Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.297.2019.2.KT
z 8 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 28 maja 2019 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2019 r. (data wpływu 12 lipca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2019 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług. Wniosek uzupełniony został w dniu 8 lipca 2019 r. (data wpływu 12 lipca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu nr 0114-KDIP1-2.4012.297.2019.1.KT z dnia 1 lipca 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 1 lipca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT (na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z uzyskiwaniem dochodów z najmu osobom fizycznym i prawnym pomieszczeń). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE w związku z nabywaniem usług, do których stosuje się art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu A Wnioskodawca (zwany dalej „Zamawiającym”) zawarł z Kancelarią (zwaną dalej „Wykonawcą”) umowę na świadczenie usług prawnych. W umowie Wykonawca oświadczył, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE, natomiast Zamawiający każdorazowo po otrzymaniu faktury VAT naliczy i odprowadzi podatek VAT zgodnie z obowiązującą stawką i w terminie wynikającym z obowiązujących przepisów. Według ogólnej wiedzy Wnioskodawcy zaczerpniętej m.in. ze strony internetowej Kancelarii, Wykonawca posiada brytyjską rezydencję podatkową. Wykonawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE (aktywność numeru została sprawdzona na stronach internetowych Komisji Europejskiej VIES). Ponadto zarówno w zawartej z Kancelarią umowie jak i w aneksie do umowy były zawarte zapisy, że Wykonawca będzie wystawiał faktury na kwotę netto z adnotacją na fakturze, że podatek VAT rozlicza Wnioskodawca.

Poniżej wybrane zapisy z umowy:

1. Zakres usług prawnych - prowadzenie wszelkich niezbędnych czynności w imieniu Wnioskodawcy w postępowaniu zmierzającym do przeciwdziałania wykonaniu wyroku, wydanego w toku postępowania toczącego się na terytorium Wielkiej Brytanii.
2. Termin obowiązywania umowy - umowa zostaje zawarta na czas oznaczony do dnia B z możliwością przedłużenia na kolejne okresy w przypadku braku prawomocnego zakończenia postępowania do dnia B.
3. Wartość umowy - strony zgodnie ustalają, że maksymalna wartość wynagrodzenia nie przekroczy X GBP z wyłączeniem VAT.
4. Fakturowanie - faktury obejmujące wykonanie usług prawnych będą wystawiane w okresach miesięcznych w terminie 7 dni roboczych od ostatniego dnia miesiąca, którego faktura dotyczy.
   
   

Z uwagi na nieprzewidzianą przez Strony w momencie zawierania umowy konieczność podjęcia przez Wykonawcę dodatkowych czynności procesowych i zatrudnienia dodatkowego eksperta, a w rezultacie wcześniejsze wyczerpanie środków przewidzianych w umowie na wynagrodzenie za świadczone usługi prawne, Strony w dniu C zawarły aneks do wspomnianej umowy.

Poniżej wybrane zapisy z aneksu do umowy:

1. Termin obowiązywania umowy - umowa zostaje zawarta na czas oznaczony do dnia doręczenia Zamawiającemu przez Wykonawcę orzeczenia Sądu kończącego postępowanie w I instancji.
2. Wartość umowy - Strony ustalają maksymalną i nieprzekraczalną wysokość dalszego wynagrodzenia Wykonawcy do kwoty Y GBP z wyłączeniem VAT płatną w określonych częściach zgodnie z ustalonymi terminami rozliczeń.
3. Fakturowanie - wykonawca, nie później niż w terminie 7 dni roboczych po dniu zakończenia każdego kolejnego okresu rozliczeniowego dostarczy fakturę VAT, która obejmować będzie każdą kolejną część wynagrodzenia netto przypadającą do zapłaty na rzecz Wykonawcy.
   
   

Podatek VAT z tytułu importu usług od wystawianych przez Kancelarię faktur za świadczone usługi był rozliczany zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT z upływem każdego okresu, dla którego zostały ustalone terminy rozliczeń, aż do momentu zakończenia świadczenia usługi, kiedy to Sąd wydał postanowienie w przedmiotowej sprawie. Postanowienie jest prawomocne i nie służy od niego odwołanie. W tym samym dniu Kancelaria dostarczyła drogą elektroniczną postanowienie Sądu do Wnioskodawcy (jest to oficjalny dokument, ponieważ Sąd wydaje orzeczenia tylko w wersji elektronicznej).

Wykazany w deklaracji VAT podatek należny z tytułu importu usług staje się dla usługobiorcy jednocześnie podatkiem naliczonym (art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT), który możliwy jest do odliczenia pod warunkiem istnienia związku nabywanej usługi z wykonywaniem czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku umowy na świadczenie usług prawnych takiego związku nie było, zatem Wnioskodawca wykazał i odprowadził do urzędu skarbowego tylko podatek należny z tytułu importu usług, bez prawa odliczenia tego podatku jako podatku naliczonego.

W ramach opisanego powyżej aneksu do umowy Wykonawcy przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w wysokości Y GBP z wyłączeniem VAT, wyłącznie w przypadku osiągnięcia celu (określonego w & 2 ust. 1 aneksu), którym było uchylenie przez sąd I instancji postanowienia oraz stwierdzenie przez sąd I instancji braku właściwości sądu brytyjskiego do rozpoznania wniosku. Dodatkowe wynagrodzenie miało być zapłacone w terminie 30 dni od dnia otrzymania prawidłowo wystawionej faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy nie zostały spełnione przesłanki konieczne do zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, ponieważ w wydanym przez Sąd postanowieniu mowa jest o uchyleniu postanowienia na skutek zgodnego żądania stron postępowania. Ponadto postanowienie nie zawiera stwierdzenia braku właściwości w wymienionym powyżej zakresie. Użycie w & 2 ust. 1 aneksu spójnika „oraz” oznacza, że przesłanka uchylenia i przesłanka stwierdzenia braku właściwości sądu brytyjskiego musiały wystąpić łącznie, aby uznać, iż został osiągnięty cel umowy, a po stronie Wykonawcy powstało roszczenie o zapłatę dodatkowego wynagrodzenia z tytułu osiągniętego celu. Jednak stanowisko Kancelarii w tym temacie było odmienne i Wnioskodawca otrzymał fakturę na Y GBP.

Do Kancelarii zostało wystosowane pismo, w którym to Wnioskodawca poinformował o przyczynach braku zapłaty za dodatkową fakturę na kwotę Y GBP, prosząc jednocześnie o wycofanie wspomnianej faktury lub poinformowanie Wnioskodawcy o podjęciu działań zmierzających do wystąpienia Kancelarii na drogę sądową celem rozstrzygnięcia przedmiotowego sporu. Ponadto Wnioskodawca poinformował w piśmie, że powyższe stanowisko podziela … merytorycznie potwierdzająca realizację usług prawnych w ramach ww. umowy. Kancelaria nie odpowiedziała na skierowane do niej pismo w sprawie ewentualnego wystąpienia na drogę sądową, jak również nie wystawiła faktury korekty do spornej faktury na kwotę Y GBP.

W związku z tym, że faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, została ujęta w księgach rachunkowych Wnioskodawcy z zaznaczeniem, że jest to faktura wystawiona niezgodnie z postanowieniami umowy, a co za tym idzie na chwilę obecną niemożliwa do zapłaty. Zdaniem Wnioskodawcy nie doszło do wykonania usługi, a otrzymana faktura na kwotę Y GBP została wystawiona niezgodnie z postanowieniami umowy, ponieważ dokumentuje czynności niedokonane.

Na wezwanie Organu w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że Kancelaria („Wykonawca”) jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości jest podatnikiem nieposiadającym siedziby działalności gospodarczej w Rzeczypospolitej Polskiej oraz nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Rzeczypospolitej Polskiej. Niewątpliwie z potwierdzenia numeru VAT (VIES) na podstawie bazy danych Komisji Europejskiej wynika, że Kancelaria jest podatnikiem posiadającym swoją siedzibę działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii oraz posiadającym stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii. Podobne ustalenia wynikają z danych zawartych w brytyjskim rejestrze spółek handlowych prowadzonym przez brytyjski urząd.

Ponadto Wnioskodawca oświadczył, że otrzymana przez Wnioskodawcę faktura na kwotę Y GBP nie dokumentuje zrealizowania przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy usługi prawnej, bowiem usługa ta nie została przez Wykonawcę wykonana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie - ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:

Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury wystawionej przez Wykonawcę mającego siedzibę działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii, która to faktura dokumentuje niewykonaną przez Wykonawcę usługę, jest równoznaczne z importem usługi w rozumieniu art. 2 pkt 9, art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który powoduje powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 1 w zw. z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, i czy w związku z tym powstał po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 6, art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy - ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku:

Zdaniem Wnioskodawcy, nie doszło do wykonania usługi przez Wykonawcę mającego miejsce stałej siedziby działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii, to pomimo wystawienia przez Wykonawcę faktury VAT i doręczenia jej Wnioskodawcy, nie doszło do importu usługi i tym samym nie powstał po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy polegający na rozliczeniu i zapłacie należnego podatku VAT z tytułu importu usług od otrzymanej faktury.

Od 1 stycznia 2014 r. przepisy dotyczące powstania obowiązku podatkowego nie regulują odrębnie powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług. Oznacza to, że obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do nabywanych usług, do których stosuje się art. 28b ustawy o VAT, na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy o VAT) lub, jeżeli usługa, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19a ust. 3 ustawy o VAT).

Z kolei w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jest napisane, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zatem przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest ustalenie, czy wykonano świadczenie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nigdy nie doszło do wykonania usługi przez Wykonawcę, o której mowa w wystawionej przez niego fakturze VAT. Zatem, nie było podstaw do wystawienia faktury VAT na kwotę Y GBP, a w związku z tym nie wystąpił po stronie Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia należnego podatku VAT z tytułu importu usług od otrzymanej faktury, bowiem nie doszło do wykonania usługi, a co za tym idzie nie doszło do importu usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) (art. 8 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Podatnikami, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   

Jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy, świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, stanowi import usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem VAT, a także zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej w dniu A nabył usługi prawne od Wykonawcy, tj. zagranicznej kancelarii, która posiada siedzibę działalności gospodarczej oraz jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE w Wielkiej Brytanii. Wykonawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Umowa określała zakres nabywanych od Wykonawcy usług prawnych (czynności wykonywane w imieniu Wnioskodawcy w postępowaniu toczącym się w Wielkiej Brytanii), termin, wartość umowy (wynagrodzenie) oraz sposób rozliczenia (fakturowania). W związku z nabyciem usług prawnych, wykonanych na podstawie umowy z dnia A, Wnioskodawca rozliczył w deklaracji VAT podatek należny z tytułu importu usług.

W dniu C Strony zawarły aneks do umowy ze względu na nieprzewidzianą w momencie zawierania umowy konieczność podjęcia przez Wykonawcę dodatkowych czynności, nieobjętych przewidzianym w pierwotnej umowie wynagrodzeniem za świadczone usługi prawne. Aneks przewidywał nowy termin obowiązywania umowy oraz wartość dodatkowego wynagrodzenia, uzależnione od ściśle określonych warunków wykonania umowy (usługi). W ramach aneksu do umowy Wykonawcy przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie w wysokości Y GBP z wyłączeniem VAT, wyłącznie w przypadku osiągnięcia celu, którym było uchylenie przez sąd I instancji postanowienia …. oraz stwierdzenie przez sąd I instancji braku właściwości sądu brytyjskiego do rozpoznania wniosku … Wnioskodawca otrzymał fakturę na Y GBP od Wykonawcy. Przy czym Wnioskodawca oświadczył, że otrzymana przez Wnioskodawcę faktura na kwotę Y GBP nie dokumentuje zrealizowania przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy usługi prawnej, bowiem usługa ta nie została przez Wykonawcę wykonana.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług, w związku z otrzymaniem od Wykonawcy mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii faktury za usługę, która nie została wykonana.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19a ust. 3 ustawy).

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje ogólną zasadę, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź wykonana usługa, i co do zasady powinien być rozliczony za ten okres.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych obowiązek podatkowy z tytułu importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy, powstaje dla nabywcy, gdy miejscem opodatkowania usługi świadczonej przez zagranicznego podatnika jest terytorium kraju. Przy czym przepisy ustawy dotyczące powstania obowiązku podatkowego nie regulują odrębnie powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług, tj. sytuacji, w której usługi są świadczone przez podatników nieposiadających w Polsce siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na rzecz podatników podatku od towarów i usług prowadzących na terytorium Polski działalność gospodarczą oraz gdy miejscem świadczenia usług jest terytorium kraju, a do rozliczenia podatku, w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązany jest „polski” podatnik będący usługobiorcą.

Zatem obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych w ramach importu usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, powstaje na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania tych usług (lub – jeśli przed wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty – z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do otrzymanej części).

Należy podkreślić, że z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego zarówno wydanie towaru jak i wykonanie usługi należy rozumieć jako czynności faktyczne (dokonane). Z zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 ustawy wynika bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania usługi lub dostarczenia towaru. Oznacza to, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego jej zrealizowania (za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment).

Moment dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi nie został wprawdzie zdefiniowany w przepisach dotyczących podatku VAT, jednak należy przyjąć, że momentem wykonania usługi jest moment faktycznego wykonania wszystkich działań i czynności składających się na daną usługę. Przy określaniu tego momentu trzeba mieć na uwadze specyfikę danego świadczenia i obowiązki ciążące na stronach umowy, w szczególności rodzaj i charakter składających się na daną usługę czynności. Kwestie te, zgodnie z zasadą swobody zawierania umów, regulowane są w zawieranych przez strony umowach cywilnoprawnych, chyba że zasady wykonywania danego rodzaju usług są regulowane przepisami prawa.

W niniejszej sprawie, przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że otrzymana przez Wnioskodawcę faktura na kwotę Y GBP nie dokumentuje zrealizowania przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy usługi prawnej, bowiem usługa ta nie została przez Wykonawcę wykonana. Natomiast, jak już wskazano, warunkiem powstania obowiązku podatkowego, w świetle art. 19a ust. 1 ustawy, jest faktyczne wykonanie usługi.

Należy zatem uznać, że dla czynności, która nie została faktycznie zrealizowana, obowiązek podatkowy nie powstaje. Oznacza to, że Wnioskodawca nie jest dla tej czynności podatnikiem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, zobowiązanym do rozliczenia w Polsce podatku z tytułu nabycia usługi od zagranicznego kontrahenta.

Podsumowując, Wnioskodawca, w związku z otrzymaniem od Wykonawcy z siedzibą w Wielkiej Brytanii faktury na kwotę Y GBP, dokumentującej usługę, która - jak wskazał Wnioskodawca – nie została faktycznie wykonana, nie jest zobowiązany do rozpoznania importu usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku nie wykonania usługi nie powstaje obowiązek podatkowy w imporcie usług - należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej sprawie, w oparciu o informacje przedstawione przez Wnioskodawcę, jako element stanu faktycznego przyjęto, że otrzymana przez Wnioskodawcę faktura na kwotę Y GBP nie dokumentuje zrealizowania przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy usługi prawnej, bowiem usługa ta nie została przez Wykonawcę wykonana. Tym samym wydana interpretacja nie rozstrzyga, czy rzeczywiście nie doszło do wykonania przedmiotowej usługi.

Należy podkreślić, że w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji rolą organu podatkowego jest wyłącznie ocena prawna stanu faktycznego oraz stanowiska strony zaprezentowanego we wniosku, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego w ramach postępowania interpretacyjnego uregulowanego w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Rozpatrując wniosek Organ nie podejmuje się wyjaśnienia ani nie ustala stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, dokonuje jedynie oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności i stanowiska zainteresowanego w kontekście zadanego pytania. Analiza kwestii sprowadzających się do ustalenia stanu faktycznego nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej dokonywanej przez tut. Organ.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.