Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.387.2019.3.AT
z 9 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.), uzupełnionym w dniach 17 lipca i 2 sierpnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 17 lipca i 2 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą w przeważającej części na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W roku 2013 w wyniku przeprowadzonej rozdzielności majątkowej Wnioskodawca uzyskał do majątku własnego działki niezabudowane. Nie wprowadził ich do majątku prowadzonej działalności. W roku 2016 wydzielił jedną z działek, wprowadził ją do prowadzonej działalności, a następnie sprzedał w ramach prowadzonej działalności naliczając przy tym podatek VAT w stawce 23%. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostałe działki jako osoba fizyczna, nie wprowadzając ich do prowadzonej działalności.

Dla przedmiotowych działek nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Jednak na położonych w okolicy innych działkach jest zabudowa mieszkalno-warsztatowo-usługowa.

W pierwotnie złożonym wniosku Wnioskodawca – podając, że dla działek „jest plan zagospodarowania” – pomylił „plan zagospodarowania przestrzennego” z „warunkami zabudowy” i użył niewłaściwego sformułowania.

Pozostałe tereny wokół działek Wnioskodawcy są zabudowane zabudową mieszkaniową jednorodzinną.

Działki zostaną sprzedane firmie, która zamierza na tym terenie prowadzić działalność handlową - wybudować market.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej - przeważająca działalność najem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Działki (w ilości 7 szt.) nabyto w drodze rozdzielności majątkowej w roku 2013. W 2016 roku Wnioskodawca sprzedał jedną z działek, uprzednio jednak wniósł ją do majątku swojej działalności.

Faktura za sprzedaż przedmiotowej działki została wystawiona z podatkiem VAT.

Wnioskodawca podpisał z nabywcą notarialną umowę przyrzeczenia sprzedaży. Umowa uwarunkowana jest uzyskaniem przez nabywcę pozwolenia na budowę pawilonu handlowego.

W chwili sprzedaży działka nie będzie zabudowana, jednak Wnioskodawca ma wiedzę, że kupująca ją firma będzie budowała na tym terenie pawilon handlowy i uzyskała już warunki zabudowy dla nabywanej działki. Budowę rozpocznie nabywca.

Przedmiotowa działka nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę. Nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Dla przedmiotowej działki nie ma planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca nie będzie występował z wnioskiem o pozwolenie na budowę. Uzyskanie pozwolenia na budowę należy do nabywcy.

Jeszcze przed ustanowieniem rozdzielności Wnioskodawca sprzedał wraz z mężem jedną działkę. Było to w roku 2012. Transakcja nie była objęta podatkiem VAT.

W roku 2016 Wnioskodawca sprzedał następną działkę - naliczając od tej sprzedaży podatek VAT. Działka została wcześniej wprowadzona do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na dalszy rozwój prowadzonej działalności.

Nie były podejmowane żadne działania mające na celu zwiększenie atrakcyjności ww. działek, tj. przyłącza, wydzielenie dróg itp.

Wnioskodawca nie będzie zawierał z nabywcą żadnych umów zobowiązujących do przeprowadzania jakichkolwiek czynności związanych ze sprzedażą.

Wnioskodawca udzielił nabywcy pełnomocnictwa do wystąpienia o wydanie warunków zabudowy oraz uzyskania pozwolenia na budowę pawilonu handlowego.

Wnioskodawca podał, że obecnie sprzedaje jedną działkę.

Wnioskodawca ma wiedzę, że dla tej konkretnie działki przyszły nabywca wystąpił o wydanie warunków zabudowy i stara się o uzyskanie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego. Na dokonanie tych czynności Wnioskodawca udzielił nabywcy pełnomocnictwa do występowania w jego imieniu.

Wnioskodawca nie wnioskował o powstanie planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie ma wiedzy czy takowy plan w ogóle powstaje.

W chwili sprzedaży przedmiotowe działki nie będą zabudowane. Wnioskodawca nie będzie rozpoczynał na nich żadnej budowy.

Budowę rozpocznie nabywca po przeniesieniu na niego własności działki (tak będzie również w przypadku ewentualnej sprzedaży pozostałych pięciu działek) oraz uzyskaniu niezbędnych pozwoleń i decyzji do rozpoczęcia budowy.

Od chwili nabycia do majątku własnego w 2013 r. w wyniku przeprowadzonej rozdzielności majątkowej przedmiotowe działki nie były przez Wnioskodawcę w ogóle wykorzystywane. Do chwili planowanej sprzedaży nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy.

Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na dalszy rozwój prowadzonej działalności.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 lipca 2019 r. zastrzeżono, że przedmiotem sprzedaży będzie jedna z sześciu działek – wszystkie są własnością Wnioskodawcy. Jednakże w kolejnym uzupełnieniu z dnia 2 sierpnia 2019 r. podano, że przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest sprzedaż kilku działek. Co prawda obecnie sprzedawana będzie jedna działka (z sześciu) na rzecz innej firmy, ale w perspektywie czasu Wnioskodawca na zamiar sprzedać wszystkie posiadane przez siebie działki. Dlatego w zapytaniu zostało wymienione wszystkie sześć działek, tak aby kwestie prawno-podatkowe które będą przedmiotem interpretacji, odnosiły się do wszystkich działek.

W związku z powyższym opisem postawiono następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek przez Wnioskodawcę, poza prowadzoną działalnością, będzie obciążona podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że tak. Biorąc pod uwagę prowadzoną działalność oraz to że jedna z wcześniejszych działek została sprzedana z obciążeniem podatkiem VAT, a także zamiar prowadzenia przez nabywcę działek działalności handlowej (budowa marketu) Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przedmiotowych działek z majątku własnego, nawet jeśli zostanie dokonana bez wprowadzania ich do działalności, zostanie obciążona podatkiem VAT w stawce 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Omawiane zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy. Tym samym przepis art. 136 Dyrektywy wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Z kolei według art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Terenami budowlanymi – w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy – są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W złożonym wniosku poinformowano, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej części na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (czynny zarejestrowany podatnik VAT). W roku 2013 w wyniku przeprowadzonej rozdzielności majątkowej uzyskał do majątku własnego działki niezabudowane. Nie wprowadził ich do majątku prowadzonej działalności. W roku 2016 wydzielił jedną z działek, wprowadził ją do prowadzonej działalności, a następnie sprzedał w ramach prowadzonej działalności naliczając przy tym podatek VAT w stawce 23%. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać pozostałe działki jako osoba fizyczna, nie wprowadzając ich do prowadzonej działalności. Dla wyżej wspomnianych działek nie ma planu zagospodarowania przestrzennego – wskazano jednak (zwracając uwagę na pomyłkę Wnioskodawcy), że są „warunki zabudowy”. Pozostałe tereny wokół działek Wnioskodawcy są zabudowane zabudową mieszkaniową jednorodzinną. Działka zostanie sprzedana firmie, która zamierza na tym terenie prowadzić działalność handlową - wybudować market. Wnioskodawca podpisał z nabywcą notarialną umowę przyrzeczenia sprzedaży. Umowa uwarunkowana jest uzyskaniem przez nabywcę pozwolenia na budowę pawilonu handlowego. W chwili sprzedaży działki nie będą zabudowane. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę. Nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie były podejmowane żadne działania mające na celu zwiększenie atrakcyjności ww. działek, tj. przyłącza, wydzielenie dróg itp. Wnioskodawca nie będzie zawierał z nabywcą żadnych umów zobowiązujących do przeprowadzania jakichkolwiek czynności związanych ze sprzedażą. Wnioskodawca udzielił nabywcy pełnomocnictwa do wystąpienia o wydanie warunków zabudowy oraz uzyskania pozwolenia na budowę pawilonu handlowego. Środki ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na dalszy rozwój prowadzonej działalności.

Wnioskodawca powziął wątpliwości w przedmiocie skutków prawnopodatkowych (opodatkowania) czynności sprzedaży działek.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionymi zdarzeniami przyszłymi należy przyznać rację Wnioskodawcy, że opisana we wniosku sprzedaż (tu: wszystkich działek) będzie podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%. W niniejszej sprawie transakcje dotyczyć będą bowiem składników majątku, który wykazuje związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, w ramach której Wnioskodawca działa jako czynny podatnik VAT. Jednocześnie nie wystąpią przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 – dostawa dotyczyć będzie gruntu nabytego w drodze rozdzielności majątkowej i z okoliczności sprawy nie wynika w żaden sposób, aby przy nabyciu wystąpił VAT. Jednocześnie – z uwagi na okoliczność, że dla działek obowiązują „warunki zabudowy”, zastosowania nie znajdzie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT 23%.

W rezultacie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretację wydano przy założeniu, że przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzeń przyszłych dotyczy w całości wszystkich działek będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy oraz w chwili sprzedaży będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy, na co wskazuje całokształt okoliczności sprawy.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.