Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.294.2019.3.OA
z 4 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2019 r. (data wpływu 8 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 sierpnia 2019 (data wpływu 21 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję Drogową, która zostanie nieodpłatnie przekazana na rzecz Skarbu Państwa;
• opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję Drogową, która zostanie nieodpłatnie przekazana na rzecz Skarbu Państwa oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową. Wniosek uzupełniono dnia 21 sierpnia 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej w ciągu drogi krajowej („Nieruchomość”). Wnioskodawca zamierza wynająć Nieruchomość korporacji przemysłu naftowego, która zamierza na Nieruchomości wybudować stację benzynową oraz operatorowi sieci sklepów, który zamierza na Nieruchomości wybudować dyskont spożywczy. Wynajem Nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu VAT. W celu stworzenia warunków do wynajmu Nieruchomości oraz w celu właściwego skomunikowania Nieruchomości z drogami publicznymi Wnioskodawca zamierza sfinansować i zrealizować przebudowę skrzyżowania („Inwestycja Drogowa”). Inwestycja Drogowa jest konieczna w celu zapewnienia prawidłowego dostępu do Nieruchomości oraz stanowi warunek konieczny zawarcia umów najmu.

Inwestycja drogowa będzie w całości realizowana na drogach stanowiących własność Skarbu Państwa - nieruchomościach oznaczonych według ewidencji gruntów i budynków jako działki o nr ewidencyjnym (…). Zarządcą dróg jest Generalna Dyrekcja Dróg i Autostrad („GDDiA”). W umowie zawartej z GDDiA Wnioskodawca zobowiązał się m.in. do poniesienia kosztu wyżej wspomnianej Inwestycji Drogowej, a następnie nieodpłatnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Układ drogowy wykonany w ramach Inwestycji Drogowej stanowić będzie drogę publiczną powszechnie dostępną.

Dla realizacji Inwestycji Drogowej Wnioskodawca przygotuje, na swój koszt odpowiedni projekt (,,Projekt drogowy”), uzyska w imieniu GDDiA niezbędne dla realizacji Inwestycji Drogowej decyzje administracyjne (w tym Decyzję ZRID), decyzję o pozwoleniu na użytkowanie oraz inne decyzje, postanowienia, uzgodnienia, opinie itp. - o ile będą konieczne dla realizacji Inwestycji Drogowej, Wnioskodawca wykona na swój koszt i ryzyko obowiązki inwestora przewidziane w ustawie - Prawo budowlane oraz, jeżeli będzie to wymagane, zapewni na swój koszt i ryzyko niezbędny nadzór w zakresie realizacji Inwestycji Drogowej, zgodnie z Projektem drogowym i właściwą decyzją ZRID. Nieodpłatne przekazanie Skarbowi Państwa wykonanej inwestycji Drogowej będzie obejmowało: budowle wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiące całość techniczno -użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowane w pasie drogowym, 2 egzemplarze dokumentacji podwykonawczej Inwestycji Drogowej oraz dokonanie nieodpłatnego przeniesienia na Skarb Państwa prawa własności Projektu drogowego wraz z autorskimi prawami majątkowymi do tej dokumentacji, z prawem do dokonywania w niej zmian, a w szczególności prawem do korzystania z Projektu drogowego na potrzeby utrzymania, wykonywania remontów oraz ewentualnej późniejszej przebudowy Inwestycji Drogowej oraz nieograniczonego rozporządzania na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.).

Wydatki na Inwestycję Drogową będą również obejmowały VAT naliczony, który będzie ujęty w wystawianych fakturach VAT przez wykonawców robót budowlanych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji drogowej związane będą wyłącznie z działalnością Wnioskodawcy w całości opodatkowaną podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji drogowej będą wystawione na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania podatku VAT naliczonego na wydatkach ponoszonych na realizację Inwestycji Drogowej, która to inwestycja zostanie nieodpłatnie przekazana Skarbowi Państwa?
2. Czy nieodpłatne przekazanie Skarbowi Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową będzie kreowało dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu należnym podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

• Będzie on uprawniony do odliczania podatku VAT naliczonego na wydatkach ponoszonych na realizację Inwestycji Drogowej, która to inwestycja zostanie nieodpłatnie przekazana Skarbowi Państwa.
• Nieodpłatne przekazanie Skarbowi Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu należnym podatkiem VAT.
  
  

Uzasadnienie odnośnie pytania nr 1

Inwestycja Drogowa jest niezbędna w celu umożliwienia prawidłowego dostępu do Nieruchomości, a tym samym do umożliwienia prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wynajmem Nieruchomości. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca będzie więc miał prawo odliczyć podatek VAT naliczony od wydatków związanych z Inwestycją Drogową na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż wspomniany podatek naliczony VAT będzie bezpośrednio związany z wynajmem Nieruchomości, tj. z działalnością gospodarczą, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w szeregu indywidualnych interpretacji podatkowych (m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2011 r., sygn. IPPP1/443 -1127/10-2/AP, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 października 2014 r. sygn. ITPP2/443-951/14/AD) oraz w wielu wyrokach sądów administracyjnych (m.in. wyroku WSA w Poznaniu z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. akt. I SA/Po 185/14).

Uzasadnienie odnośnie pytania nr 2

Przekazanie nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową nie będzie kreowało obowiązku odprowadzenia podatku należnego VAT.

Stosownie do art. 2a ust. 2 i art. 19 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa i są zarządzane przez GDDIA.

Zgodnie zaś z art. art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy o drogach publicznych, budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją nie drogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia, przy czym szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg publicznych określa umowa między zarządcą drogi, a inwestorem inwestycji nie drogowej.

Należy zakwalifikować Wnioskodawcę jako wspomnianego w art. 16 ustawy o drogach publicznych inwestora inwestycji nie drogowej, gdyż Wnioskodawca zamierza zrealizować Inwestycję Drogową ze względu na indywidualne potrzeby swojej działalności gospodarczej.

Nieodpłatne przekazanie Inwestycji Drogowej wybudowanej na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa stanowi nieodpłatne świadczenie usług budowlanych niepodlegające jednak opodatkowaniu VAT, zgodnie z wykładnią a contrario przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca uważa, że przekazanie Inwestycji Drogowej nie można uznać za przekazanie własności towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (jest to tzw. zasada „superficies solo cedit”). W myśl art. 48 Kodeks cywilny, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Nie budzi również wątpliwości, że droga po jej wybudowaniu będzie trwale związana z gruntem, stając się jego częścią składową. Zgodnie zatem z zasadą superficies solo cedit, przedmiotowa infrastruktura nie będzie mogła być odrębnym przedmiotem własności, a jej własność będzie ściśle związana z prawem własności gruntu, na którym zostanie wybudowana. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie mógł nabyć prawa własności przedmiotowej infrastruktury drogowej, która od chwili jej wybudowania będzie własnością Skarbu Państwa. Tym samym, nie będę mógł rozporządzić infrastrukturą drogową na rzecz Skarbu Państwa jak właściciel, tj. w związku z powyższym, koniecznym jest rozważenie możliwości zakwalifikowania przedmiotowej czynności przekazania nakładów na Inwestycję Drogową przez Wnioskodawcę jako nieodpłatnego świadczenia usług budowlanych na rzecz Skarbu Państwa. Jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Natomiast, w sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług, polegające na nieodpłatnym przekazaniu Inwestycji Drogowej ma ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ponieważ Inwestycja Drogowa jest konieczna w celu umożliwienia dostępu do Nieruchomości. W konsekwencji powyższego, nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową nie będzie podlegać opodatkowaniu należnym podatkiem VAT.

Wyrażone powyżej stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych wyrokach sądów i interpretacjach indywidualnych wydanych na tle analogicznych lub zbliżonych stanów faktycznych. Wspomniane poniżej wyroki i interpretacje zachowują swoją aktualność, m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. I SA/Po 823/11; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r. sygn. ILPP1/443-1563/09-4/A; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 lutego 2013 r., sygn. IPPP2/443-48/13-2/MM.

Ponadto, stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę odnośnie pytania nr 1 i pytania nr 2 zostało również wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. ITPP1/4512-1062/15/IK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy o VAT nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami.

Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją Inwestycji Drogowej, określone w art. 86 ust. 1 ustawy. Jak wskazano bowiem we wniosku, Wnioskodawca zamierza wynająć Nieruchomość. Wynajem Nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu VAT. W celu stworzenia warunków do wynajmu Nieruchomości oraz w celu właściwego skomunikowania Nieruchomości z drogami publicznymi Wnioskodawca zamierza sfinansować i zrealizować Inwestycję Drogową. Inwestycja Drogowa jest konieczna w celu zapewnienia prawidłowego dostępu do Nieruchomości oraz stanowi warunek konieczny zawarcia umów najmu. Zainteresowany jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zatem, wydatki Zainteresowanego ponoszone na realizację Inwestycji Drogowej będą związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca – na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy – ma prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na Inwestycję Drogową, która zostanie nieodpłatnie przekazana na rzecz Skarbu Państwa.

Tym samym stanowisko Zainteresowanego należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową, należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże, od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

I tak, przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2063, z późn. zm.), budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej (art. 16 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl zaś art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Przepis art. 48 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Analiza przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy na tle powołanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że przekazanie nakładów poniesionych w związku z realizacją Inwestycji Drogowej na rzecz Skarbu Państwa, nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do rozporządzania jak właściciel gruntem, na którym Inwestycja Drogowa ma być realizowana. Jak wskazano w opisie sprawy Inwestycja Drogowa będzie w całości realizowana na drogach stanowiących własność Skarbu Państwa. Zarządcą dróg jest Generalna Dyrekcja Dróg i Autostrad. W umowie zawartej z GDDiA Wnioskodawca zobowiązał się m.in. do poniesienia kosztu wyżej wspomnianej Inwestycji Drogowej, a następnie nieodpłatnego przekazania na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Układ drogowy wykonany w ramach Inwestycji Drogowej stanowić będzie drogę publiczną powszechnie dostępną. Zatem, przekazania przez Wnioskodawcę infrastruktury drogowej nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Zatem, czynność ta stanowić będzie świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie przepisów art. 8 ust. 2 ustawy.

Uwzględniając powyższe uznać należy, że w przedmiotowej sprawie nieodpłatne przekazanie na rzecz Skarbu Państwa nakładów związanych z realizacją Inwestycji Drogowej, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem. Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu – jak wskazano – świadczenie tych usług musi się odbyć bez związku z potrzebami prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazano we wniosku – nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z Inwestycją Drogową ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Inwestycja Drogowa jest konieczna w celu zapewnienia prawidłowego dostępu do Nieruchomości oraz stanowi warunek konieczny zawarcia umów najmu.

Podsumowując, nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Skarbu Państwa nakładów poniesionych na Inwestycję Drogową, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem poniesione nakłady dotyczyć będą inwestycji związanej wyłącznie z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, polegającą na odpłatnym, opodatkowanym podatkiem VAT, wynajmie Nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. organ informuje, iż w pozostałym zakresie wniosku dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.