Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.439.2019.2.APR
z 23 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 30 lipca 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych położonych w miejscowości M – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych położonych w miejscowości M.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonych w:

1. miejscowości M, gmina…, stanowiącą działkę o numerze 403/2 obszaru 2,6000 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….;
2. miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/8 obszaru 1,7061 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr…;
3. miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/7 obszaru 1,0000 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….;
4. miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/3 obszaru 0,3674 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr…;
5. miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/4 obszaru 0,0715 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….;
6. miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/6 obszaru 0,1296 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….;
7. miejscowości M, gmina …., stanowiącą działkę o numerze 403/10 obszaru 2,1325 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr…..

Działki powyższe są niezabudowane i położone na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej z dnia ... 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowościach P, S, M gmina…, zgodnie z którym nieruchomości oznaczone numerem działki 403/2, 403/8, 403/7, 403/3, 403/4 i 403/6 stanowią teren oznaczony symbolem "6PU" teren zabudowy produkcyjno-usługowej.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą na tych terenach - gospodarstwo rolne. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym.

Dnia 22.03.2017 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/2 obszaru 2.6000 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr…. Cena sprzedaży wynosiła 910.000,00 zł.

Dnia 26.07.2017 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości M, gmina…., stanowiącą działkę o numerze 403/8 obszaru 1,7061 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr ….. Cena sprzedaży wynosiła 545.952,00 zł.

Dnia 19.07.2017 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/7 obszaru 1,0000 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….. Cena sprzedaży wynosiła 320.000,00 zł.

Dnia 29.08.2017 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości M, gmina …., stanowiącą działki o numerze 403/3 obszaru 0,3674 ha, działki o numerze 403/4 obszaru 0,0715 ha i działki o numerze 403/6 obszaru 0,1296 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….. Łączna cena sprzedaży wynosiła 113.700.00 zł.

Dnia 6.02.2018 r. aktem notarialnym Repertorium A nr …Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości położonej w miejscowości M, gmina …, stanowiącą działkę o numerze 403/10 obszaru 2,1325 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział VI Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr….. Cena sprzedaży wynosiła 746.375,00 zł.

W zakresie sprzedaży wskazanej nieruchomości Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nabywca zgłosił się do niego sam.

Sprzedaży wskazanych działek o numerze 403/2, 403/8, 403/7, 403/3, 403/4 i 403/6 oraz 403/10 Wnioskodawca nie opodatkował podatkiem od towarów i usług, uznając, że nie podlegała ona podatkowi od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości nie była objęta podatkiem, ponieważ umowa sprzedaży nie była dokonywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Zatem stanowiła sprzedaż majątku prywatnego.

W uzupełnieniu wniosku podano następujące informacje:

• Wnioskodawca został posiadaczem działek dnia 17 czerwca 1997 r. - dzierżawa do 16 grudnia 2002 r.
• Wnioskodawca nabył nieruchomość 17 grudnia 2002 r. aktem notarialnym - zakupił nieruchomości od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa.
• Wnioskodawca nabył nieruchomości z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej.
• Nieruchomość była wykorzystywana na rolnictwo.
• Nabywca dowiedział się o możliwości zakupu z Urzędu Gminy, nie od Wnioskodawcy.
• uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpiło z inicjatywy Urzędu Miejskiego.
• Przed sprzedażą Wnioskodawca nie udzielał nabywcom żadnych pełnomocnictw.
• Wnioskodawca nie przygotowywał gruntu w żaden sposób do sprzedaży (nie dokonywał przyłączy wodnych, kanalizacyjnych, gazowych, elektrycznych, itp.).
• Wnioskodawca nie nabywał ani nie zbywał innych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek gruntu nie była objęta podatkiem od towarów i usług, nie podlegała temu podatkowi, była z niego wyłączona, odbyła się poza zakresem czynności objętych ustawą o podatku od towarów i usług, była zbyciem majątku w okolicznościach, których nie można uznać za dokonanych w ramach działalności gospodarczej, ani dokonanych w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Nie stoi na przeszkodzie temu fakt, że grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawcy – rolnika ryczałtowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowych niezabudowanych nieruchomości gruntowych, działki gruntu 403/2, 403/6, 403/7, 403/3, 403/4 i 403/6 oraz 403/10 położonych w miejscowości M nie była objęta podatkiem od towarów i usług, nie podlegała temu podatkowi, była z niego wyłączona, była czynnością spoza czynności objętych zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Była zbyciem majątku prywatnego w okolicznościach, których nie można uznać za dokonane w ramach działalności gospodarczej, ani dokonanych w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Nie stoi temu na przeszkodzie fakt, że grunt był wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej, gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy - rolnika ryczałtowego.

Sprzedane niezabudowane nieruchomości gruntowe są towarem zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 pkt 33 jest też terenem budowlanym. Powyższe potwierdza, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy, zatwierdzonym uchwałą nr … z dnia ... 2011 r. w sprawie uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowościach P, S, M, gmina…, teren działek położonych w miejscowości M przeznaczony jest pod „6PU” teren zabudowy produkcyjno-usługowej (obiekty produkcyjne, składy i magazyny).

Sprzedaż nieruchomości gruntowej, co do zasady, jest uznawana za dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie każda jednak sprzedaż, nawet jeżeli jej przedmiotem jest towar w rozumieniu ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W zakresie sprzedaży wskazanego gruntu Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nabywca zgłosił się do niego sam. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-161/10) TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 – orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie zdaniem Trybunału okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Stanowisko Wnioskodawcy o niepodleganiu podatkowi od towarów i usług sprzedaży w takich okolicznościach i dokonaniu sprzedaży nie w charakterze podatnika, wyraźnie wynika z orzecznictwa sądowego. Szczególnie ważny jest tu wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 września 2011 r., sygnatura C-180/10 i 181/10, opublikowany www.eur-lex.europa.eu: „dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy. Pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.”

„Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależnej od woli tej osoby, w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.”

Wyrok dotyczył rolników ryczałtowych.

Reasumując, sprzedaż dokonana dnia 22.03.2017 r. działki nr 403/2, dnia 19.07.2017 r. działki nr 403/7, dnia 29.08.2017 r. działki nr 403/3, działki nr 403/4, działki o nr 403/6, dnia 26.07.2017 r. działki o nr 403/8 oraz z dnia 6.02.2018 r. działki nr 403/10, położonych w miejscowości M, nie podlegała podatkowi od towarów i usług.

Nie można bowiem uznać, że sprzedaż ta była dokonana przez podatnika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Była ona zwykłym wykonywaniem prawa własności przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy – przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.

Wskazać należy, że w przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek służących do działalności rolniczej, przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego gminy pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, a nabytych jako grunty rolne, wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10).

Udzielając odpowiedzi na postawione w tym temacie pytania prejudycjalne, Trybunał wskazał, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Inaczej jest natomiast, wyjaśnił Trybunał, w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Dla ustalenia zawodowego profilu działalności istotne będą takie okoliczności, jak np.: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, a także uzyskanie przed sprzedażą decyzji

o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Warunkiem uznania osoby fizycznej za podatnika podatku od towarów i usług – w świetle przywołanego orzeczenia TSUE – jest to czy ta osoba podejmuje aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntu, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, np. uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i osoba ta nie podejmuje aktywnych działań w celu dokonania sprzedaży, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał sprzedaży niezabudowanych działek gruntu o numerach 403/2, 403/8, 403/7, 403/3, 403/4, 403/6, 403/10. Działki nr 403/2, 403/8, 403/7, 403/3, 403/4, 403/6 stanowią zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym z inicjatywy gminy w dniu ... 2011 r., teren zabudowy produkcyjno-usługowej. Wymienione działki Wnioskodawca nabył od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w 2002 r. Przed nabyciem przedmiotowych działek Wnioskodawca wydzierżawiał je od Agencji w okresie od 17 czerwca 1997 r. do 16 grudnia 2002 r. Od momentu nabycia tych gruntów od Agencji Wnioskodawca prowadził na nich działalność rolniczą jako rolnik ryczałtowy.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nabywca zgłosił się do niego sam. W związku ze sprzedażą Wnioskodawca nie udzielał żadnych pełnomocnictw przyszłemu nabywcy. Nie wykonywał również żadnych czynności dotyczących uzbrojenia tego terenu i nie podejmował działań związanych z przygotowaniem gruntu do sprzedaży. Wnioskodawca nie nabywał i nie sprzedawał innych nieruchomości gruntowych.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w oparciu o powołane przepisy prawa oraz w świetle orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że w związku ze sprzedażą działek o numerach 403/2, 403/8, 403/7, 403/3, 403/4, 403/6, 403/10 położonych w miejscowości M, Wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z treści wniosku wynika bowiem, że powyższe grunty Wnioskodawca nabył z zamiarem prowadzenia działalności rolniczej i w taki też sposób były one przez Wnioskodawcę wykorzystywane. Grunt nie był bowiem w żaden sposób przygotowywany do sprzedaży (nie wykonano żadnych czynności mających wpływ na wzrost wartości działek, takich jak np. uzbrojenie terenu), nabywca działek zgłosił się sam, i nie były mu udzielane żadne pełnomocnictwa, zgody, czy też upoważnienia do podejmowania jakichkolwiek czynności związanych z tym gruntem. Uwzględniając treść orzeczeń TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 należy zatem stwierdzić, że w tej konkretnej sytuacji Wnioskodawca sprzedając działki korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że Wnioskodawca nie podejmował działań zbliżonych do takich, jakie podejmowane są przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Stąd też zbycie to stanowiło działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania. Tym samym sprzedaż działek gruntu z majątku osobistego – w okolicznościach przedstawionych we wniosku – nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.