Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.295.2019.1.JK
z 20 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2019 r. (data wpływu 1 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2000 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa wybudowała budynek, w którym znajdują się 23 mieszkania i 3 garaże. Sześć mieszkań w tym budynku zostało wybudowanych przy udziale kredytu z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego i zostały ustanowione lokatorskie prawa do tych mieszkań. Zgodnie z ustawą o Krajowym Funduszu Mieszkaniowym (KFM) w brzmieniu z 2000 roku, mieszkania wybudowane przy udziale środków pochodzących z tego funduszu nie mogły zostać przekształcone (wyodrębnione) zgodnie z przepisami ustawy o Spółdzielniach Mieszkaniowych (SM).

Spółdzielnia zgodnie z przepisami ustawy o SM została zobowiązana do podzielenia zasobów na nieruchomości. Mając na uwadze ten budynek, w którym część mieszkań nie podlegała przekształceniom Spółdzielnia na 1 budynku wydzieliła 2 odrębne nieruchomości, które wpisano do dwóch odrębnych ksiąg wieczystych w taki sposób, że: część budynku składająca się z 6 mieszkań lokatorskich (wybudowanych przy udziale środków z KFM) stała się jedną nieruchomością (oznaczono ją literą A) a druga część budynku składająca się z pozostałych 17 mieszkań i 3 garaży stała się drugą nieruchomością (oznaczono ją literą B).

Zgodnie z ustawą o SM nieruchomość B stała się współwłasnością Spółdzielni i właścicieli mieszkań po dokonaniu ustanowienia odrębnej własności lokali, w których ustalono udziały w nieruchomościach - po lipcu 2007 roku w nieruchomości B zawarto co do 5 lokali mieszkalnych i 2 garaży, akty notarialne ustanowienia odrębnej własności lokali – w przypadku Wnioskodawcy miał już miejsce obrót wtórny. Obecnie w związku ze zmianą ustawy o KFM, która dopuszcza możliwość przekształceń praw do lokali oraz ze względów gospodarczych i społecznych, które przemawiają za przywróceniem funkcjonowania budynku jako jednej całości Spółdzielnia chce dokonać połączenia tych dwóch nieruchomości (A i B) w jedną nieruchomości i dokonać ponownego ustalenia udziałów w nowej nieruchomości. Wiąże się to również z tym, że przed połączeniem nieruchomości właściciele lokali muszą dokonać czynności notarialnych odnośnie zniesienia ustanowionych odrębnych własności lokali oraz zamknąć dotychczasowe lokalowe księgi wieczyste, a następnie przenieść do jednej księgi wieczystej połączoną nieruchomość.

W nowej nieruchomości zostanie wyodrębnionych tych 7 lokali (5 mieszkań i 2 garaże) w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności i wyodrębnienia lokali, w tym również mieszkanie Wnioskodawcy, które zostało kupione od osoby, której Spółdzielnia ustanowiła odrębną własność (obrót wtórny). Zostaną również ustalone nowe udziały w nieruchomości, których wartość nieznacznie wzrośnie z powodu uśrednienia powierzchni gruntu przypadającej na mieszkanie w stosunku do powierzchni przypadającej na mieszkanie w poprzednich nieruchomościach. Dla tych lokali zostaną urządzone nowe księgi wieczyste.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zniesienie odrębnej własności lokalu wraz ze współwłasnością w nieruchomości, a następnie ponowne nieodpłatne ustanowienie odrębnej własności lokalu wraz ze współwłasnością w nowo powstałej nieruchomości u drugiego właściciela lokalu (osoby fizycznej, która nabyła prawo od innej osoby fizycznej na rzecz której Spółdzielnia ustanowiła odrębną własność - obrót wtórny) spowoduje, iż wystąpi podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności polegające na zniesieniu odrębnej własności lokali wraz ze współwłasnością w nieruchomości oraz ponownie nieodpłatne ustanowienie odrębnych własności lokali wraz ze współwłasnością w nieruchomości nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Nie może być tutaj mowy o opodatkowaniu tych czynności podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż wszystkie czynności będą dokonane nieodpłatnie oraz czynności te nie są ani zbyciem praw do lokali ani nie ma miejsca wypłata wkładów mieszkaniowych. Czynności te jedynie mają na celu uporządkowanie nieruchomości pod względem gospodarczym, społecznym i funkcjonowania budynku (nieruchomości) jako całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wskutek nieodpłatnego zniesienia współwłasności i ponownego wyodrębnienia lokali zostaną ustalone nowe udziały w nieruchomości. Wskutek powyższego wartość udziału w nieruchomości przynależna Wnioskodawcy nieznacznie wzrośnie z powodu uśrednienia powierzchni gruntu przypadającej na mieszkanie w stosunku do powierzchni przypadającej przed zniesieniem współwłasności. Wątpliwość Zainteresowanego budzi fakt, czy owa operacja spowoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, ze artykuł 1 ww. ustawy określa w sposób ogólny zakres przedmiotowy ustawy. Stanowi on jednocześnie o ogólnym zakresie przedmiotowym opodatkowania. Ustawa reguluje opodatkowanie dochodu, a w niektórych sytuacjach przychodu podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca z różnych względów przewidział pewne wyłączenia określonego rodzaju dochodów (pochodzących z pewnych źródeł) z zakresu działania ustawy. Najczęściej związane jest to z faktem, że tego rodzaju przychody obłożone są innego rodzaju daniną, albo powodowane jest tym, że państwo - nie mogąc wyrażać w ten sposób swojej tolerancji dla pewnego rodzaju działalności sprzecznej z prawem - rezygnuje z ujmowania jej w kategoriach przedmiotu opodatkowania.

I tak w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jej przepisów nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 644 z późn. zm.): podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Zgodnie z art. 1a pkt 2 ww. ustawy, przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.

Skoro zatem skutki nieodpłatnego zniesienia współwłasności oraz nieodpłatnego wyodrębnienia lokali podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn to tym samym operacja opisana we wniosku – na mocy zacytowanego przepisu ww. art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe jednakże z innych względów niż te, które Zainteresowany zaprezentował we własnym stanowisku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.