Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.167.2019.2.AD
z 24 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z 15 lipca 2019 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki na zakup usług udokumentowane fakturami VAT mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki na zakup usług udokumentowane fakturami VAT mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 11 lipca 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.167.2019.1.AD wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 15 lipca 2019 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką kapitałową, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, opodatkowanym CIT na terenie RP. Spółka zajmuje się dystrybucją towarów w sieciach handlowych - kurze jajka (spożywcze). Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów jakie posiada w swojej ofercie na rzecz udziałowców/uczestników/franczyzobiorców sieci handlowej tj. bezpośrednio do sklepów detalicznych zrzeszonych w sieciach handlowych (sklepom działającym pod marką danej sieci handlowej) - zwane dalej sklepami.

Wskazać trzeba, że Wnioskodawca stosuje obniżki na swoje towary dostarczane sklepom zrzeszonym w sieciach, po uzgodnieniu tych obniżek z właścicielem danej sieci handlowej.

Wnioskodawca zamierza podejmować różnorodne działania w celu zwiększenia ilości sprzedawanych przez siebie towarów sklepom. W celu zmobilizowania sklepów do szybszej i większej sprzedaży towarów zakupionych u Wnioskodawcy, zamierza on zawrzeć umowy z sieciami handlowymi zrzeszającymi sklepy spożywcze.

Zgodnie z tymi umowami, Usługodawcy (sieci handlowe) zobowiążą się m, in. do:

• eksponowania towaru dostarczanego przez Wnioskodawcę oraz jego wyróżnienia na terenie sklepów w sposób uzgodniony z Wnioskodawcą, w tym poprzez odpowiednie ułożenie na półce,
• dystrybuowania w sklepach materiałów promocyjnych o towarach Wnioskodawcy,
• umieszczania informacji o towarach zakupionych od Wnioskodawcy w materiałach własnych sieci handlowych i sklepach,
• informowania klientów sklepów o towarach Wnioskodawcy oraz zachęcanie do ich zakupu,
• umożliwianie Wnioskodawcy prowadzenia degustacji i prezentacji towarów dostarczanych do sklepów przez Wnioskodawcę,
• dokonywania innych czynności mających na celu promocję i popularyzację towarów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy,
• monitorowania popytu na towary oferowane przez Wnioskodawcę,
• nadzorowania przez sieci handlowe prawidłowości składania zamówień przez sklepy zrzeszone w sieci oraz wskazaniu sklepom, aby zaopatrywały się w towary w firmie Wnioskodawcy,
• dopilnowania prawidłowej ekspozycji towarów wg standardów dających pełny dostęp do nich klientom dokonujących zakupów w sklepie,
• kontrolowania przestrzegania polityki cenowej oraz zasad promocji towarów zakupionych u Wnioskodawcy przez sklepy,
• motywowanie sklepów do terminowego regulowania płatności wobec Wnioskodawcy,
• wymaganie od sklepów, aby stosowały się do zasad bezpieczeństwa żywności.
  
  

Wykonywanie powyższych usług może być nadzorowane będzie przez Wnioskodawcę. Sieci handlowe zobowiążą się do wykonywania ww. usług na rzecz Wnioskodawcy, przy czym mogą świadczyć usługi z pomocą pracowników sklepów, które są zrzeszone w danej sieci.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć jednolite umowy z Usługodawcami. Z tytułu świadczonych usług Usługodawcy będą obciążać Wnioskodawcę dokumentem na podstawie którego Wnioskodawca będzie płacił wystawcom tych dokumentów. Wynagrodzenie należne sieci handlowej za wykonane usługi kalkulowane będzie w oparciu o wartość obrotu osiągniętego przez sklepy z tytułu sprzedaży towarów zakupionych u Wnioskodawcy. Wynagrodzenie stanowić będzie iloczyn miesięcznej wartości sprzedaży towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę do sklepów zrzeszonych w sieci oraz umownej wartości procentów netto od 1% do 5%.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 15 lipca 2019 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem platformy e-PUAP) Wnioskodawca wskazał, że opłaty nie będą ponoszone z tytułu przyjęcia towaru do sprzedaży, a za wykonanie usługi. Wypłacane Usługodawcom wynagrodzenie nie ogranicza dostępu do rynku innym dostawcom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup usług udokumentowane fakturami VAT mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup usług od sieci handlowych wskazanych we wniosku może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu (kup). Udokumentowanie wydatku fakturą VAT jest w pełni wystarczające dla zaliczenia ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Dodatkowym potwierdzeniem poniesienia wydatku będą przelewy bankowe potwierdzające zapłatę za usługę. Ponadto celem zakupu usług jest zwiększenie ilości zbywanych kurzych jaj konsumentom przez sklepy, co przekłada się na poziom przychodów Wnioskodawcy. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy CIT wydatki, których celem jest osiągnięcie przychodów stanowią koszty uzyskania przychodu. Zatem stwierdzić trzeba, że nie ma przeszkód, aby zaliczyć wydatki do kup.

Zauważyć trzeba, że na przeszkodzie w zaliczeniu wydatków do kosztów nie stoi fakt, iż część usług np. układanie towaru w ustalony sposób, będzie fizycznie wykonywane przez pracowników sklepów. Za wykonanie usług wskazanych we wniosku są bowiem odpowiedzialne sieci handlowe i to, w jaki sposób wykonają one usługi należy do ich uznania.

Prawdopodobnie przynależność do danej sieci handlowej zobowiązuje sklep do wykonywania określonych zadań i czynności narzuconych przez tę sieć, jednak Wnioskodawca nie ma dokładnej wiedzy w tym zakresie. Wnioskodawca nie ma wpływu na sposób wykonania tych usług, a jedynie może nadzorować ich efekt. Uzależnienie wysokości wynagrodzenia dla Usługodawcy od wartości sprzedanych towarów przez sklepy gwarantuje, że Usługodawca dążyć będzie do jak najskuteczniejszego wykonania usługi, gdyż od poziomu sprzedanych towarów zależy jego wynagrodzenie. Skoro jego wynagrodzenie wynika z procentu obrotu netto towarem sprzedawanym przez sklepy zrzeszone w danej sieci handlowej, to im większa będzie ta sprzedaż (obrót) tym wyższe osiągnie wynagrodzenie. Sposób w jaki sieci mają wspierać sprzedaż towaru Wnioskodawcy zostanie określony w umowie. Nabycie usług wsparcia sprzedaży towaru przez Wnioskodawcę od Usługodawców prowadzi do osiągania wyższej sprzedaży jaj przez Wnioskodawcę, przez co wydatki na nabycie tych usług stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości, które nie zostały wykazane w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna więc brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
  
  

Kwestią będącą przedmiotem wniosku jest ustalenie czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty na rzecz Usługodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 66 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy, praw lub wykonanych usług, wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w szczególności w związku z popełnieniem przestępstwa określonego w art. 229 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600 i 2077).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 3 updop przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje jakie czynności mogą być uznane za czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Przedstawiając opis sprawy Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z nabyciem usług świadczonych przez sieci handlowe zostaną poniesione na podstawie zawartych umów, w celu zwiększenia popytu oraz przyspieszenia sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Usługi nabyte od sieci handlowych mają na celu głównie promowanie produktów Wnioskodawcy, opłaty nie będą ponoszone za przyjęcie towaru do sprzedaży i nie ograniczają dostępu do rynku innym podmiotom.

W tym stanie rzeczy, w świetle przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, skoro jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe wynagrodzenie nie jest ponoszone za przyjęcie towaru do sprzedaży, ale za wykonane usługi i nie ogranicza dostępu do rynku towarów innych podatników wydatek ten może być uznany za koszt uzyskania przychodów, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Końcowo należy dodać, że aby zaliczyć przedmiotowe wydatki związane z nabyciem usług od sieci handlowych do kosztów uzyskania przychodów, należy pamiętać o ich właściwym udokumentowaniu, bowiem ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazaniu związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na Podatniku, bo to on wywodzi ze zdarzenia skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Podatnik musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i pozostający w związku z przychodem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości dokonanej przez podatnika kwalifikacji wypłaconego wynagrodzenia dla celów podatkowych może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Organ podatkowy nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych, nie dysponuje także narzędziami przewidzianymi w art. 199a Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności. Jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.