Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.450.2019.1.LZ
z 25 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 13 sierpnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego w zakresie skutków podatkowych darowizny nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 17 lutego 2016 r. zakupił działkę za kwotę 55 000 zł. Nieruchomość ta jest położona...., oznaczonej jako działka numer …... W dniu 20 marca 2018 r. Wnioskodawca sprzedał niniejszą nieruchomość za kwotę 80 000 zł. Sprzedaż działki była motywowana pogorszonym stanem zdrowia Wnioskodawcy. Sprzedana działka miała służyć celom mieszkaniowym. Wnioskodawca ze względu na brak miejsca zamieszkania (uprzednio mieszkał wraz z konkubiną w jej własnościowym mieszkaniu), sprzedana działka zaś wymagała nakładów pozwalających na zagospodarowanie niniejszej nieruchomości, Wnioskodawca planował kwotę pochodzącą ze sprzedaży zainwestować w nieruchomość, służącą dla jego celów mieszkaniowych. W dniu 23 stycznia 2019 r. Wnioskodawca zakupił lokal mieszkalny położony przy... za kwotę 80 000 zł. Kubatura mieszkania wynosi 26,5 m². Zakup niniejszej nieruchomości miał służyć zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Na początku 2019 r. u Wnioskodawcy stwierdzono nowotwór. Wnioskodawca przeszedł też udar mózgu. Na skutek drastycznego pogorszenia stanu zdrowia Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym. Stan zdrowia Wnioskodawcy sprawia, że jest on osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym z koniecznością stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy osób drugich. Pomoc osób drugich jest związana ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Po zakupie niniejszego lokalu mieszkalnego stan zdrowia Wnioskodawcy znacznie się pogorszył. Ze względu na problemy zdrowotne Wnioskodawca uzgodnił ze swoją córką, że w zamian za opiekę, niniejsza nieruchomość będzie przekazana umową darowizny. W dniu 22 marca 2019 r. Wnioskodawca przekazał niniejszą nieruchomość swojej córce wraz z ustanowieniem służebności osobistej polegające na prawie zajmowania przez Wnioskodawcę powierzchni całej nieruchomości. Wartość darowizny została oszacowana na kwotę 80 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne zbycie tej nieruchomości na rzecz córki w drodze darowizny przed upływem 5 lat od jej nabycia będzie skutkowało powstaniem obowiązku zapłacenia podatku przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku darowizny nieruchomości na rzecz córki nie powinien powstać obowiązek zapłacenia podatku od sprzedaży, bowiem Wnioskodawca przekazuje nieruchomość nieodpłatnie, sam nie uzyskując z tego tytułu żadnych korzyści majątkowych, czyli przychodów. A skoro nie ma przychodu po stronie zbywcy, nie ma również podatku. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2.

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z powyższym, źródłem przychodu będzie każde przeniesienie prawa własności nieruchomości jeśli tylko można nadać mu charakter odpłatny.

Analizując zaś przepisy Kodeksu cywilnego - na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. 2019 poz. 1145) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy więc do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Tak też jest w niniejszej sytuacji.

Nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. 2018 poz. 644 z późn. zm.). Przekazanie przez Podatnika nieruchomości podlega zatem pod podatek od spadków i darowizn. Zgodnie zaś z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro darowizna podlega pod podatek z ustawy od spadków i darowizn, nie może podlegać pod ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych. Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji: IBPBII/2/415-1023/11/HS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, źródłem przychodu będzie każde przeniesienie prawa własności nieruchomości jeśli tylko można nadać mu charakter odpłatny.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu 23 stycznia 2019 r. zakupił lokal mieszkalny. Zakup niniejszej nieruchomości miał służyć zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy. Po zakupie niniejszego lokalu mieszkalnego stan zdrowia Wnioskodawcy znacznie się pogorszył. Ze względu na problemy zdrowotne Wnioskodawca uzgodnił ze swoją córką, że w zamian za opiekę niniejsza nieruchomość będzie przekazana umową darowizny. W dniu 22 marca 2019 r. Wnioskodawca przekazał niniejszą nieruchomość Swojej córce wraz z ustanowieniem służebności osobistej polegające na prawie zajmowania przez Wnioskodawcę powierzchni całej nieruchomości.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 2019 poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Przekazanie lokalu mieszkalnego w drodze darowizny nie jest zatem odpłatnym zbyciem.

Ponadto wyjaśnić należy, że nabycie przez osoby fizyczne w drodze darowizny własności rzeczy znajdujących się na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega przepisom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813). Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę lokalu mieszkalnego w drodze darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Oznacza to, że skoro nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, nie podlega tym samym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w związku z dokonaną darowizną powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, lecz nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zobowiązanym do zapłaty ewentualnego podatku od spadków i darowizn jest jednak osoba obdarowana a nie Wnioskodawca.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Organ nie odniósł się do kwestii skutków podatkowych z tytułu sprzedaży działki w dniu 20 marca 2018 r., gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że nie są one wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.