INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku (data wpływu do Organu 6 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków na nabycie materiałów podstawowych do produkcji wyrobów z wikliny zbiorczymi dowodami wewnętrznymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2011r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków na nabycie materiałów podstawowych do produkcji wyrobów z wikliny zbiorczymi dowodami wewnętrznymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, m.in. w zakresie produkcji wyrobów z wikliny. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Dochody z ww. działalności opodatkowane są tzw. podatkiem liniowym. Zakupu wikliny Wnioskodawczyni dokonuje od rolników ryczałtowych na podstawie faktur VAT-RR. Wnioskodawczyni, zamierza również nabywać wiklinę od rolników ryczałtowych, którzy odmawiają podania swoich danych, oraz podpisania oświadczenia, że są rolnikami ryczałtowymi. Liczba takich transakcji może dochodzić nawet do kilkudziesięciu w ciągu jednego dnia i każda transakcja będzie udokumentowana dowodem wewnętrznym.

Istotne elementy stanu faktycznego przedstawiono również w części G. poz. 69 oraz części H. poz. 70 wniosku, gdzie wskazano, iż Wnioskodawczyni w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów zamierza ujmować w jednej pozycji zbiorczej sumę wszystkich dowodów wewnętrznych. Przy czym poszczególne dowody wewnętrzne stanowiłyby załącznik pod zbiorczy dowód wewnętrzny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowym będzie ujęcie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków poniesionych w określonym dniu na zakup wikliny dokonane jednym zapisem na podstawie zbiorczego dowodu wewnętrznego, będącego sumą wszystkich dowodów wewnętrznych z danego dnia...

Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów możliwe jest ujecie na podstawie prowadzonego rejestru dowodów wewnętrznych jednym zapisem dokonywanym na koniec miesiąca sumy wszystkich dowodów wewnętrznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, możliwe jest ujęcie w księdze przychodów i rozchodów zbiorczego dowodu wewnętrznego na koniec każdego dnia lub na koniec każdego miesiąca na podstawie prowadzonego rejestru, ponieważ każda jednostkowa operacja gospodarcza jest udokumentowana oddzielnie, zaś suma tych transakcji powoduje ujęcie po stronie kosztów wydatków w takiej samej wartości, co nie wpływa na obniżenie podstawy opodatkowania, ułatwiając tym samym prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup od rolników ryczałtowych materiałów do produkcji wyrobów z wikliny, udokumentowanych dowodami wewnętrznymi. Kwestia ta nie była bowiem przedmiotem wniosku, w którym Wnioskodawczyni nie przedstawiła w tym zakresie również własnego stanowiska. W konsekwencji niniejszą interpretację indywidualną oparto na założeniu, iż zakup wikliny może być dokumentowany dowodem wewnętrznym. Jeżeli jednak Wnioskodawczyni ma wątpliwości w tym zakresie, może w tej kwestii wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie interpelacji indywidualnej.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwanej dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Szczegółowe warunki, jakie musi spełniać dokument, aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 11 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Przy czym, za niewadliwą uważa się księgę prowadzoną zgodnie z przepisami rozporządzenia i objaśnieniami do wzoru księgi. Oznacza to, iż realizując powyższa zasadę, w określonych sytuacjach podmiot zobowiązany jest do dokumentowania transakcji gospodarczych dowodami właściwymi dla tej transakcji określonymi przez przepisy cyt. rozporządzenia, w sposób wskazany w rozporządzeniu.

W myśl § 26 ww. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
   - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, iż za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
3. dowody przesunięć,
4. dowody opłat pocztowych i bankowych,
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) ograniczając jednak tę możliwość do enumeratywnie wskazanych wydatków.

W myśl bowiem § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia dowodami wewnętrznymi można udokumentować jedynie:

1. zakup, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;
2. zakupu od ludności, sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);
3. wartość produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;
4. zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;
5. koszty diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;
6. zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;
7. wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;
8. opłaty sądowe i notarialne;
   8a) opłatę skarbową uiszczaną znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008r.;
   
9. wydatki związane z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2; podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.
   
   

W myśl § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, zakup materiałów podstawowych (a do takich należy zaliczyć wskazany we wniosku zakup wikliny) oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Przy czym w myśl § 3 pkt 1 lit b) w. rozporządzenia, materiałami (surowcami podstawowymi) są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu (…). Wyjątek od tej zasady stanowi sytuacja prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe. Zgodnie bowiem z § 30 ust.1 cyt. rozporządzenia, w razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodów wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Zgodnie z treścią pkt 3 ww. Objaśnień do podatkowej Księgi przychodów i rozchodów zawartych w Załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów („Data zdarzenia gospodarczego”) należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). Natomiast w kolumnie 3 („nr dowodu księgowego”) należy wpisywać numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur (pkt 4 ww. Objaśnień). Natomiast kolumna 6 („Opis zdarzenia gospodarczego”), w myśl pkt 6 ww. Objaśnień – jest przeznaczona do wpisywania rodzaju przychodów lub wydatków.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, zapisów dotyczących zdarzeń gospodarczych związanych z nabyciem materiałów podstawowych do produkcji wyrobów wikliniarskich, należy dokonywać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dniu poniesienia tych wydatków, najpóźniej przed ich przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży, na podstawie dowodów, o których mowa w § 12 – 14 ww. rozporządzenia, oddzielnie dla każdej zawartej transakcji. Jedynie bowiem taki sposób ewidencjonowania pozwala na uznanie księgi za niewadliwą. Przepisy cyt. rozporządzenia oraz Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie przewidują możliwości ewidencjonowania kosztów podatkowych jednym dowodem zbiorczym sporządzonym na koniec dnia, czy też na koniec miesiąca. Zbiorcze zestawienie dowodów wewnętrznych, które co prawda stwierdza na jaką kwotę w danym okresie czasu (dzień, miesiąc) poniesiono określone wydatki, uniemożliwia w istocie powiązanie konkretnej transakcji z odpowiednim zapisem w księdze, nie odpowiada wymaganiom określonym w cytowanym wyżej rozporządzeniu i nie może stanowić dowodu księgowego, będącego podstawą zapisu kosztu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Reasumując, w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów Wnioskodawczyni nie może na podstawie dziennych czy miesięcznych zestawień dowodów wewnętrznych dokonać ujęcia wydatków poniesionych (w określonym okresie) na zakup wikliny, bowiem możliwości takiej nie przewidują przepisy rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a