INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2011r. (data wpływu 23 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2011r. (data wpływu 23 listopada 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu zakupu towarów handlowych na terenie kraju od kontrahenta zagranicznego nie posiadającego w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu zakupu towarów handlowych na terenie kraju od kontrahenta zagranicznego nie posiadającego w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2011r. (data wpływu 23 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 14 listopada 2011r., znak: IBPP3/443-938/11/PH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Firma Wnioskodawcy - podatnik według art. 15 ustawy o VAT, prowadząca działalność opodatkowaną - kupuje towary handlowe od kontrahenta zagranicznego z polskim NIP jednak nie posiadającego w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności. W związku z powyższym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 Wnioskodawca jest zobowiązany rozliczyć podatek należny jako nabywca wystawiając faktury wewnętrzne VAT.

Kontrahent zagraniczny wystawia faktury, na których wskazuje datę wystawienia oraz datę sprzedaży. Data wystawienia jest zazwyczaj wcześniejsza niż data sprzedaży. Obowiązek dostarczenia towarów spoczywa na dostawcy. W rzeczywistości towary są dostarczane kilka a czasem nawet kilkanaście dni po wskazanej na fakturze dacie sprzedaży. Potwierdzenie odbioru dostarczonego towaru wraz z datą dostawy znajduje się na liście przewozowym. Wystawione faktury od dostawcy docierają do Wnioskodawcy przed fizyczną dostawą towaru.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 18 listopada 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy nie stanowią wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), bowiem nie jest spełniony ust. 1 art. 9 ww. ustawy. Zakupione przez Wnioskodawcę towary są transportowane na zlecenie dostawcy z terytorium Polski do punktów handlowych Wnioskodawcy znajdujących się również na terenie Polski. Miejsce rozpoczęcia transportu towarów przez dokonującego dostawy jak i miejsce zakończenia dostawy znajdują się na terytorium tego samego państwa członkowskiego.

Jest to dla Wnioskodawcy nabycie na terytorium kraju, a Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczenia VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Płatności za zakupione towary następują przelewem w terminach ustalonych na wystawionych przez dostawcę fakturach – 90 dni od daty wystawienia faktury. Nie występują przedpłaty, zaliczki, zadatki, raty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jak ustalić datę powstania obowiązku podatkowego z tytułu tych dostaw...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji daty powstania obowiązku podatkowego nie będzie wyznaczał dzień wystawienia faktury przez zagranicznego dostawcę, tylko data faktycznego otrzymania towaru. Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, data wystawienia faktury wyznacza obowiązek podatkowy tylko gdy zostanie wystawiona po wydaniu towaru. W przedstawionej sytuacji Wnioskodawca otrzymuje faktury od kontrahenta dotyczące dostawy towarów przed fizycznym dostarczeniem towarów i przed dokonaniem płatności. Wnioskodawca uważa, że o dacie powstania obowiązku podatkowego nie decyduje w takiej sytuacji termin wystawienia faktury przez dostawcę lecz data wystawienia faktury wewnętrznej VAT nie później jednak niż siódmego dnia od dostawy towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy czym stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Art. 106 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

W myśl art. 106 ust. 7 ww. ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 17 ust. 2 ww. ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6.

Stosownie do ogólnej zasady wyrażonej w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ponadto w myśl art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jednocześnie stosownie do art. 19 ust. 20 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-4, 11, 13 pkt 1 lit. a i pkt 3 oraz ust. 16-17 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której Wnioskodawca otrzymuje faktury z tytułu zakupów dokonanych na terytorium Polski, wystawione przez kontrahenta zagranicznego nie posiadającego w Polsce siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności przed fizycznym otrzymaniem towaru oraz przed dokonaniem płatności. Zakupione przez Wnioskodawcę towary są transportowane na zlecenie dostawcy z terytorium Polski do punktów handlowych Wnioskodawcy znajdujących się również na terenie Polski.

Płatności za zakupione towary następują przelewem w terminie 90 dni od daty wystawienia faktury. Nie występują w sprawie objętej wnioskiem przedpłaty, zaliczki, zadatki, raty.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonych przepisów należy zauważyć, iż zgodnie z art. 19 ust. 20 ustawy o VAT, w przedmiotowej sprawie - w której Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług - będą miały zastosowanie ogólne zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru. Natomiast jeżeli dostawa towaru winna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru - art. 19 ust. 4.

Powyższe oznacza, iż generalnie przy dostawie towarów, dla której podatnikiem jest odbiorca, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia przez sprzedawcę faktury dokumentującej dostawę, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru przez sprzedawcę.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż stosownie do przepisu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na umowę sprzedaży składają się następujące czynności: zobowiązanie sprzedawcy do przeniesienia na kupującego własności rzeczy będącej przedmiotem umowy, zobowiązanie sprzedawcy do wydania tej rzeczy kupującemu, zobowiązanie kupującego do odbioru rzeczy, zobowiązanie kupującego do zapłaty sprzedawcy ceny.

Zobowiązanie się stron do wykonania czynności wymienionych w art. 535 Kodeksu cywilnego następuje w momencie zawarcia umowy, natomiast żaden z przepisów kodeksu nie zakreśla wprost terminów dla wykonania poszczególnych zobowiązań wynikających z tej umowy.

Strony mogą wedle własnego uznania określić termin wydania i odbioru rzeczy oraz termin i sposób zapłaty ceny bezpośrednio w treści umowy.

Należy zauważyć, iż wymienione w art. 535 Kodeksu cywilnego wydanie i odebranie rzeczy są dwiema różnymi czynnościami, które nie muszą być wykonane równocześnie (wydanie rzeczy nie musi być połączone z faktycznym objęciem rzeczy przez kupującego). Na fakt ten zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 lipca 1999r., sygn. akt II CKN 552/98, stwierdzając m.in. „(...) Wydanie rzeczy nie jest jednoznaczne z pojęciem odbioru rzeczy przez kupującego ani też wykonanie przez sprzedawcę obowiązku wydania rzeczy nie następuje dopiero z momentem objęcia rzeczy we władanie.(...)”. Zatem, dla ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, bez znaczenia jest to, czy nabywca odebrał przedmiot sprzedaży, natomiast istotny jest moment, w którym nastąpiło wydanie towaru (postawienie tegoż do dyspozycji nabywcy).

Zatem fizyczne odebranie przez kupującego przedmiotu sprzedaży nie należy utożsamiać z pojęciem wydania towaru określonym w art. 19 ust. 4 ustawy o VAT.

Stosownie do powyższego w przedmiotowej sprawie, dotyczącej dostawy towarów potwierdzonej fakturą wystawioną we właściwym terminie, obowiązek podatkowy Wnioskodawcy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury przez dostawcę. Przepis art. 19 ust. 4 ustawy wyraźnie bowiem wskazuje, że wystawienie faktury determinuje powstanie obowiązku podatkowego w przypadkach, gdy dostawa powinna być potwierdzona fakturą.

W miejscu tym należy także mieć na uwadze, iż nabycie towarów przez Wnioskodawcę, oprócz faktury wystawionej przez sprzedawcę, musi także zostać udokumentowane, poprzez wystawienie przez Niego faktury wewnętrznej, na której Wnioskodawca wykazuje należny podatek VAT z tytułu tej transakcji.

Należy jednak zauważyć, że faktura wewnętrzna wystawiona przez Wnioskodawcę jest wyłącznie dokumentem wewnętrznym podatnika i data jej wystawienia nie wskazuje momentu powstania obowiązku podatkowego w przedstawionej sytuacji. Podatnik może wystawić jedną fakturę wewnętrzną dokumentującą wszystkie dostawy towarów, dla których jest podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku VAT, dokonane w danym okresie (art. 106 ust. 7 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.