2019.07.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.324.2019.1.TKU
z 19 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2019 r. (data wpływu 17 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wszystkich składników kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych obciążając pracodawców, z którymi Spółka zawarła umowy o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); opodatkowania podatkiem VAT wszystkich składników kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2); opodatkowania podatkiem VAT kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Wniosek uzupełniono w dniu 17 lipca 2019 r. o własne stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji sprzętu oraz innych wyrobów i usług. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach prowadzonej działalności, wypełniając przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 2019 r., poz. 263), Spółka udostępnia nieodpłatnie na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, organizacjom związkowym pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do prowadzenia działalności związkowej oraz ponosi inne koszty utrzymania związków zawodowych, w tym koszty osobowe. W Spółce działa kilka międzyzakładowych organizacji związków zakładowych, które swoim działaniem obejmują również innych pracodawców prowadzących swoją działalność na terenie Miasta.

W związku z tym, Spółka zawarła z większością pracodawców, których pracownicy są członkami międzyzakładowych organizacji związkowych, umowy o zasadach partycypacji w kosztach ponoszonych przez Spółkę na świadczenie usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związkowych.

Na koszty świadczenia usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związkowych składają się w większości koszty osobowe pracowników oddelegowanych do pracy w zarządach związków zawodowych (płace, składki na ubezpieczenia społeczne) oraz inne koszty jak utrzymanie czystości pomieszczeń, drobne naprawy, media (energia elektryczna, centralne ogrzewanie, woda sanitarna, ścieki sanitarne), amortyzacja części budynków zajmowanych przez organizacje związkowe, amortyzacja eksploatowanych urządzeń jak komputery, faksy ksera i koszty materiałów biurowych.

Na podstawie zwartych umów, Spółka obciąża comiesięcznie poszczególnych pracodawców objętych działalnością międzyzakładowych organizacji związkowych, kwotą partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych. Kwota ta naliczana jest na każdy rok kalendarzowy z góry, na podstawie planowanych do poniesienia kosztów na dany rok kalendarzowy oraz stanu liczebności członków związków zawodowych, wg stanu na dzień 1 stycznia danego roku, w odniesieniu do świadczonych usług. Spółka dokonuje ostatecznego rozliczenia rzeczywistych kosztów ponoszonych na rzecz międzyzakładowych organizacji związkowych za dany rok kalendarzowy, według stanu na dzień 31 grudnia.

Spółka co miesiąc wystawia dla każdego z pracodawców, z którym zawarła umowę o partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych, fakturę opodatkowując podatkiem od towarów i usług wszystkie koszty usług utrzymania związków zawodowych, nie wyłączając kosztów osobowych. Do opłaty Spółka nie dolicza prowizji. Pracodawcy uiszczają płatności wg otrzymanych faktur i nie kwestionują sposobu opodatkowania podatkiem VAT.

Jeden z pracodawców, którego pracownicy są członkami międzyzakładowych organizacji związkowych, nie wyraził zgody na podpisanie umowy o partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych na zasadach wyżej wymienionych. Spółka obciąża tego pracodawcę bez umowy rzeczywistymi comiesięcznymi kosztami ponoszonymi na rzecz międzyzakładowych organizacji związkowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na każdy miesiąc rozliczeniowy. Spółka co miesiąc wystawia fakturę opodatkowując podatkiem od towarów i usług wszystkie koszty usług utrzymania związków zawodowych, nie wyłączając kosztów osobowych. Do opłaty Spółka nie dolicza prowizji. Pracodawca ten kwestionuje obciążenie go fakturą z naliczonym podatkiem od towarów i usług, od części obejmującej koszty osobowe. Kwestionuje również obciążenie go innymi kosztami usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych i w jednym z okresów rozliczeniowych Spółka dokonała obciążenia samymi kosztami osobowymi wynikającymi z rzeczywistych, miesięcznych kosztów osobowych poniesionych na rzecz międzyzakładowych organizacji związkowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na ten okres rozliczeniowy opodatkowując je podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo postąpiła opodatkowując podatkiem od towarów i usług VAT koszty usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe, obciążając pracodawcę, z którym nie zawarła umowy o partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych, a obciążyła go na podstawie rzeczywistych miesięcznych kosztów poniesionych na rzecz międzyzakładowych organizacji związków zawodowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na okres rozliczeniowy? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 11 lipca 2019 r.):

Spółka stosuje przepisy wynikające z ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, pracodawca jest zobowiązany udostępnić organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej w zakładzie pracy. Stosownie do postanowień art. 34 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, przepisy art. 25¹ – 33¹ stosuje się do międzyzakładowej organizacji związkowej obejmującej swoim działaniem pracodawcę, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 34¹ i 34².

Zgodnie z art. 34¹ ust. 1 ww. ustawy o związkach zawodowych, pracodawcy objęci działaniem międzyzakładowej organizacji związkowej ponoszą koszty, w tym koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne, związane z zatrudnieniem osoby wykonującej pracę zarobkową zwolnionej:

z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w międzyzakładowej organizacji związkowej na podstawie art. 31 ust. 1 w związku z art. 34 ust. 2,
od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia – na podstawie art. 31 ust. 3 lub pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia – na podstawie art. 31 ust. 4, odpowiednio do udziału liczby członków tej organizacji zatrudnionych u danego pracodawcy w łącznej liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji – w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Spółka ponosi koszty usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związkowych, których członkami są pracownicy wielu zakładów na terenie Miasta. Na podstawie zawartych umów o partycypacji w kosztach usług utrzymania związków zawodowych z pracodawcami, bądź bez umowy, Spółka obciąża tymi kosztami usług poszczególnych pracodawców. Spółka traktuje to obciążenie jako świadczenie usługi utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych.

Odnoście pytania nr 3, zdaniem Spółki, postępuje ona prawidłowo opodatkowując podatkiem od towarów i usług koszty świadczonych usług tylko w zakresie kosztów osobowych na podstawie rzeczywistych miesięcznych kosztów poniesionych na rzecz międzyzakładowych organizacji związków zawodowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na okres rozliczeniowy, którymi obciąża pracodawców partycypujących w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych niezależnie, czy odbywa się to na podstawie zawartych umów, czy bez zawartej umowy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniem podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zdaniem Spółki, świadczy ona dla poszczególnych pracodawców usługę utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych. Jednym z elementów tej usługi, podobnie jak przy świadczeniu innych usług, są koszty osobowe pracowników, w tym przypadku płace pracowników oddelegowanych do pracy w zarządach organizacji związkowych.

Stanowisko Spółki potwierdza wydana na wniosek Spółki interpretacja indywidualna przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPPI/443-1531/11/AL z dnia 23 stycznia 2012 r. oraz interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP1/443-1255/12/LS wydana dla innego podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wskazać należy, że na potrzeby podatku od towarów i usług, dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

prawo do rozporządzania,
przeniesienie tego prawa,
możność rozporządzania towarem jak właściciel po stronie otrzymującego to prawo.

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem, czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu „przeniesienie”, które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

Jak już wcześniej wskazano, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, za usługę może być uznane każde niebędące dostawą towarów świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Jednak z cywilistycznej istoty pojęcia „świadczenia” wynika, że musi ono polegać na działaniu albo na zaniechaniu podmiotu zobowiązanego do spełnienia świadczenia. Dodatkowo, aby możliwe było uznanie jakiegoś zdarzenia za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ww. przepisu, musi występować stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli obie strony muszą się zobowiązać do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonej czynności.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka (zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług) w ramach prowadzonej działalności, wypełniając przepisy ustawy o związkach zawodowych, udostępnia nieodpłatnie na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, organizacjom związkowym pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do prowadzenia działalności związkowej oraz ponosi inne koszty utrzymania związków zawodowych, w tym koszty osobowe. W Spółce działa kilka międzyzakładowych organizacji związków zakładowych, które swoim działaniem obejmują również innych pracodawców prowadzących swoją działalność na terenie miasta.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 263) pracodawca, na warunkach określonych w układzie zbiorowym pracy lub umowie, jest obowiązany udostępnić zakładowej organizacji związkowej pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do wykonywania działalności związkowej u pracodawcy.

Na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych, przepisy art. 25¹-33¹ stosuje się do międzyzakładowej organizacji związkowej obejmującej swoim działaniem pracodawcę, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 34¹ i 342.

Zgodnie z art. 34¹ ust. 1 ww. ustawy, pracodawcy objęci działaniem międzyzakładowej organizacji związkowej ponoszą koszty, w tym koszty wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, związane z zatrudnianiem osoby wykonującej pracę zarobkową zwolnionej:

z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie międzyzakładowej organizacji związkowej - na podstawie art. 31 ust. 1 w związku z art. 34 ust. 2,
od pracy zawodowej z zachowaniem prawa do wynagrodzenia - na podstawie art. 31 ust. 3 lub od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia - na podstawie art. 31 ust. 4

– odpowiednio do udziału liczby członków tej organizacji zatrudnionych u danego pracodawcy w łącznej liczbie członków tej organizacji zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji – w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jeden z pracodawców, którego pracownicy są członkami międzyzakładowych organizacji związkowych, nie wyraził zgody na podpisanie umowy o partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych na wymienionych zasadach. Spółka obciąża tego pracodawcę bez umowy rzeczywistymi comiesięcznymi kosztami ponoszonymi na rzecz międzyzakładowych organizacji związkowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na każdy miesiąc rozliczeniowy. Spółka co miesiąc wystawia fakturę opodatkowując podatkiem od towarów i usług wszystkie koszty usług utrzymania związków zawodowych, nie wyłączając kosztów osobowych. Do opłaty Spółka nie dolicza prowizji. Pracodawca ten kwestionuje obciążenie go fakturą z naliczonym podatkiem od towarów i usług, od części obejmującej koszty osobowe. Kwestionuje również obciążenie go innymi kosztami usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych i w jednym z okresów rozliczeniowych Spółka dokonała obciążenia samymi kosztami osobowymi wynikającymi z rzeczywistych, miesięcznych kosztów osobowych poniesionych na rzecz międzyzakładowych organizacji związkowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na ten okres rozliczeniowy opodatkowując je podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z cyt. wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towaru lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, czy odbiorcy usługi zapłaty. W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała tylko ta dostawa lub świadczenie usług, w przypadku których istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

Z istniejących relacji pomiędzy Wnioskodawcą (który udostępnia nieodpłatnie na podstawie Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy oraz Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, organizacjom związkowym pomieszczenia i urządzenia techniczne niezbędne do prowadzenia działalności związkowej oraz ponosi inne koszty utrzymania związków zawodowych, w tym koszty osobowe) a pracodawcami (których pracownicy są członkami międzyzakładowych organizacji związkowych) wynika wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz pracodawców, na rzecz których Spółka świadczy usługi polegające na utrzymaniu związków zawodowych. Spółka ponosi m.in. koszty osobowe z tego tytułu.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że ww. czynności utrzymania organizacji związkowych (z którymi to czynnościami związane są m.in. koszty osobowe), spełniają definicję zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, bowiem można zidentyfikować beneficjentów tego świadczenia.

Niezależnie od tego, czy Wnioskodawca obciąża poszczególnych pracodawców tylko w części obejmującej koszty osobowe, czy też częścią wszystkich ponoszonych kosztów, stwierdzić należy, że w każdym z tych przypadków usługa utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych świadczona przez Spółkę na rzecz pracodawców podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, odpowiadając wprost na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że Spółka postąpiła prawidłowo opodatkowując podatkiem od towarów i usług koszty usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe, obciążając pracodawcę, z którym nie zawarła umowy o partycypacji w kosztach usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych, a obciążyła go na podstawie rzeczywistych miesięcznych kosztów poniesionych na rzecz międzyzakładowych organizacji związków zawodowych i stanu liczebności członków związków zawodowych wg stanu na okres rozliczeniowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych tylko w części obejmującej koszty osobowe obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Natomiast w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wszystkich składników kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych obciążając pracodawców, z którymi Spółka zawarła umowy o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz opodatkowania podatkiem VAT wszystkich składników kosztów usług utrzymania międzyzakładowych organizacji związków zawodowych obciążając pracodawców, z którymi Spółka nie zawarła umów o partycypacji w kosztach utrzymania związków zawodowych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została wydana interpretacja w dniu 8 lipca 2019 r., nr 0112-KDIL4.4012.216.2019.1.TKU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin