Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.400.2019.2.RS
z 2 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) uzupełnionym w dniu 5 sierpnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla pasażerskiego transportu morskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 5 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania 8% stawki podatku dla pasażerskiego transportu morskiego.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jawna prowadząca działalność pod firmą: H. z siedzibą w B. (zwana dalej Stroną, Spółką, Podatnikiem lub Wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu wodnego. Strona jest podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym do składania deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług. Od 2019 roku wykonuje usługi przewozu osób fizycznych wydzierżawionym katamaranem na odcinku przystań w …. – …. i powrót do przystani w …. Przewozy ww. osób są zorganizowane, maksymalnie na katamaranie może przebywać 47 osób. Przewozy osób fizycznych katamaranem odbywają pod opieką dwóch członów załogi. W trakcie pobytu na katamaranie klienci mogą nabywać oraz spożywać w bufecie znajdującym się na katamaranie napoje, piwo oraz alkohole. Na wniosek Spółki Urząd Statystyczny w Łodzi pismem nr … z dnia 21 czerwca 2019 r. poinformował Wnioskodawcę że usługi zorganizowanych przewozów osób fizycznych na terenie …, wydzierżawionym katamaranem na odcinku przystań w … – … i powrót do przystani w …, mieszczą się w grupowaniu PKWIU 50.10.19.0 „Pozostały transport morski i przybrzeżny pasażerski”. Spółka w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług za 2019 roku wykazuje, że ww. usługi są opodatkowane stawką podatkową w wysokości 8,00%.

Pobierana przez Spółkę opłata z tytułu przewozu osób nie obejmuje innych świadczeń niż przewóz tychże osób. Celem osób nabywających od Spółki usługę przewozu katamaranem jest wyłącznie przemieszczenie się z jednego miejsca na drugie. Natomiast Spółka nie posiada jakiekolwiek wiedzy czy jej klienci po wyjściu z katamaranu udają się dalej w celach rekreacyjnych do innych miejsc na terenie …. czy też chcą zwiedzać m. in. …

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo opodatkowania sprzedaży usług w zakresie zorganizowanych przewozów osób fizycznych na terenie …, wydzierżawionym katamaranem na odcinku przystań w …. – …. i powrót do przystani w …. stawką podatku od towarów w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt l ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wody … należy uznać za przybrzeżne wody krajowe. Wskazać należy, że z punktu 158 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWIU 50.10.1 Transport morski i przybrzeżny pasażerski, włączając żeglugę bliskiego zasięgu są opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, że Wnioskodawcy przysługuje prawo opodatkowania sprzedaży usług w zakresie zorganizowanych przewozów osób fizycznych na terenie …, wydzierżawionym katamaranem na odcinku przystań w ... – … i powrót do przystani w .... stawką podatku od towarów w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przy określaniu prawidłowego zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU); dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, koniec okresu obowiązywania stawek podatku, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 31 października roku następującego po roku, dla którego zostały spełnione warunki określone w ust. 1.

W załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, w poz. 158, jako usługi opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono „transport morski i przybrzeżny pasażerski, włączając żeglugę bliskiego zasięgu” - PKWiU 50.10.1.

Ustawodawca nie zdefiniował wprost pojęcia „usługa transportowa”, wobec czego należy odwołać się do znaczenia językowego, użytego w przywoływanym przepisie sformułowania. Zgodnie z definicjami zawartymi w „Słowniku języka polskiego PWN”, słowo „transport” oznacza „przewóz ludzi i ładunków różnymi środkami lokomocji”, „środki lokomocji służące do przewozu ludzi i ładunków”, „ogół środków i działań związanych z przewozem ludzi i ładunków”, „konwojowana grupa ludzi”, „ładunek wysłany dokądś”.

Charakteryzując istotę usługi transportowej pośrednio posiłkować można się również treścią art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy, z którego wynika, że przez usługi transportu rozumie się „(…) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego (…).

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz powołanych regulacji pozwala stwierdzić, że w związku z faktem, że przedmiotem świadczenia wykonywanego przez Spółkę są wyłącznie usługi przewozu osób katamaranem na określonej trasie pomiędzy dwoma przystaniami położonymi na polskich wodach terytorialnych a celem nabywcy tych usług jest przemieszczenie się z jednego miejsca na drugie, świadczenia te stanowią usługi transportu osób na terytorium kraju. Skoro – jak wynika z treści wniosku – usługi te są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 50.10.19.0 podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 zw. z poz. 158 załącznika nr 3 do ustawy i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy opodatkowania usług przewozu osób, zatem pozostałe opisane w stanie faktycznym czynności, w tym sprzedaż na katamaranie napoi, piwa oraz alkoholi, nie były przedmiotem interpretacji.

Ponadto informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu fatycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.