Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP13.8221.38.2019.CPIJ
z 25 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900), Szef Krajowej Administracji Skarbowej w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.255.2018.1.MS, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegał cały dochód z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu do limitu przyznanej pomocy publicznej, czy jedynie dochód wygenerowany z Inwestycji, na którą uzyskano decyzję o wsparciu - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 października 2018 r. Spółka S.A. (dalej również: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) złożyły wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegał cały dochód z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu do limitu przyznanej pomocy publicznej, czy jedynie dochód wygenerowany z Inwestycji, na którą uzyskano decyzję o wsparciu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką utworzoną na podstawie prawa polskiego, posiadającą siedzibę działalności w Polsce i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja materiałów ogniotrwałych, sklasyfikowana pod symbolem PKD 23.20.Z. Ponadto Spółka prowadzi również inne rodzaje działalności związane z działalnością podstawową, polegające m.in. na: świadczeniu usług dla przemysłu, pracach badawczo-rozwojowych, badaniach i analizach technicznych, działalności związanej z produkcją i dystrybucją energii oraz innych.

Spółka prowadzi opisaną powyżej działalność na nieruchomościach zlokalizowanych w R. Ponadto, Spółka prowadzi także przedmiotową działalność na wynajmowanych nieruchomościach zlokalizowanych w C. Z uwagi na planowane korzystanie przez Spółkę z pomocy publicznej, na podstawie decyzji o wsparciu, działalność prowadzona w C. zostanie wyodrębniona dla celów podatkowych, w taki sposób aby możliwe było wyodrębnienie dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej w C.

Spółka zamierza wystąpić do zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U.2018.1162). Spółka zamierza zrealizować nową inwestycję w R. W ramach inwestycji zostanie zrealizowane kilka zadań inwestycyjnych (dalej łącznie jako: „Inwestycja”). Podstawowym celem Inwestycji będzie zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa.

Jako teren, na którym realizowana będzie Inwestycja, Spółka poda wszystkie nieruchomości, na których prowadzi ona swoją działalność w R. Jako przedmiot działalności Spółki, którego dotyczyć będzie decyzja o wsparciu zostaną wskazane rodzaje działalności o odpowiednim symbolu PKWiU, których dotyczyć będzie nowa Inwestycja. Działalność ta nie jest wymieniona w § 2 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz.U.2018.1713).

Zgodnie z obowiązującym prawem, decyzja o wsparciu określać będzie warunki (np. kryteria jakościowe, ilościowe), do których spełnienia zobowiązana będzie Spółka, aby móc skorzystać z pomocy publicznej na podstawie otrzymanej decyzji o wsparciu tj. ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca planuje prowadzić działalność na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu z wykorzystaniem nowych maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych, jak również z wykorzystaniem już istniejących i cały czas działających maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku uzyskania decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej oraz przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków wskazanych w decyzji, zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegał cały dochód z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu do limitu przyznanej pomocy publicznej, czy jedynie dochód wygenerowany z Inwestycji, na którą uzyskano decyzję o wsparciu?

Zdaniem Spółki w przypadku uzyskania decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej oraz przy założeniu spełnienia przez Spółkę warunków wskazanych w decyzji, zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegał cały dochód z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu, do wysokości limitu określonego w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z przepisem art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r, o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U., poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 4 ustawy o CIT zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Ponadto, jak wskazuje przepis art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji decyzja o wsparciu określa okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić. W rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, doprecyzowano również na jakie rodzaje działalności gospodarczej, sklasyfikowane pod odpowiednim symbolem PKWiU, nie można uzyskać decyzji o wsparciu.

Wnioskodawca wskazał, że zwolnienia podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania i z tego względu należy interpretować je ściśle.

Tym samym, mając na uwadze powyższe przepisy jak również reguły wykładni przepisów w przypadku zwolnień podatkowych, należy wskazać, że aby dane dochody były wolne od podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z otrzymaną decyzją o wsparciu (przy założeniu, że adresat decyzji o wsparciu wypełnia warunki wskazane w decyzji mogące dotyczyć przykładowo zatrudnienia pracowników), spełnione muszą być dwa podstawowe warunki:

1. dochody te winny być uzyskiwane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu oraz
2. dochody te winny być uzyskiwane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
   
   

Aby podatnik mógł korzystać ze zwolnienia, warunki te winny być spełnione kumulatywnie. Tym samym, aby dochód mógł korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego winien być to dochód uzyskany z rodzajów działalności wskazanych w decyzji o wsparciu oraz na terenie wskazanym w decyzji.

W ocenie Spółki, mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, w stosunku do dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej w zakładzie zlokalizowanym w R. obydwa te warunki zostaną spełnione. Przy założeniu otrzymania pozytywnej decyzji o wsparciu, tj. decyzji zgodnej z wnioskiem Spółki:

1. działalność ta będzie prowadzona na terenie wskazanym, w decyzji o wsparciu (nieruchomości Spółki zlokalizowane w R, z których uzyskuje ona dochody) oraz
2. dochód zostanie uzyskany z działalności wymienionej w decyzji o wsparciu.
   
   
   

Dla rozliczenia zwolnienia bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy dochód został wygenerowany wyłącznie z inwestycji realizowanej przez Spółkę, czy też z całości działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji.

Jednocześnie, jeżeli Spółka rozpoczęłaby prowadzenie w R. działalności innej niż wskazana w decyzji o wsparciu, wówczas dochód z tej działalności nie korzystałby ze zwolnienia z podatku dochodowego. Taka sama sytuacja wystąpiłaby w sytuacji uzyskania dochodów z działalności prowadzonej poza terenem wskazanym w decyzji o wsparciu - przykładowo w odniesieniu: do działalności prowadzonej przez Spółkę w C. (jak jednak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego działalność ta zostanie wydzielona rachunkowo i podatkowo. Wówczas Spółka również nie miałaby prawa do zastosowania do takich dochodów zwolnienia z podatku dochodowego.

Spółka pragnie wskazać, że brak przepisów, które nakazywałyby, aby zwolnieniem zostały objęte wyłącznie dochody wygenerowane przez inwestycję wskazaną w decyzji o wsparciu. Co więcej, również brzmienie przepisów na sposób rozliczania pomocy publicznej w przypadku posiadania kilku decyzji o wsparciu przemawia za prawidłowością stanowiska Spółki. Zgodnie bowiem z przepisem art. 13 ust. 6. ustawy o wspieraniu nowych, w przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwie decyzje o wsparciu, rozliczenie pomocy następuje zgodnie z kolejnością wydania decyzji o wsparciu. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku posiadania decyzji o wsparciu oraz zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Tym samym, nawet w przypadku posiadania kilku decyzji o wsparciu ustawodawca zdecydował, że rozliczenie pomocy publicznej winno odbywać się chronologicznie, a nie z podziałem na dochody wygenerowane z inwestycji.

Ponadto, jak wskazano w art. 2 pkt 1) ustawy o wspieraniu nowych inwestycji przez nową inwestycję rozumie się inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Przykładowo zatem, jeżeli nowa inwestycja przedsiębiorcy polegałaby na gruntownej modernizacji linii produkcyjnej, aby zwiększyć jej wydajność, a tym samym zdolności produkcyjne, przyjęcie że zwolnieniu podlega wyłącznie dochód wygenerowany z nowej inwestycji, prowadziłoby do tego, że taki przedsiębiorca w istocie nie mógłby skorzystać ze zwolnienia. Zmodernizowana linia produkcyjna składałaby się bowiem zarówno z elementów „starych” tj. już wcześniej posiadanych przez przedsiębiorcę, jak i z „nowych” zakupionych w ramach nowej inwestycji. Niemożliwe zatem byłoby wydzielenie dochodu wyłącznie przez nową inwestycję. W ocenie Wnioskodawcy nie taka była intencja ustawodawcy, gdyż wówczas wskazałby on, że nowa inwestycja musi być realizowana od podstaw, bez wykorzystywania już posiadanych środków trwałych.

Odmienna interpretacja prowadziłaby z jednej strony do absurdalnych wniosków, zgodnie z którymi Spółka winna wydzielać dochody pozyskane np. z nowych oraz starych linii produkcyjnych (co zresztą w praktyce byłoby prawdopodobnie niemożliwe) pomimo prowadzenia na nich tego samego rodzaju działalności, a z drugiej strony w sposób nieuprawniony faworyzowałaby zupełnie nowe przedsiębiorstwa, których cała infrastruktura byłaby nową inwestycją.

Zdaniem Spółki prawidłowość jej stanowiska potwierdzana jest również w jednolitym orzecznictwie organów podatkowych, dotyczącym działalności prowadzonej w specjalnych strefach ekonomicznych. Należy zauważyć, że konstrukcja dotychczasowego zwolnienia strefowego jest analogiczna do zwolnienia przysługującego na podstawie decyzji o wsparciu. Zgodnie bowiem z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 oraz z 2018 r. poz. 650), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Do dochodów z działalności prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej, analogicznie jak w przypadku działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, zastosowanie ma również zacytowany powyżej przepis art. 17 ust. 4 ustawy o CIT. W przypadku działalności strefowej, dla korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego również konieczne jest zatem kumulatywne spełnienie dwóch warunków tj. zwolnienie to jest ograniczone wyłącznie do dochodów osiąganych przez podatnika (1) z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (2) w oparciu o posiadane zezwolenie (w odniesieniu do działalności tam określonej). Z uwagi zatem na to, że konstrukcja przedmiotowego zwolnienia jest analogiczna jak w przypadku zwolnienia przyznawanego w oparciu o decyzję o wsparciu, celowe jest powołanie się na orzecznictwo organów podatkowych, dotyczące działalności strefowej.

Spółka powołała przy tym następujące interpretacje:

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.429.2017.2.JKT, w której organ uznając stanowisko podatnika za prawidłowe i odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy, zgodził się ze stanowiskiem podatnika, według którego: „należy stwierdzić, że korzystać z zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, będzie dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Dla zachowania zwolnienia wskazanego w zdaniu poprzednim, konieczne jest zachowanie warunków zezwolenia, w tym kategorii produktów tworzonych wymienionych w ich treści. Nie jest istotne czy uzyskiwane dochody będą pochodzić z inwestycji będącej podstawą dla wydania zezwolenia czy innych zakładów produkcyjnych położonych na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Odnosząc powyższe uwagi do sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku należy przyjąć, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do zwolnienia dochodów osiągniętych na terenie Strefy na podstawie Zezwolenia nr 1, które to zezwolenie przeszło na Wnioskodawcę w związku z sukcesją częściową (podział Spółki X). Prawo do będzie przysługiwać niezależnie od faktu, że dochody osiągnięte na terenie Strefy będą generowane ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na terenie zakładów produkcyjnych (położonych na terenie Strefy) innych niż przedmiot inwestycji stanowiącej podstawę Zezwolenia nr 1.”
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 października 2017 r., nr 0111-KDIBI3.4010.254.2017.1.APO, w której organ również odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy i zgodził się ze stanowiskiem podatnika, według którego: „zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlega/ będzie podlegał cały dochód z działalności prowadzonej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej do wysokości limitu pomocy publicznej wynikającego z udzielonego zezwolenia. Wypełnienie warunków wynikających z zezwolenia zapewni Spółce możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego w zakresie obejmującym całość działalności produkcyjnej na terenie strefy i brak jest podstaw uprawniających do różnicowania skutków w zakresie części dochodu z produkcji siłowników w zależności od tego, czy zostały wytworzone przy użyciu infrastruktury technicznej posiadanej przed uzyskaniem zezwolenia, czy też infrastruktury nabytej w ramach nowej inwestycji.

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., nr 1462-IPPB3.4510.34.2017.1.MS, w której organ również odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy zgodził się ze stanowiskiem podatnika, według którego: „Reasumując z przepisów podatkowych nie wynika, aby na podstawie danego zezwolenia wolny od podatku był tylko dochód z działalności gospodarczej osiągnięty z inwestycji zrealizowanej na podstawie tego zezwolenia. Wobec tego Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochód z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie całego zakładu zlokalizowanego na terenie strefy. Ważne jest natomiast, aby był to dochód uzyskany zgodnie z zakresem przedmiotowym (PKWiU) Zezwolenia.”

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2016r., nr IBPB-I3/4510-652/16-1/AW, w której wskazał, że: „zwolnienie będzie miało zastosowanie do całości dochodów Spółki pochodzących z działalności prowadzonej na terenie SSE w ramach Zezwolenia, tj. zarówno do dochodów osiąganych przy wykorzystaniu nowych maszyn i urządzeń, jak i wygenerowanych z działalności Spółki prowadzonej w oparciu o maszyny i urządzenia już istniejące - do momentu wyczerpania puli pomocy publicznej dostępnej w ramach Zezwolenia lub do jego wygaśnięcia.”
  
  
  

Analogiczne stanowisko było potwierdzane również we wcześniejszych interpretacjach podatkowych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 stycznia 2009 r. (nr IBPBI/2/423-956/08/AM).

Stanowisko to potwierdzane jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Można tu przykładowo wskazać na:

• wyrok NSA w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2233/16, w której sąd wskazał, iż: „zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 u.s.s.e.” ,
  

• tezę wyroku NSA w Warszawie z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1849/14, zgodnie z którą: „Zwolnieniem z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o wszystkie posiadane przez niego zezwolenia, aż do wysokości ograniczeń wynikających z tych zezwoleń, bez konieczności przyporządkowania poszczególnych limitów pomocy publicznej do poszczególnych inwestycji określonych w kolejno wydawanych zezwoleniach na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.)”.
  

• wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 marca 2017 r., sygn. I SA/Gl 1194/16, w którym sąd wskazał, iż: „Przychody i koszty podatkowe przedsiębiorcy strefowego ustalane są na ogólnych zasadach określonych w u.p.d.o.p., zaś zwolnienie podatkowe dotyczy - jak to wyraźnie wynika z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p - dochodu powstałego na skutek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy (do wysokości limitu), nie zaś dochodu powstałego na skutek wdrożenia inwestycji, czy zatrudnienia pracowników, określonych w zezwoleniu. Innymi słowy, przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. odwołuje się do zezwolenia (o którym mowa w art. 16 u.s.s.e.) jako podstawie działalności przedsiębiorcy na terenie strefy (z czym, przy zachowaniu przepisanych warunków, wiąże się immanentnie korzystanie z pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego), nie traktując tego zezwolenia jako źródła, które wyznacza określone koszty i przychody tworzące dochód zwolniony od podatku.”
  
  
  

Podsumowując, w przypadku uzyskania decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej (zakładając, że Spółka spełni warunki wskazane w decyzji), zwolnieniu z podatku dochodowego będzie podlegał cały dochód uzyskany z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji.

W interpretacji indywidualnej z dnia 27 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.225.2018.1.MS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Istota sprawy sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy w sytuacji uzyskania przez Wnioskodawcę decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych będzie podlegał cały dochód uzyskany z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w decyzji, czy jedynie dochód wygenerowany z inwestycji, na którą uzyskano decyzję o wsparciu.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wpieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162), dalej: ustawa o WNI, został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 865), zwanej dalej: ustawą o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o WNI. Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Stosownie do art. 3 ustawy o WNI wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego. Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu. Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wystąpić do zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu w celu zrealizowania nowej inwestycji zlokalizowanej w R. (dalej: Inwestycja”). W ramach Inwestycji zostanie zrealizowane kilka zadań inwestycyjnych. Podstawowym celem Inwestycji będzie zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca planuje prowadzić działalność na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu z wykorzystaniem nowych maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych, jak również z wykorzystaniem już istniejących i cały czas działających maszyn, urządzeń oraz innych środków trwałych.

W opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, powyższe regulacje należy rozpatrywać w szerszym kontekście, tj. także z uwzględnieniem celu określonego w ustawie o WNI, jakim jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych poprzez wprowadzenie nowego mechanizmu udzielania przedsiębiorcom wsparcia w podejmowaniu nowych inwestycji na terytorium RP. Z treści OSR, sporządzonej do ustawy o WNI wynika, że „instrument zwolnień podatkowych dostępny będzie dla nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz definicją Komisji Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycje. Dotyczy to inwestycji spełniających kryteria ilościowe: nakłady inwestycyjne i kryteria jakościowe zgodne z SOR, weryfikujące wpływ inwestycji na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki oraz wpływ na rozwój gospodarczy regionu”. Zważywszy więc na cel udzielania wsparcia – analogiczny do zastosowanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych – to treść art. 3 ustawy o WNI odnosi się do wsparcia (w postaci zwolnienia), które jest udzielane na realizację nowej inwestycji. Oznacza to, że jedynie dochody uzyskane w związku z realizacją nowej inwestycji podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, a decyzja o wsparciu jedynie umożliwia stosowanie tego zwolnienia. W konsekwencji brak jest możliwości stosowania zwolnienia podatkowego w stosunku do innych dochodów uzyskiwanych z pozostałej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy rodzaj prowadzonej działalności jest zbieżny z określonym w zezwoleniu/decyzji o wsparciu albo czy nowa inwestycja realizowana jest na tym samym terenie.

W związku z powyższym, zdaniem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, według którego decydujące znaczenie dla skorzystania ze zwolnienia podatkowego ma określony w decyzji o wsparciu przedmiot działalności i miejsce jej prowadzenia, ponieważ rodzaj wskazanej działalności zawsze będzie zgodny z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego (osoby prawne) albo do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (osoby fizyczne).

Zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT stanowi regionalną pomoc publiczną i również w tym kontekście należy je rozpatrywać. Decyzja o wsparciu jest podstawą udzielania pomocy, gdyż umożliwia po spełnieniu wszystkich warunków, stosowanie ulgi podatkowej. Tak więc brak jest podstaw do udzielenia pomocy publicznej w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej nie będącej realizacją nowej inwestycji.

Ponadto treść § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713) wskazuje sposób wyliczania dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji, biorąc pod uwagę poniesione koszty kwalifikowane, co wskazuje, że korzystanie z pomocy publicznej (zwolnienia) jest związane z realizacją nowej inwestycji. Dodatkowo należy zauważyć, iż zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia, do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji można zaliczyć również koszty rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych. Zatem preferencje podatkowe są skierowane zarówno do podatników funkcjonujących na rynku od wielu lat, jak i do nowych podmiotów.

Nie bez znaczenia dla interpretacji zakresu stosowania zwolnienia pozostaje fakt, że art. 17 ust. 6a ustawy o CIT wprowadza, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej również poza terenem określonym w decyzji, obowiązek wyodrębniania organizacyjnego i ustalania wielkości zwolnienia w oparciu o przychody i koszty jednostki prowadzącej działalność na tym terenie. Przyjęcie odrębnego rozwiązania (zwolnienie całości dochodów) w przypadku prowadzenia działalności na tym samym terenie byłoby więc sprzeczne z zasadą równości przedsiębiorców i wprowadzałoby dualizm rozwiązań podatkowych, co mogłoby powodować nadużycia podatkowe.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację. Jednocześnie należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii, gdyż dotyczą odmiennego stanu prawnego. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że – zdaniem Szefa Krajowej Administracji Krajowej – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w niniejszym postępowaniu.

Podsumowując, celem ustawy o WNI jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych na terenie całego kraju w ramach projektu Polskiej Strefy Inwestycji. Ustawa ta wprowadziła nowe mechanizmy udzielania przedsiębiorcom wsparcia dla nowych inwestycji. W odróżnieniu od dotychczasowego mechanizmu wskazanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych preferencje związane są z nową inwestycją, tj. projektem gospodarczym o ściśle określonym w decyzji charakterze, który jest możliwy do realizacji na obszarze całego kraju, zróżnicowanym pod względem stopnia preferencji. Decyzja pozwala na uzyskanie preferencji w postaci zwolnienia podatkowego, którego granice zakreślone są przedmiotem decyzji o wsparciu. Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu. Nie ma zatem podstaw do stosowania zwolnienia w stosunku do dochodów generowanych w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej nie będącej realizacją nowej inwestycji. Art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, stanowiący podstawę zwolnienia od podatku, wprost stanowi, że wolne od podatku są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Dodatkowo Szef Krajowej Administracji Skarbowej zauważa, że w przypadku gdy spółka prowadziła działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie zezwolenia i korzystała ze zwolnienia podatkowego w zakresie dochodów generowanych na terenie SSE, a następnie uzyskała kolejne zezwolenie na działalność na terenie SSE (obecnie również decyzję o wsparciu) i realizuje działalność z wykorzystaniem zaplecza technicznego zarówno pozyskanego w ramach nowych inwestycji, jak i już istniejącego oprzyrządowania i maszyn - należy uznać, że spółka nie jest zobowiązana do wyodrębniania dochodów powstałych w wyniku produkcji na podstawie dwóch zezwoleń (lub zezwolenia SSE i decyzji o wsparciu) z użyciem zarówno infrastruktury technicznej posiadanej na podstawie pierwszego zezwolenia, jak i infrastruktury nabytej w ramach nowej inwestycji. Wynika to z faktu, iż spółka w ramach nowej inwestycji mającej na celu zwiększenie zdolności produkcyjnej, generuje dochody również z wykorzystaniem maszyn i urządzeń wykorzystywanych w realizacji inwestycji objętej uprzednio zezwoleniem na działalność na terenie SSE, z której dochód był zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość, wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją skutecznie w dowolnym czasie.

Mając na uwadze wskazany przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz przedstawioną wyżej wykładnię przepisów prawa stwierdzić należy, że w sytuacji uzyskania przez Wnioskodawcę decyzji o wsparciu uprawniającej do korzystania z pomocy publicznej, zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych będzie podlegał jedynie dochód wygenerowany z Inwestycji, na którą uzyskano decyzję o wsparciu. Zatem stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę należało uznać za nieprawidłowe.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013, Warszawa, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, którego działanie jest przedmiotem skargi, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 i art. 54 § 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.