2019.08.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.287.2019.2.KB
z 14 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2019 r. (data wpływu 5 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) oraz z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 19 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 1 (pytanie a);
opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 2 (pytanie a);
opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 3 (pytanie a);
opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie a);
opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie b)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 1 (pytanie a); w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 2 (pytanie a); w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 3 (pytanie a); w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie a) oraz w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie b). Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 18 lipca 2019 r.) oraz z dnia 12 lipca 2019 r. (data wpływu 19 lipca 2019 r.) o dowód wpłaty należnej opłaty, przeformułowane pytania oraz własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi między innymi handlową działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i VAT UE, z siedzibą działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca planuje zakup części do kruszarek (dalej: towar), czyli maszyn wykorzystujących proces kruszenia do wytwarzania kruszywa oraz sprzedaż ich kontrahentowi mającemu siedzibę w innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej, a dokładnie w Ukrainie.

Wnioskodawca rozważa cztery zdarzenia przyszłe:

Zakup towaru nastąpi od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, następnie sprzedawany jest przez Wnioskodawcę klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1 oraz Ex.
Zakup towaru nastąpi od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, a następnie znajdować się na terenie magazynu czasowego składowania. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1, natomiast brak jest dokumentu Ex.
Zakup towaru nastąpi od firmy mającej siedzibę w Chinach. Towar transportowany będzie z Chin koleją do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1 oraz Ex.
Zakup towaru nastąpi od firmy mającej siedzibę w Bułgarii na warunkach CPT. Transakcja nabycia przez Wnioskodawcę towaru nastąpi, gdy towar będzie transportowany z Chin do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach FCA, który z kolei sprzeda towar swojemu klientowi na Białorusi. Towar wprowadzony będzie na wolny obszar celny (WOC), a dokumentem transportowym będzie bill of lading (BOL) potwierdzony pieczęcią WOC. Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie planuje wprowadzania towaru do obrotu w Polsce oraz nie będzie przeprowadzona odprawa celna. Za transport z Chin do Polski odpowiadać będzie bułgarska firma, natomiast za transport z Polski na Białoruś odpowiadać będzie firma ukraińska. Wnioskodawca będzie posiadać kopię potwierdzenia wywozu towaru z Polski wystawioną na ukraińskiego kontrahenta.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował przedstawiony opis sprawy:

Wnioskodawca rozważa cztery zdarzenia przyszłe:

Zakup towaru nastąpi od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA A, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, następnie sprzedawany jest przez Wnioskodawcę klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polskim na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest Tranzyt – dokument towarzyszący T1 (dalej: dokument T1) oraz Wywożący dokument Towarzyszący Ex (dalej: deklaracja Ex). Wywóz będzie potwierdzony przez deklarację Ex, z której również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.
Zakup towaru nastąpi od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA C, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, a następnie znajdować się na terenie magazynu czasowego składowania. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polski na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1, natomiast brak jest deklaracji Ex. Wywóz będzie potwierdzony przez dokument T1, z którego również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.
Zakup towaru nastąpi od firmy mającej siedzibę w Chinach. Towar transportowany będzie z Chin koleją do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1 do C. Nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polski na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1 oraz deklaracją Ex. Wywóz będzie potwierdzony przez deklarację Ex, z którego również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.
Zakup towaru nastąpi od firmy mającej siedzibę w Bułgarii na warunkach CPT D. Nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski. Transakcja nabycia przez Wnioskodawcę towaru nastąpi, gdy towar będzie transportowany z Chin do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach FCA D, który z kolei sprzeda towar swojemu klientowi na Białorusi. W momencie sprzedaży towaru przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Ukrainy towar będzie znajdował się na terytorium Polski, ale wprowadzony będzie na wolny obszar celny (WOC), a dokumentem transportowym będzie bill of lading (BOL) potwierdzony pieczęcią WOC. Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie planuje wprowadzania towaru do obrotu w Polsce oraz nie będzie przeprowadzona odprawa celna. Za transport z Chin do Polski odpowiadać będzie bułgarska firma, natomiast za transport z Polski na Białoruś odpowiadać będzie firma ukraińska. Wnioskodawca będzie posiadać kopię potwierdzenia wywozu towaru z Polski wystawioną na ukraińskiego kontrahenta. Wyżej wskazana kopia będzie stanowiła dokument, potwierdzający wywóz towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej i wywóz ten będzie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Z wskazanego dokumentu będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 1 należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 23?
  (…)
1. Czy zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 2 należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 23?
  (…)
1. Czy zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 3 należy uznać jako import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46?
  (…)
1. Czy zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 4 należy uznać jako import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46?
2. Czy sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę wskazaną w zdarzeniu przyszłym numer 4 należy uznać jako eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 22?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

1. Nie, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 1 nie należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 w poz. 23.
(…)
1. Nie, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 2 nie należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 w poz. 23.
(…)
1. Nie, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 3 nie należy uznać jako import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu z tytułu importu towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46.
(…)
1. Nie, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 4 nie należy uznać jako import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu z tytułu importu towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46.
2. Tak, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę wskazaną w zdarzeniu przyszłym numer 4 należy uznać jako eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 22.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towar i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 8 ustawy – przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

− jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

2a. Dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, dokonywanym przez rolników ryczałtowych stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem prowadzenia przez podatnika ewidencji określonej w art. 109 ust. 3.
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (...).

Przez terytorium kraju – stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego – art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 113.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa);
w wyniku dokonanej dostawy towary muszą zostać przemieszczone na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, jednocześnie pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przestanki:

ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z objaśnieniami do wzoru deklaracji zawartymi w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 maja 2016 r. w sprawie wzorów deklaracji podatku od towarów i usług, w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o podatku VAT przez pojęcie importu towarów należy rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, czyli Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatnikami podatku VAT w przypadku importu, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną,
uprawnione do korzystania z procedury celnej obejmującej uszlachetnianie czynne, odprawę czasową, przetwarzanie pod kontrola celną, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki związane z tymi procedurami.

Zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (...).

Według ust. 11 tego artykułu, jeżeli import towarów objęty jest procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Jak zostało to wskazane w 1 zdarzeniu przyszłym, wnioskodawca mający siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej planuje zakup części do kruszarek (towar) na warunkach FCA od firmy mającej siedzibę w Cyprze. Towar w chwili zakupu będzie na terenie magazynu celnego w Polsce. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach CPT. Wnioskodawca posiadać będzie również potwierdzenie powyższej transakcji sprzedaży poprzez dokument T1 i deklarację Ex.

1 a):

Zgodnie z powyższym nie można potraktować danej czynności jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż nie jest spełniona druga przesłanka odnosząca się do przemieszczenia towaru na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki. Ponadto towar podlegać będzie procedurze tranzytu, przez co nie będzie objęty cłami ani innymi narzędziami polityki handlowej na terenie Unii Europejskiej, więc należy go traktować jakby nie znalazł się na terytorium Wspólnoty i z tego względu należy wykazać jako transakcję poza terytorium kraju.

(…)

Jak zostało to wskazane w 2 zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca mający siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej planuje zakup części do kruszarek (towar) na warunkach FCA od firmy mającej siedzibę w Cyprze. Towar w chwili zakupu będzie na terenie magazynu celnego w Polsce. Następnie na terenie magazynu czasowego składowania. Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach CPT. Wnioskodawca posiadać będzie również potwierdzenie powyższej transakcji sprzedaży poprzez dokument T1, lecz będzie brakować deklaracji Ex.

2 a):

Jak zostało to wskazane w 3 zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca mający siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej planuje zakup części do kruszarek (towar) bezpośrednio z Chin. Towar transportowany będzie z Chin koleją do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach CPT. Wnioskodawca posiadać będzie również potwierdzenie powyższej transakcji sprzedaży poprzez dokument T1 i deklaracji Ex.

3 a):

Zgodnie z powyższym zakup przez Wnioskodawcę towarów nie będzie stanowić importu towaru z uwagi na podleganie procedurze tranzytu oraz niedopuszczeniu do obrotu w Polsce, a tym samym braku odprawy celnej. Zgodnie z art. 19a ustawy nie powstanie obowiązek podatkowy w imporcie, gdyż nie dojdzie do powstanie długu celnego.

(…)

Jak zostało to wskazane w 4 zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca mający siedzibę w Rzeczpospolitej Polskiej planuje zakup części do kruszarek (towar) od firmy mającej siedzibę w Bułgarii na warunkach CPT. Transakcja nabycia przez Wnioskodawcę towaru nastąpi, gdy towar będzie transportowany z Chin do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach FCA, który z kolei sprzeda towar swojemu klientowi na Białorusi. Towar wprowadzony będzie na wolny obszar celny (WOC), a dokumentem transportowym będzie bill of lading (BOL) potwierdzony pieczęcią WOC. Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie planuje wprowadzania towaru do obrotu w Polsce oraz nie będzie przeprowadzona odprawa celna. Za transport z Chin do Polski odpowiadać będzie bułgarska firma, natomiast za transport z Polski na Białoruś odpowiadać będzie firma ukraińska. Wnioskodawca będzie posiadać kopię potwierdzenia wywozu towaru z polski wystawioną na ukraińskiego kontrahenta.

4 a):

Zakup towaru od firmy bułgarskiej w trakcie jego transportu z Chin do Polski nie będzie stanowić importu towaru z uwagi na niedopuszczenie do obrotu w Polsce oraz braku odprawy celnej. Towar będzie podlegać procedurze tranzytu, więc nie powstanie dług celny.

4 b):

Zgodnie z wskazanymi wyżej przepisami, sprzedaż towaru należy potraktować jako eksport towarów, ponieważ opisana transakcja będzie spełniała warunek podstawowy, do uznania jej za eksport towarów. Transakcja ta będzie stanowiła eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b ustawy, ponieważ wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy – przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (…) – art. 2 pkt 5 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy – przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przez eksport towarów – zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Terytorialny charakter podatku od towarów i usług oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Jak stanowi art. 26a ust. 1 ustawy – miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast z art. 26a ust. 2 pkt 4 ustawy wynika, że w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej procedurą tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych – miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1-3 ustawy ‒ podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne:

na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną;
uprawnione do korzystania z procedury uszlachetniania czynnego lub procedury odprawy czasowej, w tym również osoby, na które zgodnie z odrębnymi przepisami, zostały przeniesione prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z procedury;
dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego nr 1 wynika, że zakupi on towar od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA A, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, następnie sprzedawany jest przez Wnioskodawcę klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polski na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest Tranzyt – dokument towarzyszący T1 (dalej: dokument T1) oraz Wywożący dokument Towarzyszący Ex (dale: deklaracja Ex). Wywóz będzie potwierdzony przez deklarację Ex, z której również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy wskazany powyżej zakup towaru należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 23.

Należy wskazać, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego nr 1, zakupi on towar od firmy cypryjskiej, która to towar sprowadziła do Polski z Chin, a w chwili zakupu towar ten będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce. Zatem w przedstawionym przypadku nie będzie spełniony warunek do uznania tego zakupu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ponieważ w związku z nabyciem tego towaru przez Wnioskodawcę nie nastąpi jego przemieszczenie pomiędzy dwoma państwami członkowskimi (towar w chwili nabycia będzie znajdował się już na terytorium kraju).

W związku z powyższym, nabycie towaru przez Wnioskodawcę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nr 1 nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy i nie będzie podlegać przez niego opodatkowaniu w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Odnośnie natomiast wykazywania przedmiotowego nabycia w deklaracji VAT-7 należy wskazać, że na mocy art. 99 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku (art. 99 ust. 14 ustawy).

W załączniku nr 1 do mającego zastosowanie w sprawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 856, z późn. zm.) został zawarty wzór deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7.

W załączniku nr 3 do rozporządzenia zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K), z których wynika, że w poz. 23 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy. (…) Z kolei w poz. 24 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną wg obowiązujących stawek (…).

Jak wskazano powyżej, nabycie towaru przez Wnioskodawcę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nr 1 nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W konsekwencji zakup ten nie będzie podlegał wykazaniu przez Wnioskodawcę w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7.

Podsumowując, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym nr 1 nie będzie stanowił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy i nie należy wykazywać przedmiotowej transakcji w poz. 23 deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 1 (pytanie a) jest prawidłowe.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego nr 2 wynika, że zakupi on towar od firmy cypryjskiej zarejestrowanej do VAT UE na warunkach FCA C, która to towar sprowadziła do Polski z Chin. Towar w chwili zakupu będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce, a następnie znajdować się na terenie magazynu czasowego składowania. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polski na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1, natomiast brak jest deklaracji Ex. Wywóz będzie potwierdzony przez dokument T1, z którego również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy określenia, czy wskazany powyżej zakup towaru należy uznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 23.

W przypadku zdarzenia przyszłego nr 2, Wnioskodawca zakupi towar od firmy cypryjskiej, która to towar sprowadziła do Polski z Chin, a w chwili zakupu towar ten będzie znajdować się na terenie magazynu celnego w Polsce. Zatem w przedstawionym przypadku nie będzie spełniony warunek do uznania tego zakupu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ponieważ w związku z nabyciem tego towaru przez Wnioskodawcę nie nastąpi jego przemieszczenie pomiędzy dwoma państwami członkowskimi (towar w chwili nabycia będzie znajdował się już na terytorium kraju).

W związku z powyższym, nabycie towaru przez Wnioskodawcę w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nr 2 nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy i nie będzie podlegać przez niego opodatkowaniu w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. W konsekwencji zakup ten nie będzie podlegał wykazaniu przez Wnioskodawcę w poz. 23 i 24 deklaracji VAT-7.

Reasumując, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym nr 2 nie będzie stanowił wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy i nie należy wykazywać przedmiotowej transakcji w poz. 23 deklaracji VAT-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 2 (pytanie a) jest prawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego nr 3 wynika, że Wnioskodawca zakupi towar od firmy mającej siedzibę w Chinach. Towar transportowany będzie z Chin koleją do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1 do C. Nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski. Wnioskodawca planuje następnie sprzedaż towaru klientowi mającemu siedzibę na Ukrainie na warunkach CPT B. Sprzedawany towar zostanie wywieziony z terytorium Polski na terytorium Ukrainy. Towar będzie wysłany przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy z Ukrainy. Transakcja potwierdzona jest dokumentem T1 oraz deklaracją Ex. Wywóz będzie potwierdzony przez deklarację Ex, z której również będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy opisany powyżej zakup towarów przez Wnioskodawcę należy uznać za import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46.

Z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju, czyli przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej w przypadku, gdy miejscem opodatkowania jest terytorium Polski. Jednocześnie z art. 26a ust. 2 pkt 4 ustawy wynika, że w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej procedurą tranzytu miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tej procedurze. Zatem import towarów objętych procedurą tranzytu nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski w przypadku, gdy miejsce, w którym towary te przestaną podlegać procedurze tranzytu znajduje się poza terytorium kraju.

Jak wskazał Wnioskodawca, zakupi on towar od firmy mającej siedzibę w Chinach, który będzie transportowany z Chin koleją do Polski w procedurze tranzytu, a towar ten nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski.

W konsekwencji należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawcę towaru z Chin nie będzie stanowiło importu towarów podlegającego opodatkowaniu na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, ponieważ nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski.

Odnosząc się do kwestii wykazania ww. nabycia w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7 należy wskazać, że w części D. deklaracji VAT-7 „Rozliczenie podatku naliczonego” w poz. 45 i 46 wykazuje się wartość netto oraz podatek naliczony od nabycia towarów i usług, które nie są zaliczane u podatnika do środków trwałych.

W art. 86 ust. 1 ustawy sformułowano ogólną zasadę dotyczącą prawa do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z którą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przypadku importu towarów kwotę podatku naliczonego stanowi – w myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy – kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.

Jak wskazano powyżej – nabycie przez Wnioskodawcę towaru w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nr 3 nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju jako import towarów. W konsekwencji, u Wnioskodawcy nie powstanie podatek naliczony z tytułu tego zakupu, stanowiący kwotę podatku wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy. A zatem Wnioskodawca nie będzie wykazywał przedmiotowego nabycia w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7.

Podsumowując, zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 3 nie będzie stanowił importu towarów podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy i nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 3 (pytanie a) jest prawidłowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nr 4 zakup towaru nastąpi od firmy mającej siedzibę w Bułgarii na warunkach CPT D. Nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski. Transakcja nabycia przez Wnioskodawcę towaru nastąpi, gdy towar będzie transportowany z Chin do Polski w procedurze tranzytu, potwierdzonej dokumentem T1. Następnie Wnioskodawca planuje sprzedaż towaru kontrahentowi mającemu siedzibę na Ukrainie (tj. innym kraju spoza obszaru Unii Europejskiej) na warunkach FCA D, który z kolei sprzeda towar swojemu klientowi na Białorusi. W momencie sprzedaży towaru przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Ukrainy towar będzie znajdował się na terytorium Polski, ale wprowadzony będzie na wolny obszar celny (WOC), a dokumentem transportowym będzie bill of lading (BOL) potwierdzony pieczęcią WOC. Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie planuje wprowadzania towaru do obrotu w Polsce oraz nie będzie przeprowadzona odprawa celna. Za transport z Chin do Polski odpowiadać będzie bułgarska firma, natomiast za transport z Polski na Białoruś odpowiadać będzie firma ukraińska. Wnioskodawca będzie posiadać kopię potwierdzenia wywozu towaru z Polski wystawioną na ukraińskiego kontrahenta. Wyżej wskazana kopia będzie stanowiła dokument, potwierdzający wywóz towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej i wywóz ten będzie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Z wskazanego dokumentu będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności określenia, czy zakup towarów należy uznać jako import towarów zgodnie z art. 2 ust. 7 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7 w poz. 45, 46.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawcę towaru z Chin nie będzie stanowiło importu towarów podlegającego opodatkowaniu na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy, ponieważ nabywany towar nie przestanie podlegać procedurze tranzytu na terytorium Polski. W związku z tym, u Wnioskodawcy nie powstanie podatek naliczony z tytułu tego zakupu, stanowiący kwotę podatku wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy i Wnioskodawca nie będzie wykazywał przedmiotowego nabycia w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7.

Zatem należy stwierdzić, że zakup towarów przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym numer 4 nie będzie stanowił importu towarów podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy i nie należy wykazać przedmiotowej transakcji w poz. 45 i 46 deklaracji VAT-7.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności zakupu towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie a) jest prawidłowe.

Ponadto pytanie Wnioskodawcy dotyczy określenia, czy sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę należy uznać jako eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i należy ją wykazać w deklaracji VAT-7 w poz. 22.

Aby daną czynność uznać za eksport towarów muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

ma miejsce dostawa towarów, czyli czynność określona w art. 7 ustawy,
w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem – miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce – jako miejscu świadczenia.

Jednak, aby spełniona została definicja eksportu, w myśl ww. przepisu oraz jego opodatkowanie stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie również warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Stawka podatku – stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy – w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Art. 41 ust. 6 ustawy stanowi, że stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na mocy art. 41 ust. 6a ustawy – dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio (art. 41 ust. 11 ustawy).

Jak wskazuje art. 41 ust. 6 ustawy, aby podatnik miał prawo zastosować stawkę podatku w wysokości 0% do eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Natomiast katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Dokonując analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego nr 4 należy stwierdzić, że sprzedaż towaru dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Ukrainy będzie spełniała definicję eksportu towarów, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, ponieważ Wnioskodawca będzie dokonywał dostawy towaru, w konsekwencji której dojdzie do jego wywozu z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, a wywóz ten będzie potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych. Dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca będzie on posiadał dokument potwierdzający wywóz towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej, a ze wskazanego dokumentu będzie wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy przez Wnioskodawcę i jego wywozu. W konsekwencji, dostawa ta będzie podlegała wykazaniu przez Wnioskodawcę w poz. 22 deklaracji VAT-7 „Eksport towarów”.

Reasumując, sprzedaż towarów przez Wnioskodawcę wskazana w zdarzeniu przyszłym numer 4 będzie stanowiła eksport towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, a tym samym zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i należy wykazać przedmiotową transakcję w poz. 22 deklaracji VAT-7.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 4 (pytanie b) jest prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ wskazuje – odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 1 i nr 2 – że ustawa z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1869, z późn. zm.), choć nie definiuje wprost pojęcia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednak określa jego granice, tym samym wyznacza obszar wchodzący w skład terytorium kraju. W świetle regulacji zawartej w art. 1 tej ustawy – granicą Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej „granicą państwową”, jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego. Granica państwowa rozgranicza również przestrzeń powietrzną, wody i wnętrze ziemi.

Rzeczpospolita Polska wykonuje swoje zwierzchnictwo nad terytorium lądowym oraz wnętrzem ziemi znajdującym się pod nim, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym oraz dnem i wnętrzem ziemi znajdującymi się pod nimi, a także w przestrzeni powietrznej znajdującej się nad terytorium lądowym, morskimi wodami wewnętrznymi i morzem terytorialnym (art. 6 ww. ustawy o ochronie granicy państwowej).

Biorąc pod uwagę treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że z uwagi na brak w ustawie unormowań wskazujących na wyłączenie magazynu celnego położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium kraju w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy obszar ten jest traktowany przez ustawodawcę jako część terytorium Polski. Magazyn celny jest przeznaczony do czasowego składowania towarów sprowadzonych spoza obszaru Unii Europejskiej do czasu nadania im przeznaczenia celnego. Przechowywanie w magazynach celnych towarów pochodzących spoza Unii Europejskiej, nie wymaga płacenia ceł importowych oraz podatków. W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że towar nabywany przez Wnioskodawcę wskazany w zdarzeniu przyszłym nr 1 i nr 2, który znajduje się na terytorium magazynu celnego w Polsce stanowi towar znajdujący się na terytorium Polski i terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniami – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Tutejszy organ informuje, że w zakresie wniosku dotyczącym opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 1 (pytanie b i c); w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 2 (pytanie b i c) oraz w zakresie opodatkowania oraz wykazania w deklaracji czynności sprzedaży towarów przez Wnioskodawcę wskazanej w zdarzeniu przyszłym nr 3 (pytanie b i c) zostało wydane postanowienie z dnia 14 sierpnia 2019 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.413. 2019.1.KB.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin