INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku sygnowanym datą 11 stycznia 2011 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2012 (data wpływu 28 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych.

Pismem z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu 28 marca 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2012 r. została wprowadzona zmiana w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zmiana ta dotyczy objęcia wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym. Spółdzielnia jako podmiot zajmujący się dostarczaniem dla swoich mieszkańców centralnego ogrzewania i ciepłej wody wykorzystuje w tym celu węgiel eko-groszek. W Polskiej Klasyfikacji Działalności - PKD jest ona zarejestrowana pod numerem 6832Z, tj. zarządzanie nieruchomościami na zlecenie.

Zainteresowany nie prowadzi żadnej innej działalności zarobkowej oraz żaden z mieszkańców jego osiedla nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, tj. udział zakupu wyrobów węglowych (ekogroszek) w wartości produkcji sprzedanej, wynosi więcej niż 10% w skali roku 2011.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia będąc stroną kupującą (i nie będącą pośrednikiem w składzie węglowym) powinna ponosić koszty zakupu węgla zwiększone o podatek akcyzowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na charakter wykonywanej działalności powinien on być zwolniony z podatku akcyzowego przy zakupie węgla „eko-groszek”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółdzielnia zużywa wyroby węglowe. Jest przy tym zakładem energochłonnym.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Natomiast w świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2 ustawy podlega opodatkowaniu akcyzą.

Z powyższego wynika, m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (…) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe korzysta ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przez zakłady energochłonne - w myśl art. 31a ust. 10 ustawy - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółdzielnia jest zakładem energochłonnym może zatem zużywać wyroby węglowe korzystając ze zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, tj. jako zakład energochłonny. Zatem, Spółdzielnia będąc stroną kupującą nie musi ponosić kosztów podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.