Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.131.2019.2.MK
z 12 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z 12 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie Organu z 4 lipca 2019 r. znak: 0111-KDIB3-3.4013.131.2019.1.MK.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane po uzupełnieniu wniosku).

W […] nastąpiło połączenie poprzez przejęcie [..]. Konsekwencją tego było stworzenie nowego oddziału produkcyjnego […].

Oddział ten prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów hutniczych w procesie przeróbki plastycznej na gorąco, tj. podgrzaniu materiału a następnie jego kuciu swobodnym i pół-swobodnym, poddaniu procesowi obróbki cieplnej i obróbki mechanicznej.

Działalność ta sklasyfikowana jest zgodnie z PKD: 25.50.Z - kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków.

Opis procesu produkcyjnego:

Przed przystąpieniem do produkcji Oddział […] zamawia wytop w określonych formatach wlewków. W zależności od wymiaru odkuwki, jej parametrów technicznych, a także technologicznych zamawiane są następujące popularne formaty wlewków stalowych: 2TEŻP, Q2,5, Q4, Q6, Q8, Q12, Q15, LS12 o masie od 1900 kg/szt. do 13800 kg/szt., które są przeznaczone do produkcji na prasie 20 MN.

1. Nagrzewanie

Pierwszym etapem produkcji w Oddziale […] jest nagrzewanie wlewków do kucia. Proces ten odbywa się w piecach komorowych z wysuwnym trzonem opalanych gazem ziemnym wysokometanowym o mocach :

Piec z wysuwnym trzonem nr 1:

max temp. Pracy 1250°C; ładowność 60 Mg; moc palników 3,6 MW; moc elektryczna 36,5 kW Piec z wysuwnym trzonem nr 2:

max temp. Pracy 1250°C; ładowność 50 Mg; moc palników2,78 MW; moc elektryczna 18,5 kW Piec z wysuwnym trzonem nr 5:

max temp. Pracy 1250°C; ładowność 60 Mg; moc palników 5,28 MW; moc elektryczna 28,0 kW

2. Kucie

Proces przeróbki plastycznej odbywa się na prasie o sile nacisku wynoszącej 20 MN (o mocy 3,2 MW). Na tym etapie produkcji materiał zostaje przerobiony plastycznie i w zależności od gatunku stali jest to proces o stopniu przerobu 3:1 dla stali zwykłych po 4:1 dla stali konstrukcyjnych a nawet 12:1 w przypadku odkuwek specjalnego przeznaczenia jak osie kolejowe. Wykonuje się tutaj odkuwki o kształcie prostymi i złożonym o masie od 100 kg do 10500 kg. Średnica odkuwek wynosi od Ø 140mm do Ø 650mm, wykonuje się także odkuwki o przekroju kwadratowym, płaskim a nawet sześciokątnym. Pozostałą cześć produkcji stanowią odkuwki kształtowe w formie wałów, odkuwek odsądzonych, kutych pół-swobodnie w matrycy pomocniczej itp. Możliwe jest także kucie krążków wszechstronnie kutych, pierścieni a także tulei o masie max około 6500 kg. Po zakończeniu kucia odkuwki są chłodzone w piecu do studzenia lub przewożone bezpośrednio na oddział obróbki cieplnej.

3. Obróbka cieplna

Wydział obróbki cieplnej jest miejscem gdzie trafia większość odkuwek. Tutaj materiałowi nadaje się odpowiednie parametry poprzez zastosowanie odpowiedniej dla danego gatunku, a także wymagań zamawiającego obróbki cieplnej. Polega ona na nagrzaniu odkuwek do odpowiedniej temperatury w zależności od rodzaju obróbki cieplnej. Realizuje się takie rodzaje obróbki cieplnej jak wyżarzanie (zmiękczające, normalizujące, odprężające, rekrystalizujące, homogenizujące itp.), ulepszanie cieplne (hartowanie i odpuszczanie), skończywszy na przesycaniu i starzeniu.

Do dyspozycji jest 6 pieców komorowych z wysuwnym trzonem oraz innych urządzeń pomocniczych o parametrach:

Piece z wysuwnym trzonem nr 5, 6;

max temp. Pracy 1150°C; ładowność 25 Mg; opis: piec komorowy, dwustrefowy; sterowanie: ręczne i półautomatyczne; paliwo: gaz ziemny dla obu pieców:

łączna moc palników 3,5 MW; łączna moc elektryczna 28,5 kW

Piece z wysuwnym trzonem nr 4, 7 i 8:

max temp. Pracy 950°C; ładowność 30 Mg; opis: piec komorowy, czterostrefowy, palniki z rekuperacją; sterowanie: automatyczne - programowane komputerowo; paliwo: gaz ziemny dla trzech pieców:

łączna moc palników 3,96 MW; łączna moc elektryczna 56,4 kW

Piec z wysuwnym trzonem nr 9:

max temp. Pracy 900°C; ładowność 30 Mg; opis: piec komorowy, jednostrefowy; sterowanie: ręczne i półautomatyczne; paliwo: gaz ziemny

moc palników 1,16 MW; moc elektryczna 22,0 kW

Wanna olejowa:

Wymiary 2600x1400x7000mm; chłodzenie: woda w obiegu; max masa odkuwki do hartowania 6000 kg; moc elektryczna 7,4 kW

Wanna z wodą:

Wymiary 2000x1350x7000mm; chłodzenie: woda w obiegu; max masa odkuwki do hartowania 10000 kg; moc elektryczna 12,0 kW

Wanna polimerowa:

Wymiary 3000x3000x10000mm; chłodzenie: automatyczne chłodzenie wodne; max masa odkuwki do hartowania 10000 kg; moc elektryczna 64,5 kW

Twardościomierz:

moc elektryczna 5,0 kW

Suwnice:

moc elektryczna 94,0 kW

4. Wydział Elektrożużlowej Rafinacji Stali (EŻP)

Wlewki konwencjonalne typu VB10 i Q2,5T są przekuwane na tzw. elektrody, które następnie zostają przetapiane w łuku elektrycznym w osłonie żużla.

W procesie EŻP uzyskuje się stal ponownie przetopioną, charakteryzującą się najwyższą czystością pod kątem zanieczyszczeń i wtrąceń, a także najwyższą klasą badań ultradźwiękowych.

Możliwe są do uzyskania trzy formaty wlewków K860, OKŻ, 2TEŹ (masy w zakresie 875 do 1950 kg/szt.).

Przetapianie odbywa się w urządzeniu R-951. Materiałem wsadowym są elektrody kute (lub walcowane lub lane). W zależności od zastosowanego krystalizatora po przetopie otrzymujemy 3 typy wlewków: K860, OKŻ oraz 2TEŻ.

Piec do przetopu o mocy elektrycznej 1 MW.

Piec do studzenia (po przetopie):

temperatura pracy max 900°C; moc cieplna 0,42 MW; max ładowność 40 Mg; odciąg pieca komorowego 11,5 kW

5. Wydział Obróbki Skrawaniem

Maszyny, którymi dysponuje Spółka pozwalają na wykonanie prętów i odkuwek jedynie w formie zgrubnej obróbki mechanicznej, tzw. skórowania. Wnioskodawca posiada tokarki do obróbki wzdłużnej, jedną tokarkę karuzelową do toczenia pierścieni. Odkuwki dostarczone są z końcami ciętymi na pile - ta obróbka wykonywana jest na piłach taśmowych do max szerokości 1200mm.

W zależności od kształtu czy wymiaru wykonuje się frezowanie, struganie i toczenie na podstawowych urządzeniach o łącznej mocy 946,1 kW.

Wewnętrzny transport wyrobów w Oddziale […] realizowany jest za pomocą manipulatorów oraz suwnic z napędem elektrycznym o łącznej mocy zainstalowanej 830,1 kW.

Pismem z 4 lipca 2019 r. Organ wezwał Wnioskodawcę do jednoznacznego i niebudzącego uzupełniania przedstawionego opisu zdarzenia poprzez:

1. Wskazanie czy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej, tj. czy spełnia warunek o którym mowa w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 864). Jeśli tak proszę wskazać od kiedy.
2. Wyszczególnienie maszyn/urządzeń wykorzystujących energię elektryczną, które w ocenie Wnioskodawcy mogą być objęte zwolnieniem z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu wykorzystania energii elektrycznej przez te maszyny/urządzenia.
   
   

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej od stycznia 2013 r., w związku z czym spełnia warunek, o którym mowa w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym.
2. Wyszczególnienie maszyn/urządzeń wykorzystujących energię elektryczną, które zdaniem Wnioskodawcy powinny być objęte zwolnieniem z akcyzy zostały określone we wniosku w ramach opisywanego procesu produkcji na poszczególnych wydziałach.
   
   

Podsumowując i doszczegółowiając są to:

Na Wydziale Prasowni (nagrzewanie/kucie):

• Piec z wysuwnym trzonem nr 1: max temp. Pracy 1250°C; ładowność 60 Mg; moc palników 3,6 MW; moc elektryczna 36,5 kW
• Piec z wysuwnym trzonem nr 2: max temp. Pracy 1250°C; ładowność 50 Mg; moc palników 2,78 MW; moc elektryczna 18,5 kW
• Piec z wysuwnym trzonem nr 5 : max temp. Pracy 1250°C; ładowność 60 Mg; moc palników 5,28 MW; moc elektryczna 28,0 kW
• Prasa kuziennicza hydrauliczna z manipulatorem o sile nacisku wynoszącej 20MN (o mocy elektrycznej 3,2 MW)
• suwnice nr 87, 121, 41, 42, 44 oraz wózek transportowy międzyhalowy.
  
  

Elementy maszyn/urządzeń jw. zużywające energię elektryczną (sposób wykorzystania):

• Prasa hydrauliczna z manipulatorem - zasilanie napędów pomp hydraulicznych, zaworów i rozdzielaczy hydraulicznych, układu automatyki, pulpitu sterowniczego operatora urządzenia, czujników zabrudzenia filtrów, czujników poziomu oleju;
• Układy chłodzenia prasy hydraulicznej, manipulatora, pieców grzewczych - zasilanie silników wentylatorów w chłodniach, pomp, grzałek, czujników;
• Piece grzewcze i do studzenia - zasilanie napędów wózków, drzwi wsadowych, wentylatorów, układów automatyki i systemów grzewczych;
• Suwnice oraz wózek transportowy - zasilanie napędów jazdy mostem, jazdy wózkiem, dźwigu.
  
  

Na Wydziale Obróbki cieplnej (obróbka cieplna):

• Piece z wysuwnym trzonem nr 5, 6:
• max temp. Pracy 1150°C; ładowność 25 Mg;
• opis: piec komorowy, dwustrefowy; sterowanie: ręczne i półautomatyczne; paliwo: gaz ziemny dla obu pieców: łączna moc palników 3,5 MW; łączna moc elektryczna 28,5 kW;
• - Piece z wysuwnym trzonem nr 4, 7 i 8:
• max temp. Pracy 950°C; ładowność 30 Mg;
• opis: piec komorowy, czterostrefowy, palniki z rekuperacją; sterowanie: automatyczne - programowane komputerowo; paliwo: gaz ziemny dla trzech pieców: łączna moc palników 3,96 MW; łączna moc elektryczna 56,4 kW;
• - Piec z wysuwnym trzonem nr 9:
• max temp. Pracy 900°C; ładowność 30 Mg; opis: piec komorowy, jednostrefowy; sterowanie: ręczne i półautomatyczne; paliwo: gaz ziemny, moc palników 1,16 MW; moc elektryczna 22,0 kW;
• - Wanna olejowa:
• Wymiary 2600x1400x7000mm; chłodzenie: woda w obiegu; max masa odkuwki do hartowania 6000 kg; moc elektryczna 7,4 kW;
• - Wanna z wodą:
• Wymiary 2000x1350x7000mm; chłodzenie: woda w obiegu; max masa odkuwki do hartowania 10000 kg; moc elektryczna 12,0 kW
• - Wanna polimerowa:
• Wymiary 3000x3000x10000mm; chłodzenie: automatyczne chłodzenie wodne; max masa odkuwki do hartowania 10000 kg; moc elektryczna 64,5 kW
• - Twardościomierz : moc elektryczna 5,0 kW
• - Suwnice nr 32 i 33:
  
  

Elementy maszyn/urządzeń jw. zużywające energię elektryczną (sposób wykorzystania):

• Piece do obróbki cieplnej - zasilanie napędów wózków, drzwi wsadowych, wentylatorów, układów automatyki i systemów grzewczych;
• Wanny hartownicze - napędy pomp mieszających;
• Układ chłodzenia wanien hartowniczych - zasilanie silników wentylatorów w chłodniach, pomp, grzałek, czujników;
• Suwnice - zasilanie napędów jazdy mostem, jazdy wózkiem, dźwigu;
• Twardościomierz - zasilanie napędów przesuwu, automatyki i sterowania.
  
  

Na Wydziale Elektrożużlowej Rafinacji Stali (EŻP) - przetop stali

• Piec do przetopu o mocy elektrycznej 1 MW wraz z systemem chłodzenia;
• Piec do studzenia (po przetopie): temperatura pracy max 900°C; moc cieplna 0,42 MW; max ładowność 40 Mg; odciąg pieca komorowego 11,5 kW;
• szlifierka wahadłowa;
• urządzenie odpylając;
• suwnica nr 156.
  
  

Elementy maszyn/urządzeń jw. zużywające energię elektryczną (sposób wykorzystania):

• Piece do elektrożużlowego przetapiania stali - zasilanie procesu przetapiania - łuku elektrycznego, napędów szczęk;
• Piec do studzenia - zasilanie napędu klapy i wentylatora;
• Układ chłodzenia pieców - zasilanie silnika wentylatora w chłodni, pomp, grzałek, czujników;
• Szlifierka wahadłowa, urządzenie odpylające - zasilanie silnika, wentylatora/dmuchawy;
• Suwnica - zasilanie napędów jazdy mostem, jazdy wózkiem, dźwigu.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 roku działalność Wnioskodawcy polegająca na wytwarzaniu następujących wyrobów hutniczych: pręty okrągłe Ø 140÷650mm o masie do 10,5 Mg, pręty kwadratowe 140÷550mm o masie do 10,5 Mg, pręty płaskie o szerokości 250÷1200mm i masie do 10,5 Mg, kęsiska swobodnie kute o masie do 10,5 Mg, krążki swobodnie kute do Ø 1200mm i masie do 8,0 Mg, pierścienie do Ø 2000mm i tuleje do Ø 900 o masie do 6,0 Mg, będzie mogła zostać uznana za spełniającą cechy procesów metalurgicznych, a tym samym, czy wykorzystywana przez Oddział energia elektryczna w celach metalurgicznych będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 roku, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwolnienia z podatku akcyzowego, które wynika z art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym ponieważ wykorzystuje on energię elektryczną w procesie metalurgicznym. Klasyfikuje swoja działalność gospodarczą zgodnie z PKD 25.50.Z kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków, która obejmuje:

• kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali,
• metalurgię proszków: wykonywanie elementów metalowych bezpośrednio z proszków metali na drodze obróbki termicznej (spiekania) lub pod ciśnieniem.
  
  

Opisana w niniejszym wniosku działalność Wnioskodawcy polegająca na produkcji wyrobów w procesie kucia swobodnego na gorąco następnie poddanych obróbce cieplnej będzie spełniać warunki procesu metalurgicznego. Z punktu widzenia dyscypliny naukowej metalurgia obejmuje dwie zasadnicze grupy zagadnień: wytwarzanie stali w ciągu procesów mających na celu otrzymanie jej w formie ciała stałego oraz przetwarzanie zakrzepłej stali celem nadania jej odpowiednich własności oraz kształtu. Kucie na gorąco jest elementem przetwarzania stali i mieści się w tej definicji. Natomiast „proces produkcji” to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie. Proces produkcji zawsze dotyczy określonego wyrobu. Przenosząc powyższe definicje na grunt pojęć używanych przez ustawodawcę należy uznać, że kucie, cięcie, znakowanie oraz obróbka cieplna prowadzą do wytworzenia wyrobu gotowego.

Wnioskodawca twierdzi, że proces produkcji stalowych wyrobów kutych klasyfikowanych do działu 25 Produkcja metali PKD, w którym następuje nagrzewanie wsadu, kucie, chłodzenie mieści się w pojęciu procesu metalurgicznego, o którym mowa w Ustawie o podatku akcyzowym w art. 30 ust. 7a pkt 3 – w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 roku.

Zatem energia elektryczna wykorzystywana w procesach metalurgicznych korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym - w stanie prawnym od 1 stycznia 2016 roku.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają wydane interpretacje indywidualne w analogicznych sytuacjach wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacje indywidualne: znak IBPP4/443-572/13/BP, IBPP/443-236/14/LG oraz IBPP/443-422-14/BP).

Opomiarowanie zużycia energii elektrycznej dla instalacji […].

Stacja GSRT1 - odbiorca: oddział Elektrożużlowej rafinacji stali - układ pomiarowy nr 77.

Stacja GSRT1 - odbiorca: oddział Obróbki Skrawaniem i budynek socjalny (szatnia, łaźnia) - układ pomiarowy nr 24.

Z tej sieci prowadzona jest sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom - układy pomiarowe nr 27, 34, 261, 291.

Stacja GSRT2 - odbiorcy: Wydziały Prasowni i Obróbki Cieplnej - układy pomiarowe nr 91, 92, 93, 94.

Z tej sieci prowadzona jest sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom - układy pomiarowe nr 108, 109, 124, 125, 228.

Stacja GSRT2 - odbiór: gniazdo produkcyjne - Prasa hydrauliczna 20MN - układy pomiarowe nr 209, 210, 211.

Rozdzielnia SRT17 - odbiór oddziały Prasowni i Obróbki Cieplnej - układy pomiarowe nr 101, 102, 103, 104.

Z tej stacji prowadzona jest sprzedaż energii elektrycznej odbiorcom - układy pomiarowe nr 134, 255.

Rozdzielnia RS-01-381 - odbiorca: budynek administracyjny - układ pomiarowy nr 259.

Rozdzielnia SRT17 - odbiorca: budynek administracyjny - c.o. - układ pomiarowy nr 76.

Stacja GSRT2 - odbiorca: budynek hali wykańczalni - układy pomiarowe nr 72 i 75 (z nadrzędnych układów pomiarowych nr 91, 92, 93, 94).

Z tej sieci prowadzona jest sprzedaż energii elektrycznej odbiorcy - układ pomiarowy nr 125.

Stacja GSRT2 - odbiorca: budynek warsztatu i hali magazynowej - układy pomiarowe nr 73, 74.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 864 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

W myśl art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. (na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym, Dz. U. z 2018 r., poz. 2244), warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii.

Powyższe przepisy stanowią implementacje przepisów Dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym produktów energetycznych i energii elektrycznej. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „produkty energetyczne” podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b cyt. Dyrektywy 2003/96/WE, dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej:

• produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania,
• podwójnego zastosowania produktów energetycznych

Produkt energetyczny ma podwójne zastosowanie w przypadku gdy jest wykorzystywany zarówno jako paliwo do ogrzewania oraz w celach innych niż jako paliwo silnikowe i paliwo do ogrzewania. Wykorzystywanie produktów energetycznych do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych uważa się za podwójne zastosowanie,

• energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych,
• energii elektrycznej, w przypadku gdy stanowi ona ponad 50 % kosztu produktu. "Koszt produktu" oznacza sumę wszystkich nabytych towarów i usług oraz koszty personelu i amortyzację środków trwałych na poziomie zakładu, którego definicję przedstawiono w art. 11. Te koszty są obliczane średnio w odniesieniu do jednostki. "Koszt energii elektrycznej" oznacza rzeczywistą wartość nabycia energii elektrycznej lub koszt wyprodukowania energii elektrycznej, jeśli jest ona pozyskiwana w zakładzie,
• procesów mineralogicznych

"Procesy mineralogiczne" oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Wyłączenia te nie oznaczają jednak, że ww. produkty energetyczne (wyroby energetyczne określone w art. 86 ustawy o podatku akcyzowym) i energia elektryczna podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie bowiem z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe (por. również wyrok: NSA sygn. akt I GSK 1866/14, TSUE C-169/00 oraz C-150/99).

W tym miejscu wskazać należy również, że w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. akt FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) – por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Wskazać należy, że zarówno ustawa o podatku akcyzowym jak i przepisy wspólnotowe nie zawierają definicji procesów metalurgicznych. Z tego tez względu zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia w literaturze.

Zgodnie z definicją zawartą w publikacji „Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych” pod red. Aleksandra Góreckiego – procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu, rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Właściwy proces metalurgiczny to proces otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków – „Podstawy technologii maszyn” J. Zawora, Warszawa 2001.

Metalurgia to szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali - „Podstawy metalurgii i odlewnictwa” Chudzikiewicz R., Briks W. Warszawa: PWN 1977.

Metalurgia - dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką - encyklopedia PWN. Ta sama encyklopedia definiuje właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym.

Tym samym metalurgia definiowana jako dziedzina nauki i techniki znaczeniowo jest dużo szerszym pojęciem aniżeli proces metalurgiczny, który obejmuje jedynie pewien wycinek technologii produkcji metali, zwykle otrzymywanie metali i ich stopów w wyniku wytapiania a następnie odlewania.

Odwołać się również należy w tym miejscu do znaczenia pojęcia produkcja i proces.

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym Słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 „proces to przykładowo” przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, p. fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny.

Zauważyć należy, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Zgodnie zaś z definicjami zaczerpniętymi z Leksykonu Naukowo Technicznego Wydawnictwa Naukowo-Technicznego WNT, Warszawa 1984 „proces produkcji” oznacza zespół czynności przetwarzania surowców, materiałów i półwyrobów w wyroby; proces produkcyjny zawsze dotyczy określonego wyrobu i przebiega w określonych w komórkach produkcyjnych; podstawową częścią procesu produkcji jest proces technologiczny; ponadto w jego skład wchodzą procesy pomocnicze (magazynowanie; transport, kontrola itd.)”. Ten sam leksykon podaje również definicję procesu technologicznego, zgodnie z którą jest to podstawowa część procesu produkcyjnego, podczas której następuje zmiana kształtu przedmiotu i jego własności fizycznych, chemicznych i innych.

Również zakres czynności, które zgodnie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885) wchodzą przykładowo w skład Produkcji metali (Dział 24) czy Produkcji metalowych wyrobów gotowych, z wyłączeniem maszyn i urządzeń (Dział 25) - odpowiednik unijnej klasyfikacji NACE DJ27 i DJ28, jest bardzo rozległy i zawiera zarówno czynności stanowiące procesy metalurgiczne jak i szereg innych czynności niestanowiących procesów metalurgicznych.

Jak wynika bowiem z wyjaśnień do rozporządzenia ws. PKD, klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które gdyby występowały samodzielnie byłyby zaklasyfikowane do odrębnych klasyfikacji zgodnie z ich cechami. Nie można zatem stwierdzić, że w ramach określonej działalności np. klasyfikowanej do kodu 25.50.Z (kucie, prasowanie, wytłaczanie i walcowanie metali; metalurgia proszków), wszystkie wykonywane w ramach tej statystycznej klasyfikacji czynności stanowić będą procesy metalurgiczne. Jest to również o tyle istotne, że treść art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej jak to ma np. miejsce w zwolnieniu określonym w art. 31d ustawy.

Podkreślić należy, że wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej gdyż celem ustawodawcy było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE.

W kontekście powyższego wskazać należy że wykładni art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej, tj. przepisu odnoszącego się do procesów mineralogicznych/metalurgicznych/

elektrolitycznych i redukcji chemicznej, dokonał 7 września 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-465/15.

Trybunał wskazał w tym orzeczeniu, że art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE powinien być interpretowany w świetle motywu 22 tej dyrektywy, który stanowi, że produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. Z motywu tego wynika również, że z naturą i logiką systemu podatkowego związane jest to, że z zakresu zastosowania tych ram wyłączone są w szczególności produkty energetyczne podwójnego zastosowania oraz że energia elektryczna wykorzystywana w ten sam sposób powinna być traktowana w analogiczny sposób.

Z powodu zamienności produktów energetycznych i energii elektrycznej prawodawca unijny opowiedział się za analogicznym traktowaniem tych produktów w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96/WE, a tym samym w celu ich opodatkowania zgodnie z tą dyrektywą. Ustalenie w taki sposób jej materialnego zakresu zastosowania pozwala bowiem na ustalenie minimalnych poziomów opodatkowania na skalę Unii Europejskiej w sposób łączny zarówno dla produktów energetycznych, jak i dla energii elektrycznej i ostatecznie ma na celu osiągnięcie podwójnego celu zamierzonego przez wspomnianą dyrektywę w motywach 2–6, 7, 11 i 12, to znaczy z jednej strony zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego w sektorze energii elektrycznej, a z drugiej strony wspierania celów polityki ochrony środowiska.

Z powyższych względów w ocenie Trybunału wykładnia pojęcia energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/ metalurgicznych/mineralogicznych, przewidzianego w art. 2 ust. 4 lit. b tiret trzecie dyrektywy 2003/96/WE, która to wykładnia byłaby szersza od tej zastrzeżonej dla pojęcia produktów energetycznych wykorzystywanych do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych/metalurgicznych/mineralogicznych w rozumieniu tiret drugie tego przepisu, skutkowałaby zerwaniem zamierzonego przez prawodawcę unijnego analogicznego traktowania produktów energetycznych i energii elektrycznej wykorzystywanych w ten sam sposób w celu określenia zakresu zastosowania tej dyrektywy.

Wykładnia taka skutkowałaby bowiem wyłączeniem energii elektrycznej z opodatkowania ustalonego przez dyrektywę 2003/96 ze szkodą dla produktu energetycznego wykorzystywanego w ten sam sposób, który z kolei podlegałby opodatkowaniu zgodnie z tą dyrektywą. Z uwagi na zamienność produktów energetycznych i energii elektrycznej taka wykładnia skutkowałaby korzystniejszym traktowaniem stosowania energii elektrycznej ze szkodą dla produktów energetycznych, co ostatecznie byłoby sprzeczne z podwójnym celem zamierzonym przez dyrektywę 2003/96/WE.

Wobec powyższych argumentów TSUE [badając zakres zwolnienia (wyłączenia) energii elektrycznej wykorzystywanej do napędu dmuchawy niezbędnej do wtłoczenia powietrza do celów redukcji chemicznej w wielkim piecu] stwierdził: „(…) jeżeliby przyjąć, że dmuchawa działałaby nie dzięki energii elektrycznej, lecz raczej dzięki produktowi energetycznemu, takiemu jak olej napędowy, to jednak olej ten nie należałby do pojęcia produktu energetycznego o „podwójnym zastosowaniu” w rozumieniu art. 2 ust. 4 lit. b tiret drugie zdanie pierwsze dyrektywy 2003/96, umożliwiającego mu korzystanie z wyłączenia z zakresu zastosowania tej dyrektywy, ponieważ wykorzystywanie danego produktu energetycznego służyłoby jedynie wytwarzaniu siły napędowej, co odpowiadałoby zatem wykorzystaniu jako paliwo. W ten sposób z powodów, o których mowa w pkt 26–28 niniejszego wyroku, tiret trzecie tego przepisu nie może być interpretowane w ten sposób, iż wyklucza ono z zakresu zastosowania wspomnianej dyrektywy energię elektryczną wykorzystywaną w tych samych celach co taki produkt energetyczny, bez zerwania z zamierzonym przez prawodawcę Unii analogicznym traktowaniem produktów energetycznych i energii elektrycznej w celu określenia zakresu zastosowania dyrektywy 2003/96.”

Wobec powyższego w świetle art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej wyłączeniu z zakresu dyrektywy nie będzie podlegać m.in. energia elektryczna która zostanie wykorzystana do wytwarzania siły napędowej urządzeń wykorzystywanych w procesach o których mowa ww. przepisie tj. m.in. w procesach metalurgicznych. W takim bowiem przypadku energia elektryczna (podobnie jak np. olej, czy wyroby gazowe) są wykorzystywane jako paliwo do napędu, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

Warto zaznaczyć w tym miejscu, że z orzeczenia C-465/15 i opinii rzecznika generalnego w tej sprawie wynika także inny ważny wniosek, który dostrzegł m.in. WSA w Warszawie w prawomocnym orzeczeniu z 1 sierpnia 2018 r. sygn. akt V SA/Wa 79/18 (badającym zakres zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesie produkcji energii elektrycznej) mianowicie konieczność uwzględnienia w wykładni zasady ścisłej interpretacji oraz zasady „bezpośredniości” i „natychmiastowości” wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającemu zwolnieniu.

W orzeczeniu tym WSA wyraźnie wskazał: „(…) że na podstawie dyrektywy energetycznej 2003/96/WE w zakresie zwolnienia z opodatkowania wyrobów energetycznych (produktów energetycznych) i energii elektrycznej istnieją wskazówki wg których kierować się należy rozstrzygając „granice” stosowania zwolnień. Tymi wskazówkami są: zasada ścisłej interpretacji oraz zasada „bezpośredniości” i „natychmiastowości” wykorzystania produktu energetycznego do określonego procesu podlegającego zwolnieniu. Zwolnieniu podlegać może zatem wyrób, który zużywany jest bezpośrednio i natychmiastowo do określonego procesu (…)

W tym miejscu nie od rzeczy będzie przypomnienie, że orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15 wyraźnie podkreśla, że produkty energetyczne (wyroby energetyczne) i energia elektryczna powinny być traktowane w ten sam sposób i tym samym rozstrzygając granice zwolnienia dla poszczególnych nośników energii należy przeanalizować czy poszczególne wyroby są wykorzystywane bezpośrednio do procesu podlegającemu zwolnieniu czy też służą jedynie jako paliwo do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w określonych procesach, które co do zasady podlega opodatkowaniu.

(…) Zdaniem sądu w zakres tego zwolnienia natomiast nie będzie wchodzić zużycie energii elektrycznej do napędu poszczególnych urządzeń wykorzystywanych w trakcie tego procesu ani też zużycie przez urządzenia poprzedzające i podtrzymujące ten proces jak również wykorzystywane po zakończeniu tego procesu.”

Powyższe orzeczenie wskazuje także, że wyrok TSUE C-465/15 ma zastosowanie nie tylko do wyłączenia z zakresu dyrektywy energetycznej energii elektrycznej wykorzystywanej do celów redukcji chemicznej ale także innych zastosowań o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. b tej dyrektywy. Nie bez znaczenia jest także to, że redukcja chemiczna jest nieodzownym elementem procesu metalurgicznego – wytapiania, odbywającego się w wielkim piecu.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej definicje, dokonując ich syntezy, biorąc pod uwagę zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe oraz w szczególności orzeczenie TSUE w sprawie C-465/15, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy podlega energia elektryczna (po spełnieniu warunku o którym mowa w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy), która jest bezpośrednio zużyta w procesie metalurgicznym rozumianym jako ciąg przemian fizykochemicznych metali na skutek termicznej i/lub chemicznej obróbki. Zwolnieniem tym objęte są zatem co do zasady takie rodzaje obróbki metali pod wpływem których zmienia się stan skupienia, wzrasta lub utrzymywana jest określona temperatura lub wskutek wyżarzania usuwane są występujące naprężenia.

W związku z powyższym, co do zasady zwolnieniu podlegać będzie energia elektryczna wykorzystana jedynie w ww. zakresie natomiast zwolnieniu nie będzie podlegać energia elektryczna służąca napędzaniu (wprawianiu w ruch) urządzeń wykorzystywanych w tym procesie metalurgicznym, a także innych urządzeń nie uczestniczących bezpośrednio w tym procesie, nawet jeśli zasilanie tych urządzeń jest konieczne aby ten proces mógł się odbyć.

Taką wykładnię potwierdził WSA w Opolu 30 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Op 19/19 wskazując m.in.: „(…) w ocenie Sądu, organ prawidłowo przyjął, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 u.p.a. będzie podlegać energia elektryczna wykorzystana do wytapiania (roztapiania wsadu) - w piecach łukowych i indukcyjnych, zasilania elektrod pieca na etapie świeżenia, przegrzewania na etapie wykańczania wytopu i zasilania dwóch pieców elektrycznych do wyżarzania, normalizowania, hartowania, odpuszczania oraz zasilania urządzeń odpowiedzialnych bezpośrednio za sterowanie i kontrolowanie ww. procesów obróbki termicznej (szafki sterownicze, w tym również sterujących pracą pieców gazowych). W tym bowiem zakresie zużycie energii elektrycznej następuje w procesie metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy energetycznej tj. do termicznej obróbki metali. W pozostałym natomiast zakresie opisane we wniosku czynności i procesy zdaniem Sądu nie można zaliczyć do procesów metalurgicznych, o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy energetycznej. Nie budzi wątpliwości Sądu, że powyższe wynika z faktu, że energia elektryczna, która miałaby podlegać zwolnieniu posłuży jako "paliwo napędowe" - do napędu urządzeń i maszyn (m.in. urządzeń transportowych, urządzeń do wybija elementów z form, urządzeń do oczyszczania i obroki mechanicznej, zasilania sprężarek, siłowników hydraulicznych do wylewania ciekłego metalu, suwnicy z podwieszoną kadzią do zalewania form) - co w świetle wskazanego wyżej wyroku C-465/15 wyklucza możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego.”

Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, że Organ nie podziela w całości stanowiska Wnioskodawcy, co do zakresu wykorzystania energii elektrycznej mogącej być objętej zwolnieniem od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Analizując bowiem zakres zwolnienia w świetle wyroku C-465/15 należy odróżnić wykorzystanie energii elektrycznej stricte do procesu metalurgicznego od wykorzystania energii elektrycznej do napędu urządzeń wykorzystywanych w tym procesie, a także innych czynności w trakcie których następuje również zużycie energii elektrycznej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie podlegać energia elektryczna wykorzystana:

• na Wydziale Prasowni, do zasilania grzałek, czujników, systemów grzewczych i układów automatyki – tj. w zakresie związanym bezpośrednio z termiczną obróbką metalu (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania czujników i układów automatyki odpowiedzialnych za sterowanie elementów ruchomych);
• na Wydziale Obróbki Cieplnej, do zasilania układów automatyki, systemów grzewczych, grzałek i czujników – tj. w zakresie związanym bezpośrednio z termiczną obróbką metalu (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania czujników i układów automatyki odpowiedzialnych za sterowanie elementów ruchomych);
• na Wydziale Elektrożużlowej Rafinacji Stali, do zasilania procesu przetapiania – łuku elektrycznego, grzałek i czujników – tj. w zakresie związanym bezpośrednio z termiczną obróbką metalu (z wyłączeniem energii elektrycznej wykorzystywanej do zasilania czujników odpowiedzialnych za sterowanie elementów ruchomych).
  
  

W tym bowiem zakresie zużycie energii elektrycznej następuje w procesie metalurgicznym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej tj. do termicznej obróbki metali.

W pozostałym natomiast zakresie objętym opisem przedstawionego zdarzenia przyszłego wykorzystanie energii elektrycznej nie będzie mogło korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej.

Wynika to z faktu, że energia elektryczna, która miałaby podlegać zwolnieniu posłuży jako „paliwo napędowe” do napędu wyszczególnionych w opisie zdarzenia przyszłego maszyn/urządzeń takich jak m.in. różnego rodzaju pompy, wentylatory, dmuchawy, silnik szlifierki, wózki, drzwi, klapy, dźwigi – co w świetle wskazanego wyżej wyroku C-465/15 wyklucza możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego.

Równocześnie cześć energii elektrycznej służy zasilaniu elementów odpowiedzialnych sterowanie tych urządzeń/maszyn. Jeśli zatem zakresem zwolnienia nie może być objęta energia elektryczna wykorzystywana jako energia napędowa to tym samym zwolnieniu nie podlega energia elektryczna odpowiedzialna za sterowanie pracą urządzeń będących poza zakresem zwolnienia.

Fakt, że wszystkie przedstawione we własnym stanowisku przez Wnioskodawcę etapy składają się na produkcję wyrobów hutniczych tj. istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poszczególnymi etapami, nie może automatycznie oznaczać, że również wszystkie czynności wykonywane w tychże etapach produkcji winne być uznane za proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w związku z art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy energetycznej. Nie można bowiem całej tej działalności Wnioskodawcy opisanej we wniosku dla celów zwolnienia traktować kompleksowo. Takie rozszerzenie zwolnienia wynikającego także z dyrektywy, jako wyjątku od powszechności opodatkowania jest sprzeczne ze ścisłą interpretacją przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Celem ustawodawcy unijnego było objęcie zwolnieniem ściśle określonych procesów, a nie określonych przedsiębiorstw, co wynika wprost z art. 2 ust. 4 lit. b dyrektywy 2003/96/WE. Nadto energia elektryczna podlegająca zwolnieniu nie może być wykorzystana jako energia napędowa i przede wszystkim ma przyczyniać się w sposób bezpośredni do przeprowadzenia konkretnej czynności wyodrębnionej przez ustawodawcę z całego łańcucha produkcyjnego – procesu metalurgicznego.

Organ w tym miejscu zaznacza, że brak możliwości zastosowania zwolnienia wobec pozostałych czynności nie jest tożsamy z koniecznością wyłączania tych czynności przez Wnioskodawcę z etapów produkcji. Ustawodawca dopuszcza bowiem szacunkowe metody określania zużycia energii elektrycznej i tym samym objęcie zwolnieniem wykorzystanie energii elektrycznej do czynności mieszczących się w pojęciu procesów metalurgicznych o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych w stanowisku Wnioskodawcy interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych przeznaczonych do celów opałowych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzania przyszłego, w którym Wnioskodawca, na skutek wezwania Organu, wyszczególnił urządzenia wykorzystujące energię elektryczną. Tym samym przedmiotem oceny Organu nie było objęte wykorzystanie energii elektrycznej na Wydziale Obróbki Skrawaniem. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.