narusza postanowień art. 18, 49 i 63 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej TFUE. Rozwiązanie przyjęte w art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz art. 17 ust. 1e pkt 1-3 ustawy CIT powoduje, że zwolnione z opodatkowania są zarówno określone dochody objętych tymi przepisami podatników uzyskiwane zarówno na terytorium Polski, jak i poza jej granicami (pod warunkiem przeznaczenia na określone ustawowo cele).

Nadto tytuły uczestnictwa w funduszach UCITS są papierami wartościowymi określonymi w art. 17 ust. 1e pkt 2 ustawy CIT, artykuł ten nie zawiera żadnych ograniczeń terytorialnych (natomiast brak utraty prawa do zwolnienia jest obwarowany dodatkowymi ograniczeniami, jednakże jednakowymi dla lokowania w papiery wartościowe polskich i zagranicznych instytucji wspólnego inwestowania).

W tym stanie rzeczy, w opinii Organu interpretacyjnego, stanowisko Wnioskodawcy (odnoszące się wprost do zadanego pytania), zgodnie z którym lokowanie dochodów Fundacji poprzez nabycie tytułów uczestnictwa w zagranicznych funduszach inwestycyjnych lub zagranicznych instytucjach wspólnego inwestowania wypełnia przesłanki art. 17 ust. 1e pkt 3 ustawy CIT, i w konsekwencji, nie podlega CIT – należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.