2019.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.383.2019.1.ŻR

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.383.2019.1.ŻR
z 13 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu 27 czerwca 2019r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Instytut … (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest instytutem badawczym, którego zadania zostały zdefiniowane w ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn. Dz.U. z 2017 poz. 1158, z późn. zm.). Instytut na mocy wskazanych przepisów posiada osobowość prawną.

Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych, do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz wdrażanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych (komercjalizacja). Generalnie, działalność Instytutu skupia się na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych, celem ich późniejszego wdrożenia i zaoferowania praktyce (biznesowi). Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing. Wskazane działania badawcze Instytutu nastawione są na komercjalizację ich wyników, czego zresztą wymaga ustawa o instytutach, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Poza analizami dla potrzeb tematów badawczych, laboratoria Instytutu świadczą także usługi komercyjne dla krajowych producentów i eksporterów żywności, w tym wykonują analizy zawartości metali ciężkich, azotanów i azotynów oraz pozostałości środków ochrony roślin. Wskazane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca realizuje projekt pt. „…” (dalej: Projekt).

Głównym celem strategicznym realizacji Projektu jest edukacja w zakresie ochrony gleb użytkowanych rolniczo ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia bioróżnorodności mikroorganizmów glebowych oraz ich udziału w poprawie jakości i żyzności gleb. Edukacja jest skierowana do grup zawodowych wywierających największy wpływ na jakość środowiska glebowego w Polsce.

Wyodrębniono następujące cele szczegółowe projektu:

podniesienie świadomości społeczeństwa na temat istotnej roli mikroorganizmów glebowych w procesach glebotwórczych, z uwzględnieniem ich wpływu na zawartość próchnicy w glebie;

edukacja w zakresie utylizacji odpadów organicznych poprzez ich kompostowanie oraz wskazanie pozytywnej roli kompostów w zachowaniu prawidłowej jakości gleby;

ukazanie roli mikroorganizmów glebowych w ochronie roślin przed patogenami roślinnymi;

przedstawienie znaczenia mikroorganizmów ryzosferowych, w tym mikoryzy dla wzrostu roślin;

wskazanie możliwości (zagrożeń) wystąpienia skażeń mikrobiologicznych produktów roślinnych w przypadku stosowania niewłaściwych metod uprawy oraz przedstawienie prawidłowych zasad w celu ich ograniczania;

przedstawienie praktycznych wskazówek mających na celu poprawę jakości gleby, poprzez utrzymanie prawidłowej bioróżnorodności mikroorganizmów glebowych;

integracja pomiędzy światem nauki a praktyki, aby zapewnić przepływ informacji i zintensyfikować pozytywne efekty dotyczące ochrony środowiska naturalnego.

W ramach realizacji Projektu będą przeprowadzane szkolenia i warsztaty dla odbiorców. Ponadto zostanie zorganizowana ogólnopolska konferencja naukowa, która będzie poświęcona ochronie warstwy próchnicznej gleby, bioróżnorodności i nowym technikom zachowania i poprawy żyzności gleb. Zostanie opracowana monografia pt. „…”. Monografia będzie bezpłatnie rozsyłana m.in. do uczestników szkoleń.

Wnioskodawca przeprowadzając powyższe działania edukacyjne nie będzie dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Nabyte w związku z Projektem towary i usługi nie będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Instytutowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego z otrzymanych faktur przyporządkowanych wyłącznie do realizacji Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2741 z późn. zm.) o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku VAT. Prawo to gwarantuje zachowanie zasady neutralności podatku dla podatników, która realizowana jest właśnie poprzez umożliwienie podatnikowi obniżenia podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą. Dzięki zasadzie neutralności to ostateczny konsument (nabywca towaru lub usługi) ponosi koszt podatku VAT, a nie podatnik (pośredniczący w obrocie gospodarczym). Tym samym zasada ta sprowadza się do zapewnienia podatnikowi tego podatku uniknięcia obciążenia kosztem naliczonego podatku, dzięki możliwości jego odliczenia. W konsekwencji podatnik VAT nie może być obarczony jego ekonomicznym kosztem.

Powyższe wielokrotnie w swoich orzeczeniach potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przykładowo w orzeczeniu w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal TSUE wskazał, iż: „prawo od odliczenia zostało zastosowane aby w pełni uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub należnego przy prowadzeniu przezeń działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia, że każda działalność gospodarcza, bez względu na jej cel i efekt, jeżeli sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Co istotne, ustawa o VAT ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W związku z poczynionymi ustaleniami, w analizowanym stanie faktycznym należy zbadać, czy w ramach Projektu, Instytut będzie realizował czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Analizy przepisów regulujących zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania ww. podatkiem należy dokonać z uwzględnieniem norm dyrektywy 2006/112/WE. Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 lit. a) i c) dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: a) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze (...), c) odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zatem dla wskazania, że dana czynność wchodzi w zakres uregulowań podatkiem VAT, niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, a mianowicie przesłanki przedmiotowej oraz przesłanki podmiotowej. Przesłanka przedmiotowa sprowadza się do uznania, że dana czynność mieści się w katalogu czynności opodatkowanych (art. 5 ustawy o VAT). Dla spełnienia przesłanki podmiotowej natomiast niezbędne jest wskazanie, że podmiot wykonujący daną czynność, jest podatnikiem w rozumieniu ww. ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane zaś w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, który stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych regulacji można wywnioskować, że podstawową cechą działalności gospodarczej jest jej profesjonalny charakter. Działalność gospodarcza, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, powinna więc charakteryzować się zorganizowaniem i stałością. TSUE w wyroku z dnia 15.09.2011 r., połączone sprawy C-180/10 i C-181/10 wskazał, że decydujące dla uznania profesjonalnego charakteru danej działalności będzie podjęcie aktywnych działań oraz rodzaj zaangażowanych środków. Podatnikiem będzie podmiot, który prowadzi działania aktywne, wykorzystując przy tym środki, które są charakterystyczne dla działalności profesjonalnej. Drugorzędne znaczenie będą miały natomiast takie czynniki jak długość okresu, w jakim następują przeprowadzane transakcje oraz przychody z nich osiągnięte.

Zaznaczyć należy, że status podatnika VAT powinien być weryfikowany, w odniesieniu do każdej wykonywanej przez dany podmiot czynności z osobna. Jak wynika bowiem z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu podlegają, z zasady wyłącznie czynności wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Regulacja ta daje podstawy do wyciągnięcia wniosku, że ten sam podmiot część czynności może dokonywać jako podatnik VAT, a części nie działając w takim charakterze. Okoliczność ta została podkreślona w orzecznictwie TSUE, przykładowo w wyroku z 4.10.1995r., C-291/92.

Wnioskodawca jest instytutem badawczym, który prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych. Wnioskodawca prowadzi badania naukowe związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing. Podstawowym celem opisywanych działań badawczych, który również wynika z przepisów ustawy o instytutach, jest komercjalizacja efektów tych badań. Co więcej, Instytut jest oceniany przez organ nadzoru, czyli ministra właściwego do spraw rolnictwa, na podstawie skomercjalizowanych projektów badawczych. Tym samym w opisanej sytuacji podatnik działa również jako podatnik podatku od towarów i usług, a projekty badawcze służą zasadniczo prowadzeniu działalności gospodarczej opodatkowanej VAT według stawki VAT w wysokości 23%.

Poza działalnością w powyższym zakresie, Instytut świadczy także usługi komercyjne dla krajowych producentów i eksporterów żywności. W niniejszym zakresie Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT. Wskazane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem należy uznać, iż Instytut prowadzi działalność gospodarczą – dotyczy to tej części aktywności Wnioskodawcy, która skutkuje sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

W dalszej kolejności należy zbadać, czy efekt prac wynikających z Projektu będzie przedmiotem odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług - tj. czynności realizowanych przez Instytut w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawca będzie realizował projekt pt. „…”. Głównym celem strategicznym realizacji Projektu jest edukacja w zakresie ochrony gleb użytkowanych rolniczo ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia bioróżnorodności mikroorganizmów glebowych oraz ich udziału w poprawie jakości i żyzności gleb. Edukacja jest skierowana do grup zawodowych, wywierających największy wpływ na jakość środowiska glebowego w Polsce.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca przeprowadzając powyższe działania edukacyjne, nie będzie dokonywał sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Nabyte w związku z Projektem towary i usługi nie będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż w analizowanej sytuacji, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego względem wydatków związanych z Projektem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – nabyte w związku z projektem towary i usługi nie będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”, ponieważ jak wynika z okoliczności sprawy, towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. projektu nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając niniejszą interpretację tut. Organ jako element zaistniałego stanu faktycznego przyjął wskazaną przez Wnioskodawcę okoliczność, iż „Nabyte w związku z Projektem towary i usługi nie będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.” W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin