Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.217.2019.2.ŁS
z 16 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 sierpnia 2019 r. (data wpływu 9 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego świadczenia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 sierpnia 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego świadczenia.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2013 r. w miejscowości ... bezpośrednio przed oknami mieszkania Wnioskodawcy miał powstać potężny budynek przemysłowy. Jako właściciel nieruchomości Wnioskodawca złożył do Urzędu Miasta ... pismo - sprzeciw odnośnie planowanej inwestycji przez zagranicznego Inwestora firmę XXX, która ma swoją siedzibę w ... Gdy Inwestor dowiedział się, że Wnioskodawca złożył sprzeciw zaczął Go i Jego rodzinę zastraszać, że zapłacą potężne kary finansowe za to, że złożył sprzeciw na budowę obiektu przemysłowego. Przedstawiciel Inwestora widział, że tymi zastraszeniami tylko zmotywował Wnioskodawcę ponieważ poczynił On dalsze kroki prawno-administracyjne w celu uniemożliwienia rozpoczęcia wydania stosownej decyzji oraz rozpoczęcia budowy. Inwestor zaproponował Wnioskodawcy spotkanie. Na spotkaniu Inwestor i Wnioskodawca doszli do wspólnego zdania, że obiekt przemysłowy – ….., która ma powstać tuż pod oknami mieszkania Wnioskodawcy w znaczny sposób ograniczy Mu życie (hałasy przez 24 godziny, spaliny, brak nasłonecznienia lokali mieszkalnych, brak przepływu powietrza, brak ciszy do wypoczynku i nauki itp.). Przez okres budowy ok. dwóch lat Wnioskodawca został pozbawiony bezpiecznego dojścia - dojazdu do domu. W stronę Wnioskodawcy i Jego rodziny pracownicy kierowali notorycznie wyzwiska, że kręcą się po budowie. Wnioskodawca tłumaczył im, że to nie Jego wina, że mieszka na terenie budowy. Wnioskodawca notorycznie wzywał Policję na wszelkiego rodzaju niedogodności itp. Przedstawiciel Inwestora zaproponował, że firma zapłaci Wnioskodawcy stosowne zgodnie z prawem odszkodowanie - zadośćuczynienie za wszelkiego rodzaju niedogodności. Wnioskodawca wynajął prawnika, Pana J. S., który brał czynny udział w negocjacjach odnośnie zapłaty odszkodowania i sporządzenia stosownej Umowy (…) z firmą XXX z ... Wnioskodawca pytał kilka razy swojego prawnika czy odszkodowania - zadośćuczynienia są zwolnione z płacenia podatku do Urzędu Skarbowego. Usłyszał od swojego prawnika odpowiedź, że wszystkie odszkodowania są zwolnione od płacenia podatku, co podczas rozmowy poświadczył też Przedstawiciel Inwestora.

Przedstawiciel firmy XXX, przywiózł na kolejne spotkanie na prośbę Wnioskodawcy swoich prawników z firmy XXX. Przedstawili Oni również jednogłośnie swoje stanowisko, że z tego tytułu wypłacane odszkodowania - zadośćuczynienia (za doznane krzywdy, znaczne uciążliwości, brak nasłonecznienia lokali mieszkalnych, brak przepływu powietrza, brak prądu, wody, utrata wartości nieruchomości, w znacznym stopniu ograniczenie do korzystania z nieruchomości, pozbawienie jedynego dojścia - dojazdu do nieruchomości itd.) są zwolnione z płacenia podatku. Wnioskodawca nalegał aby Umowę (…) zawrzeć u notariusza i w Sądzie. Prawnicy oraz Przedstawiciel z firmy XXX oznajmili, że nie ma takiej potrzeby.

W zawartej Umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem widnieje zapis, że jest to odszkodowanie - zadośćuczynienie. W Umowie brak jest zapisu czy jest to kwota netto czy brutto. Gdyby Wnioskodawca wiedział, że musi zapłacić podatek od otrzymanego odszkodowania to do ustalonej kwoty doliczyłby podatek i wtedy byłaby to kwota brutto. Wypłata odszkodowania zadośćuczynienia nastąpiła w okresie 2013/14 r. Po dwóch latach od podpisania Umowy Wnioskodawca otrzymał od Inwestora PIT-8C, który wskazuje, że musi zapłacić podatek od otrzymanego odszkodowania - zadośćuczynienia. Wnioskodawca udał się do Urzędu Skarbowego w celu wyjaśnienia sprawy oznajmiając, że został oszukany ponieważ Jego prawnik i przedstawiciel firmy oznajmili Mu, że nie płaci się podatku od otrzymanego odszkodowania – zadośćuczynienia. Po rozmowie z pracownikiem urzędu skarbowego Wnioskodawca zapłacił wyliczony podatek od otrzymanego odszkodowania oraz odsetki za zwłokę. Rolą tego otrzymanego odszkodowania - zadośćuczynienia od Inwestora budowy obiektu przemysłowego było zrekompensowanie poniesionej wszelkiego rodzaju szkody na zdrowiu Wnioskodawcy, Jego żony i dzieci. Do dziś mają Oni traumę w związku z tym co zafundował Im Inwestor odgradzając dom płotem z blachy falistej od której latem buchało ciepło, dzieci nie mogły regularnie uczęszczać do szkoły, brak spokoju do nauki i wypoczynku. Nie stanowi ono zatem żadnego świadczenia celem wzbogacenia się. Wnioskodawca czuje się oszukany przez Inwestora, swojego prawnika oraz Urząd Skarbowy. Umowa została zwarta w 2013 r. i z niej wynikały zasady przyznania świadczenia pod tytułem wypłaty odszkodowanie – zadośćuczynienie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku Wnioskodawcy odszkodowanie – zadośćuczynienie jest zwolnione z płacenia podatku?
2. Czy Wnioskodawca musiał zapłacić podatek oraz odsetki za zwłokę?
3. Czy Wnioskodawca może zwrócić się do Urzędu Skarbowego o zwrot zapłaconego podatku od otrzymanego odszkodowania oraz o zwrot zapłaconych odsetek?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane w 2013/14 r. odszkodowanie – zadośćuczynienie miało być zwolnione z płacenia podatku. W ocenie Wnioskodawcy Urząd Skarbowy niesłusznie nakazał zapłatę podatku od otrzymanego odszkodowania - zadośćuczynienia oraz niesłusznie naliczył odsetki za zwłokę. Rolą odszkodowania - zadośćuczynienia jest zrekompensowanie poszkodowanemu poniesionej szkody i nie stanowi ono świadczenia, którego celem jest wzbogacenia podatnika ­ art. 21 ust. 1 pkt 3-3d, art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega co do zasady każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Jak natomiast stanowi art. 20 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2015 r. za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Cytowany przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy zawiera otwarty katalog przychodów, co oznacza, że do kategorii tej mogą zostać zaliczone również inne (niż wymienione w tym przepisie) przychody, które mieszczą się w ogólnej definicji przychodów, zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w szczególności wynika, że w 2013 r. w miejscowości ... bezpośrednio przed oknami mieszkania Wnioskodawcy miał powstać potężny budynek przemysłowy. Jako właściciel nieruchomości Wnioskodawca złożył do Urzędu Miasta ... pismo - sprzeciw odnośnie planowanej inwestycji przez zagranicznego Inwestora firmę XXX, która ma swoją siedzibę w ... Inwestor zaproponował Wnioskodawcy spotkanie. Na spotkaniu Inwestor i Wnioskodawca doszli do wspólnego zdania, że obiekt przemysłowy – galeria, która ma powstać tuż pod oknami mieszkania Wnioskodawcy w znaczny sposób ograniczy Mu życie (hałasy przez 24 godziny, spaliny, brak nasłonecznienia lokali mieszkalnych, brak przepływu powietrza, brak ciszy do wypoczynku i nauki itp.). Przedstawiciel Inwestora zaproponował, że firma zapłaci Wnioskodawcy stosowne zgodnie z prawem odszkodowanie - zadośćuczynienie za wszelkiego rodzaju niedogodności. Wnioskodawca wynajął prawnika, Pana J. S., który brał czynny udział w negocjacjach odnośnie zapłaty odszkodowania i sporządzenia stosownej Umowy (…) z firmą XXX z W. Wnioskodawca pytał kilka razy swojego prawnika czy odszkodowania - zadośćuczynienia są zwolnione z płacenia podatku do Urzędu Skarbowego. Usłyszał od swojego prawnika odpowiedź, że wszystkie odszkodowania są zwolnione od płacenia podatku, co podczas rozmowy poświadczył też przedstawiciel Inwestora. Przedstawiciel firmy XXX, przywiózł na kolejne spotkanie na prośbę Wnioskodawcy swoich prawników z firmy XXX. Przedstawili Oni również jednogłośnie swoje stanowisko, że z tego tytułu wypłacane odszkodowania - zadośćuczynienia (za doznane krzywdy, znaczne uciążliwości, brak nasłonecznienia lokali mieszkalnych, brak przepływu powietrza, brak prądu, wody, utrata wartości nieruchomości, w znacznym stopniu ograniczenie do korzystania z nieruchomości, pozbawienie jedynego dojścia - dojazdu do nieruchomości itd.) są zwolnione z płacenia podatku. W zawartej Umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem widnieje zapis, że jest to odszkodowanie - zadośćuczynienie. Wypłata odszkodowania zadośćuczynienia nastąpiła w okresie 2013/14 r. Po dwóch latach od podpisania Umowy Wnioskodawca otrzymał od Inwestora PIT-8C, który wskazuje, że musi zapłacić podatek od otrzymanego odszkodowania - zadośćuczynienia. Rolą tego otrzymanego odszkodowania - zadośćuczynienia od Inwestora budowy obiektu przemysłowego było zrekompensowanie poniesionej wszelkiego rodzaju szkody na zdrowiu Wnioskodawcy, Jego żony i dzieci. Nie stanowi ono zatem żadnego świadczenia celem wzbogacenia się. Wnioskodawca czuje się oszukany przez Inwestora, swojego prawnika oraz Urząd Skarbowy. Umowa została zwarta w 2013 r. i z niej wynikały zasady przyznania świadczenia pod tytułem wypłaty odszkodowanie – zadośćuczynienie.

W świetle zacytowanych przepisów oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego uznać więc należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę na mocy zawartej umowy świadczenie będące rekompensatą za uciążliwości związane z budową niewątpliwie stanowi przysporzenie w jego majątku o charakterze trwałym mieszczące się w kategorii przychodu w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na brak możliwości zakwalifikowania tak uzyskanego przychodu do innych kategorii źródeł przychodów, przychód ten należy zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jakim są inne źródła.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej ze zwolnieniem z opodatkowania otrzymanego przez Wnioskodawcę świadczenia wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 października 2014 r. wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 4 października 2014 r. i mającym zastosowanie do dochodów osiąganych od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi natomiast, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu Pracy, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Dokonana nowelizacja nie zmieniła zatem dotychczasowej zasady, zgodnie z którą przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie wyłącznie do odszkodowań i zadośćuczynień.

Przy tym, zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań lub zadośćuczynień, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost m.in. w przepisach odrębnych ustaw lub przepisach wykonawczych. Ze zwolnienia nie mogą zatem korzystać świadczenia inne niż będące odszkodowaniami lub zadośćuczynieniami, jak również wyłączone z niego wolą ustawodawcy, wymienione w lit. a)-g) art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, niezależnie od tytułu ich otrzymywania. Zadośćuczynieniem lub odszkodowaniem wypłacanym na podstawie przepisów prawa jest natomiast takie z ww. świadczeń, które ma swoje źródło w przepisie prawa, niezależnie od tego, że bezpośrednim tytułem wypłaty zadośćuczynienia lub odszkodowania jest umowa, wyrok sądu czy decyzja innego organu.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 3a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego

Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Wolne od podatku dochodowego są również odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość – art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3d ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 17 października 2014 r. wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15.

Natomiast w brzmieniu obowiązującym od dnia 18 października 2014 r. art. 21 ust. 1 pkt 4 stanowi, że wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Wyjaśnienia przy tym wymaga, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji legalnej pojęć odszkodowania i zadośćuczynienia, podobnie jak tego rodzaju definicji nie zawierają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145). Zdefiniowanie tych pojęć jest dorobkiem doktryny i orzecznictwa. Jak wynika bowiem z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt SK 62/08, „jeśli określony sposób rozumienia przepisu ustawy utrwalił się już w sposób oczywisty, a zwłaszcza jeśli znalazł jednoznaczny i autorytatywny wyraz w orzecznictwie Sądu Najwyższego bądź Naczelnego Sądu Administracyjnego, to należy uznać, że przepis ten – w praktyce swego stosowania - nabrał takiej właśnie treści”.

Na gruncie prawa cywilnego, świadczenie odszkodowawcze to najogólniej świadczenie mające na celu naprawienie wyrządzonej szkody. Szkodą jest uszczerbek jakiego doznał poszkodowany wbrew jego woli we wszelkiego rodzaju dobrach przez prawo chronionych. Chodzi więc zarówno o uszczerbek majątkowy, jak i niemajątkowy. Uszczerbek niemajątkowy jest określany terminem „krzywda”. Pod tym pojęciem należy rozumieć wszelkie negatywne przeżycia człowieka wyrażające się zarówno w cierpieniu fizycznym, jak i psychicznym, wywołane czynem niedozwolonym. Do naprawienia krzywdy odnosi się termin „zadośćuczynienie”, natomiast „odszkodowanie” wiąże się z naprawieniem uszczerbku majątkowego. W Kodeksie cywilnym świadczenie odszkodowawcze wynika głównie z tytułu odpowiedzialności deliktowej (art. 415 i nast.) lub odpowiedzialności kontraktowej (art. 471 i nast.), a co za tym idzie jest następstwem czynu niedozwolonego lub niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania.

Należy zatem uznać, że funkcję odszkodowawczą pełnią wyłącznie te świadczenia, których celem jest zrekompensowanie poszkodowanemu skutków zdarzeń, które noszą cechy czynu niedozwolonego lub zawinionego przez sprawcę szkody.

Odnosząc powołane wyżej uregulowania prawne do okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku, uwzględniając w szczególności fakt, iż Wnioskodawca otrzymał świadczenie, mające na celu zadośćuczynić niedogodnościom związanym z budową, którego wysokość nie została ustalona w oparciu o odrębne przepisy, ale wynikała z zawartej przez strony umowy określającej zasady jego wypłaty uznać należy, że nie korzysta ono ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, analiza pozostałych wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczących zwolnień z opodatkowania wskazuje, że wypłacone Wnioskodawcy świadczenie nie spełnia warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3a-3d oraz art. 21 ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy.

W rezultacie stwierdzić należy, że opisane świadczenie stanowiło przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła jego wypłata. Zatem słusznie Urząd Skarbowy nakazał Wnioskodawcy zapłatę podatku. W związku z tym skoro Wnioskodawca zapłacił wymagany podatek po terminie zobowiązany był również do uiszczenia odsetek za zwłokę zgodnie z art. 53 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi, że od zaległości podatkowych naliczane są odsetki za zwłokę. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo złożenia wniosku o zwrot zapłaconego podatku oraz odsetek od otrzymanego świadczenia pieniężnego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.