2019.09.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.462.2019.1.ICZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.462.2019.1.ICZ
z 19 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2019 r. (data wpływu 19 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu,
prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z serwisem tych samochodów

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, oraz prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi wyłącznie na cele najmu, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z serwisem tych samochodów.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (czynny podatnik podatku od towarów i usług), której głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, w tym likwidacja szkód i naprawa powypadkowa samochodów. Ponadto w zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wchodzi również usługa pomocy drogowej, czyli transport z miejsca wypadku/zepsucia pojazdu oraz ewentualnie obsługa i doradztwo prawne w zakresie uzyskiwania odszkodowania z ubezpieczalni. Wnioskodawca podpisuje z klientami (właścicielami powypadkowych/uszkodzonych pojazdów) stosowne umowy na naprawę powypadkową, w której zakres wchodzą m.in. następujące usługi: naprawy mechaniczne i blacharskie, parking, holowanie, doradztwo prawne oraz uzyskanie z ubezpieczalni kwoty zwrotu ubezpieczenia. W przyszłości Wnioskodawca planuje zakup i/lub leasing operacyjny i/lub najem długoterminowy samochodów osobowych (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3,5 ton), które będą wykorzystywane tylko i wyłącznie w zakresie najmu (jako auta zastępcze dla klientów warsztatu lub bezpośredni najem krótkoterminowy/długoterminowy w ramach usług wypożyczalni - najkrótszy okres na jaki możliwy będzie najem pojazdu wynosić będzie 1 dzień). Przedmiotowe pojazdy nie będą służyć innym celom firmowym niż najmem. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika (wynajem i dzierżawa samochodów osobowych PKD 77.11.Z). Podkreślenia wymaga fakt, iż Wnioskodawca posiada i w przyszłości będzie posiadać inne samochody, które są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza.

Klient w celu wynajęcia pojazdu będzie podpisywał z Wnioskodawcą umowę najmu, w której zawarte będą m.in. informację o stanie licznika na dzień i godzinę przekazania pojazdu, okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzinę zwrotu pojazdu. Tym samym ze stanów liczników wskazanych w umowach najmu wynikać będzie liczba faktycznie przejechanych kilometrów przez dany pojazd. W konsekwencji, już na ww. podstawie, możliwe będzie precyzyjne określenie w jaki sposób samochody były wykorzystywane i czy był to wyłącznie najem oraz usługi ściśle z nim związane.

Podkreślenia wymaga fakt, iż opisanie wyżej okoliczności można obiektywnie potwierdzić, gdyż pojazdy wyposażone są w lokalizator GPS, który umożliwia sprawdzenie trasy przejechanego pojazdu (dostawca usług GPS do monitorowania pojazdu przewiduje że zapis będzie dostępny przez 2 lata).

Ponadto Wnioskodawca wprowadzi regulamin korzystania z samochodów należących do Spółki przez pracowników Wnioskodawcy, to jest przez osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej. Stosownie do treści Regulaminu Pracownik, w żadnym wypadku, nie będzie mógł wykorzystywać samochodu Spółki do celów innych niż wykonanie zawartej z Użytkownikiem (klient Spółki, który na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, uprawniony jest do czasowego korzystania z samochodu Spółki) umowy najmu lub innych czynności związanych e z działalnością gospodarczą Spółki (np. wyjazd do serwisu), a w szczególności do celów prywatnych pod rygorem odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz finansowej.

Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu sprawować będzie Prezes zarządu Spółki, poprzez:

stałe czuwanie nad wywiązywaniem się Pracowników z przestrzegania zasad Regulaminu,
wyrywkowe weryfikowanie - na podstawie porównania stanu licznika danego pojazdu z danymi wynikającymi z umów najmu, danych z urządzenia lokalizacyjnego GPS czy nagrań monitoringu, sposobu korzystania z samochodów Spółki przez jej Pracowników,
zatwierdzanie co miesiąc - o ile takie wystąpią, wpisów w dodatkowej ewidencji prowadzonej na potrzeby udokumentowania wszelkich wyjazdów związanych z obsługą samochodów Spółki.

Podczas najmu, Klient zobowiązany będzie jedynie do ponoszenia kosztów paliwa. Będzie mógł on z niego korzystać w określonym terminie wynikającym z umowy. Pojazdy przeznaczone pod najem, w przypadku ich zakupu, będą stanowiły środki trwałe.

Ponadto, w okresie pomiędzy ustaniem umowy najmu i oczekiwaniem na następnego klienta pojazdy stacjonować będą na ogrodzonym i monitorowanym placu, znajdującym się tuż obok warsztatu Spółki. W tym okresie pojazdy, w celu przygotowania ich do kolejnego wynajmu, będą na ww. placu odkurzane, myte, ewentualnie czynności te, wraz z naprawą i serwisem, odbywać się będą w warsztacie Spółki. Na moment zaprowadzenia pojazdów do warsztatu w celach udokumentowania przejazdów do serwisu/naprawy/umycia itp. na przejechane kilometry będzie sporządzona dodatkowa ewidencja kilometrów.

W niektórych przypadkach (2 pytanie) producenci pojazdów samochodowych wymagają przeprowadzenia okresowego serwisu pojazdów w ich autoryzowanych serwisach w celu wydłużenia gwarancji na pojazdy. W takich przypadkach może okazać się konieczny transport pojazdu na lawecie lub bezpośredni przejazd samochodem przeznaczonym pod najem do autoryzowanego serwisu i z powrotem na parking Wnioskodawcy - w drugim przypadku, przejechane kilometry również będą udokumentowane w w/w ewidencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele najmu, Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 4 pkt 1 oraz ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. - o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”), tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26?
Czy w przypadku uznania przez organ podatkowy stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania nr 1 za prawidłowe, Wnioskodawcy w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu, będzie przysługiwało pełne odliczenie podatku naliczonego bez obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26, również w przypadku wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z serwisem tych samochodów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy dot. Pytania 1

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86a ust. 1 ustawy - w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Zgodnie art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Według art. 86a ust. 4 ustawy - pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 5 ustawy - warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy - podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności gospodarczej przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych, opłat z tytułu najmu oraz innych wydatków. Ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie na wynajem, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Zgodnie ze stanem faktycznym samochody osobowe służyć będą jedynie celom związanym z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w zakresie oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. W umowach najmu zawieranych przez Spółkę z Klientem będą zawarte m.in. informację o stanie licznika na dzień i godzinę przekazania pojazdu, okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzinę zwrotu pojazdu. W konsekwencji ze stanów liczników wskazanych w umowach najmu wynikać będzie liczba faktycznie przejechanych kilometrów przez dany pojazd. Natomiast, ewentualne wykorzystanie pojazdu do użytku prywatnego skutkowałby rozbieżnością w zakresie ilości przejechanych przez pojazdy kilometrów pomiędzy następującymi po sobie umowami najmu. Zdaniem Wnioskodawcy, już powyższa okoliczność (a właściwie analiza powyższych danych), umożliwia obiektywne potwierdzenie braku wykorzystania pojazdu samochodowego do użytku prywatnego (również przez pracowników). Natomiast w celu serwisu/naprawy/umycia pojazdu - jeżeli transport pojazdu nie będzie odbywał się na lawecie, na wszystkie przejechane kilometry będzie sporządzona ewidencja kilometrów. Podkreślenia wymaga fakt, iż opisanie wyżej okoliczności można obiektywnie potwierdzić, gdyż przedmiotowe pojazdy wyposażone są w lokalizator GPS, który umożliwia sprawdzenie trasy przejechanego pojazdu (dostawca usług GPS do monitorowania pojazdu przewiduje, że zapis będzie dostępny przez 2 lata). Ponadto Regulamin korzystania z samochodów należących do Spółki oraz ustne zasady panujące u Wnioskodawcy wykluczać będą możliwość ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Powyższe dotyczy przede wszystkim pracowników Wnioskodawcy, którzy nie mogą wykorzystywać pojazdów przeznaczonych na najem do użytku prywatnego. W konsekwencji, całokształt ww. okoliczności tj. wprowadzone przez Wnioskodawcę zasady (w tym regulamin korzystania z samochodów należących do Spółki), a także możliwość potwierdzenia danych poprzez lokalizator GPS i monitoring, wykluczają wykorzystywanie pojazdów samochodowych przeznaczonych na najem do celów innych (niezwiązanych) niż działalność gospodarcza.

Uwzględniając powyższe, w sprawie Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi, gdyż Wnioskodawca będzie prowadził wynajem samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku będą przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem.

Tym samym, skoro samochody, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, a jednocześnie Wnioskodawca wykluczy ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wskazanych wydatków związanych z użytkowaniem tych samochodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Stanowisko Wnioskodawcy dot. Pytania 2

Wnioskodawca reprezentuje stanowisko, iż wyjazdy wynajmowanych pojazdów związane z serwisem tych samochodów nie będą skutkować obowiązkiem złożenia przez Wnioskodawcę formularza VAT-26, gdyż pomimo wskazanych powyżej wyjazdów wspomniane samochody osobowe przeznaczone będą tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu. Wyjazdy służyć będą jedynie bieżącym naprawom w miejscu wykonywania działalności gospodarczej przez Spółkę lub serwisom w autoryzowanych serwisach wynikającym z ustanowionych przed producentów pojazdów samochodowych zasad gwarancyjnych. W celu potwierdzenia wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej w zakresie najmu, Wnioskodawca w zakresie wyjazdów wynajmowanych pojazdów związanych z ich serwisem prowadził będzie dodatkowo ewidencję przebiegu pojazdów,

Wnioskodawca jedynie z ostrożności planuje wprowadzenie w przedsiębiorstwie powyższej zasady dotyczącej w/w przejazdów wynajmowanymi samochodami (sporadycznych). W tej sytuacji całkowity ich przebieg będzie bowiem wynikał z umów oraz prowadzonej przez Spółkę ewidencji - wykluczając przy tym możliwość wykorzystywania ich w celach prywatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki. I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, w tym likwidacja szkód i naprawa powypadkowa samochodów. Ponadto w zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wchodzi również usługa pomocy drogowej, czyli transport z miejsca wypadku/zepsucia pojazdu oraz ewentualnie obsługa i doradztwo prawne w zakresie uzyskiwania odszkodowania z ubezpieczalni. W przyszłości Wnioskodawca planuje zakup i/lub leasing operacyjny i/lub najem długoterminowy samochodów osobowych (w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie nieprzekraczającej 3,5 ton), które będą wykorzystywane tylko i wyłącznie w zakresie najmu (jako auta zastępcze dla klientów warsztatu lub bezpośredni najem krótkoterminowy/długoterminowy w ramach usług wypożyczalni - najkrótszy okres na jaki możliwy będzie najem pojazdu wynosić będzie 1 dzień). Przedmiotowe pojazdy nie będą służyć innym celom firmowym niż najmem. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika (wynajem i dzierżawa samochodów osobowych PKD 77.11.Z). Podkreślenia wymaga fakt, iż Wnioskodawca posiada i w przyszłości będzie posiadać inne samochody, które są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza.

Natomiast w celu serwisu/naprawy/umycia pojazdu - jeżeli transport pojazdu nie będzie odbywał się na lawecie, na wszystkie przejechane kilometry będzie sporządzona dodatkowa ewidencja kilometrów. Podkreślenia wymaga fakt, iż opisanie wyżej okoliczności można obiektywnie potwierdzić, gdyż pojazdy wyposażone są w lokalizator GPS, który umożliwia sprawdzenie trasy przejechanego pojazdu. Ponadto Wnioskodawca wprowadzi regulamin korzystania z samochodów należących do Spółki przez pracowników Wnioskodawcy, to jest przez osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy o pracę lub innej umowy cywilnoprawnej. Stosownie do treści Regulaminu Pracownik, w żadnym wypadku, nie będzie mógł wykorzystywać samochodu Spółki do celów innych niż wykonanie zawartej z Użytkownikiem (klient Spółki, który na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, uprawniony jest do czasowego korzystania z samochodu Spółki) umowy najmu lub innych czynności związanych z działalnością gospodarczą Spółki (np. wyjazd do serwisu), a w szczególności do celów prywatnych pod rygorem odpowiedzialności dyscyplinarnej oraz finansowej.

Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu sprawować będzie Prezes zarządu Spółki, poprzez:

stałe czuwanie nad wywiązywaniem się Pracowników z przestrzegania zasad Regulaminu,
wyrywkowe weryfikowanie - na podstawie porównania stanu licznika danego pojazdu z danymi wynikającymi z umów najmu, danych z urządzenia lokalizacyjnego GPS czy nagrań monitoringu, sposobu korzystania z samochodów Spółki przez jej Pracowników,
zatwierdzanie co miesiąc - o ile takie wystąpią, wpisów w dodatkowej ewidencji prowadzonej na potrzeby udokumentowania wszelkich wyjazdów związanych z obsługą samochodów Spółki.

Wątpliwości w niniejszej sprawie dotyczą wskazania czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją oraz użytkowaniem pojazdów samochodowych na cele najmu, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłaszania samochodu do Urzędu Skarbowego.

Jak wyjaśniono wyżej powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Wnioskodawca przedstawiając opis sprawy wyjaśnił, że klient w celu wynajęcia pojazdu będzie podpisywał z Wnioskodawcą umowę najmu, w której zawarte będą m.in. informację o stanie licznika na dzień i godzinę przekazania pojazdu, okres czasu na jaki będzie zawarta umowa najmu oraz stan licznika na dzień i godzinę zwrotu pojazdu. Tym samym ze stanów liczników wskazanych w umowach najmu wynikać będzie liczba faktycznie przejechanych kilometrów przez dany pojazd. W konsekwencji, już na ww. podstawie, możliwe będzie precyzyjne określenie w jaki sposób samochody były wykorzystywane i czy był to wyłącznie najem oraz usługi ściśle z nim związane.

Nadzór nad przestrzeganiem Regulaminu sprawować będzie Prezes zarządu Spółki, poprzez:

stałe czuwanie nad wywiązywaniem się Pracowników z przestrzegania zasad Regulaminu,
wyrywkowe weryfikowanie - na podstawie porównania stanu licznika danego pojazdu z danymi wynikającymi z umów najmu, danych z urządzenia lokalizacyjnego GPS czy nagrań monitoringu, sposobu korzystania z samochodów Spółki przez jej Pracowników,
zatwierdzanie co miesiąc - o ile takie wystąpią, wpisów w dodatkowej ewidencji prowadzonej na potrzeby udokumentowania wszelkich wyjazdów związanych z obsługą samochodów Spółki.

W zależności od sytuacji, Klient będzie odbierał samochód z siedziby Wnioskodawcy lub będzie on pozostawiany do dyspozycji Klienta w miejscu przez niego wskazanym (będzie on dostarczony na lawecie lub podstawiony bezpośrednio przez pracownika Wnioskodawcy). Powyższe dotyczy zarówno najmu samochodów zastępczych oraz krótkoterminowego i długoterminowego wypożyczania. Transport samochodu w miejsce wyznaczone przez Klienta (ewentualnie również jego odbiór) zawiera się w cenie usługi, a umowa sporządzona jest z uwzględnieniem stanu licznika sprzed wyjazdu. W przypadku odbioru samochodu z siedziby Spółki, to Klient wyznaczać będzie, o której godzinie odbierze wynajęty pojazd. Co do zasady odbiór następować będzie w godzinach funkcjonowania Spółki. Natomiast w wyjątkowych przypadkach, nie można wykluczyć, iż pracownik Spółki zostanie w pracy dłużej w celu wydania klientowi pojazdu o innej godzinie. Wskazania wymaga fakt, iż nie jest możliwe ich pobranie po godzinach funkcjonowania firmy (po jej opuszczeniu przez ostatniego pracownika). Ponadto, w okresie pomiędzy ustaniem umowy najmu i oczekiwaniem na następnego klienta pojazdy stacjonować będą na ogrodzonym i monitorowanym placu, znajdującym się tuż obok warsztatu Spółki. W tym okresie pojazdy, w celu przygotowania ich do kolejnego wynajmu, będą na ww. placu odkurzane, myte, ewentualnie czynności te, wraz z naprawą i serwisem, odbywać się będą w warsztacie Spółki. Na moment zaprowadzenia pojazdów do warsztatu w celach udokumentowania przejazdów do serwisu/naprawy/umycia itp. na przejechane kilometry będzie sporządzona dodatkowa ewidencja kilometrów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie warunki do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami przeznaczonymi wyłącznie do celów najmu są spełnione, ponieważ działalność Spółki polega na wynajmie samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem, bowiem wprowadzone zasady użytkowania pojazdów samochodowych wykluczają użycie tych pojazdów w celach innych niż działalność gospodarcza (tj. najem samochodów). O wykorzystaniu pojazdów wyłącznie do celów wynajmu świadczy również sposób korzystania z tych pojazdów, wynikający z zawieranych umów najmu (spisywane informacje o stanie licznika pojazdu) oraz wyposażenie pojazdów w lokalizator GPS. Jednocześnie Wnioskodawca posiada inne pojazdy, które są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej oraz do innych celów niż działalność gospodarcza.

Tym samym, skoro ww. pojazdy, są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Wnioskodawca wprowadzi zasady (regulamin korzystania z samochodów należących do Spółki przez pracowników) zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podejmie działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Wobec powyższego mając na uwadze całokształt okoliczności wykorzystania pojazdów samochodowych, przedstawiony przez Wnioskodawcę należy uznać, że w analizowanej sprawie:

Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26; oraz
Spółka będzie uprawniona do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie ponoszonych przez niego wydatków związanych z pojazdami osobowymi przeznaczonymi na cele wynajmu (również w przypadku wyjazdów pojazdów samochodowych związanych z ich serwisem) - bez obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26;

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin