Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.313.2019.2.PM
z 25 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2019 r. (data wpływu 6 czerwca 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z podziałem przez wydzielenie nowej spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z podziałem przez wydzielenie nowej spółki.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 września 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej również „Spółką”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która prowadzi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, realizacja projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków. Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne, które postanowiły rozdzielić działalność w trybie art. 529 kodeksu spółek handlowych, tj. podział przez wydzielenie. Podział nie ma na celu uniknięcia podatków, a jedynie rozdział dotychczasowej działalności.

Wspólnicy postanowili podzielić się majątkiem i rozdzielić działalności w taki sposób, że część zostanie przeniesiona na nowo powstałą spółkę jednego ze Wspólników, a druga część pozostanie w Spółce – w trybie art. 529 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013r. poz. 1030 z późn. zm.). W tym celu w Spółce zostanie powzięta uchwała oraz zostanie sporządzony plan podziału. Majątek w nowej spółce jak i ten pozostający będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Przekazanie majątku na rzecz Wnioskodawcy w wyniku podziału przez wydzielenie z innej Spółki będzie udokumentowane wewnętrzną fakturą VAT, gdzie będzie wykazany podatek od towarów i usług. Faktura ta będzie wystawiona na Wnioskodawcę.
3. W skład majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę będzie wchodziło:
   1. 4 lokale mieszkalne,
   2. przypisane do nich należności i zobowiązania,
   3. umowy z kontrahentami,
   4. środki transportowe,
   5. środki pieniężne.
4. Majątek wykazany na fakturze nie spełnia przesłanek do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
5. Majątek otrzymany w ramach podziału Wnioskodawca będzie używał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał:

Pytanie:

„W związku z powyższym należy uzupełnić złożony wniosek przez podanie nazwy i dokładnego adresu siedziby nowopowstałej Spółki oraz wskazanie stopnia zaawansowania przygotowań związanych z utworzeniem Spółki przez np. określenie, czy w sprawie tej Wnioskodawca sporządził już plan podziału dotychczas prowadzonej spółki, czy dokonano powołania członków organów Spółki, doszło do podpisania statutu nowej Spółki, zawarto umowę Spółki itp.”

Odpowiedź:

Wnioskodawca: Spółka już istnieje, została założona w dniu 3 sierpnia 2017 r., w związku z tym członkowie zarządu zostali już powołani, istnieje umowa Spółki oraz jej statut.

Wnioskodawca jest spółką nabywającą dzielony majątek. Spółka dzielona sporządziła plan podziału.

Spółka jako Wnioskodawca wskazuje również, że w złożonym wniosku zostało przedstawione stanowisko do sformułowanego we wniosku pytania.

Dodatkowo Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

1. Czy na moment przekazania majątku na rzecz nowej Spółki, nowopowstała Spółka będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli nie, to kiedy będzie przekazywany majątek, a kiedy zostanie utworzona nowopowstała Spółka?
   Wnioskodawca, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
2. Czy przekazywany w ramach podziału majątek stanowił będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązani, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania?
   Przekazywany w ramach podziału majątek nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
3. Czy majątek, o którym mowa w pytaniu, przekazywany będzie na rzecz nowopowstałej Spółki odpłatnie, czy też nieodpłatnie?
   Majątek będzie przekazany nieodpłatnie.
4. Do wykonywania jakich czynności nowopowstała Spółka będzie wykorzystywała majątek otrzymany w ramach podziału przez wydzielenie, tj. czy do czynności:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
   2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
   Majątek będzie wykorzystywany do działalności opodatkowanej.
   
   

Pytanie:

Z uwagi na fakt, iż Zainteresowany posługuje się określeniem „Wnioskodawca” odnosząc się do podmiotu składającego wniosek, jednocześnie wskazując: „W skład majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę będzie wchodziło (...)”, „Przekazanie majątku na rzecz Wnioskodawcy (...)”, „Faktura ta będzie wystawiona na Wnioskodawcę” oraz „Majątek otrzymany w ramach podziału Wnioskodawca będzie używał (...)”
– należy wyjaśnić przedmiotową kwestię, tj. kogo Zainteresowany miał na myśli, używając tego zwrotu („Wnioskodawca”).

We wniosku, Wnioskodawcą oraz spółką, na którą ma być przeniesiony majątek to Spółka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w momencie przekazania majątku na rzecz nowej Spółki, ta Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek VAT? Pytanie odnosi się zarówno do prawa do odliczenia podatku VAT oraz momentu dokonania odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę fakt, że przekazanie majątku trwałego w momencie podziału przez wydzielenie podlega opodatkowaniem VAT, nabywającemu ten majątek będzie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej u.p.t.u. – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 7 ust. 2 u.p.t.u. przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Tym samym należy uznać, że przekazanie składników majątkowych Spółki niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa mieści się w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Dlatego też należy uznać, iż w przypadku przekazania majątku Spółki na rzecz innej Spółki dochodzi do zmiany właściciela majątku. Jednak jeżeli Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu składników majątku będących przedmiotem przekazania, to nie zostanie spełniony jeden z dwóch podstawowych warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy powodujących uznanie za dostawę przekazanie towarów bez wynagrodzenia. W takiej sytuacji przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

W związku z powyższym przy założeniu, że majątek pozostający w Spółce nie zmieni właściciela (nadal będzie nim firma), to nie powstanie należny podatek VAT.

Wnioskodawca stwierdził już, że przy wydzieleniu części majątku i przekazaniu jej na istniejącą firmę powstanie należny podatek VAT, to należy rozpatrzyć, czy nabywającemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

W myśl ogólnej zasady zapisanej w art. 86 ust. 1 u.p.t.u. zarejestrowani, czynni podatnicy podatku od towarów i usług uprawnieni są do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy dokonywaniu zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Na gruncie polskiego VAT źródłami podatku naliczonego są:

• nabycie towarów i usług na terenie kraju,
• dokonanie przedpłaty (zaliczki, raty itp.) na rzecz przyszłego zakupu towarów lub usług,
• import towarów,
• import usług,
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w tym wewnątrzwspólnotowe nabycie w warunkach przemieszczenia wewnątrz podatnika,
• dostawa towarów, dla której podatnikiem jest nabywca towarów,
• inne niż wymienione powyżej czynności, w przypadku których podatnikiem jest nabywca świadczenia,
• zryczałtowany zwrot podatku rolnikom ryczałtowym,
• rezygnacja lub utrata przez podatnika zwolnienia podmiotowego od VAT,
• różnica podatku, o której mowa jest w art. 30c ust. 2 i art. 37 u.p.t.u.,
• u podatnika, o którym mowa w art. 16 u.p.t.u. (podmiot dokonujący okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu), kwota stanowiąca równowartość 23% kwoty należnej z tytułu dostawy nowego środka transportu, nie wyższa jednak niż kwota podatku zawartego w fakturze stwierdzającej nabycie tego środka lub dokumencie celnym, albo podatku zapłaconego przez tego podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego środka.
  
  

Skoro zatem podział przez wydzielenie na gruncie podatku VAT jest traktowany jako dostawa towarów, to należy również to traktować jako źródło podatku naliczonego.

Brak możliwości odliczenia podatku VAT przez firmę przejmującą wydzieloną część majątku byłoby również podważeniem podstawowej zasady podatku VAT jaką jest zasada neutralności.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podatek należny powstały przy wydzieleniu części majątku i przekazany do nowej Spółki będzie podatkiem naliczonym w nowej Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Dodatkowo stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.
   
   

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca – czynny podatnik VAT – jest Spółką nabywającą dzielony majątek w ramach podziału przez wydzielenie. W skład majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę będzie wchodziło:

• 4 lokale mieszkalne,
• przypisane do nich należności i zobowiązania,
• umowy z kontrahentami,
• środki transportowe,
• środki pieniężne.
  
  

Przekazanie majątku na rzecz Wnioskodawcy w wyniku podziału przez wydzielenie z innej Spółki będzie udokumentowane wewnętrzną fakturą VAT, gdzie będzie wykazany podatek od towarów i usług. Faktura ta będzie wystawiona na Wnioskodawcę.

Otrzymany majątek nie będzie stanowił – co jednoznacznie wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku – zorganizowanej części przedsiębiorstwa i przekazywany będzie nieodpłatnie. Nowopowstała Spółka będzie wykorzystywała otrzymany majątek do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku od towarów i usług w związku z podziałem przez wydzielenie. W jego opinii, w związku z czynnością podziału przez wydzielenie, nowopowstała Spółka nabywa prawo do odliczenia podatku VAT.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem dokumentem, z którego podatnik może dokonać odliczenia podatku jest otrzymana faktura z naliczonym podatkiem należnym.

Na wstępie należy więc przeanalizować czy spełniony zostanie ww. warunek, tj. powinna zostać wystawiona dla Wnioskodawcy faktura dokumentująca nieodpłatną dostawę ww. składników.

Dopiero w przypadku spełniania tego warunku możliwa będzie dalsza analiza pozostałych okoliczności warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego (sumy kwot podatku wynikających z faktur).

W tym miejscu należy wskazać, że do końca marca 2013 r. obowiązywał przepis art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b. ustawy stanowiący, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.

Przepis ten z dniem 1 kwietnia 2013 r., na mocy art. 1 pkt 40 lit. a. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), został uchylony.

Zaważyć następnie należy, że co do zasady w przypadku czynności nieodpłatnych, gdy podlegają one opodatkowaniu VAT do zapłaty podatku jest zobowiązany dostawca towaru lub świadczący usługę. Nabywca nie ponosi w tym przypadku żadnych kosztów, w tym nie ponosi ciężaru tego podatku (analogicznie wyrok NSA z dnia 20 marca 2014 r. syg. akt. III FSK 1135/13).

Zatem w stosunku do tych ww. składników, które nieodpłatnie otrzyma Wnioskodawca i mogą one podlegać opodatkowaniu (np. 4 lokale mieszkalne) do zapłaty podatku jest zobowiązany dostawca towaru lub świadczący usługę. Oczywiście przekazania niestanowiące dostawy towarów (np. środki pieniężne) lub świadczenia usług nie będą opodatkowane.

Z kolei Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę – zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik – co do zasady – ma obowiązek wystawić fakturę, która dokumentuje sprzedaż dokonywaną na rzecz innego podatnika. Natomiast wyjątki od tej zasady wskazano w art. 106b ust. 2 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż, to odpłatana dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem fakturowaniu podlega sprzedaż, którą co do zasady stanowią czynności odpłatne.

Treść przepisów dotyczących faktur wskazuje, że przepisy te nie nakładają na podatników żadnych formalnych obowiązków w zakresie dokumentowania fakturami nieodpłatnego świadczenia opodatkowanego na podstawie przepisów ustawy. Nieodpłatne świadczenia nie powinny być zatem dokumentowane fakturą z wykazanym podatkiem należnym, bowiem czynność ta nie stanowi sprzedaży w rozumieniu ustawy (analogicznie wyrok WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 198/18).

Zatem w przypadku czynności nieodpłatnych, które podlegają opodatkowaniu VAT, do zapłaty podatku jest zobowiązany dostawca towaru lub świadczący usługę. Nabywca nie ponosi w tym przypadku żadnych kosztów, w tym nie ponosi ciężaru tego podatku, nie ma zatem podstaw do odliczania przez niego VAT rozliczonego przez świadczącego nieodpłatne przekazanie towarów lub usług (odliczenie podatku VAT stanowiłoby dla obdarowanego nieuzasadnioną korzyść). Ponadto podatek wynikający z takiej czynności nie może być przerzucony na odbiorcę nieodpłatnego świadczenia.

W opisanym przypadku nie ma więc prawnej możliwości wystawienia faktury dokumentującej przeniesienie majątku, z której zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy będzie wynikała kwota podatku naliczonego, o którą na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawca będzie mógł obniżyć swój podatek należny.

Z uwagi na powyższe, w wyniku przedmiotowego przekazania majątku nie będzie wystawiona faktura dokumentująca opisaną transakcję i nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku przekazaniem na jego rzecz majątku w ramach dokonanego podziału przez wydzielenie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jako nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.