Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.227.2019.2.MM
z 18 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni – przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2019 r. (data wpływu 17 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych:

• w części dotyczącej świadczenia usług cateringowych – jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej świadczenia usług gastronomicznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 lipca 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.227.2019.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP - w dniu 7 lipca 2019 r. - identyfikator poświadczenia doręczenia … (data doręczenia 8 lipca 2019 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła powyższy wniosek pismem nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 12 lipca 2019 r., które wpłynęło w dniu 17 lipca 2019 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 13 października 2016 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie gastronomii. Siedziba firmy znajduje się pod adresem: … W dniu 13 października 2016 r. na wniosku CEiDG zostało złożone oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przedmiotowa forma opodatkowania jest stosowana od rozpoczęcia wykonywania działalności. W latach 2016-2017 stosowane były dwie stawki ryczałtu, tj.: 3% w zakresie sprzedaży napojów i wód mineralnych oraz 8,5% na usługę cateringową. W 2018 r. zastosowano jedną stawkę 3%.

W ramach działalności pomocniczej dokonywane są czynności, których wystąpienie zapewnia skuteczne wykonanie usług, tj. dowóz, bądź dostarczenie przygotowanych posiłków do miejsca wyznaczonego przez klienta. Czynności te stanowią usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz z ich sprzedażą, a ich występowanie nie stanowi odrębnie nabywanej przez klienta usługi - nie są one wliczane w koszt zakupionych posiłków, a także nie podlegają dodatkowemu fakturowaniu. Prowadzona działalność sklasyfikowana jest wg Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolami: PKD 56.21.Z, PKD 47.11.Z, PKD 56.29.Z.

W piśmie z dnia 11 lipca 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że powodem dokonania zmiany stawki podatkowej ryczałtu była konsultacja oraz zaopiniowanie sposobu rozliczania prowadzonej działalności. Konsultacja ta była dokonana w celu weryfikacji poprawności rozliczeń podatkowych firmy z obowiązującym prawem podatkowym. Według opinii doradcy podatkowego, do opisanej działalności winno stosować się jedną stawkę 3%. Swoje stanowisko uzasadnił obszerną argumentacją, zawierającą m.in. wyroki sądowe w opiniowanych sprawach. W związku z faktem, że osoba doradcy podatkowego była znana w kraju oraz w mediach społecznościowych, Wnioskodawczyni uznała, że jego opinia została sporządzona rzetelnie i w pełni zgodnie z prawem obowiązującym w polskim systemie podatkowym. Na tej podstawie została podjęta decyzja o zmianie rozliczania podatku dochodowego od początku 2018 r. Poprawność decyzji została jednak podważona w miejscowym Urzędzie Skarbowym, gdzie zaproponowano wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W zakresie prowadzonej działalności świadczone są usługi polegające na:

1. przygotowaniu posiłków dla młodzieży przyjeżdżającej na wycieczki do Polski - lunch box;
2. organizacji pikników dla kursantów, obejmującej wyznaczanie miejsc do ich odbycia, nakrywanie stołów, organizację niezbędnego sprzętu, przygotowanie i dowiezienie produktów, posiłków, w tym obsługa serwisowa obejmująca dbanie o porządek oraz uprzątnięcie terenu po zakończeniu pikniku - które zostało sklasyfikowane do symbolu PKWiU 56.29.19.0 - pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą umowę z klientem;
3. dowożenie na hotelowe stołówki zarówno gotowych posiłków (przygotowanie przez Wnioskodawczynię zestawów deserowych, kanapek, sałatek, itp.), jak i półproduktów (pieczywa, serów hummusów, wędlin, warzyw i owoców) oraz niezbędnych przyborów (opakowań, naczyń, itp.) wraz z obsługą serwisową - które zostało sklasyfikowane do symbolu PKWiU 56.21.19.0 - usługi przygotowania i doręczenia żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering);
4. dostarczeniu wód mineralnych dla grup turystów do wyznaczonych przez klienta miejsc: hoteli, parków, miejsc zwiedzania - którą to usługę sklasyfikowano do symbolu PKWiU 47.00.26.0. Usługa dostarczania wód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polega na początkowym zakupie towaru w hurtowni spożywczej, zapakowaniu jej do samochodu, dowiezieniu jej do hotelu/na lotnisko/do miejsca zwiedzania, rozładowaniu jej i wręczeniu uczestnikom wycieczki butelek z wodą. W ramach usług dotyczących sprzedaży wód mineralnych nie jest wykonywana dodatkowa sprzedaż przez Wnioskodawczynię, lecz jedynie w ramach umowy z klientem.
   
   

Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży wód mineralnych w 99%, ale również innych napojów, do których zaliczyć należy napój … w 1%. W ramach tych usług nie była i nie jest dokonywana sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%.

W ramach działalności pomocniczej dokonywane są czynności, których wystąpienie zapewnia skuteczne wykonanie usług, tj. dowóz, bądź dostarczenie przygotowanych posiłków do wcześniej wyznaczonego miejsca. Czynności te stanowią usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz z ich sprzedażą, a ich występowanie nie stanowi odrębnie nabywanej przez klienta usługi, nie są one również wliczane w koszt zakupionych posiłków, a ich występowanie nie wiążę się z odrębnie nabywaną usługą, dlatego nie podlega ona dodatkowemu fakturowaniu.

Prowadzona działalność została sklasyfikowana wg Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolami: PKD 56.21.Z; PKD 47.11.Z; PKD 56.29.Z. W ramy prowadzonej działalności nie wchodzi sprzedaż napojów alkoholowych. Świadczone usługi w ramach prowadzonej działalności zostały sklasyfikowane pod symbolami PKWiU: 56.21.19.0; 56.29.19.0; 11.07.19.0; 11.07.11.0. Do działalności nie mają zastosowania wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43).

Zamówienia na ww. usługi składane są przez biuro podróży z siedzibą w W., zajmujące się kompleksową organizacją przyjazdów i wycieczek. Działalność ukierunkowana jest w przeważającej mierze (około 99% całej działalności), na rzecz jednego podmiotu, z którym została zawarta umowa na ww. usługi. Poza przychodami z prowadzonej działalności Wnioskodawczyni otrzymuje również przychody z tytułu umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka stawka ryczałtu obowiązuje do opisanego stanu faktycznego w zakresie gastronomii, skoro nie obejmuje ona sprzedaży napojów alkoholowych, a z tytułu dostawy posiłków nie pobiera się żadnych opłat?

Zdaniem Wnioskodawczyni, osiągane przychody winny zostać sklasyfikowane, jako przychody uzyskane z działalności gospodarczej w zakresie gastronomii i zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), opodatkowane według stawki 3% tego przychodu, z uwagi na to, że prowadzona działalność nie obejmuje sprzedaży napojów alkoholowych, a ponadto pomimo dojazdu do klienta na fakturach nie ma wyodrębnienia usług dostawy oraz Wnioskodawczyni nie pobiera z tego tytułu żadnych opłat.

Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazuje, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r., poz. 256 i 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 997, 1000, 1629 i 1669), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Natomiast art. 6 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy wskazuje, że działalność gastronomiczna to usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) oraz pkt 5 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:

• 8,5% - od przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (pkt 3 lit. b),
  

• albo 3% - od przychodów z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% (pkt 5 lit. a).
  
  

Dokonując subsumpcji stanu faktycznego pod przytoczone przepisy prawa wskazać należy, że prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza wyczerpuje dyspozycję art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Mając na uwadze usystematyzowanie cytowanej ustawy, wskazać należy, że ustawodawca w art. 4 ust. 1 pkt 2 zawarł definicję legalną działalności gastronomicznej, jednoznacznie oddzielając ją od definicji działalności usługowej, ukonstytuowanej w pkt 1 rzeczonego artykułu, wskazując wprost, że działalność gastronomiczna obejmuje szereg usług związanych z przygotowywaniem posiłków oraz ich sprzedażą. Tym samym, za w pełni bezzasadne i chybione uznać należy odwoływanie się przy działalności gastronomicznej do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWiU”), która ma zastosowanie tylko i wyłącznie do usług rozumianych zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy (tak: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 986/13).

Brak zawarcia przez ustawodawcę w definicji działalności gastronomicznej normy odsyłającej do klasyfikacji PKWiU, jak zastrzeżono w pkt 1 przedmiotowego artykułu, uniemożliwia ocenę działalności gastronomicznej w ujęciu podziału statystycznego klasyfikacji PKWiU.

W niniejszym stanie faktycznym, prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność ma charakter gastronomiczny. Usługą zasadniczą, przeważającą w znacznej mierze, jest przygotowywanie posiłków. Inne czynności z tym związane są przez Wnioskodawczynię wykonywane jako dodatkowe i nie są odrębnie finansowo rozliczane. W zakresie pobocznych czynności organizacyjno-technicznych mieści się m.in. dowóz przygotowanych posiłków na miejsca wyznaczone przez klienta. Samo dostarczenie posiłków jest elementem związanym z ich przygotowaniem. Wykonywane czynności dodatkowe wyczerpują zawarte w definicji działalności gastronomicznej w art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, pojęcie „usług związanych”. Nie stanowią one odrębnie nabywanej przez klienta usługi. Dostawa nie jest wliczana w koszt zakupionych posiłków, ani też nie podlega odrębnemu fakturowaniu. Cena zakupionego posiłku jest niezmienna bez względu na to, czy jest on odbierany osobiście przez klienta, czy też jest dostarczany przez Wnioskodawczynię.

Za powyższym stanowiskiem opowiedział się także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 986/13, w którym w uzasadnieniu wskazał, że „transport przygotowanego na zamówienie posiłku (wraz ze sprzedażą tych posiłków i towarzyszących im towarów) świadczony przez dostawcę samodzielnie lub przez jego podwykonawcę, jest usługą „związaną” z przygotowaniem i sprzedażą posiłków, o ile nie jest to odrębnie sprzedawana usługa przez przedsiębiorcę wykonującego wyłącznie usługi transportowe na rzecz dostawcy lub odbiorcy posiłków”.

Resumując, z uwagi na powyższe, osiągane przez Wnioskodawczynię przychody winny zostać sklasyfikowane jako przychody uzyskane z działalności gospodarczej w zakresie gastronomii i zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - opodatkowane według stawki 3% tego przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych:

• w części dotyczącej świadczenia usług cateringowych – jest nieprawidłowe,

• w części dotyczącej świadczenia usług gastronomicznych – jest prawidłowe.
  
  

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 cyt. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy wynika, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką” (…).

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1. w roku poprzedzającym rok podatkowy:
   1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub
      
   2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro,
2. rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.
   
   

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na złote według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Podkreślić należy, że u osób prowadzących działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od braku przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który stanowi, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3,
   
2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego,
   
3. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:
   1. prowadzenia aptek,
      
   2. działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
      
   3. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
      
   4. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11,
      
   5. świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
      
   6. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych,
4. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
   
5. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
   1. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
      
   2. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
      
   3. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
      - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.
   
   

Załącznik Nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi wykaz usług, których świadczenie wyłącza z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Ponadto zauważyć należy, że warunkiem skorzystania z opodatkowania w formie ryczałtu jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie stosownego oświadczenia. Zgodnie z tym przepisem, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:

• 8,5% - przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (pkt 3 lit. b),
  

• 3% - z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% (pkt 5 lit. a).
  
  

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przez działalność usługową należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji.

Mając na względzie powyższe wyjaśnienia należy przypomnieć, że Organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji usług do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Natomiast, stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa w zakresie handlu – to sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Z kolei działalność wytwórcza to zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzona przez podatnika.

Ponadto, użyte w treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy sformułowanie „sprzedaży uprzednio nabytych towarów w stanie nieprzetworzonym” oznacza sprzedaż produktów (towarów) bez zmiany ich substancji, czy wyglądu, tj. bez ingerencji sprzedającego we właściwości fabryczne produktu. Nieprzetworzony to taki, który nie został poddany przetworzeniu. W myśl Słownika Języka Polskiego „przetwarzać” znaczy tyle, co „przekształcić coś twórczo” albo „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” (http://sjp.pwn.pl). W związku z tym przez towar nieprzetworzony należy rozumieć taki, którego cech nie zmieniono. Jeśli towar został poddany jakimś pracom (czynnościom), w następstwie których cechy towaru (kształt, wygląd, kolor, funkcja) zostały zmienione, to wówczas towar ten nie jest towarem w stanie nieprzetworzonym. Jego sprzedaż nie będzie już działalnością handlową. Takie czynności zwykle trzeba będzie zakwalifikować do działalności wytwórczej (A. Bartosiewicz, R. Kubacki: Komentarz do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, lex 8474).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług usługi cateringowe ujęte zostały w sekcji I „Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne” w dziale 56 tej Klasyfikacji, obejmującym:

• usługi w zakresie noclegów i usług towarzyszących świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
  

• usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
  

• usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
  

• usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
  

• tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych,
  

• usługi sypialne i restauracyjne w wagonach kolejowych oraz pozostałych środkach transportu, - usługi gastronomiczne,
  

• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
  

• usługi stołówkowe,
  

• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

W ww. rozporządzeniu w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – w dziale 56, usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne ustawodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 56.29 pozostałe usługi gastronomiczne. Natomiast usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering) posiadają symbol PKWiU 56.21.19.

Z powyższego wynika, że usługi cateringowe nie są sklasyfikowane w PKWiU jako usługi gastronomiczne, lecz jako odrębna usługa. W skład tej usługi w świetle przedstawionego stanu faktycznego wchodzi przygotowywanie i dostarczanie żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że od dnia 13 października 2016 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie gastronomii. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2018 r. zastosowano jedną stawkę 3%.

Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegają na:

1. przygotowaniu posiłków dla młodzieży przyjeżdżającej na wycieczki do Polski - lunch box;
2. organizacji pikników dla kursantów, obejmującej wyznaczanie miejsc do ich odbycia, nakrywanie stołów, organizację niezbędnego sprzętu, przygotowanie i dowiezienie produktów, posiłków, w tym obsługa serwisowa obejmująca dbanie o porządek oraz uprzątnięcie terenu po zakończeniu pikniku - które zostało sklasyfikowane do symbolu PKWiU 56.29.19.0 - pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą umowę z klientem;
3. dowożenie na hotelowe stołówki zarówno gotowych posiłków (przygotowanie przez Wnioskodawczynię zestawów deserowych, kanapek, sałatek, itp.), jak i półproduktów (pieczywa, serów hummusów, wędlin, warzyw i owoców) oraz niezbędnych przyborów (opakowań, naczyń, itp.) wraz z obsługą serwisową - które zostało sklasyfikowane do symbolu PKWiU 56.21.19.0 - usługi przygotowania i doręczenia żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering);
4. dostarczeniu wód mineralnych dla grup turystów do wyznaczonych przez klienta miejsc: hoteli, parków, miejsc zwiedzania - którą to usługę sklasyfikowano do symbolu PKWiU 47.00.26.0. Usługa dostarczania wód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polega na początkowym zakupie towaru w hurtowni spożywczej, zapakowaniu jej do samochodu, dowiezieniu jej do hotelu/na lotnisko/ do miejsca zwiedzania, rozładowaniu jej i wręczeniu uczestnikom wycieczki butelek z wodą. W ramach usług dotyczących sprzedaży wód mineralnych nie jest wykonywana dodatkowa sprzedaż przez wnioskodawczynię, lecz jedynie w ramach umowy z klientem.
   
   

W ramach działalności pomocniczej dokonywane są czynności, których wystąpienie zapewnia skuteczne wykonanie usług, tj. dowóz, bądź dostarczenie przygotowanych posiłków do miejsca wyznaczonego przez klienta. Czynności te stanowią usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz z ich sprzedażą, a ich występowanie nie stanowi odrębnie nabywanej przez klienta usługi - nie są one wliczane w koszt zakupionych posiłków, a także nie podlegają dodatkowemu fakturowaniu. W zakres prowadzonej działalności nie wchodzi sprzedaż napojów alkoholowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy uznać, że usługi wskazane przez Wnioskodawczynię oznaczone symbolem PKWiU 56.21.19, jako usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering), podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%, natomiast usługi oznaczone symbolem PKWiU 56.29.19 - pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę oraz sprzedaż napojów bezalkoholowych (oznaczonych przez Wnioskodawczynię symbolami PKWiU: 47.00.26.0, 11.07.19.0 oraz 11.07.11.0), jako usługi gastronomiczne podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 3%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.