2019.09.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.400.2019.1.PC
z 18 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.) uzupełnionego w dniu 11 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 września 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych usług, stawki podatku dla świadczonych usług oraz opodatkowania otrzymanej dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych usług, stawki podatku dla świadczonych usług oraz opodatkowania otrzymanej dotacji. Wniosek został uzupełniony w dniu 11 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.) na wezwanie Organu z dnia 6 września 2019 r., skutecznie doręczone w dniu 6 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione w odpowiedzi na wezwanie Organu:

Gmina, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2019 r. Gmina realizuje inwestycję polegającą na dostawie i montażu urządzeń służących do pozyskiwania energii cieplnej ze źródeł odnawialnych oraz dostawie i montażu urządzeń służących do pozyskiwania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W ramach projektu przewiduje się dostawę i montaż kompletnych instalacji solarnych oraz instalacji fotowoltaicznych. Świadczenie wykonane na rzecz mieszkańców obejmować będzie również materiały niezbędne do ich wykonania. Inwestycja realizowana będzie na działkach należących do osób fizycznych - mieszkańców Gminy. Kolektory słoneczne oraz instalacje fotowoltaiczne będą rozmieszczone na powierzchni dachu, na ścianie budynków mieszkalnych bądź na gruncie. Zaplanowano wykonanie instalacji kolektorów słonecznych w ilości 467 szt. zestawów kolektorów solarnych o łącznej mocy 1856,81 kW (wszystkie u mieszkańców gminy). Zestawy będą montowane na dachu, elewacji. Zaplanowano wykonanie instalacji kolektorów słonecznych w ilości 35 szt. zestawów kolektorów solarnych o łącznej mocy 142,52 kW (wszystkie u mieszkańców gminy). Zestawy będą montowane jako konstrukcje wolnostojące. VAT jest niekwalifikowany, ponieważ montaż będzie realizowany w prywatnych posesjach mieszkańców gminy, a Gmina odzyska VAT na podstawie umów z mieszkańcami.

Zaplanowano również wykonanie instalacji fotowoltaicznych w ilości 148 szt. zestawów fotowoltaicznych o łącznej mocy 428,4 kW (wszystkie u mieszkańców gminy). Zestawy będą montowane na dachu, elewacji. Zaplanowano wykonanie instalacji fotowoltaicznych w ilości 112 szt. zestawów fotowoltaicznych o łącznej mocy 348,5 kW (wszystkie u mieszkańców Gminy). Zestawy będą montowane jako konstrukcje wolnostojące oraz na budynkach gospodarczych z przeznaczeniem wytworzonej energii elektrycznej na potrzeby własne gospodarstwa domowego. VAT jest niekwalifikowany ponieważ montaż będzie realizowany w prywatnych posesjach mieszkańców gminy, a Gmina odzyska VAT na podstawie umów z mieszkańcami. Mieszkańcy gminy są prosumentami w rozumieniu Ustawy o OZE.

Powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych, na których będą zamontowane kolektory solarne oraz panele fotowoltaiczne nie będzie przekraczać 300 m².

Na realizację ww. zadania Gmina otrzymała dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej IV- „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną” Działania 4.1 - „Odnawialne źródła energii (OZE)” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Dofinansowanie ze środków unijnych wynosi 80%, kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Wkład własny Beneficjenta wynosi 20% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Podatek VAT będzie w części kosztem niekwalifikowanym. Gmina zobowiązana będzie do pokrycia ze środków własnych wszelkich wydatków niekwalifikowanych w ramach realizowanego projektu, w tym także podatku VAT.

Gmina zawarła umowy cywilno-prawne z mieszkańcami, na podstawie których mieszkańcy użyczają część ich nieruchomości, tj. część dachu lub fasady budynku mieszkalnego lub grunt oraz części wewnętrzne budynku niezbędne do montażu zestawu kolektora słonecznego solarnej w przypadku mieszkańców, u których wykonane zostaną kolektory słoneczne. Przedmiotem umów jest dostawa (montaż) kolektorów słonecznych i fotowoltaicznych obejmująca kompleksową usługę polegającą na dostawie urządzeń (kolektorów słonecznych lub paneli fotowoltaicznych) wraz z ich montażem na nieruchomości stanowiącej własność mieszkańca Gminy (na budynku mieszkalnym, użytkowym lub na nieruchomości - gruncie). Umowy cywilno-prawne dotyczące bezpłatnego używania części dachu lub fasady oraz wewnętrznej części budynku mieszkalnego lub gospodarczego lub gruntu, z przeznaczeniem na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania systemu wytwarzania energii elektrycznej zostały zawarte z mieszkańcami, u których zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne. Umowy zostały zawarte na cały czas trwania projektu oraz okres trwałości projektu, przy czym realizacja inwestycji objętej niniejszą umową nastąpi w przypadku podpisania umowy o dofinansowanie projektu z Zarządem Województwa pod nazwą „...”. Umowy z mieszkańcami wygasną z chwilą, gdy Gmina przeniesie na Uczestników Projektu prawo własności zestawu kolektora słonecznego/ instalacji fotowoltaicznej.

Wniosek dotyczy montażu paneli solarnych oraz instalacji fotowoltaicznych. Jeśli chodzi o montaż instalacji solarnych to właściwa będzie kwalifikacja przedmiotowej usługi pod kodem PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Natomiast montaż instalacji fotowoltaicznych należy kwalifikować pod kod PKWiU 43.21.10.2 - roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych.

Wnioskodawca jest na etapie wyboru Wykonawcy. Złożone oferty w części zamówienia dotyczącej instalacji solarnych wahają się w kwotach od 4.767.014,00 zł netto do 5.487.912,78 zł netto. Natomiast w części zamówienia dotyczącej instalacji fotowoltaicznych oferty wahają się w kwotach od 3.953.622,19 zł netto do 4.627.877,88 zł netto. W związku z tym wartość wynagrodzenia podmiotu świadczącego usługę montażu będzie dyskwalifikowała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Mieszkańców będą sklasyfikowane następująco:

dla instalacji solarnych - PKWiU 43.22.12.0
dla instalacji fotowoltaicznych - PKWiU 43.21.10.2

Mieszkańcy - uczestnicy projektu zobowiązali się do wniesienia wkładu własnego do przedmiotowej inwestycji w wysokości 20% całkowitej wartości indywidualnej instalacji fotowoltaicznej/ zestawu kolektora słonecznego wycenionego przez Wykonawcę wraz z kosztami niekwalifikowanymi, o ile wystąpią w projekcie w zakresie określonym w dokumentacji projektowej Uczestnika projektu. Dokonane wpłaty mieszkańców będą obowiązkowe. Uczestnicy projektu zobowiązali się dokonać wpłat, o których mowa bez odrębnego aneksu do zawartych z Gminą umów, po otrzymaniu pisemnego zawiadomienia od Gminy o wartości indywidualnego zestawu kolektora słonecznej/ instalacji fotowoltaicznej określonej w wybranej w postępowaniu przetargowym ofercie wraz z fakturą VAT, w terminie 30 dni od dnia jej wystawienia.

Po zakończeniu prac instalacyjnych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych pozostaną własnością Gminy przez cały okres trwałości projektu, tj. minimum 5 lat, licząc od dnia otrzymania ostatniej transzy przyznanego dofinansowania i zostaną przekazane Właścicielowi w używanie na podstawie odrębnej umowy. Po upływie okresu trwałości projektu całość instalacji fotowoltaicznej lub zestawu kolektora słonecznego zostanie przekazana mieszkańcom bez konieczności zawierania następnej umowy.

W momencie przeniesienia własności instalacji właściciel budynku nie będzie już ponosił żadnych kosztów wobec Gminy - Gmina nie osiągnie z tego tytułu żadnych dochodów.

Faktury dokumentujące wydatki ponoszone na realizację projektu będą wystawiane na Gminę. Instalacje zamontowane w ramach projektu nie mogą być wykorzystane do prowadzenia działalności rolniczej, działalności gospodarczej oraz agroturystyki.

Instalacje solarne będą montowane wyłącznie dla budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT lub na gruncie. Budynki, na których są montowane kolektory słoneczne, są klasyfikowane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) jako:

111 Budynki mieszkalne jednorodzinne,

112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe.

Montaż instalacji solarnych nastąpi w ramach termomodernizacji w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 966). Brak wpłaty wyklucza mieszkańca z udziału w projekcie.

Realizacja przedmiotowego projektu była uzależniona od otrzymania dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 - w sytuacji gdyby Gmina nie otrzymała dofinansowania nie realizowałaby inwestycji. Dofinansowanie otrzymane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa jest przeznaczone na pokrycie ogólnych kosztów inwestycji. Wysokość otrzymanego dofinansowania jest uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie.

W ramach zawartych umów z Uczestnikami Projektu na Gminie ciążą następujące obowiązki:

zabezpieczenie realizacji celu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym z ustawą Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. 1986 ze zm.), tj. wyłonienie wykonawcy zamówienia publicznego, ustalenie harmonogramu realizacji prac instalacyjnych, sprawowanie bieżącego nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe projektu,

przygotowanie wniosku o dofinansowanie i dokumentacji niezbędnej do ubiegania się o dofinansowanie i realizacji projektu (studium wykonalności, zbiorcza dokumentacja techniczna, itd.),

przeprowadzenie naboru do projektu,

występowanie w imieniu Uczestników Projektu przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami szczególnymi pozwoleń, niezbędnych do usytuowania ww. urządzeń, na obszarze nieruchomości.

Z kolei obowiązki mieszkańców są następujące:

użyczenie części nieruchomości (budynków mieszkalnych/gospodarczych lub gruntu) dla potrzeb realizacji projektu,

wyrażenie zgody na umiejscowienie urządzeń, wytwarzających energię cieplną/elektryczną przy wykorzystaniu promieniowania słonecznego oraz na przeprowadzenie przez Gminę wszelkich niezbędnych prac adaptacyjnych i budowlanych, w celu montażu urządzeń energetycznych zestawu kolektora słonecznego/instalacji fotowoltaicznej, a także umieszczenie w widocznym miejscu tabliczki informacyjnej promującej projekt przez cały okres trwałości projektu,

upoważnienie Gminy do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w szczególności do zgłoszenia robót niewymagających pozwolenia na budowę dot. m.in. montażu kolektora słonecznego/ instalacji fotowoltaicznej na budynku będącym własnością Uczestnika projektu.

wyrażenie zgody na udostępnienie Gminie lub osobom przez nią wskazanym nieruchomości w celu przeprowadzenia niezbędnych prac budowlanych związanych z montażem zestawu kolektora słonecznego/ instalacji fotowoltaicznej,

upoważnienie gminy do występowania w imieniu Uczestników Projektu do wykonawcy projektu instalacji fotowoltaicznej, w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla prawidłowej realizacji przedmiotu umowy, w szczególności do uprawnień w zakresie rękojmi za wady lub uchybienie w projekcie,

zawarcie umów z zakładem energetycznym w związku z instalacją fotowoltaiczną (prosument - system otwarty),

przedstawienie Gminie kopii umowy zawartej z Zakładem Energetycznym w ciągu 3 miesięcy od dnia odbioru przedmiotowej instalacji,

pokrycie wkładu własnego do przedmiotowej inwestycji w wysokości 20% całkowitej wartości indywidualnej instalacji fotowoltaicznej/ zestawu kolektora słonecznego wycenionego przez Wykonawcę wraz z kosztami niekwalifikowanymi,

właściwa czyli zgodna z pierwotnym przeznaczeniem i parametrami technicznymi, eksploatacja oraz utrzymanie w stanie niepogorszonym urządzeń energetycznych wchodzących w skład zestawu kolektora słonecznego/ instalacji fotowoltaicznej,

zapewnienie Gminie oraz osobom przez nią wskazanym oraz organom kontrolnym, w tym Instytucji Zarządzającej, dostęp do nieruchomości, na które zlokalizowane będą urządzenia energetyczne oraz do zainstalowanych urządzeń energetycznych przez cały czas trwania projektu „...”,

wyrażenie zgody na umiejscowienie zestawu kolektora słonecznego/ instalacji fotowoltaicznej oraz na przeprowadzenie przez Gminę wszelkich niezbędnych prac w celu montażu w/w urządzeń,

niezwłoczne informowanie Gminy o zaistniałych nieprawidłowościach lub problemach mogących mieć wpływ na realizację umowy przez cały okres jej trwania.

Gmina do chwili obecnej nie dokonała jeszcze odliczeń podatku VAT, gdyż nie dokonała wydatków w ramach realizacji projektu. Umowa z firmą dokonującą montażu kolektorów słonecznych i paneli fotowoltaicznych będzie zawierała Gmina. Wykonawca wyłoniony w drodze przetargu wykona na rzecz Gminy dostawę i montaż Zestawów OZE. Gmina po 5 latach przekaże je na własność mieszkańcom.

Wnioskodawca na wezwanie Organu uzupełnił opis sprawy i wskazał, że Wykonawca wyłoniony w drodze przetargu będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT.

Dostawa i montaż na rzecz mieszkańców instalacji fotowoltaicznych jest realizowana przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania termomodernizacji na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Budynki mieszkalne, na których realizowana jest przez Wnioskodawcę dostawa i montaż na rzecz mieszkańców instalacji fotowoltaicznych są zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie ze środków zewnętrznych może być wykorzystane tylko i wyłącznie w celu realizacji projektu „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną” w ramach którego Wnioskodawca zapewni dostawę i montaż na rzecz mieszkańców kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jaką stawką podatku VAT powinna być opodatkowana dostawa i montaż (jedna usługa) kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych i na gruncie?
Jakami stawkami podatku VAT powinna być opodatkowana dostawa i montaż (jedna usługa) instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, budynkach gospodarczych i na gruncie?
Czy nabyte przez Gminę od wykonawcy usługi PKWiU 43.22.12.0 i PKWiU 43.21.10.2 podlegać będą procedurze odwrotnego obciążenia?
Czy należy odprowadzić podatek VAT od otrzymanej dotacji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa i montaż (jedna usługa) kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych powinna zostać opodatkowana wedle stawki 8%. Instalacje montowane na gruncie powinny zostać opodatkowane wedle stawki 23%.

Dostawa i montaż (jedna usługa) kompletnych instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych powinna zostać opodatkowana wedle stawki 8%. Instalacje fotowoltaiczne montowane na budynkach gospodarczych i gruncie powinny zostać opodatkowane wedle stawki 23%.

W przypadku nabycia kolektorów słonecznych/instalacji fotowoltaicznych wraz z montażem Gmina jest wykonawcą wobec mieszkańca, z którym podpisała umowę, a wykonawca dostawy na rzecz Gminy jest podwykonawcą. Gmina będzie objęta procedurą odwróconego VAT, tzn. stanie się podatnikiem z tytułu nabycia robót budowlanych od podwykonawcy.

Gmina powinna odprowadzić podatek VAT od otrzymanej dotacji.

Ad 1)

W zaistniałej sytuacji, wpłaty dokonane na montaż kolektorów słonecznych, które zainstalowane będą na dachu lub przytwierdzone do ściany budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekraczającej 300 m². powinny być opodatkowane według stawki 8%. Z kolei instalacje kolektorów słonecznych, zainstalowane na przydomowym gruncie powinny być opodatkowane według stawki VAT 23%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ww. ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12b. Dodatkowo należy wskazać, że stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury budowlanej. W konsekwencji, do usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 23%.

Ponadto podkreślić należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma okoliczność, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę, a także, czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zatem dla zastosowania obniżonej 8% stawki podatku znaczenie ma nie tylko zakres wykonywanych prac, ale także zaklasyfikowanie obiektu, którego dotyczą te prace, do obiektów budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wskazać należy, że z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy.

W kontekście przedstawionych wyżej okoliczności należy stwierdzić, że w sytuacji gdy montaż Instalacji będzie wykonany na budynkach mieszkalnych, tj. na dachu bądź ścianie budynku, w ramach modernizacji budynku, czyli w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, a budynki te będą stanowić obiekty budowlane zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy, to ww. czynności, z tytułu których mieszkańcy będą dokonywać wpłat, będą opodatkowane 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy montaż Instalacji nastąpi poza bryłą budynku (na gruncie) wówczas zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 23% - nie mają wówczas zastosowania przepisy o obniżonej stawce podatku od towarów i usług.

Ad 2)

W analizowanej sytuacji właściwa stawka podatku VAT, którą będzie Gmina zobowiązana zastosować będzie zróżnicowana w zależności od typu nieruchomości, na której będą montowane instalacje OZE, i wyniesie ona 8% bądź 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c. art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3. art. 122 i art. 129 ust 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z cytowanym art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 tej ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z kolei art. 41 ust. 12a ustawy o VAT stanowi, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 12b.

Z kolei, art. 41 ust. 12b stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Co także istotne, w myśl art. 41 ust. 12c ustawy o VAT, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Co jednak istotne, zgodnie z artykułem 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W związku z powyższym uznać należy, że w przypadku gdy ww. usługi dotyczyć, będą obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ww. przepisów, tym budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m², montaż przedmiotowych instalacji OZE na lub w budynkach mieszkalnych opodatkowany będzie 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 12, 12a i 12b oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku gdy instalacja będzie montowana na lub w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m², to na podstawie art. 41 ust. 12c ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 8% będzie miała zastosowanie tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, a do pozostałej części podstawy opodatkowania zastosowanie będzie miała stawka 23% (na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Ponadto, w przypadku zamontowania Instalacji na budynku innym niż objęty społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ww. przepisów lub też na przydomowym gruncie, tzn. poza bryłą budynku, również zastosowanie znajdzie stawka podatku w wysokości 23%.

Natomiast, w przypadku, w którym montaż instalacji OZE u danego mieszkańca dokonywany będzie zarówno na jego budynku mieszkalnym, jak i na budynku gospodarczym lub gruncie, zastosowanie będzie miała zarówno stawka 8% jak i 23%.

Ad 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia kolektorów słonecznych/instalacji fotowoltaicznych wraz z montażem Gmina jest wykonawcą wobec mieszkańca. Wykonawca wyłoniony w drodze przetargu wykona na rzecz Gminy dostawę i montaż zestawów OZE. Dokonywana przez Gminę na rzecz mieszkańców dostawa i montaż instalacji jest świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina od zakupionych od wykonawców usług montażu instalacji kolektorów słonecznych PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych oraz montażu paneli fotowoltaicznych PKWiU 43.21.10.2 - roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych, które zostaną następnie przekazane na rzecz mieszkańców, będzie zobowiązana do stosowania przepisu art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1h ustawy o VAT, tj. zasady odwrotnego obciążenia.

Rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia ma zastosowanie jeśli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi;
usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usługi i jego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.

W myśl ww. artykułu w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeśli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN: „podwykonawca - to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Jednocześnie firma (czynny podatnik VAT), która na zlecenie Gminy będzie dokonywała dostawy i montażu kolektorów słonecznych oraz paneli fotowoltaicznych jest zobowiązana do wystawiania faktury na rzecz Gminy w odniesieniu do wykonanych przez siebie robót budowlanych z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Zatem Gmina jako główny wykonawca nabywając usługi budowlane polegające na montażu instalacji kolektorów słonecznych i paneli fotowoltaicznych, które mieszczą się w załączniku nr 14 do ustawy, od kontrahenta, działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy zobowiązana będzie do ich opodatkowania i rozliczania podatku należnego na podst. art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT (zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia).

Ad 4)

Gmina uważa, że otrzymane dofinansowanie (dotacja) w wysokości 80% kosztów kwalifikowalnych „będzie podstawą opodatkowania”.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32. art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytuły sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych na rzecz mieszkańców usług.

Dotacja otrzymana ze środków europejskich zostanie przeznaczona na określone działanie montażu instalacji kolektorów słonecznych oraz paneli fotowoltaicznych i wpłynie na wartość udziału, jaki ostatecznie poniesie mieszkaniec Gminy. Zatem, dotacja powinna być opodatkowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do wskazania prawidłowej klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy).

Wskazany załącznik nr 14 do ustawy zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym – zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora, podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca).

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

W myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy, w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. z 2018 r., poz. 966), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy czynności tam wymienionych, wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania go zgodnie z jego przeznaczeniem. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Do usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a 30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencję, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, że dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług realizuje inwestycję polegającą na dostawie i montażu urządzeń służących do pozyskiwania energii cieplnej ze źródeł odnawialnych oraz dostawie i montażu urządzeń służących do pozyskiwania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. W ramach projektu przewiduje się dostawę i montaż kompletnych instalacji solarnych oraz instalacji fotowoltaicznych. Inwestycja realizowana będzie na działkach należących do osób fizycznych - mieszkańców Gminy. Gmina zawarła umowy cywilno-prawne z mieszkańcami, na podstawie których mieszkańcy użyczają część ich nieruchomości, tj. część dachu lub fasady budynku mieszkalnego lub grunt oraz części wewnętrzne budynku niezbędne do montażu zestawu kolektora słonecznego solarnej w przypadku mieszkańców, u których wykonane zostaną kolektory słoneczne. Przedmiotem umów jest dostawa (montaż) kolektorów słonecznych i fotowoltaicznych obejmująca kompleksową usługę polegającą na dostawie urządzeń (kolektorów słonecznych lub paneli fotowoltaicznych) wraz z ich montażem na nieruchomości stanowiącej własność mieszkańca Gminy (na budynku mieszkalnym, użytkowym lub na nieruchomości - gruncie). Umowy cywilno-prawne dotyczące bezpłatnego używania części dachu lub fasady oraz wewnętrznej części budynku mieszkalnego lub gospodarczego lub gruntu, z przeznaczeniem na zainstalowanie instalacji fotowoltaicznej niezbędnej do prawidłowego funkcjonowania systemu wytwarzania energii elektrycznej zostały zawarte z mieszkańcami, u których zostaną zamontowane instalacje fotowoltaiczne.

Kolektory słoneczne oraz instalacje fotowoltaiczne będą rozmieszczone na powierzchni dachu, na ścianie budynków mieszkalnych bądź na gruncie. Powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych, na których będą zamontowane kolektory solarne oraz panele fotowoltaiczne nie będzie przekraczać 300 m². Instalacje solarne będą montowane wyłącznie dla budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy lub na gruncie. Budynki, na których są montowane kolektory słoneczne, są klasyfikowane na podstawie PKOB jako 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne oraz jako 112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Budynki mieszkalne, na których realizowana jest przez Wnioskodawcę dostawa i montaż na rzecz mieszkańców instalacji fotowoltaicznych są zaliczone do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12 a ustawy. Dostawa i montaż na rzecz mieszkańców instalacji fotowoltaicznych oraz instalacji solarnych jest realizowana przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania termomodernizacji na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy.

Na realizację zadania Gmina otrzymała dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Osi Priorytetowej IV- „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną” Działania 4.1 - „Odnawialne źródła energii (OZE)” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Dofinansowanie ze środków unijnych wynosi 80%, kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Wkład własny Beneficjenta wynosi 20% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu. Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie ze środków zewnętrznych może być wykorzystane tylko i wyłącznie w celu realizacji projektu „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną” w ramach którego Wnioskodawca zapewni dostawę i montaż na rzecz mieszkańców kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych.

Wnioskodawca jest na etapie wyboru Wykonawcy. Wykonawca wyłoniony w drodze przetargu będzie podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT. Wartość wynagrodzenia podmiotu świadczącego usługę montażu będzie dyskwalifikowała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone na realizację projektu będą wystawiane na Gminę. Instalacje zamontowane w ramach projektu nie mogą być wykorzystane do prowadzenia działalności rolniczej, działalności gospodarczej oraz agroturystyki.

Wykonawca wykona na rzecz Wnioskodawcy całość usługi polegającej na montażu instalacji, Gmina jest podmiotem (Beneficjentem dofinansowania), który w ramach transakcji organizuje realizację projektu, zamawia studium wykonalności, zbiera zamówienia od mieszkańców itp. Gmina przez okres trwałości projektu pozostaje właścicielem instalacji solarnych i fotowoltaicznych. Wniosek dotyczy montażu paneli solarnych oraz instalacji fotowoltaicznych. Dla montażu instalacji solarnych właściwa będzie kwalifikacja do PKWiU 43.22.12.0 - roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Natomiast montaż instalacji fotowoltaicznych należy kwalifikować pod kod PKWiU 43.21.10.2 - roboty związane z wykonaniem pozostałych instalacji elektrycznych. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Mieszkańców będą sklasyfikowane dla instalacji solarnych do PKWiU 43.22.12.0 zaś dla instalacji fotowoltaicznych do PKWiU 43.21.10.2.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pytania nr 1) i 2) dotyczą kwestii ustalenia, jakimi stawkami podatku VAT powinna być opodatkowana dostawa i montaż (jedna usługa) kolektorów słonecznych na budynkach mieszkalnych i na gruncie należącym do mieszkańców oraz dostawa i montaż (jedna usługa) instalacji fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych, budynkach gospodarczych i na gruncie.

Odnosząc się do niniejszych wątpliwości wskazać należy, że jak wynika z powołanych przepisów obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Obniżona stawka podatku nie znajduje natomiast zastosowania do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, gdy nie są one wykonywane w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w tym gdy dotyczą one m.in. elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku gdy montaż kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych, będzie wykonany w ramach termomodernizacji (tj. czynności wymienionej w art. 41 ust. 12 ustawy) w lub na budynkach mieszkalnych, o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a ustawy świadczenie usług będzie opodatkowane 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Natomiast, w przypadku montażu kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych poza budynkiem mieszkalnym tj. na budynkach gospodarczych lub bezpośrednio na gruncie, zastosowania nie znajdzie 8% stawka w podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. Montaż kolektorów słonecznych oraz instalacji fotowoltaicznych poza budynkiem mieszkalnym będzie opodatkowany według 23% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

W pytaniu nr 3) wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabytych od Wykonawcy usług sklasyfikowanych do PKWiU 43.22.12.0 i PKWiU 43.21.10.2.

Jak wynika z treści wniosku Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Również Wykonawca, od którego Gmina będzie nabywać usługi będzie czynnym podatnikiem VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Przy tym usługi nabywane przez Gminę od Wykonawcy są sklasyfikowane pod symbolem 43.21.10.2 - „Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych” w odniesieniu do instalacji fotowoltaicznych, oraz 43.22.12.0 - „Roboty związane z wykonaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych” w odniesieniu do instalacji solarnych. Natomiast usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy jako podlegające opodatkowaniu na zasadach mechanizmu odwrotnego obciążenia. Jednocześnie niniejsze usługi Wnioskodawca nabywa w celu wykonania na rzecz mieszkańców usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2, a zatem usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Tym samym, skoro wskazane usługi są nabywane przez Wnioskodawcę od Wykonawcy na potrzeby świadczenia przez Wnioskodawcę usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, Wykonawca realizujący usługę sklasyfikowaną pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 jest w tym konkretnym przypadku podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem Gmina nabywając usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 43.22.12.0 i 43.21.10.2 od Wykonawcy (działającego w tym przypadku w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy) zobowiązana jest do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym Gmina ma obowiązek rozliczyć podatek należny z tytułu nabytych od Wykonawcy usług sklasyfikowanych do PKWiU 43.22.12.0 i PKWiU 43.21.10.2.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, należało uznać za prawidłowe.

W pytaniu nr 4) wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy należy odprowadzić podatek VAT od otrzymanej dotacji.

Odnosząc się do niniejszej kwestii należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie – odnośnie dofinansowania przeznaczonego na wykonanie instalacji fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców – mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W analizowanej sprawie przekazane dla Gminy dofinansowanie na realizację projektu pn. „...” przeznaczone na wykonanie instalacji fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług na rzecz mieszkańca. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Gminę dofinansowanie nie zostanie przeznaczone na ogólną działalność Gminy. Jak wynika z opisu sprawy, otrzymane dofinansowanie może być wykorzystane tylko i wyłącznie w celu realizacji projektu „Przejście na gospodarkę niskoemisyjną” w ramach którego Gmina zapewni dostawę i montaż na rzecz mieszkańców kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych. Wobec tego, dofinansowanie otrzymane przez Gminę dotyczące wykonania instalacji fotowoltaicznych i kolektorów słonecznych na nieruchomościach należących do mieszkańców będzie niczym innym jak wynagrodzeniem z tytułu świadczonych przez Gminę usług.

Tym samym, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść art. 29a ust. 1 ustawy, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonej przez Gminę usługi nie będzie tylko kwota należna, jaką mieszkańcy są zobowiązani uiścić z tytułu uczestnictwa w projekcie, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację projektu, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie (dotacja) ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na realizację projektu pn. „...” przeznaczone na wykonanie kolektorów słonecznych i instalacji fotowoltaicznych na nieruchomościach należących do mieszkańców będzie miało bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowić będzie zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji, dofinansowanie (dotacja) stanowić będzie podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin