2019.09.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.153.2019.1.PJ
z 5 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 9 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki akcyzy zero złotych oraz obowiązku uiszczenia podatku w przypadku zmiany przeznaczenia wyrobów przez kontrahenta Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości zastosowania stawki akcyzy zero złotych oraz obowiązku uiszczenia podatku w przypadku zmiany przeznaczenia wyrobów przez kontrahenta Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Spółka(dalej również Wnioskodawca) jest podmiotem z Grupy Kapitałowej X. Spółka zajmuje się głównie produkcją mieszanek bitumicznych.

Spółka zamierza rozpocząć produkcję koksu naftowego niekalcynowanego o kodzie CN 2713 11 00. Wyrób ten należy do kategorii wyrobów energetycznych wymienionych w art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, dla których nie została określona stawka akcyzy w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy. Przedmiotowy wyrób nie został również wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy oraz nie podlega obowiązkowi znakowania i barwienia.

Przedmiotowy wyrób ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne ma szerokie zastosowanie i może zostać wykorzystany zarówno do celów opałowych, jak i innych celów niż napędowe lub opałowe, np. przemyśle stalowym czy koksowniczym. Przykładowo, koks metalurgiczny o wysokiej czystości jest łączony w wysokiej temperaturze z rudą żelaza i wapniem w celu produkcji stali.

Spółka zamierza wyprodukowany wyrób sprzedawać do swojego kontrahenta, który odbierałby ten wyrób z jej zakładu.

Kontrahent Spółki zamierza sprzedawać nabyty wyrób na terenie Polski. Jednakże, na moment sprzedaży nie będzie w stanie przewidzieć zapotrzebowania na przedmiotowy wyrób ani określić ostatecznych celów do jakich go sprzeda (jest to uwarunkowane rzeczywistym zapotrzebowaniem od konkretnych kontrahentów).

Mając na uwadze powyższe, strony uzgodniły, że kontrahent złoży Spółce oświadczenie, w którym zadeklaruje, iż na moment sprzedaży przedmiotowe wyroby nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Natomiast, w przypadku gdy kontrahent Spółki zmieni przeznaczenie nabytego przez siebie wyrobu i przeznaczy go do sprzedaży do celów opałowych, wtedy dokona rozliczenia podatku akcyzowego oraz uiści akcyzę. W tej sytuacji to na kontrahencie spoczywa odpowiedzialność za pozyskanie od swojego odbiorcy oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego wyrobu.

Spółka rozważa czy w opisanej powyżej sytuacji, będzie uprawniona na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej do zastosowania stawki akcyzy zero zł ze względu na przeznaczenie przedmiotowych wyrobów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w sytuacji, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że nabyte wyroby akcyzowe na moment sprzedaży nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki akcyzy zero zł od przedmiotowych wyrobów nawet jeżeli kontrahent Spółki będzie mógł potencjalnie w przyszłości zmienić przeznaczenie tego wyrobu i sprzedać go do celów opałowych?
Czy w sytuacji, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że nabyte wyroby akcyzowe na moment sprzedaży nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Spółka będzie zobowiązana do uiszczenia podatku akcyzowego od przedmiotowych wyrobów z zastosowaniem stawki podatku akcyzowego innej niż 0 zł jeżeli kontrahent Spółki zmieni przeznaczenie tego wyrobu i sprzeda go do celów opałowych?

Wnioskodawca przedstawił następujące Stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego:

Ad 1.

W ocenie Spółki, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że nabyte wyroby akcyzowe na moment sprzedaży nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki akcyzy zero zł od przedmiotowych wyrobów nawet jeżeli kontrahent Spółki będzie mógł potencjalnie w przyszłości zmienić przeznaczenie tego wyrobu i sprzedać go do celów opałowych.

Ad 2.

W ocenie Spółki, gdy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka uzyska od kontrahenta oświadczenie potwierdzające, że nabyte wyroby akcyzowe na moment sprzedaży nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku akcyzowego od przedmiotowych wyrobów z zastosowaniem stawki podatku akcyzowego innej niż 0 zł jeżeli kontrahent Spółki zmieni przeznaczenie tego wyrobu i sprzeda go do celów opałowych.

Uzasadnienie

(i)

Katalog wyrobów energetycznych został określony w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej „Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715 (...)”. Koks niekalcynowany o kodzie CN 2713 11 00 stanowi zatem wyrób energetyczny w rozumieniu przedmiotowej ustawy.

Wysokość stawek akcyzy na wyroby energetyczne została uregulowana w art. 89 ustawy akcyzowej. Zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej „Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.”

Przytoczony przepis stanowi, iż zerowa stawka akcyzy jest możliwa do zastosowania wyłącznie w przypadku, kiedy dany wyrób stanowi wyrób energetyczny inny niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, niewymieniony w załączniku nr 2 do ustawy oraz przeznaczony do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Powyższe potwierdza wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt. I SA/Wr 1233/16, w którym Sąd wskazał, że „Zgodnie zatem z art. 89 ust. 2c u.p.a. zerowa stawka akcyzy będzie miała zastosowanie w sytuacji w której przedmiotem obrotu gospodarczego są wyroby energetyczne spełniające łącznie następujące warunki (1) nie są wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym; (2) są inne niż określone w ust. 1 pkt 1 - 13; (3) są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. (...)”

Spółka wskazuje, że wyroby energetyczne o kodzie CN 2713 11 00 nie zostały wymienione zarówno w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 jak i w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Ponadto, nie zostały objęte obowiązkiem znakowania i barwienia.

W świetle powyższego, aby zastosować w przypadku Spółki stawkę 0 zł koniecznym jest potwierdzenie przeznaczenia przedmiotowych wyrobów dla celów niepaliwowych tj. do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

(ii)

Odnosząc się do kwestii przeznaczenia wyrobów, należy zauważyć, że ustawa akcyzowa nie definiuje terminu „przeznaczenie” w związku z czym, zdaniem Spółki niezbędne jest posłużenie się w tym zakresie znaczeniem z języka potocznego.

Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN definiuje to słowo jako „praktyczny cel, do którego coś jest przeznaczone, zakwalifikowane, któremu dana rzecz służy”. Ten sam słownik definiuje czasownik „przeznaczyć” jako „określić z góry cel, któremu coś ma służyć” (Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjppwnpl/szukaj/przeznaczenie.html). Z kolei Wielki Słownik Języka Polskiego definiuje termin „przeznaczenie” jako „konkretny cel, w którym coś ma zostać wykorzystane” (Wielki Słownik Języka Polskiego, https://www.wsjppl/indexphp ?id_hasla=33959&id_znaczenia=5077251&J-21&ind=0).

Stanowisko Spółki co do rozumienia terminu „przeznaczenie”, podziela również orzecznictwo sądów administracyjnych.

W szczególności należy wskazać na wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 listopada 2010 r. sygn. akt III Sa/Kr 173/10, który analogicznie jak we wskazanym stanie faktycznym - dotyczył możliwości zastosowania stawki akcyzy 0 zł dla wyrobów wymienionych w art. 89 ust. 2 i 2c ustawy akcyzowej. W wyroku tym WSA w Krakowie stwierdził iż „o zastosowaniu przez skarżącą stawki podatku akcyzowego z art. 89 ust .2 ww. ustawy decyduje przeznaczenie wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, a nie decyduje sama możliwość zastosowania tych wyrobów do innych celów, niż wymienione w ww. przepisie” (także wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 lutego 2017 r. sygn. akt. I SA/Wr 1233/16)

(iii)

W celu zastosowania stawki akcyzy zero zł z art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej, kluczowym jest więc określenie przeznaczenia wyrobu w momencie jego sprzedaży.

W przedmiotowym przypadku Spółka zamierza sprzedawać kontrahentowi wyprodukowany wyrób do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W celu potwierdzenia tego przeznaczenia, Spółka uzyska od swojego kontrahenta, oświadczenie, mówiące o tym, że wyroby te będą przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. Dodatkowo, w powyższym oświadczeniu kontrahent zobowiąże się, że w przypadku gdy podejmie decyzję o zmianie przeznaczenia wyrobu, dopełni wszelkich obowiązków wynikających z przepisów o podatku akcyzowym, w szczególności rozliczenia go w należnej wysokości.

Sprzedaż wyrobów kontrahentowi będzie uzależniona od przedstawienia Spółce przedmiotowego oświadczenia.

Powyższe oznacza, iż na etapie sprzedaży, wyroby Spółki będą przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Jeżeli kontrahent Spółki, który nabył te wyroby zmieni ich przeznaczenie, wtedy zmiana tego przeznaczenia nastąpi po jego sprzedaży i będzie to odrębne zdarzenie prawne, które będzie czynnością opodatkowaną akcyzą np. wskazaną w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy akcyzowej jeżeli kontrahent Spółki sprzeda te wyroby z przeznaczeniem do celów opałowych (tj. sprzedażą wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy).

(iv)

Dopuszczalność zmiany przeznaczenia wyrobów, która powoduje równocześnie konieczność rozliczenia podatku akcyzowego została potwierdzona m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2014 r. o sygn. IPPP3/443-930/14-2/JK. W tej interpretacji podmiot ubiegający się o jej wydanie wskazał, że zamierza nabywać wyroby zwolnione z podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie. Następnie zamierza je zużywać do celów zwolnionych do których je nabył lub zmienić ich przeznaczenie i przeznaczyć je do celów opałowych opodatkowanych akcyzą. Zgodnie ze stanowiskiem wnioskodawcy w sytuacji, kiedy część nabywanego przez niego oleju nie kwalifikowałaby się do zwolnienia od podatku akcyzowego, wnioskodawca ma prawo rozliczyć akcyzę za miesiąc zużycia oleju.

Należy podkreślić, że stanowisko przedstawione w omawianej powyżej interpretacji indywidualnej zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Co więcej, dopuszczalność zmiany przeznaczenia wyrobu została potwierdzona również przez zmianę tej interpretacji indywidualnej przez Ministra Finansów w dniu 6 lutego 2017 r. nr PA3.8011.8.2015.

Dodatkowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 13 sierpnia 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPP3/443-407/09-4/SM, również została potwierdzona możliwość zmiany przeznaczenia wyrobu z przeznaczenia do celów zwolnionych na przeznaczenie do celów opodatkowanych.

Jeżeli więc dopuszczalna jest możliwość zmiany przeznaczenia wyrobów z przeznaczenia do celów zwolnionych na przeznaczenie do celów opodatkowanych, w tym zmiana przeznaczenia wyrobu z przeznaczenia do celów zwolnionych na przeznaczenie do celów opałowych, to również dopuszczalna powinna być zmiana przeznaczenia wyrobów opodatkowanych stawką 0 zł na przeznaczenie do celów opałowych.

(v)

Niezależnie jednakże od przedstawionych powyżej rozważań dotyczących dopuszczalności zmiany przeznaczenia przez kontrahenta, to należy zauważyć, że spełnienie kryterium przeznaczenia wyrobu z punktu widzenia Spółki należy oceniać na moment sprzedaży tego wyrobu przez Spółkę do kontrahenta.

Jeżeli więc na moment sprzedaży kontrahent Spółki nie będzie posiadał informacji, że nabywane wyroby zostaną przeznaczone do celów napędowych lub opałowych (gdyż wynika to z zapotrzebowania na rynku) i złoży Spółce oświadczenie że nabywane wyroby nie są przeznaczone do celów napędowych lub opałowych, to Spółka jest uprawniona do zastosowania wobec tych wyrobów stawki 0 zł zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy akcyzowej.

Ewentualna późniejsza zmiana przeznaczenia tych wyrobów przez kontrahenta Spółki nie może mieć wpływu na sytuację prawną Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości zastosowania stawki akcyzy zero złotych oraz obowiązku uiszczenia podatku w przypadku zmiany przeznaczenia wyrobów przez kontrahenta Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 864 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono w poz. 30 pod kodem CN 2713 - koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą - art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych – art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 – art. 86 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 89 ust. 1 z uwzględnieniem ust. 1a i 1b ustawy stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1540,00 zł/1000 litrów;

3. (uchylony);

4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów;

5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1446,00 zł/1000 litrów;

6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1171,00 zł/1000 litrów;

7. (uchylony);

8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1171,00 zł/1000 litrów;

9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:

z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,
pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;

11. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1180,00 zł/1000 litrów;

12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

skroplonych - 670,00 zł/1000 kilogramów,
w stanie gazowym - 10,54 zł/1 gigadżul (GJ),

aa. gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c. pozostałych - 14,22 zł/1 GJ;

13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

14. pozostałych paliw silnikowych - 1797,00 zł/1000 litrów;

15. pozostałych paliw opałowych:

w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
- niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
- równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,
gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł – art. 89 ust. 2c ustawy.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy oraz okoliczności sprawy przedstawionej przez Wnioskodawcę, wskazać w pierwszej kolejności należy, że wyroby akcyzowe klasyfikowane do kodu CN 2713 11 00 są wyrobami energetycznymi, które nie są jednocześnie wyrobami wymienionymi w załączniku nr 2 do ustawy ani też wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy.

W sytuacji zatem gdy wyroby energetyczne klasyfikowane do kodu CN 2713 11 00 przeznaczone będą do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, znajdzie wobec tych wyrobów zastosowanie zerowa stawka akcyzy w oparciu o art. 89 ust. 2c ustawy.

Nadto zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wymaga aby podmiot sprzedający wyroby akcyzowe opodatkowane zerową stawką akcyzy, żądał składania przez nabywców tych wyrobów akcyzowych, oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych – w niniejszej sprawie oświadczenia o przeznaczeniu do celów innych niż wyżej wskazane. Pozostawia tym samym w opisanym we wniosku zakresie dowolność składania oświadczeń, a samo oświadczenie nie stanowi warunku do zastosowania zerowej stawki akcyzy. Warunkiem zastosowania zerowej stawki akcyzy w oparciu o art. 89 ust. 2c ustawy, jest zatem brak przeznaczenia przez sprzedawcę wyrobu do szeroko rozumianych celów opałowych i napędowych.

Zgodnie z opisem sprawy Spółka zamierza rozpocząć produkcję koksu naftowego niekalcynowanego o kodzie CN 2713 11 00. Spółka zamierza wyprodukowany wyrób sprzedawać do swojego kontrahenta, który odbierałby ten wyrób z jej zakładu.

Powyższe oznacza, że sprzedaż wyprodukowanego przez Wnioskodawcę wyrobu energetycznego niewymienionego w załączniku nr 2 do ustawy nie następuje z przeznaczeniem do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych. W konsekwencji umożliwia to Wnioskodawcy zastosowanie wobec tych wyrobów zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy. Dalsze natomiast ewentualne konsekwencje związane z nieprawidłowym przeznaczeniem przedmiotowych wyrobów energetycznych, spoczywać będą już na nabywcy tych wyrobów energetycznych.

Reasumując, uzyskanie oświadczenia od Kontrahenta o przeznaczeniu nabywanych wyrobów energetycznych do celów innych niż opałowe i napędowe nie stanowi warunku do zastosowania przez Wnioskodawcę przy sprzedaży przedmiotowych wyrobów zerowej stawki akcyzy. Niemniej w analizowanej sytuacji sprzedaż wyprodukowanego przez Wnioskodawcę wyrobu energetycznego (niezależnie od oświadczenia) nie następuje z przeznaczeniem do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, co w konsekwencji umożliwia Wnioskodawcy zastosowanie zerowej stawki akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy.

Jak wskazano wcześniej, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również: zużycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy, a także (w myśl pkt 3 tego przepisu) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

W związku z powyższym w przypadku użycia lub odsprzedaży na terytorium Polski przedmiotowego wyrobu przez kontrahenta Wnioskodawcy do celów nieuprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, powstanie obowiązek podatkowy. Kontrahent Wnioskodawcy będzie tym samym zobowiązany do dokonania sprzedaży z naliczoną odpowiednią do przeznaczenia wyrobów stawką akcyzy.

Jeżeli zatem w momencie sprzedaży przez Wnioskodawcę przedmiotowe wyroby nie będą przeznaczone do celów opałowych, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku akcyzowego. Obowiązek taki nie będzie ciążył na Wnioskodawcy także w momencie zmiany przeznaczenia przedmiotowych wyrobów przez kontrahenta Wnioskodawcy (nabywcę).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że przepisy nie zabraniają Wnioskodawcy gromadzenia w celach dowodowych, oświadczeń o przeznaczeniu nabywanych przez kontrahentów wyrobów energetycznych. Niemniej ich znaczenie dla Wnioskodawcy może być ocenione wyłącznie w toku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego przez właściwy organ.

Odnosząc się do powołanych wyroków sądowych Organ zauważa, że dotyczyły one odrębnych stanów faktycznych i odrębnego stanu prawnego. Nadto zaznaczyć należy, że zgodnie z orzecznictwem, organ wydający interpretację ma obowiązek dokonania samodzielnej oceny przedstawionego we wniosku zagadnienia. Rzeczą organu i w konsekwencji sądu kontrolującego zaskarżone interpretacje indywidualne jest ocena, czy i na ile określone orzeczenia sądów administracyjnych są przydatne w konkretnej sprawie (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2211/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin