2019.08.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0115-KDIT2-2.4011.202.2019.2.ENB

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.202.2019.2.ENB
z 16 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 28 maja, 12 czerwca oraz 11 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Hiszpanii – jest prawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji świadczenia na tle umowy międzynarodowej oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 28 maja, 12 czerwca oraz 11 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Hiszpanii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, której aktualne miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. We wcześniejszych latach miejscem zamieszkania Wnioskodawcy była Hiszpania. Wnioskodawca mieszkał tam z rodziną w tym z ojcem - obywatelem Hiszpanii. Ojciec Wnioskodawcy pełnił służbę jako żandarm w ramach struktur wojskowych. W trakcie pełnienia służby, w wyniku ataku terrorystycznego, został poważnie ranny, co uniemożliwiło mu dalszą pracę. W maju 2015 r. zmarł. Po śmierci ojca Ministerstwo Obrony Hiszpanii przyznało Wnioskodawcy nadzwyczajne świadczenie z tytułu sieroctwa wynikającego z ataku terrorystycznego (z tłumaczenia przysięgłego dokumentu o przyznaniu świadczenia). Świadczenie takie jest przyznawane przez Ministerstwo Obrony członkom rodzin żołnierzy hiszpańskich. Świadczenie to nie jest związane z ubezpieczeniem emerytalnym ani rentowym na terytorium Hiszpanii, nie jest też wypłacane w ramach takich ubezpieczeń. Jest specjalnym świadczeniem rodzinnym (dla sierot) przyznanym przez Ministerstwo Obrony. Opisane świadczenie jest zwolnione z opodatkowania na terytorium Hiszpanii.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że wniosek dotyczy opodatkowania świadczeń otrzymanych w latach 2015-2018. W okresie tym Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie na terytorium Polski. Otrzymywane świadczenie jest okresowym świadczeniem (wypłacanym co miesiąc) wypłacanym dla dzieci zmarłych żołnierzy, na podstawie przepisów o emeryturach i rentach wojskowych oraz przepisów o środkach nadzwyczajnych budżetowych, podatkowych i finansowych. W ocenie Wnioskodawcy świadczenie jest świadczeniem rodzinnym (przyznawanym dla żon i dzieci zmarłych żołnierzy) przyznawanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych należnych rodzinom żołnierzy poszkodowanych w wyniku ataku terrorystycznego, wojny itp. obowiązujących w Hiszpanii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane powyżej świadczenie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski i jest z tego podatku zwolnione?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane z hiszpańskiego Ministerstwa Obrony specjalne świadczenie rodzinne podlega opodatkowaniu w Polsce, ale na mocy postanowień art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnione z opodatkowania tym podatkiem. Zgodnie z art. 21 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 15 listopada 1979 r., części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie. Stosownie do treści ww. przepisu Umowy części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach Umowy (a przedmiotowe świadczenie nie było wymienione w pozostałych artykułach Umowy), będą opodatkowane tylko w tym Państwie. Zawarta w tym przepisie norma dotyczy wszelkich dochodów, które nie zostały zakwalifikowane do innych kategorii dochodów, opodatkowanych w sposób przewidziany w przepisach bezpośrednio ich dotyczących. Dochody te nie stanowią jasno określonej kategorii dochodów, a ich źródło nie jest wyraźnie określone. Wskazany przepis znajduje zastosowanie w stosunku do dochodów osiągniętych przez rezydenta jednego z państw, które nie zostały rodzajowo sklasyfikowane. Na jego mocy natomiast, dochody takie podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym osoba je otrzymująca posiada miejsce zamieszkania. Z powyższego wynika zatem, że przedmiotowe świadczenie będzie opodatkowane na terytorium Polski. Warto podkreślić, że w art. 24 ust. 1 ww. Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi również zasadę równego traktowania, co oznacza, że „Obywatele Umawiającego się Państwa, niezależnie od tego, czy mają miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, nie będą poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od opodatkowania i związanych z nim obowiązków, jakim są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa znajdujący się w takiej samej sytuacji”. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)”. Przy czym, art. 4a ustawy stanowi, że „Przepisy art. 3 ust. 1,1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska”. W art. 21 ustawy przewidziano zwolnienia od podatku dochodowego. W analizowanym stanie faktycznym istotne znaczenie mają postanowienia art. 21 ust. 1 pkt 2, pkt 8, pkt 27, pkt 74. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2, pkt 27 i pkt 114 wolne od podatku dochodowego są m. in. pkt 2 - renty przyznane na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin, 27 - otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na: b) doraźną lub okresową pomoc pieniężną dla kombatantów oraz pozostałych po nich członków rodzin ze środków, o których mowa w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, pkt 134 - świadczenia pieniężne otrzymane na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956-1989 (Dz. U. poz. 741, z 2011 r. poz. 622 oraz z 2014 r. poz. 496). W analizowanym stanie faktycznym świadczenie zostało przyznane dla członka rodziny pozostałego po zmarłym żołnierzu. Świadczenie to zostało przyznane na podstawie przepisów prawa hiszpańskiego, nie mogą mieć zatem zastosowania polskie przepisy dotyczące inwalidów wojennych i wojskowych, jak również kombatantów. Warto podkreślić, że gdyby okoliczności zdarzenia powodujące przyznanie świadczenia zaistniały na terytorium kraju i dotyczyły polskiego żołnierza, wówczas zastosowanie znalazłyby przepisy ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin. Na podstawie tej ustawy Wnioskodawca otrzymałby rentę, która byłaby zwolniona od opodatkowania na terytorium kraju. Biorąc pod uwagę zasadę niedyskryminacji, która wynika wprost zarówno z ww. art. 24 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej należy stwierdzić, że świadczenie podlega zwolnieniu z opodatkowania na terytorium kraju jako świadczenie przyznane na podstawie odrębnych przepisów (w tym przypadku przepisów prawa hiszpańskiego) o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin. W odniesieniu do treści art. 21 ust. 1 pkt 27 warto zauważyć, że ojciec Wnioskodawcy spełniał również przesłanki uznania go za kombatanta, w zakresie prawa hiszpańskiego, co uzasadniałoby zwolnienie świadczenia z opodatkowania. W dalszej kolejności należy zwrócić uwagę na treść art. 21 ust. 1 pkt 8, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są „świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci”. W analizowanym stanie faktycznym świadczenie uzyskane przez Wnioskodawcę ma charakter świadczenia rodzinnego, ponieważ zostało przyznane sierocie po zmarłym żołnierzu z tytułu sieroctwa wynikającego z ataku terrorystycznego. Kolejną podstawę zwolnienia może stanowić art. 21 ust. 1 pkt 74, który statuuje zwolnienie z podatku w zakresie: otrzymywanych z zagranicy: a) rent inwalidzkich z tytułu inwalidztwa wojennego, b) kwot zaopatrzenia przyznanych ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin, c) rent wypadkowych osób, których inwalidztwo powstało w związku z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej w latach 1939-1945 - pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia. W analizowanym stanie faktycznym otrzymane świadczenie jest bez wątpienia zaopatrzeniem przyznanym członkowi rodziny żołnierza, który stał się ofiarą zamachu terrorystycznego. Zamach terrorystyczny w zasadzie nie różni się od wojny. Dokumentem potwierdzającym charakter świadczenia jest decyzja wydana przez Ministerstwo Obrony Hiszpanii. Kolejna podstawa zwolnienia to art. 21 ust. 1 pkt 134, zgodnie z którym wolne od podatku są świadczenia pieniężne otrzymane na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956-1989 (Dz. U. poz. 741, z 2011 r. poz. 622 oraz z 2014 r. poz. 496).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji świadczenia na tle umowy międzynarodowej oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 21 ust. 1 Umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127), części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca jest osobą fizyczną, której aktualne miejsce zamieszkania znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. We wcześniejszych latach miejscem zamieszkania Wnioskodawcy była Hiszpania. Wnioskodawca mieszkał tam z rodziną w tym z ojcem - obywatelem Hiszpanii. Ojciec Wnioskodawcy pełnił służbę jako żandarm w ramach struktur wojskowych. W trakcie pełnienia służby, w wyniku ataku terrorystycznego, został poważnie ranny, co uniemożliwiło mu dalszą pracę. W maju 2015 r. zmarł. Po śmierci ojca Ministerstwo Obrony Hiszpanii przyznało Wnioskodawcy nadzwyczajne świadczenie z tytułu sieroctwa wynikającego z ataku terrorystycznego (z tłumaczenia przysięgłego dokumentu o przyznaniu świadczenia). Świadczenie takie jest przyznawane przez Ministerstwo Obrony członkom rodzin żołnierzy hiszpańskich. Świadczenie to nie jest związane z ubezpieczeniem emerytalnym ani rentowym na terytorium Hiszpanii, nie jest też wypłacane w ramach takich ubezpieczeń. Jest specjalnym świadczeniem rodzinnym (dla sierot) przyznanym przez Ministerstwo Obrony. Opisane świadczenie jest zwolnione z opodatkowania na terytorium Hiszpanii.

W konsekwencji – stosownie do art. 21 ww. Umowy – ww. świadczenie wypłacane Wnioskodawcy jako osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Ponadto, nie ma zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 23 ww. Umowy.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony powyżej stan prawny i przyjmując za Wnioskodawcą, że okresowe świadczenie przyznane przez Ministerstwo Obrony, jest świadczeniem rodzinnym przyznawanym (dla żon i dzieci zmarłych żołnierzy) na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych należnych rodzinom żołnierzy poszkodowanych w wyniku ataku terrorystycznego, wojny itp. obowiązujących w Hiszpanii, należy stwierdzić, że świadczenie to korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty tego podatku od wskazanych we wniosku świadczeń.

Niezależnie od powyższego, wyjaśnić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę świadczenie z Hiszpanii nie mieści się w zakresie przedmiotowym pozostałych wskazanych we wniosku zwolnień.

Z treści wniosku nie wynika bowiem, że okresowe świadczenie rodzinne przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Hiszpanii stanowi:

rentę przyznaną na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin – o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy,
otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na doraźną lub okresową pomoc pieniężną dla kombatantów oraz pozostałych po nich członków rodzin ze środków, o których mowa w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego– o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. b) ustawy;
otrzymywane z zagranicy kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia – o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 74 lit. c) ustawy;
świadczenie pieniężne otrzymane na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956-1989 (Dz. U. poz. 741, z 2011 r. poz. 622 oraz z 2014 r. poz. 496) – o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 134 ustawy.

W kontekście powyższego podkreślić należy, że zwolnienia przedmiotowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W konsekwencji uznać należy, że wskazane we wniosku świadczenie rodzinne wypełnia wyłącznie dyspozycję art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na podstawie tego przepisu korzysta w Polsce ze zwolnienia przedmiotowego.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe w części dotyczącej kwalifikacji świadczenia na tle umowy międzynarodowej oraz zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz za nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Końcowo należy zauważyć, że w stanowisku Wnioskodawca powołał przepis art. 21 ust. 1 pkt 114 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z uwagi na zakres przedmiotowy wniosku jak i treść tego przepisu tutejszy organ uznał, że jest to oczywista omyłka pisarska, niemająca wpływu na rozstrzygnięcie, a intencją Wnioskodawcy było wskazanie art. 21 ust. 1 pkt 134 ustawy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin