Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.220.2019.2.DS
z 23 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 17 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia własnego za pełnienie funkcji doradcy w ramach projektu jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do wynagrodzenia pochodzącego ze środków Unii Europejskiej,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do wynagrodzenia pochodzącego z budżetu państwa.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 29 lipca 2019 r. (data wpływu 30 lipca 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia własnego za pełnienie funkcji doradcy w ramach projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do centralnej ewidencji działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest Partnerem na Rzecz Realizacji projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020 współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Ze środków dotacji pokrywane są wydatki związane z projektem, takie jak: wynagrodzenie koordynatora, trenerów, doradców, wydatki poniesione na sale szkoleniowe, zakup cateringu, materiałów informacyjno-promocyjnych oraz wszystkie inne wydatki określone we wnioskach o dofinansowanie tych projektów.

Wnioskodawca jest Partnerem wsparcia i podpisał umowy o Partnerstwie z beneficjentem projektu i Liderem Wiodącym w celu prawidłowej realizacji projektu.

W ww. projektach Wnioskodawca pełni rolę doradcy zawodowego i przekazuje sobie wynagrodzenie z kont projektowych na podstawie not księgowych.

Dotacje w 85% pochodzą z budżetu Unii Europejskiej, a w 15% z budżetu państwa.

Szkolenia, doradztwo i inne wsparcia prowadzone są dla uczestników projektów nieodpłatnie, czyli nie ponoszą oni żadnych kosztów. Wnioskodawca uczestniczy w następującym projekcie:

1. „(…)” realizowany w ramach Działania 7.1 Poprawa sytuacji osób bezrobotnych na rynku pracy – projekty konkursowe, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa;
2. „(…)” realizowany w ramach Działania 7.1 Poprawa sytuacji osób bezrobotnych na rynku pracy – projekty konkursowe, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i budżetu państwa.
   
   

Podstawą prawną przyznania środków finansowych w projekcie było:

• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 539/2010 z dnia 16 czerwca 2010 r. zmieniające Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności w odniesieniu do uproszczenia niektórych przepisów oraz w odniesieniu do niektórych przepisów w zakresie zarządzania finansowego,
• rozporządzenie Komisji Europejskiej (WE) nr 1828/2006 z dnia 8 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (UE) nr 1083/2006 ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności oraz rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
• ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz.U. 2013 r., poz. 714),
• ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo Zamówień Publicznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. 2013 r., poz. 330 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności (Dz.U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1370),
• ustawa z dnia 15 czerwca 2012 r. o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z dnia 6 lipca 2012 r., poz. 769),
• rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 14 lipca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wydatków związanych z realizacją programów operacyjnych (Dz.U. z 2009 r. Nr 114, poz. 954),
• rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. z 2010 r. Nr 239, poz. 1598 z późn. zm.),
• rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 20 października 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. z 2011 r. Nr 233, poz. 1383),
• rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego w sprawie warunków i trybu udzielania i rozliczania zaliczek w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich (Dz.U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1786),
• ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1241 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),
• ustawa z 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.),
• ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz.U. Nr 100, poz. 1080 z późn. zm.),
• rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 4 września 2012 r. w sprawie udzielania przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości pomocy finansowej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz.U. z 2012 r., poz. 1064),
• rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2009 r. w sprawie płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich oraz przekazywania informacji dotyczących tych płatności (Dz.U. Nr 220, poz. 1726).
  
  

Wnioskodawca uzupełnił powyższy opis sprawy, wskazując, że:

1. 85% płatności na realizację projektów współfinansowanych przez EFS otrzymywane jest z Banku Gospodarstwa Krajowego, natomiast 15% przekazywane jest przez Instytucję Pośredniczącą (WUP (…));
2. beneficjenci poszczególnych projektów pełnią rolę ich Liderów w zawartych umowach partnerstwa;
3. w umowach partnerstwa został zawarty zapis, że środki finansowe przekazywane Wnioskodawcy przez Lidera (beneficjenta) stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę (Partnera) w związku z wykonywaniem zadań określonych w tej umowie;
4. w umowach partnerstwa został zawarty zapis, że wykonywanie zadań przez Wnioskodawcę w ramach tej umowy nie stanowi świadczenia usług na rzecz Lidera (beneficjenta);
5. budżet danego projektu uwzględnia podział środków finansowych na realizację zadań powierzonych Liderowi i Wnioskodawcy (Partnerowi).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo uznano, że powyższe wynagrodzenie własne, dokumentowane notą księgową podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 oraz art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie własne za pełnienie funkcji doradcy w ww. projektach jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, jako przychód z działalności gospodarczej, z tym że ta część otrzymanego dofinansowania, która pochodzi ze środków Unii Europejskiej, jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolnionym z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast środki otrzymane w formie dotacji z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego są zwolnione na mocy art. 21 ust. 1 pkt 129 cyt. ustawy.

W związku z powyższym środki finansowe otrzymane w związku z pełnieniem funkcji doradcy stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania na podstawie cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną wydaną przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28.08.2014 r. znak IBPB/1/415-940/14/ESZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do wynagrodzenia pochodzącego ze środków Unii Europejskiej,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do wynagrodzenia pochodzącego z budżetu państwa.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 tej ustawy: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Co do zasady, wszelkie otrzymywane przez podatnika dotacje i dopłaty związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności. Wyjątek stanowią te dotacje, które przeznaczone są na nabycie lub wytworzenie podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Wyjątek ten nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Wnioskodawca z otrzymanej dotacji finansował nabycie lub wytworzenie ww. składników majątku.

Niektóre dotacje (dofinansowania) korzystają jednak ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

I tak – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej tę działalność (art. 21 ust. 36 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy: wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest Partnerem na Rzecz Realizacji dwóch projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (dalej: EFS). Dotacje w 85% pochodzą z budżetu Unii Europejskiej, które to płatności otrzymywane są z Banku Gospodarstwa Krajowego. Natomiast 15% pochodzi z budżetu państwa, a przekazuje je Instytucja Pośrednicząca (WUP (…)). Ze środków dotacji pokrywane są wydatki związane z projektem, takie jak: m.in. wynagrodzenie koordynatora, trenerów, doradców. Wnioskodawca jest Partnerem wsparcia i podpisał umowy o Partnerstwie z beneficjentem projektu i Liderem Wiodącym w celu prawidłowej realizacji projektów. Beneficjenci poszczególnych projektów pełnią rolę ich Liderów w zawartych umowach partnerstwa. W projektach Wnioskodawca pełni rolę doradcy zawodowego i przekazuje sobie wynagrodzenie z kont projektowych na podstawie not księgowych. W umowach partnerstwa został zawarty zapis, że środki finansowe przekazywane Wnioskodawcy przez Lidera (beneficjenta) stanowią finansowanie kosztów ponoszonych przez Wnioskodawcę (Partnera) w związku z wykonywaniem zadań określonych w tej umowie. W umowach partnerstwa został zawarty zapis, że wykonywanie zadań przez Wnioskodawcę w ramach tej umowy nie stanowi świadczenia usług na rzecz Lidera (beneficjenta). Budżet danego projektu uwzględnia podział środków finansowych na realizację zadań powierzonych Liderowi i Wnioskodawcy (Partnerowi). Szkolenia, doradztwo i inne wsparcia prowadzone są dla uczestników projektów nieodpłatnie, czyli nie ponoszą oni żadnych kosztów.

Realizowanie projektów w partnerstwie reguluje art. 28a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1295).

Zgodnie z ust. 1 tego artykułu: w celu wspólnej realizacji projektów, o których mowa w art. 28 ust. 1, w zakresie określonym przez instytucję zarządzającą, mogą być tworzone partnerstwa, przez podmioty wnoszące do projektu zasoby ludzkie, organizacyjne, techniczne lub finansowe, realizujące wspólnie projekt, zwany dalej „projektem partnerskim”, na warunkach określonych w porozumieniu lub umowie partnerskiej lub na podstawie odrębnych przepisów.

Jak stanowi art. 28a ust. 2 tej ustawy: projekt partnerski jest realizowany na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie zawartej z beneficjentem działającym w imieniu i na rzecz partnerów w zakresie określonym porozumieniem lub umową partnerską.

W przypadku projektów partnerskich, porozumienie lub umowa partnerska określa w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem oraz sposób przekazywania przez beneficjenta środków finansowych na pokrycie niezbędnych kosztów ponoszonych przez partnerów na realizację zadań w ramach projektu (art. 28a ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 28a ust. 4 omawianej ustawy: w przypadku projektów partnerskich realizowanych na podstawie umowy partnerskiej, podmiot o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ubiegający się o dofinansowanie, dokonuje wyboru partnerów spoza sektora finansów publicznych z zachowaniem zasady przejrzystości i równego traktowania podmiotów, w szczególności jest zobowiązany do:

1. ogłoszenia otwartego naboru partnerów w dzienniku ogólnopolskim lub lokalnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej; w ogłoszeniu powinien być wskazany termin co najmniej 21 dni na zgłoszenie partnerów;
2. uwzględnienia przy wyborze partnerów: zgodności działania potencjalnego partnera z celami partnerstwa, oferowanego wkładu potencjalnego partnera w realizację celu partnerstwa, doświadczenie w realizacji projektów o podobnym charakterze, współpracę z beneficjentem w trakcie przygotowania projektu;
3. podania do publicznej wiadomości informacji o stronach umowy o partnerstwie oraz zakresu zadań partnerów.
   
   

Z powołanych regulacji wynika, że partnerstwo polega na tym, że podmioty tworzące partnerstwo wnoszą do projektu zasoby ludzkie, organizacyjne, techniczne lub finansowe w celu wspólnej realizacji projektu. Liderem projektu jest beneficjent, który podpisuje umowę o dofinansowanie projektu i który działa w imieniu i na rzecz partnerów. Warunki realizowania projektu partnerskiego są określone w porozumieniu lub umowie partnerskiej o charakterze cywilnoprawnym. Takie porozumienie lub umowa precyzuje w szczególności zadania partnerów, zasady wspólnego zarządzania projektem oraz sposób przekazywania przez lidera (beneficjenta) środków finansowych na pokrycie niezbędnych wydatków ponoszonych przez partnera na realizację zadań w ramach projektu. W świetle powyższego należy stwierdzić, że lider i partner (partnerzy) działają wspólnie w celu realizacji projektu. Wspólne jest też zarządzanie projektem. Partner jest podmiotem, który wnosi do projektu określone zasoby odpowiadające realizowanym zadaniom i uczestniczy w realizacji projektu na każdym jego etapie. Zatem partner to równorzędny wobec lidera (beneficjenta) podmiot, którego udział w projekcie jest podyktowany koniecznością wykorzystania posiadanych przez partnera specyficznych umiejętności, zasobów itd. Nie jest to więc wykonawca ani podwykonawca, któremu – na podstawie odrębnej umowy – zlecane są określone prace (dostawy, usługi, roboty) i który za ich wykonanie pobiera wynagrodzenie.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 869): ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy: środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 pkt 1 tej ustawy: do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b, tj.: środki przeznaczone na realizację:

1. programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
2. programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa.
   
   

Zgodnie z art. 117 ust. 1 ustawy o finansach publicznych: budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1306/2013.

Stosownie do art. 117 ust. 2 tej ustawy: w budżecie środków europejskich ujmuje się:

1. dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
2. wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.
   
   

Przy czym – w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy – wydatkami budżetu państwa są: wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich. Są to wydatki budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cyt. ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

1. realizację projektów przez jednostki budżetowe;
2. płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich;
3. dotacje celowe dla beneficjentów;
4. realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe;
5. realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.
   
   

Zgodnie z art. 187 ustawy o finansach publicznych: za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów.

Przepis art. 200 ust. 1 tej ustawy stanowi, że: obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów.

Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy: środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 204 omawianej ustawy: środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Jednocześnie należy podkreślić, że w świetle przytoczonych wyżej przepisów ustawy o finansach publicznych środki z Unii Europejskiej pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak, zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Na podstawie art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych: podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (…).

Ponadto zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych: dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Natomiast zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy: dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Ustawa o finansach publicznych określa również sposób dystrybucji środków finansowych na realizację ww. programów, wprowadzając odrębny podmiot – płatnika dokonującego płatności na rzecz beneficjentów. Płatnikiem tym ustanowiono Bank Gospodarstwa Krajowego, który otrzymuje środki z budżetu państwa (z Ministerstwa Finansów), a następnie przekazuje płatność beneficjentowi. Nowy obieg środków na finansowanie programów przedstawia się następująco: budżet państwa (Ministerstwo Finansów) – Bank Gospodarstwa Krajowego – beneficjent.

Mając na względzie przytoczone wyżej przepisy oraz opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że otrzymane przez Wnioskodawcę (tu: Partnera na podstawie umowy partnerstwa) środki finansowe będą stanowiły przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający jednak zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie cyt. powyżej przepisów, tj. art. 21 ust. 1 pkt 129 (w części stanowiącej dotację celową z budżetu krajowego – 15%) i pkt 136 (w części stanowiącej środki europejskie – 85%) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednak zwrócić uwagę na treść cytowanego już art. 21 ust. 36 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Wprowadza on wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 129 tej ustawy, wskazując, że zwolnieniem nie jest objęta ta część dotacji (np. otrzymana z budżetu państwa, tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie), która została przeznaczona na wynagrodzenie osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. Tym samym wynagrodzenie Wnioskodawcy, które przekazuje sobie z kont projektowych na podstawie not księgowych, za pełnienie funkcji doradcy w projektach, sfinansowane dotacją otrzymaną z budżetu państwa podlega opodatkowaniu jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując – wynagrodzenie własne za pełnienie funkcji doradcy w ww. projektach, dokumentowane notą księgową, które pochodzi ze środków Unii Europejskiej stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wynagrodzenie własne otrzymane w formie dotacji z budżetu państwa, zgodnie z art. 21 ust. 36 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto w odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.