Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.409.2019.1.AW
z 10 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2019 r. (data wpływu 15 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania korekt cen transferowych za zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu oraz sposobu ich dokumentowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania korekt cen transferowych za zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu oraz sposobu ich dokumentowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), prowadzącym działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji palet i innych opakowań z drewna. Działalność prowadzona przez Spółkę podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podmiotem powiązanym, tj. ze spółką (dalej: „X”), będącą producentem wyrobów papierniczych, w tym papierów biurowych, tektury powlekanej, papieru gazetowego i papieru … .

Współpraca pomiędzy Spółką a X obejmuje aktualnie przede wszystkim następujące obszary:

• sprzedaż palet i opakowań drewnianych oraz opakowań kartonowych - w tym zakresie Spółka dostarcza do X produkowane przez siebie materiały oraz wyroby opakowaniowe, w tym europalety, pozostałe palety typowe, palety nietypowe, pozostałe wyroby drewniane (m.in. pokrywy, kliny itp.), pozostałe wyroby, w tym wyroby tekturowe (kartonowe), tj. krążki kartonowe, podkładki, pokrywy itp.;
• świadczenie usług logistycznych - w tym zakresie Spółka świadczy na rzecz X wewnętrzne usługi logistyczne obejmujące usługi transportowe i pozostałe, tj. przemieszczanie, pakowanie, rozładunek, przeładunek oraz pozostałe usługi logistyczne wspomagające X w określonych obszarach produkcyjnych;
• świadczenie usług remontowo-budowlanych - w tym zakresie Spółka świadczy na rzecz X usługi remontowo-budowlane obejmujące prace ogólnobudowlane, remontowe, konserwatorskie, utrzymania, rozbiórkowe, eksploatacyjne i pomocnicze, oraz inne usługi mieszczące się w kategorii remontowo-budowlanych. W związku ze świadczonymi usługami Spółka nabywa również materiały niezbędne dla celów realizacji usług, które są odsprzedawane do X w ramach świadczenia usług.

Działalność Spółki w powyższych obszarach może być modyfikowana, w zależności od potrzeb biznesowych X (może np. nastąpić sytuacja, w której Spółka zrezygnuje ze świadczenia usług w danym obszarze).

Dotychczas ceny sprzedaży wyrobów opakowaniowych przez Spółkę do X były ustalane na podstawie cenników negocjowanych przez strony, natomiast rozliczenia za usługi logistyczne i remontowo-budowlane były dokonywane w oparciu o liczbę roboczogodzin poświęconych na świadczenie danej usługi i stawki godzinowej za dany rodzaj usługi.

Spółki planują dostosować metodologię rozliczeń w taki sposób, aby zapewnić Wnioskodawcy zysk z tytułu poszczególnych strumieni świadczeń wykonywanych na rzecz X na stabilnymi rynkowym poziomie, uwzględniając rolę i ryzyka ponoszone przez strony transakcji. Metoda rozliczeń uwzględnia w szczególności fakt, iż Spółka w ramach współpracy z X działa jako podmiot o ograniczonym ryzyku rynkowym, realizujący opisane powyżej świadczenia, co do zasady, w sposób ściśle dostosowany do potrzeb X.

Wynagrodzenie Spółki za poszczególne typy transakcji (wskazane powyżej) będzie kalkulowane w trakcie roku na podstawie szacowanych kosztów alokowanych do danego strumienia, powiększonych o narzut zysku zgodnie z przyjętą metodologią cen transferowych. Po upływie ustalonego przez strony okresu rozliczeniowego (którym może być kwartał lub inny okres rozliczeniowy, jednakże nie dłuższy niż rok) Spółka będzie dokonywała finalnej kalkulacji należnego jej wynagrodzenia na podstawie kosztów rzeczywistych (w przypadku wystąpienia istotnej różnicy pomiędzy kosztami szacowanymi a rzeczywistymi, X będzie przysługiwało prawo do weryfikacji wysokości kosztów związanych z rzeczywistym wykonaniem świadczenia). Jednocześnie, strony będą dokonywały weryfikacji rynkowego charakteru wynagrodzenia. Tym samym, w przypadku osiągnięcia przez Spółkę na poszczególnych typach transakcji wskazanych powyżej zysku ponad ustalony poziom lub poniżej zakładanego poziomu dokona ona korekty cen transferowych dla danego typu transakcji (tj. korekty do ustalonego między stronami w ramach metody cen transferowych punktu/przedziału). Korekta będzie odnosiła się do rentowności poszczególnych typów transakcji wskazanych powyżej.

W przypadku osiągnięcia przez Spółkę zysku ponad poziom ustalony w ramach metody cen transferowych wyrównanie będzie miało charakter korekty in minus (tj. wyrównanie w dół), z kolei w przypadku osiągnięcia zysku poniżej zakładanego poziomu Spółka dokona korekty in plus (tj. wyrównanie w górę).

Zgodnie z założeniami tego modelu rozliczeń na gruncie cen transferowych, Spółka za pomocą powyższych korekt nie będzie korygowała pierwotnej ceny dostarczonych towarów lub świadczonych usług. Korekty nie będą służyły podwyższeniu lub obniżeniu cen za wcześniejsze transakcje a nakierowane będą na dostosowanie poziomu cen stosowanych w trakcie roku (tj. dostosowanie zysku osiąganego przez Spółkę w ramach poszczególnych typów transakcji) do ustalonego przez strony rynkowego poziomu rentowności. W praktyce, korekty nie będą odwoływały się do konkretnych faktur wystawionych przez Spółkę na rzecz X, jak również nie będą odnosiły się wprost do cen i ilości dostarczonych towarów ani do wynagrodzenia za wyświadczone usługi. Celem korekt nie będzie również skorygowanie jakichkolwiek błędów we wcześniejszych rozliczeniach, jak również udzielenie rabatu (czy jakiejkolwiek innej obniżki ceny), przyznanie premii, czy podwyższenie ceny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione korekty cen transferowych są zdarzeniami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym mogą być dokumentowane przez Spółkę notami księgowymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione korekty cen transferowych są zdarzeniami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, w związku z czym mogą być dokumentowane przez niego za pomocą not księgowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Przedstawione we wniosku korekty cen transferowych jako zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się natomiast przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym, ustawa o VAT przez towary rozumie rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przy czym, co do zasady dostawa towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu VAT, jeśli są dokonywane odpłatnie, czyli za wynagrodzeniem. W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w wyrokach z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolmsa, z 20 stycznia 2005 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback) wskazuje się, że możliwość zakwalifikowania danej transakcji jako „transakcji odpłatnej” zakłada istnienie bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika. Taki bezpośredni związek ma miejsce jeśli pomiędzy stronami istnieje określony stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, tj. po stronie świadczeniodawcy musi zaistnieć przedmiot świadczenia, którym w szczególności może być określona czynność faktyczna lub zachowanie, będące przejawem jego aktywności gospodarczej, natomiast po stronie świadczeniobiorcy musi wystąpić wynagrodzenie odzwierciedlające rzeczywistą równowartość otrzymanego świadczenia.

Świadczenie wzajemne otrzymane faktycznie z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług stanowi podstawę opodatkowania. W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przy czym w orzecznictwie TSUE podkreśla się, że na gruncie VAT świadczenie wzajemne jest wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych (np. wyrok TSUE z 23 listopada 2004 r. w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback). Przykładowo, w orzeczeniu z 9 czerwca 2011 r. w sprawie C-285/10 (Campsa Estaciones de Servicio SA) TSUE wskazał, że jeżeli uzgodniono świadczenie wzajemne, które rzeczywiście zostało przekazane podatnikowi bezpośrednio w zamian za dostarczony przezeń towar lub wyświadczoną przez niego usługę, transakcję tę należy zaklasyfikować jako transakcję odpłatną, pomimo że dokonana została pomiędzy stronami powiązanymi a uzgodniona i rzeczywiście zapłacona cena jest oczywiście niższa od zwykłej ceny rynkowej. Stanowisko TSUE uwidacznia wyraźną odmienność regulacji ustawy o VAT od przepisów dotyczących cen transferowych.

Należy zauważyć, że to przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymagają, aby wynagrodzenie pomiędzy podmiotami powiązanymi zostało ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Przepisy ustawy o VAT nie wprowadzają takiego wymogu, przy czym w drodze wyjątku, ustawa o VAT normuje sytuacje, w których organ podatkowy może oszacować podstawę opodatkowania do wartości rynkowej. W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieją powiązania, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

• organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Powyższe wskazuje, że regulacja ta, co do zasady, dotyczy transakcji, w których uczestniczy podmiot, któremu nie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT lub podmiot opodatkowujący swoje usługi stawką zwolnioną z VAT.

TSUE potwierdza, że w sytuacji, gdy towary lub usługi są dostarczane lub świadczone nawet po sztucznie niskiej lub sztucznie wysokiej cenie, ale między stronami, którym przysługuje pełne prawo do odliczenia, to w zakresie dotyczącym danej transakcji VAT jest całkowicie neutralny dla obu jej stron i pozostanie taki bez względu na ukształtowanie ceny. Oznacza to, że w przypadku, gdy zarówno dostawca lub usługodawca, jak i klient dokonują jedynie transakcji podlegających opodatkowaniu, to nie wystąpi uchylanie się od opodatkowania czy unikanie opodatkowania, jak również „utrata” dochodów podatkowych w zakresie VAT (por. wyrok TSUE z 26 kwietnia 2012 r. w sprawach połączonych C-621/10 i C-129/11 Balkan and Sea Properities ADSIC oraz opinia rzecznika Generalnego w tej sprawie). Oznacza to także, że za podstawę opodatkowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi należy przyjąć kwotę określonej przez strony zapłaty a nie cenę rynkową (pod warunkiem, że nie wystąpią okoliczności określone w przywołanym powyżej art. 32 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, potencjalne korekty cen transferowych w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym będą zdarzeniami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT. W ramach planowanych korekt ani ze strony Spółki ani ze strony X nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania jakimkolwiek towarem jak właściciel, za które korekta mogłaby stanowić wynagrodzenie. Planowane korekty nie będą więc miały charakteru dostawy towarów skoro będą służyły jedynie wyrównaniu zysku Spółki do poziomu ustalonego w ramach metodologii cen transferowych.

Należy zauważyć, że planowana korekta cen transferowych nie będzie wiązała się również z jakąkolwiek czynnością wzajemną (np. działaniem/zaniechaniem) ze strony X (czy też Spółki). Korekty te będą wynikały wyłącznie z regulacji dotyczących cen transferowych, jak również przyjętej przez Spółki polityki cen transferowych, i będą służyły konieczności zapewnienia Spółce stabilnego poziomu zysku i zgodności rozliczeń Spółek z zasadą ceny rynkowej (ang. the arms length principle). Tym samym kwoty wyrównania wynikającej z korekt opisanych we wniosku nie można traktować jako odpłatności (tj. wynagrodzenia) za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Oznacza to, że przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego korekty nie będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt l w związku z art. 7 ust. 1 i 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, przedstawione we wniosku korekty cen transferowych nie będą stanowiły jakiejkolwiek zmiany podstawy opodatkowania transakcji dokonywanych pomiędzy stronami w trakcie danego okresu rozliczeniowego. Korekty te nie będą bowiem wprost powiązane z zapłatą za poszczególne świadczenia realizowane przez Spółkę na rzecz X. W szczególności planowane korekty - o ile wystąpią - nie będą odnosiły się do konkretnych faktur wystawionych przez Spółkę w trakcie danego okresu rozliczeniowego z tytułu dokonanej na rzecz X sprzedaży, jak również nie będą odwoływały się do cen i ilości dostarczonych towarów ani do wynagrodzenia za wyświadczone usługi. Ponadto, ewentualne korekty nie będą miały na celu skorygowania błędów we wcześniejszych rozliczeniach stron. Nie będą się również wiązały z udzieleniem rabatu (czy jakąkolwiek inną obniżką ceny), przyznaniem premii lub podwyższeniem ceny, jak również zwrotem towarów czy zapłaty.

Jak już wspomniano powyżej, korekty cen transferowych będą miały wyłącznie na celu dostosowanie poziomu cen stosowanych w trakcie roku przez Spółkę, do ustalonego przez strony rynkowego poziomu rentowności poszczególnych transakcji (co z kolei ma swoje źródło w przepisach o cenach transferowych). Korekty te będą odnosić się zatem wyłącznie do poziomu rentowności uzyskanego przez Spółkę na poszczególnych transakcjach, a nie do konkretnych płatności z tytułu poszczególnych transakcji realizowanych przez Spółkę.

Podsumowując, planowane korekty nie będą wpływały na uzgodnione wcześniej przez strony wynagrodzenie z tytułu zrealizowanych poszczególnych transakcji i nie będą służyły podwyższeniu lub obniżeniu ceny za konkretną dokonaną przez Spółkę sprzedaż towarów i usług. Planowane korekty będą bowiem odnosiły się do rentowności poszczególnych transakcji (co wynika z przyjętej przez strony metodologii cen transferowych), natomiast nie będą korygowały ustalonego wcześniej przez strony wynagrodzenia w pojedynczych transakcjach. Tym samym nie znajdą do nich zastosowania przepisy w zakresie korygowania podstawy opodatkowania (art. 29a ust. 1, ust. 10a, ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT).

Sposób udokumentowania opisanych we wniosku korekt cen transferowych.

Mając na uwadze to, że opisane we wniosku korekty cen transferowych nie będą stanowiły czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, nie ma podstaw do wystawienia z tego tytułu faktury. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Przy czym przez sprzedaż należy rozumieć w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Skoro korekty cen transferowych dokonywane przez Spółkę nie będą stanowiły sprzedaży, to tym samym brak będzie podstaw do wystawienia faktury VAT dokumentującej takie zdarzenie. Oznacza to, że dokonywane przez Spółkę korekty cen transferowych nie powinny być dokumentowane fakturami VAT.

Ponadto, w myśl przepisu art. 106j ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

• podatnik wystawia fakturę korygującą.

Jak już wskazano wcześniej, planowane korekty cen transferowych będą odnosić się wyłącznie do poziomu rentowności uzyskanego przez Spółkę na poszczególnych typach transakcji (tj. nie będą służyć podwyższeniu lub obniżeniu cen za dokonaną wcześniej przez Spółkę konkretną sprzedaż towarów i usług, nie będą wiązać się ze stwierdzeniem pomyłki we wcześniejszych rozliczeniach, itd.). Oznacza to, że w związku z ewentualnym dokonaniem korekty cen transferowych Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury korygującej do wcześniej wystawionych faktur.

Mając to na uwadze, w ocenie Spółki, za wystarczające uznać należy dokumentowanie opisanych wre wniosku rozliczeń za pomocą not księgowych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w bieżących interpretacjach podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej:

• z 11 września 2018 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.467.2018.1.KM, w której potwierdzono, że „w związku z otrzymaniem/zapłatą kwot wynikających z TP Adjustment Spółka nie jest zobowiązana do dokonania korekt faktur wystawionych na rzecz Y, w szczególności z tytułu sprzedaży Produktów. Tym samym kwota TP Adjustment może zostać przez Spółkę lub Y udokumentowana jakimkolwiek innym dokumentem pozostającym poza zakresem regulacji ustawy o VAT;
• z 23 października 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.659.2018.1.RD, w której potwierdzono, że rozliczenie polegające na wyrównaniu zakładanego poziomu dochodowości Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów nabytych od Kontrahenta, dokonywane w oparciu o dokument korygujący, pozostaje poza zakresem przepisów Ustawy o VAT;
• z 6 lutego 2019 r, nr 0112-KDIL4.4012.635.2018.2.JK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że „czynność polegająca na przekazaniu przez Spółkę Dystrybutorowi bądź na otrzymaniu przez Spółkę od Dystrybutora kwoty pieniężnej stanowiącej płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu rynkowego w wyniku korekty dochodowości nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT i nie będzie mieć wpływu na rozliczenia VAT Spółki. (...) Ponadto czynność polegająca na przekazaniu przez Spółkę Usługodawcy bądź otrzymaniu przez Spółkę od Usługodawcy kwoty pieniężnej stanowiącej płatność wyrównawczą do ustalonego poziomu rynkowego w wyniku korekty dochodowości nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT i nie będzie mieć wpływu na rozliczenia VAT Spółki”;
• z 2 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP4.4012.25.2019.2.AS, w której potwierdzono, „że kwota wypłacana przez Producenta tytułem wyrównania rentowności nie wiąże się z żadnymi konkretnymi świadczeniami ze strony Dystrybutora. (...) kwota otrzymywana przez Dystrybutora od Producenta tytułem wyrównania rentowności nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i nie stanowi wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, ponieważ rozliczenie pomiędzy Stronami, tytułem wyrównania rentowności stanowi czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT, tym samym stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, brak jest podstaw do wystawienia faktury dokumentującej to zdarzenie”.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w treści raportu z 18 kwietnia 2018 r. (VEG no 071 rev. 2) przygotowanego przez Grupę Ekspercką ds. VAT działającą przy Komisji Europejskiej (VAT Expert Group).

Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w powyższym raporcie, co do zasady, korekty dokonywane pomiędzy podmiotami powiązanymi (mającymi pełne prawo do odliczenia podatku VAT) i odnoszące się do poziomu zyskowności powinny być traktowane jako zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.