Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.348.2019.2.AC
z 8 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2019 r. (data wpływu 7 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2019 r. (data wpływu 22 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłacaniem stypendium doktoranckiego w ramach Programu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłacaniem stypendium doktoranckiego w ramach Programu.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 9 lipca 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.348.2019.1.AC (doręczonym w dniu 11 lipca 2019 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 22 lipca 2019 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 18 lipca 2019 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Politechnika (dalej: Wnioskodawca) jest uczestnikiem II edycji konkursu w ramach Programu „Doktorat wdrożeniowy” organizowanego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (dalej: Program).

Podstawą do ustanowienia Programu dla II edycji są przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r., poz. 87, z późn. zm., dalej: FNU), a w szczególności przepisy art. 26 ust. 3f i następne. Celem Programu jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy między środowiskiem naukowym, a środowiskiem społeczno-gospodarczym prowadzonej w ramach studiów doktoranckich.

Szczegółowe zasady związane z przyznawaniem wsparcia w ramach Programu określa rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 28 kwietnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania, przekazywania oraz rozliczania środków finansowych na naukę, trybu wyznaczania opiekuna pomocniczego i przyznawania stypendium doktoranckiego w ramach programu „Doktorat wdrożeniowy” (Dz. U. z 2017 r., poz. 873; dalej: Rozporządzenie).

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznał Wnioskodawcy środki finansowe w ramach Programu, na podstawie stosownej decyzji z dnia 13 grudnia 2018 r. W związku z tym pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a Wnioskodawcą w dniu 15 stycznia 2019 r. została zawarta umowa określająca warunki realizacji, finansowania i rozliczania środków finansowych przyznanych decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego nr …. z dnia 13 grudnia 2018 r. na finansowanie 25 stypendiów doktoranckich i dofinansowanie kosztów wykorzystania infrastruktury badawczej w ramach II edycji programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pn. „Doktorat wdrożeniowy” ogłoszonego konkursem na podstawie art. 26 ust. 3g FNU oraz § 2 Rozporządzenia (§ 1 ww. umowy).

Wskazać również należy, że przed naborem wniosków w ramach Projektu, Wnioskodawca zawarł z doktorantami oraz przedsiębiorcami (podmiotami zewnętrznymi) umowy o współpracy w zakresie prowadzenia doktoratu wdrożeniowego. Jednym z obowiązków Wnioskodawcy na podstawie ww. umowy jest wypłata co miesiąc doktorantowi stypendium doktoranckiego przyznanego doktorantowi w ramach Projektu, pod warunkiem zawarcia odpowiedniej umowy o dofinansowanie w tym zakresie oraz otrzymania tych środków z Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (§ 5 ust. 2 lit. c).

W ramach Programu biorący w nim udział doktoranci otrzymują stypendium doktoranckie, przyznane zgodnie z przepisami FNU i Rozporządzenia. Stypendium doktoranckie w wysokości 2 450 zł jest wypłacane przez Wnioskodawcę, który jak już wyżej wskazano otrzymuje na ten cel środki z Programu. W trakcie wypłaty powyższych stypendiów Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy środki wypłacane w ramach tych stypendiów podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji czy Wnioskodawca, jako płatnik jest zobowiązany do poboru i odprowadzenia od wypłacanego doktorantowi stypendium zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Obecnie Wnioskodawca przyjmując, że kwoty wypłaconego stypendium doktoranckiego podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych – nie pobiera i nie odprowadza od wypłacanego doktorantowi stypendium zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał również, że w Jego ocenie możliwe jest przyjęcie, że stypendium doktoranckie wypłacane przez Wnioskodawcę w ramach Programu – jest wypłacane w ramach programów lub przedsięwzięć, o których mowa w art. 376 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże ostateczna ocena należy w tym zakresie do Organu. Wnioskodawca zwrócił jednak uwagę, że informacja ta nie powinna mieć przesadzającego znaczenia dla wydania interpretacji w niniejszej sprawie z racji treści art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) w związku z art. 330 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669; dalej: PWPSWiN).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca w związku z wypłacaniem stypendium doktoranckiego w ramach Programu, jest zobowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia od wypłacanego doktorantowi stypendium, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wypłacaniem stypendium doktoranckiego w ramach Programu, z uwagi na to, że kwota przyznanego stypendium stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT – Wnioskodawca nie jest zobowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia od wypłacanego doktorantowi stypendium, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 26 ust. 3f FNU, Minister ustanawia program „Doktorat wdrożeniowy”, którego celem jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy między środowiskiem naukowym a środowiskiem społeczno-gospodarczym, prowadzonej w ramach studiów doktoranckich, o których mowa w art. 195 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 3g FNU, środki finansowe w ramach programu, o którym mowa w ust. 3f, mogą być przyznane, w drodze corocznego konkursu ogłaszanego przez Ministra, na dofinansowanie kosztów wykorzystania infrastruktury badawczej w celu realizacji badań naukowych prowadzonych w ramach stacjonarnych studiów doktoranckich oraz na finansowanie stypendium doktoranckiego w okresie odbywania studiów doktoranckich przewidzianym w ich programie, nie dłuższym niż 4 lata.

Natomiast w ust. 3q ww. ustawy zawarto upoważnienie do wydania rozporządzenia, określającego szczegółowe zasady funkcjonowania programu „Doktorat wdrożeniowy”, w tym tryb przyznawania stypendium doktoranckiego w ramach programu oraz okresy, na które jest przyznawane. Realizując powyższe upoważnienie Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego wydał Rozporządzenie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 października 2018 r., wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym lub stypendia przyznawane na podstawie przepisów o zasadach finansowania nauki oraz inne stypendia naukowe i stypendia za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wprowadzono zmiany m.in. w brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 39. Ww. zmiany weszły w życie z dniem 1 października 2018 r. r. i mają zastosowanie od dnia 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., wolne od podatku dochodowego są stypendia i zapomogi, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz stypendia otrzymywane w ramach programów lub przedsięwzięć, o których mowa w art. 376 ust. 1 tej ustawy; w przypadku stypendiów przyznawanych przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną zwolnienie ma zastosowanie, o ile zasady ich przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki.

W tym miejscu należy podkreślić, że art. 330 PWPSWiN stanowi, że świadczenia i stypendia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 39, 40 i 61 ustawy zmienianej w art. 19, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r, przyznane na podstawie przepisów ustaw uchylanych w art. 169, oraz stypendia, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, otrzymane po wejściu w życie ustawy, o której mowa w art. 1, są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39, 40 i 61 ustawy zmienianej w art. 19, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r.

Powyższy przepis odwołuje się więc do stypendiów przyznanych na podstawie przepisów ustaw uchylanych w art. 169.

Art. 169 pkt 4 PWPSWiN stanowi, że traci moc ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r., poz. 87) – z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 318 ust. 2 PWPSWiN, Programy „Diamentowy Grant” oraz „Doktorat wdrożeniowy”, o których mowa odpowiednio w art. 26 ust. 3a i 3f ustawy uchylanej w art. 169 pkt 4, realizuje się do dnia 31 grudnia 2019 r.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy wskazać, że do analizy pod kątem zakwalifikowania opisanego we wniosku stypendium doktoranckiego w zakresie jego zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, należy stosować przepisy ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że treść art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym do 1 października 2018 r., pozwala stwierdzić, że podlegają zwolnieniu na mocy tego przepisu m.in. stypendia przyznawane na podstawie przepisów o zasadach finansowania nauki.

W ocenie Wnioskodawcy, niewątpliwie stypendium doktoranckie wypłacane w ramach Programu objęte jest dyspozycją tego przepisu, gdyż zostało przyznane na podstawie FNU.

W świetle powyższego, z uwagi na to, że kwota przyznanego stypendium stanowi przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o PIT – Wnioskodawca uważa, że nie jest zobowiązany jako płatnik do poboru i odprowadzenia od wypłacanego doktorantowi stypendium, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Tym samym w opisanej sytuacji nie znajdzie również zastosowania art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT zgodnie, z którym do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze, międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych pkt 11 art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy więc mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem, stypendium doktoranckie otrzymane w ramach Programu przez doktorantów stanowi przychód z innych źródeł na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do obowiązków płatnika, wskazać należy, że w myśl art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane m.in. uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze, międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest uczestnikiem II edycji konkursu w ramach Programu „Doktorat wdrożeniowy” organizowanego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (dalej: Program). Podstawą do ustanowienia Programu dla II edycji są przepisy ustawy o zasadach finansowania nauki (dalej: FNU). Celem Programu jest tworzenie warunków do rozwoju współpracy między środowiskiem naukowym, a środowiskiem społeczno-gospodarczym prowadzonej w ramach studiów doktoranckich. Szczegółowe zasady związane z przyznawaniem wsparcia w ramach Programu określa Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 28 kwietnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania, przekazywania oraz rozliczania środków finansowych na naukę, trybu wyznaczania opiekuna pomocniczego i przyznawania stypendium doktoranckiego w ramach programu „Doktorat wdrożeniowy” (dalej: Rozporządzenie). W ramach Programu biorący w nim udział doktoranci otrzymują stypendium doktoranckie, przyznane zgodnie z przepisami FNU i Rozporządzenia. Stypendium doktoranckie jest wypłacane przez Wnioskodawcę, który otrzymuje na ten cel środki z Programu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 października 2018 r., wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów o szkolnictwie wyższym lub stypendia przyznawane na podstawie przepisów o zasadach finansowania nauki oraz inne stypendia naukowe i stypendia za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669, z późn. zm.) wprowadzono zmiany m.in. w brzmieniu art. 21 ust. 1 pkt 39. Ww. zmiany weszły w życie z dniem 1 października 2018 r. r. i mają zastosowanie od dnia 1 października 2018 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., wolne od podatku dochodowego są stypendia i zapomogi, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz stypendia otrzymywane w ramach programów lub przedsięwzięć, o których mowa w art. 376 ust. 1 tej ustawy; w przypadku stypendiów przyznawanych przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną zwolnienie ma zastosowanie, o ile zasady ich przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki.

W tym miejscu należy podkreślić, że art. 330 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce stanowi, że świadczenia i stypendia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 39, 40 i 61 ustawy zmienianej w art. 19, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r, przyznane na podstawie przepisów ustaw uchylanych w art. 169, oraz stypendia, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, otrzymane po wejściu w życie ustawy, o której mowa w art. 1, są zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39, 40 i 61 ustawy zmienianej w art. 19, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r.

Powyższy przepis odwołuje się do stypendiów przyznanych na podstawie przepisów ustaw uchylanych w art. 169 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Art. 169 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że traci moc ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87) – z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 318 ust. 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, programy „Diamentowy Grant” oraz „Doktorat wdrożeniowy”, o których mowa odpowiednio w art. 26 ust. 3a i 3f ustawy uchylanej w art. 169 pkt 4, realizuje się do dnia 31 grudnia 2019 r.

Zgodnie z art. 318 ust. 3 pkt 2 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, środki finansowe przyznane w ramach programów, o których mowa w ust. 2 – przekazuje się do dnia 31 grudnia 2024 r. – na zasadach dotychczasowych.

Zatem, biorąc pod uwagę brzmienie art. 330 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce należy wskazać, że do analizy pod kątem zakwalifikowania przedmiotowego stypendium jako zwolnionego z opodatkowania należy stosować przepisy ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2018 r.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że treść art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 1 dnia października 2018 r. pozwala wyodrębnić rodzaje (grupy) stypendiów, dla których ustawodawca przewidział preferencję podatkową w postaci zwolnienia od podatku. Wolne od podatku są zatem:

• stypendia otrzymywane na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. z 2016 r., poz. 882);
  

• stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.),;
  

• stypendia przyznawane na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r., poz. 87),
  

• inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.
  
  

Zatem, skoro Wnioskodawca wypłaca w ramach Programu dla biorących w nim udział doktorantów stypendium doktoranckie, przyznane zgodnie z przepisami ustawy o zasadach finansowania nauki, to wskazać należy, że doktoranci otrzymują stypendium zaliczane do trzeciej grupy stypendiów podlegających zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że stypendium doktoranckie wypłacane przez Wnioskodawcę w ramach Programu dla doktorantów, stanowi przychód z innych źródeł, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy. Wobec powyższego Wnioskodawca od wypłaconych stypendiów doktoranckich nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.