INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011r. (data wpływu 5 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia oryginału i kopii faktury VAT różniących się pod względem wizualnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia oryginału i kopii faktury VAT różniących się pod względem wizualnym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi dystrybucję doładowań do telefonów komórkowych poprzez:

1. sprzedaż doładowań drogą elektroniczną (w postaci zaszyfrowanych plików zawierających kody doładowujące).
   Kody elektroniczne zakupywane są przez Wnioskodawcę bezpośrednio od operatorów telefonii ruchomej i przesyłane w postaci zaszyfrowanego pliku do bazy danych elektronicznego systemu dystrybucji (będącego magazynem podatnika). Najważniejszymi ogniwami elektronicznego systemu dystrybucji są: centrum obliczeniowe wraz ze zintegrowaną bazą danych, jak również urządzenia końcowe w postaci terminali GPRS, które za pomocą łącza sieciowego łączą się z serwerem Wnioskodawcy. Głównym zadaniem aplikacji znajdującej się na serwerze jest zarządzanie procesem dystrybucji. W odpowiedzi na życzenie kontrahenta - podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą - system przesyła zaszyfrowany kod PIN, magazynowany dotychczas w bazie danych. Następstwem tej operacji jest dostarczenie (na terminal) żądanego kodu PIN, do konkretnego punktu sprzedaży oraz wydrukowanie go w postaci paragonu.
2. zakup i odsprzedaż tradycyjnych kart pre-paid (tzw. kart zdrapek).
   Karty zdrapki dostarczane są do punktów sprzedaży w sposób tradycyjny i tam następuje ich dalsza odsprzedaż.
   Głównymi nabywcami doładowań są ogólnopolskie i lokalne sieci sprzedaży detalicznej, a także hurtownie zajmujące się sprzedażą dóbr szybkozbywalnych. Wnioskodawca prowadzi sporadyczną sprzedaż na rzecz osób fizycznych. Podatnik, nie będąc operatorem, dokonując przedmiotowej sprzedaży kodów EJD oraz kart zdrapek, przekazuje kontrahentom „uprawnienie” do skorzystania z usługi telekomunikacyjnej świadczonej przez poszczególnych operatorów w celu jego dalszej odsprzedaży nabywcom finalnym (w szczególności osobom fizycznym korzystającym z usługi telekomunikacyjnej).
   
   

Obecnie faktury dokumentujące dystrybucję doładowań w formie elektronicznej wystawiane są przez Podatnika w siedzibie jednostki. Klienci fakturowani są w cyklach 7- dniowych.

Po wystawieniu faktury w systemie sprzedaży Wnioskodawcy — drukowana jest faktura — oryginał oraz kopia. Klient otrzymuje oryginał faktury w formie papierowej. Faktury do klienta wysyłane są w formie listownej, poprzez Pocztę Polską.

Oryginał i kopia faktury są drukowane z jednego miejsca - komputera stacjonarnego znajdującego się w siedzibie Podatnika i są identyczne pod względem formalnym i wizualnym.

Wnioskodawca rozważa zmianę sposobu wystawiania i drukowania faktur sprzedaży poprzez wystawianie oryginału faktury dokumentującej transakcje bezpośrednio na terminalu i wydruk oryginału faktury wystawionej przez Podatnika przez odbiorcę użytkującego terminal.

Faktury byłyby wystawiane tak samo jak obecnie w cyklach 7- dniowych. Po wystawieniu faktury w systemie sprzedaży Wnioskodawcy - system sprzedaży wysłałby fakturę na terminal. Następnie Klient odbierałby fakturę na terminalu - potwierdzając wydruk odpowiednim klawiszem. Faktura drukowałaby się na terminalu u klienta na papierze termicznym o szerokości 5,5 cm. Informacja o dacie i godzinie wydruku trafiałaby do systemu sprzedaży Wnioskodawcy.

System sprzedaży Wnioskdodawcy po odebraniu informacji o wydruku oryginału drukowałby kopie faktur na papierze A4. Dane na obydwu fakturach byłyby spójne, jedyną różnicą byłaby inna szata graficzna dokumentu oraz inny rozmiar papieru.

Na życzenie dla wybranych klientów wysyłany byłby obraz faktury na adres mailowy klienta w formacie pdf. Obraz faktury byłby identyczny jak kopia dokumentu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dopuszczalne jest wystawienie kopii faktury różniącej się pod względem wizualnym od oryginału faktury wydrukowanego przez odbiorcę bezpośrednio z użytkowanego przez niego terminala, w przypadku gdy kopia drukowana byłaby przez Podatnika z komputera stacjonarnego znajdującego się w siedzibie Podatnika...

Stanowisko Wnioskodawcy: możliwe jest wystawienie oryginału i kopii faktury różniącej się pod względem wizualnym (inna czcionka, druk, format) podyktowanej sposobem wydruku tych dokumentów z różnych źródeł, tj. oryginału faktury bezpośrednio z terminala przez odbiorcę towaru, a kopii z komputera stacjonarnego w siedzibie Podatnika.

Zgodnie z art. 106 ust. l ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 201lr. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług .

Zgodnie z § 19 cyt. rozporządzenia fakturowego - faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższego przepisu wynika, iż faktury powinny być wystawiane - w liczbie, co najmniej dwóch egzemplarzy - dwie sztuki tego samego dokumentu.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wystawiałby fakturę VAT w swoim systemie, o odbiorca dokonywałby jedynie wydruku tego dokumentu w formie papierowej, na użytkowanym przez niego terminalu stanowiącym własność Wnioskodawcy. Odbiorca nie miałby żadnej możliwości ingerencji ani modyfikacji treści zapisów faktury. Kopia dokumentu archiwizowana u Wnioskodawcy różniłaby się jedynie pod względem wizualnym od oryginału, tj. inna czcionka, druk i format. Kopia zachowywałaby niezmienność, integralność i zgodność z oryginałem w sposób nie budzący wątpliwości pod względem danych dotyczących stron transakcji, przedmiotu transakcji oraz danych liczbowych i wartościowych.

Stanowisko Podatnika znajduje oparcie również w interpretacjach wydawanych w analogicznych stanach faktycznych, przykładowo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2010 r. (znak: ITPP1/443-1088/09/KM) oraz wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle powyższego Podatnik wnosi o potwierdzenie zaprezentowanego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz U. Nr 68, poz. 360):

1. Podatnicy są obowiązani przechowywać faktury oraz faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
2. Podatnicy przechowują faktury, faktury korygujące, a także duplikaty tych dokumentów, w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:
   1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego,
   2. łatwe ich odszukanie,
   3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej umożliwiający tym organom również przetwarzanie danych w nich zawartych.
3. Autentyczność pochodzenia, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.
4. Integralność treści, o której mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
   
   

Z opisu sprawy przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi dystrybucję doładowań telefonów komórkowych między innymi poprzez sprzedaż doładowań drogą elektroniczną (w postaci zaszyfrowanych plików zawierających kody doładowujące). Wnioskodawca wskazał, że najważniejszymi ogniwami elektronicznego systemu dystrybucji są: centrum obliczeniowe wraz ze zintegrowaną bazą danych jak również urządzenia końcowe w postaci terminali GPRS, które za pomocą łącza sieciowego łączą się z serwerem Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozważa zmianę sposobu wystawiania i drukowania faktur sprzedaży poprzez wystawianie oryginału faktury dokumentującej transakcje bezpośrednio na terminalu i wydruk oryginału faktury wystawionej przez Podatnika przez odbiorcę użytkującego terminal. Faktury byłyby wystawiane w cyklach 7- dniowych. Po wystawieniu faktury w systemie sprzedaży Wnioskodawcy - system sprzedaży wysłałby fakturę na terminal. Następnie Klient odbierałby fakturę na terminalu - potwierdzając wydruk odpowiednim klawiszem. Faktura drukowałaby się na terminalu u klienta na papierze termicznym o szerokości 5.5 cm. Informacja o dacie i godzinie wydruku trafiałaby do systemu sprzedaży Wnioskodawcy. System sprzedaży Wnioskodawcy po odebraniu informacji o wydruku oryginału drukowałby kopie faktur na papierze A4. Dane na obydwu fakturach byłyby spójne, jedyną różnicą byłaby inna szata graficzna dokumentu oraz inny rozmiar papieru.

Na tle tak przedstawionego zdarzenia przyszłego pojawiły się wątpliwości Wnioskodawcy związane z dopuszczalnością wystawienia kopii faktury różniącej się pod względem wizualnym od oryginału wydrukowanego przez odbiorcę bezpośredniego z użytkowanego przez niego terminala.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w konfrontacji ze wskazanymi wyżej przepisami prawa prowadzi do wniosku, iż w tej konkretnej sytuacji tj. gdy system w którym wystawiane są faktury VAT za pomocą użytkowanych przez klientów terminali GPRS (tj. urządzeń końcowych – peryferyjnych elektronicznego systemu Wnioskodawcy), który jak wskazano, zapewnia niezmienność i integralność danych, bez możliwości ingerencji i modyfikacji zapisów, dopuszczalne jest wystawienie kopii faktury różniącej się pod względem wizualnym od oryginału jednakże zgodnych z oryginałem w sposób nie budzący wątpliwości pod względem danych dotyczących stron transakcji, przedmiotu transakcji oraz danych ilościowych i wartościowych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenia przyszłe należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku dopuszczalne jest wystawienie kopii faktury różniącej się pod względem wizualnym od oryginału faktury wydrukowanego przez odbiorcę bezpośrednio z użytkowanego przez niego terminala.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć przy tym należy bezwzględny wymóg zachowania przez Wnioskodawcę autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Należy także zauważyć, iż faktyczna ocena wypełnienia przez Wnioskodawcę wymogów określonych obowiązującymi przepisami może być zweryfikowana tylko w toku prowadzonego postępowania kontrolnego lub podatkowego na podstawie odpowiednich przepisów proceduralnych.

Końcowo zaznacza się, że w niniejszej interpretacji indywidualnej organ odniósł się wyłącznie do możliwości wystawienia kopii faktury papierowej różniącej się pod względem wizualnych od oryginału drukowanego z terminala na pasku termicznych (inna szata graficzna) nie analizowano kwestii związanej z możliwością wysyłanych do wybranych klientów faktur na adres mailowy w formacie pdf. bowiem nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano w tej kwestii pytania ani też nie przedstawiono stanowiska. Powyższe potraktowano jedynie informacyjnie jako element stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.