Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.321.2019.1.MKA
z 16 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu 26 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. W dniu xx września 2012 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 7 sierpnia 2015 r. o stwierdzeniu nabycia spadku spadek po niej nabyli Wnioskodawca oraz ojciec i siostra Wnioskodawcy, każdy po 1/3 części. Matka Wnioskodawcy przed śmiercią była pracownicą firmy S.A. Matka Wnioskodawcy w ramach stosunku pracy otrzymała pakiet akcji tejże spółki. W dniu 1 grudnia 2010 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Akcjonariuszy ww. Spółki podjęło uchwałę o przymusowym wykupie akcji akcjonariuszy mniejszościowych, którym była m.in. matka Wnioskodawcy. Cena akcji została określona na kwotę 9,99 zł za akcję. Wypłata należności z tego tytułu nastąpiła jeszcze za życia matki Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma informacji czy matka rozliczyła przychód z tego tytułu (podejrzewa, że tak). Nie mniej jednak inni akcjonariusze zaskarżyli uchwałę NZA. Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r. ustalił, że cena jednej akcji wynosi 22,03 zł. W związku z tym S.A. została zobowiązana do dopłaty za przymusowo wykupione akcje również matce Wnioskodawcy. Nowa cena akcji została ogłoszona w Monitorze Sądowym i Gospodarczym w dniu 24 października 2014 r. Spółka wysłała do wszystkich akcjonariuszy mniejszościowych informację o dopłacie i zobowiązała do stawienia się w siedzibie Spółki. Ponieważ matka Wnioskodawcy zmarła w 2012 r. Spółka złożyła pieniądze, tj. dopłatę do ceny akcji, do depozytu sądowego (różnice pomiędzy kwotą wypłaconą za życia matki Wnioskodawcy a kwotą ustaloną przez Sąd). Stosowne postanowienie w tym zakresie Sąd wydał w dniu 29 stycznia 2016 r. Wnioskodawca i pozostali spadkobiercy złożyli wniosek o wypłatę pieniędzy z depozytu, ale z uwagi na błędy formalne wniosek został oddalony postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31 marca 2016 r. Postanowienie to na skutek złożonego zażalenia zostało następnie zmienione przez Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 25 maja 2017 r. w ten sposób, że Sąd zezwolił na pobranie kwoty z depozytu przez Wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców. Stosowny wniosek w tym zakresie złożono w dniu 17 lipca 2017 r. Kwota została przekazana w 2017 r. w całości na rachunek bankowy ojca Wnioskodawcy, który pobrał ją w imieniu wszystkich spadkobierców. W związku z wypłatą każdy ze spadkobierców otrzymał ze Spółki informację PIT-8C gdzie została wskazana kwota przychodu. Wnioskodawca w zeznaniu rocznym PIT-38 za 2017 r. wykazał kwotę z informacji PIT-8C i zapłacił podatek. Wnioskodawca nie uzyskał w 2017 r. przychodów z innych źródeł ani też z papierów wartościowych itp. Wnioskodawca wyjaśnia dodatkowo, że na chwilę wypłaty należności jak i później (tj. na dzisiaj) nie został przeprowadzony dział spadku po zmarłej matce. Spadkobiercy nie mają również zamiaru go przeprowadzać. Ponadto wypłacona Wnioskodawcy kwota odpowiada przysługującemu Wnioskodawcy udziałowi w spadku po zmarłej matce (1/3 części).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę kwota z depozytu sądowego, stanowiąca dopłatę do wysokości wartości wykupionych przymusowo w 2010 r. akcji pracowniczych należących do zmarłej matki Wnioskodawcy, stanowi u Wnioskodawcy przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacone mu kwoty z depozytu sądowego tytułem dopłaty za przymusowo wykupione akcje w 2010 r., których właścicielem była Jego matka nie stanowią przychodu do opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy uzasadnia treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Spadek (jak czytamy w komentarzu A. Kidyby) stanowi ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego o charakterze cywilnoprawnym (art. 922 § 1 k.c.), przy czym art. 922 k.c. nie zawiera ścisłej definicji spadku, lecz podaje ogólne wskazówki, na których ma się opierać rozstrzygnięcie, czy dane prawo lub obowiązek wchodzi w skład spadku (J. Piątowski, H. Witczak, J. Kawałko (w:) System prawa prywatnego, t. 10, s. 61-68). Przyjmuje się cztery kryteria tego zaliczenia, a mianowicie dane prawo lub obowiązek wchodzi w skład spadku, jeżeli:

1. ma charakter cywilnoprawny;
2. ma charakter majątkowy;
3. nie jest ściśle związane z osobą zmarłego;
4. nie przechodzi na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.
   
   

Prawo do dopłaty (wyrównania) spełnia wszystkie wyżej wymienione warunki. Nie można przyjąć, że wyrównanie wypłacone spadkobiercom stanowi dla nich przychód ze zbycia majątku objętego spadkiem a co uzasadniałoby objęcie tego przychodu podatkiem dochodowym. Spadkobiercy w ramach spadku przecież nie nabyli akcji bo one jeszcze za życia spadkodawcy „wyszły” z jego majątku (przymusowy wykup akcji miał miejsce w 2010 r.). Nie mniej jednak fakt dopłaty, wyrównania jest ściśle związane z transakcją, która miała miejsce przed śmiercią czyli wykupem akcji. Jest to roszczenie nierozerwalnie związane z tą czynnością prawną. Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy wypłata wyrównania nie stanowi przychodu do opodatkowania.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 października 2010 r. ILPB2/415-872/10-3/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r. poz. 644, z późn. zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Z powyższej normy prawnej wynika, że spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Prawa majątkowe są składnikiem masy spadkowej dającym nabywcy w drodze dziedziczenia legitymację prawną do występowania z wnioskiem o ich dochodzenie i realizację.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po matce zmarłej xx września 2012 r. Spadkodawczyni posiadała pakiet akcji, które na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki z dnia 1 grudnia 2010 r. zostały przymusowo wykupione. Wypłata należności z tytułu przymusowego wykupienia akcji została przekazana spadkodawczyni. Następnie sąd postanowieniem z dnia 16 lipca 2014 r., w związku z zaskarżeniem uchwały przez innych akcjonariuszy, ustalił nową cenę akcji w kwocie wyższej niż wartość wykupu i zobowiązał spółkę do dopłaty za przymusowo wykupione akcje. Środki pieniężne stanowiące dopłatę na rzecz spadkodawczyni zostały złożone przez spółkę do depozytu sądowego. Wnioskodawca oraz pozostali spadkobiercy na podstawie postanowienia sądu z dnia 25 maja 2017 r. złożyli w dniu 17 lipca 2017 r. wniosek o pobranie kwoty z depozytu sądowego. Kwota dopłaty została przekazana spadkobiercom w 2017 r. Wypłacona Wnioskodawcy kwota odpowiada przysługującemu udziałowi w spadku po zmarłej matce.

Wątpliwość Zainteresowanego budzi kwestia, czy w związku z otrzymaną – po śmierci spadkodawczyni – dopłatą do ceny akcji przymusowo wykupionych przez spółkę przed jej śmiercią doszło do powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że wierzytelność wchodząca w skład masy spadkowej jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn realizacja tej wierzytelności podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać należy, że otrzymanie zapłaty z tytułu przysługującej wierzytelności nabytej w drodze spadku nie powoduje, że podatnik jest zobowiązany opodatkować taką zapłatę podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem jest to jedynie realizacja (poprzez zamianę na formę pieniężną) wcześniej przysługującego spadkodawcy prawa.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wierzytelność i jej realizacja przez spadkobierców jest w istocie jednym i tym samym przychodem – wykonanie zapłaty jest tylko technicznym etapem jej istnienia, nie jest odrębnym aktem obrotu ani odrębną czynnością prawną.

W związku z powyższym wskazać należy, że w analizowanej sprawie zaspokojona wierzytelność w postaci prawa do wypłaty różnicy w cenie akcji określonej w uchwale Nadzwyczajnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki a wartością akcji określonych w postanowieniu sądu jest prawem majątkowym, które nabyte tytułem dziedziczenia (spadku) wchodzi do masy spadkowej i podlega przepisom ustawy o podatku od spadków darowizn. Zatem jeżeli wierzytelność wchodzi do spadku i jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, to realizacja tej wierzytelności podlega wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji stwierdzić należy, w odniesieniu do zaprezentowanego stanu faktycznego oraz przywołanych przepisów prawa, że otrzymanie przez Wnioskodawcę dopłaty do wartości przymusowo wykupionych w 2010 r. akcji pracowniczych należących do spadkodawczyni nie spowodowało – w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – powstania przychodu podlegającego podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Końcowo, w odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.