Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.202.2019.1.MN
z 17 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania i zadośćuczynienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego odszkodowania i zadośćuczynienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1950 r. mąż Wnioskodawczyni R.G. został skazany na 4 lata więzienia za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. W 2005 r. złożył do Instytutu Pamięci Narodowej w X wniosek o odszkodowanie i zadośćuczynienie za represję wobec niego. Wniosek ten nie został rozpatrzony przez Instytut Pamięci Narodowej w X.

W 2007 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni.

W dniu 9 sierpnia 2018 r. Prokurator Instytutu Pamięci Narodowej w X złożył do Sądu Okręgowego w X wniosek o unieważnienie orzeczenia wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w X z dnia 10 listopada 1950 r.

Rozpatrując wniosek Instytutu Pamięci Narodowej – ... w X, Sąd Okręgowy w X postanowieniem z dnia 10 września 2018 r. na podstawie art. 1 ust. 1 i 2, art. 2, art. 3 ust. 4 i art. 13 ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego uznał za nieważne: wyrok byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w X z dnia 10 listopada 1950 r. w zakresie dotyczącym męża Wnioskodawczyni oraz utrzymujące w mocy ten wyrok postanowienie byłego Najwyższego Sądu Wojskowego z dnia 22 stycznia 1951 r. w zakresie dotyczącym męża Wnioskodawczyni.

Sąd Okręgowy w X Wydział Wykonawczy pismem z dnia 11 września 2018 r. poinformował Wnioskodawczynię, że w razie śmierci osoby uprawnionej do odszkodowania i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikłą z orzeczenia, uprawnienie to przechodzi na małżonka, dzieci, rodziców. W związku z tym żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia należy zgłosić do Sądu Okręgowego, który wydał postanowienie o stwierdzeniu nieważności orzeczenia.

Po złożeniu wniosku całej rodziny zmarłego męża Wnioskodawczyni w dniu 12 marca 2019 r. Sąd Okręgowy w X ustalił wyrokiem wysokość należnego zadośćuczynienia w kwocie 480 000 zł oraz odszkodowania w kwocie 72 000 zł. Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz E.G. – żony zmarłego R.G., oraz E.P., H.P., S.G., A.R., J.G. – dzieci zmarłego R.G. po 80 000 zł stanowiące 1/6 kwoty zadośćuczynienia oraz po 12 000 zł stanowiące 1/6 ustalonego odszkodowania.

Fakt ten Wnioskodawczyni chciała zgłosić do urzędu skarbowego jako spadek po zmarłym mężu i ojcu. Urząd skarbowy jednak odmówił przyjęcia zeznania SD-Z2 twierdząc, że to nie jest spadek, bowiem postępowanie spadkowe po R.G. zostało zakończone w 2007 r. W dziale podatku dochodowego poinformowano Wnioskodawczynię, że nie trzeba składać zeznania z tego rodzaju świadczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odszkodowania i zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego jak również to, że uprawnienia te przechodzą na współmałżonka i dzieci, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3a powołanej powyżej ustawy wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego.

W myśl natomiast art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2099), osobie, wobec której stwierdzono nieważność orzeczenia albo wydano decyzję o internowaniu w związku z wprowadzeniem w dniu 13 grudnia 1981 r. w Polsce stanu wojennego, przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę i zadośćuczynienie za doznaną krzywdę wynikłe z wykonania orzeczenia albo decyzji. W razie śmierci tej osoby uprawnienie to przechodzi na małżonka, dzieci i rodziców

Żądanie odszkodowania lub zadośćuczynienia należy zgłosić odpowiednio w sądzie okręgowym lub wojskowym sądzie okręgowym, który wydał postanowienie o stwierdzeniu nieważności orzeczenia, w terminie roku od daty jego uprawomocnienia się (art. 8 ust. 2 cyt. ustawy).

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy potwierdzić należy, że wypłacone w 2019 r. kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uwzględnienia ww. przychodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2019 r. i zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych w stosunku do dzieci zmarłego męża. Dzieci zmarłego męża Wnioskodawczyni, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinny wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.