2019.09.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.361.2019.2.KB
z 3 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2019 r. (data wpływu 8 lipca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od wydatków poniesionych na termomodernizację pralni i budynku gospodarczego w związku z realizacją projektu pod nazwą „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od wydatków poniesionych na termomodernizację pralni i budynku gospodarczego w związku z realizacją projektu pod nazwą „(…)”. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, przedstawienie pytania oraz pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, zwany dalej Szpitalem, działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2190, z późn. zm.) i świadczy usługi medyczne. W dniu 31 grudnia 2018 r. Szpital złożył do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) wniosek aplikacyjny o dofinansowanie w ramach RPOW projektu pod nazwą „(…)”. Projekt dotyczy docieplenia budynków: oddziału zakaźnego, prosektorium, tlenowni, pralni i gospodarczego. W oddziale zakaźnym, prosektorium i tlenowni świadczone są usługi i realizowane zadania służące wyłącznie działalności zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

W budynkach pralni i budynku gospodarczym realizowane są zadania, które służą działalności zarówno zwolnionej, jak i opodatkowanej (np. usługi pralnicze na rzecz osób trzecich, dostawa energii elektrycznej do lokali będących przedmiotem najmu).

W 2018 r. (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7) sprzedaż ogółem wyniosła 36 501 401 zł, w tym: sprzedaż usług zwolnionych to 36 047 813 zł, a sprzedaż opodatkowana to 453 588 zł. W 2019 r. Szpital obniża podatek należny związany ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, gdyż udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitej sprzedaży w 2018 r. wyniósł 1,24%.

W trakcie realizacji opisanego projektu z dofinansowaniem ze środków z EFRR w ramach RPO na lata 2014-2020 część wydatków Szpitala związana będzie z dociepleniem budynków, których funkcje związane są ze sprzedażą mieszaną (nakłady na budynek pralni i budynek gospodarczy). W związku z tym 2% podatku naliczonego od wydatków na termomodernizację pralni i budynku gospodarczego będzie wydatkiem niekwalifikowalnym zadania inwestycyjnego.

W złożonym uzupełnieniu Szpital wskazał, że:

jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;
będzie miał możliwość wyodrębnienia wydatków ponoszonych w związku z realizacją opisanego projektu, dotyczących wyłącznie docieplenia budynków oddziału zakaźnego, prosektorium i tlenowni, tj. budynków wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej;
nie będzie miał możliwości wyodrębnienia wydatków dotyczących wyłącznie działalności opodatkowanej lub wyłącznie działalności zwolnionej ponoszonych w związku z realizacją opisanego projektu, dotyczących ocieplenia budynków pralni i gospodarczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy Szpital ma możliwość obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od wydatków poniesionych na termomodernizację pralni i budynku gospodarczego w związku z realizacją projektu pod nazwą „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, jedynie w sytuacji, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi.

W opisanym zdarzeniu przyszłym Szpitalowi będzie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku należnego 2% podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków poczynionych na termomodernizację budynku pralni i budynku gospodarczego. Wartość odliczonego podatku naliczonego stanowiła będzie koszt niekwalifikowalny zadania.

W związku z tym, że pozostałe z modernizowanych budynków (oddział zakaźny, prosektorium i tlenownia) służą wyłącznie działalności zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, od wydatków na ich termomodernizację Szpital nie będzie mógł odliczyć podatku naliczonego. Podatek naliczony od powyższych wydatków będzie w całości kosztem kwalifikowalnym zadania inwestycyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanki pozytywnej, wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy. Art. 90 ustawy znajduje zastosowanie w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy – w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy – jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy – proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy – do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Według art. 90 ust. 9 ustawy – przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z uwagi na powyższe przepisy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (lub usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz związanego z czynnościami zwolnionymi od podatku, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy.

W przypadku, gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-10 ustawy nie przekroczyła 2%, podatnik ma prawo (a nie obowiązek) uznać, że proporcja ta wynosi 0% i wówczas nie odlicza podatku naliczonego od poniesionych w tym okresie wydatków.

Należy wyjaśnić, że to do podatnika należy uznanie czy proporcja powyższa, w sytuacji gdy nie przekracza 2%, będzie wynosić 0%. Ustawodawca wskazał bowiem wprost, że w sytuacji takiej podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, przy czym podatnik może z tego uprawnienia skorzystać lub nie. W sytuacji gdy podatnik nie skorzysta z przysługującego mu prawa i nie uzna, że proporcja ta wynosi 0%, będzie miał prawo do odliczenia podatku z zastosowaniem rzeczywistej proporcji w odniesieniu do wszystkich nabyć towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną, których nie jest w stanie odrębnie przyporządkować do działalności zwolnionej lub opodatkowanej. W sytuacji natomiast, gdy podatnik uzna, że proporcja ta wynosi 0% nie będzie miał prawa do odliczenia podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, działa jako samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej i świadczy usługi medyczne. W dniu 31 grudnia 2018 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Marszałkowskiego Województwa (…) wniosek aplikacyjny o dofinansowanie w ramach RPOW projektu pod nazwą „(…)”. Projekt dotyczy docieplenia budynków: oddziału zakaźnego, prosektorium, tlenowni, pralni i gospodarczego. W oddziale zakaźnym, prosektorium i tlenowni świadczone są usługi i realizowane zadania służące wyłącznie działalności zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. W budynkach pralni i budynku gospodarczym realizowane są zadania, które służą działalności zarówno zwolnionej, jak i opodatkowanej (np. usługi pralnicze na rzecz osób trzecich, dostawa energii elektrycznej do lokali będących przedmiotem najmu).

W 2018 r. (zgodnie ze złożonymi deklaracjami VAT-7) sprzedaż ogółem wyniosła 36 501 401 zł, w tym: sprzedaż usług zwolnionych to 36 047 813 zł, a sprzedaż opodatkowana to 453 588 zł. W 2019 r. Wnioskodawca obniża podatek należny związany ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, gdyż udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitej sprzedaży w 2018 r. wyniósł 1,24%.

W trakcie realizacji opisanego projektu z dofinansowaniem ze środków z EFRR w ramach RPO na lata 2014-2020 część wydatków Wnioskodawcy związana będzie z dociepleniem budynków, których funkcje związane są ze sprzedażą mieszaną (nakłady na budynek pralni i budynek gospodarczy). Wnioskodawca będzie miał możliwość wyodrębnienia wydatków ponoszonych w związku z realizacją opisanego projektu, dotyczących wyłącznie docieplenia budynków oddziału zakaźnego, prosektorium i tlenowni, tj. budynków wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej, natomiast nie będzie miał on możliwości wyodrębnienia wydatków dotyczących wyłącznie działalności opodatkowanej lub wyłącznie działalności zwolnionej ponoszonych w związku z realizacją opisanego projektu, dotyczących ocieplenia budynków pralni i gospodarczego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od wydatków poniesionych na termomodernizację pralni i budynku gospodarczego w związku z realizacją ww. projektu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy w odniesieniu do nabywanych towarów i/lub usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu – dotyczących termomodernizacji budynku pralni i budynku gospodarczego – które będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i do czynności zwolnionych od tego podatku należy stwierdzić, że w sytuacji gdy brak będzie obiektywnej możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z poszczególnymi czynnościami, Wnioskodawcy w odniesieniu do tych wydatków będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitej sprzedaży w 2018 r. wyniósł 1,24%, w związku z czym w 2019 r. obniża on podatek należny związany ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od zakupów. Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca nie korzysta z możliwości uznania, że proporcja wynosi 0%, o której mowa w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w wysokości 2% od wydatków związanych z termomodernizacją budynku pralni i budynku gospodarczego.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał możliwość obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą opodatkowaną o 2% podatku naliczonego od wydatków poniesionych na termomodernizację budynku pralni i budynku gospodarczego w związku z realizacją projektu pod nazwą „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to braku możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych na termomodernizację budynków oddziału zakaźnego, prosektorium i tlenowni.

Ponadto tutejszy organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocy bezzwrotnej. Zasady i przepisy podatkowe powołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin