2019.09.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.373.2019.2.IZ
z 26 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 8 lipca 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 30 sierpnia 2019 r. (skutecznie doręczone 13 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbycia Przedmiotu transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony pismem z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbycia Przedmiotu transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

„Wnioskodawca” lub „Sprzedawca” jest spółką posiadającą siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w dwóch niezależnych obszarach polegającą na:

wynajmie posiadanych nieruchomości komercyjnych na rzecz podmiotów niezależnych oraz

handlu aluminium i wyrobami aluminiowymi.

nieruchomości, budynków, budowli wraz z wykorzystaniem: kantorów, oświetlenia, ramp rozładunkowych, ogrodzenia, kotłów grzewczych, instalacji alarmowych, klimatyzatorów,
tajemnic przedsiębiorstwa, bazy dostawców i klientów,
umów z dostawcami mediów i usług,
środków finansowych,

(zwanymi dalej łącznie jako: „Przedmiot transakcji”), które Wnioskodawca zamierza zbyć na rzecz Nabywcy.

Drugim obszarem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, obok działalności polegającej na wynajmie nieruchomości, jest handel aluminium i wyrobami aluminiowymi. Wnioskodawca nabywa oferowane produkty od niezależnych dostawców i następnie w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT w Polsce sprzedaje je na rzecz klientów detalicznych oraz hurtowych.

Oba wymienione powyżej rodzaje działalności funkcjonują samodzielnie i niezależnie od siebie. Ponadto da się wyodrębnić w strukturze Wnioskodawcy oba rodzaje działalności jako samodzielne, niezależne od siebie działy dysponujące wyodrębnionym majątkiem.

Przychody i koszty związane z każdym z dwóch obszarów działalności Wnioskodawcy są udokumentowane w odrębnych ewidencjach finansowych i gromadzone na odrębnych rachunkach bankowych. Również wystawiane jak i otrzymywane faktury VAT są przypisywane do konkretnego obszaru działalności.

Obecnie Wnioskodawca zamierza zbyć Przedmiot transakcji, czyli wynajmowane nieruchomości wraz z infrastrukturą oraz zapleczem technicznym, na które składają się w szczególności: kantory, oświetlenie, rampy rozładunkowe, ogrodzenia, kotły grzewcze, instalacje alarmowe, klimatyzatory. Nabywcą nieruchomości i pozostałych aktywów będzie podmiot prawa niemieckiego (dalej: „Zainteresowany” lub „Nabywca").

Ad. a) nieruchomości, budynki, budowle, w tym w szczególności: kantory, oświetlenie, rampy rozładunkowe, ogrodzenia, kotły grzewcze, instalacje alarmowe, klimatyzatory.

W skład Przedmiotu transakcji będą wchodziły następujące nieruchomości (zwane dalej łącznie jako: „Nieruchomości”):

„Nieruchomość Gruntowa 1” - niezabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 1, o łącznej powierzchni 4.284 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 2” - niezabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 2, o łącznej powierzchni 7.736 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 3” - zabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 3, o łącznej powierzchni 2.764 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 4” - zabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 4, o łącznej powierzchni 2.639 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 5” - zabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 5, o łącznej powierzchni 2.375 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 6” - zabudowana nieruchomość gruntowa stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 6, o łącznej powierzchni 23.522 metrów kwadratowych

- wraz z infrastrukturą, zapleczem technicznym, itd.

Ad. b) tajemnica przedsiębiorstwa, bazy dostawców i klientów

Ponadto Przedmiot transakcji będzie obejmował dokumentację techniczną i prawną Nieruchomości, bazę klientów oraz tajemnice przedsiębiorstwa związane z wynajmem Nieruchomości m.in. informacje dotyczące rynku wynajmu nieruchomości i kontaktów handlowych. Nabywca nabędzie również prawa do logotypów i domeny internetowej, które firmują działalność związaną z wynajmem Nieruchomości.

Ad. c) umowy z dostawcami mediów i usług

Sprzedawca i Nabywca zamierzają w ramach transakcji również przenieść na Nabywcę wszystkie umowy związane z zabezpieczeniem prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości. Na Nabywcę nie przejdą tylko te umowy, w których z przyczyn formalnych bądź braku zgody drugiej strony nie będzie mogło dojść do takiego przeniesienia. Wnioskodawca i Zainteresowany planują, że na Nabywcę przejdą w szczególności prawa i obowiązki wynikające z:

umów najmu i dzierżawy zawarte z najemcami Nieruchomości, które pozwolą na nieprzerwane wynajmowanie Nieruchomości przez Nabywcę,

umów na dostawę większości mediów (z wyjątkiem tych, co do których usługodawcy nie wyrażą zgody na przeniesienie),

umów ubezpieczenia,

umów związanych z zapewnieniem ochrony Nieruchomości,

umów związanych z obsługą techniczną Nieruchomości (w szczególności w zakresie: serwisu kotłów, przeglądu kominów, serwisu instalacji alarmowej, prac serwisowe),

umów sprzątania i pozostałych prac serwisowych,

umów rachunków bankowych przypisanych do działalności związanej z wynajmem Nieruchomości,

umowy pożyczki, która jest zabezpieczona hipoteką na Nieruchomościach i która finansowała nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości.

Ad. d) środki finansowe

Zainteresowany wejdzie również w posiadanie środków finansowych, które w momencie przejęcia rachunków bankowych będą się na nich znajdować i które umożliwiają nieprzerwane prowadzenie działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości bez angażowania przez Nabywcę własnych środków. Wartość przejętych środków finansowych powiększy ustaloną cenę transakcji.

Zarządzanie wynajmem

Obecnie czynności prawne i faktyczne związane z zarządzaniem wynajmowanymi Nieruchomościami wykonuje zarząd Wnioskodawcy, który w zależności od potrzeb wykorzystuje w tym zakresie także zatrudnionego pracownika. Po sprzedaży Nieruchomości Nabywca sam zdecyduje, czy będzie zarządzał wynajmowanymi Nieruchomościami samodzielnie, czy skorzysta z usług zewnętrznego podmiotu. Wybór przyjętego wariantu będzie uwarunkowany jedynie czynnikami biznesowymi, ponieważ Nabywca będzie w stanie samodzielnie zarządzać wynajmem Nieruchomości.

Reasumując na Nabywcę przejdą wszelkie aktywa materialne i niematerialne oraz zobowiązania potrzebne dla nieprzerwanego kontynuowania działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości. Zainteresowany ma ponadto zamiar kontynuowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalność gospodarczej w niezmienionym zakresie, tj. będzie wynajmował Nieruchomości przy wykorzystaniu ww. składników majątkowych będących Przedmiotem transakcji.

Niezależnie od powyższego Zainteresowany nie wyklucza, że w przyszłości część z budynków i budowli posadowionych na Nieruchomościach zostanie wyburzona, by w ich miejscu mogły powstać nowe budynki i budowle, które będą wykorzystywane, na potrzeby prowadzenia innej działalności niż wynajem. W związku z powyższym, w przyszłości może dojść do wypowiedzenia kilku umów najmu. W zakresie pozostałych Nieruchomości Zainteresowany jednak będzie kontynuował działalność w zakresie ich wynajmu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w kontekście opisanego zdarzenia przyszłego, zbycie przez Wnioskodawcę Przedmiotu transakcji będzie stanowiło zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy?
Czy w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe (tzn. uznania, że zbycie przez Wnioskodawcę Przedmiotu transakcji nie będzie stanowiło zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT), Zainteresowanemu niebędącemu stroną będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia Przedmiotu Transakcji?

Stanowisko Wnioskodawców:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyżej opisane zdarzenie przyszłe jakim jest zbycie przez Wnioskodawcę Przedmiotu transakcji, tj. wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo części przedsiębiorstwa obejmującej Przedmiot transakcji będzie stanowiło zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”) i w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy

Przepisy Ustawy o VAT przewidują odrębne skutki podatkowe dla zbycia składników majątkowych zależnie od tego czy stanowią one przedsiębiorstwo bądź jego zorganizowaną część czy niepowiązany ze sobą zespół aktywów. Zbycie przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest bowiem wyłączone z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie transakcja taka jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych, który jest kalkulowany w oparciu o wartość przenoszonych składników majątku.

W związku z powyższym, na gruncie powołanych powyżej przepisów dla ustalenia skutków podatkowych planowanej przez Wnioskodawcę i Zainteresowanego sprzedaży Przedmiotu transakcji kluczowe jest ustalenie czy Przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa”. Dla celów opodatkowania VAT pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55(1) Kodeksu cywilnego, w myśl, której przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

koncesje, licencje i zezwolenia,

patenty i inne prawa własności przemysłowej.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

tajemnice przedsiębiorstwa,

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W analizowanym przypadku Przedmiot transakcji nie może zostać uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. regulacji Kodeksu cywilnego i w konsekwencji nie będzie stanowił również przedsiębiorstwa na gruncie Ustawy o VAT.

Po pierwsze należy zauważyć, że Wnioskodawca planuje przenieść na Zainteresowanego tylko część składników majątku i zobowiązań, wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w jego przedsiębiorstwie, związanych z częścią jego działalności, polegającą na wynajmie Nieruchomości. Wnioskodawca dalej będzie wykonywał działalność gospodarczą w zakresie handlu aluminium i wyrobami aluminiowymi w niezmienionym zakresie, przy wykorzystaniu pozostałych składników majątku w ramach jego przedsiębiorstwa. Innymi słowy przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nie będzie przedmiotem transakcji, zostaną z niego wyodrębnione pewne składniki majątku, które zostaną przeniesione na Zainteresowanego.

Po drugie, Przedmiot transakcji nie obejmuje swoim zakresem istotnych elementów, które tworzą przedsiębiorstwo, takich jak firma Wnioskodawcy. Wnioskodawca dalej będzie prowadził dzielność gospodarczą z wykorzystaniem swojej firmy i pozostałych składników majątku, które nie są objęte Przedmiotem transakcji. W takiej sytuacji nie można mówić o sprzedaży przedsiębiorstwa, ponieważ jego elementy istotne z punktu widzenia funkcjonowania (element indywidualizujący przedsiębiorstwo) nie podlegają sprzedaży.

Z ww. względów w analizowanym wypadku nie może być mowy o sprzedaży na rzecz Zainteresowanego przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT. Mając to na uwadze należy rozważyć czy Przedmiot transakcji może zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT.

Pojęcie „zorganizowana część przedsiębiorstwa” jest zdefiniowane w art. 2 ust. 27e Ustawy o VAT i oznacza „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.” Definicja ta wymienia szereg warunków, które muszą zostać spełnione by dany zespół składników mógł być uznawany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań

Przepis art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT uznaje za zorganizowaną część przedsiębiorstwa „zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania”. Z literalnego brzmienia przepisu należy wnioskować, że dla uznania zespołu składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest by wystąpiły łącznie wszystkie trzy wymienione elementy.

W analizowanym przypadku występują wszystkie trzy elementy kwalifikujące zespół składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład Przedmiotu transakcji wchodzą bowiem w szczególności:

nieruchomości, budynków, budowli w tym, m in. z wykorzystaniem: kantorów, oświetlenia, ramp rozładunkowych, ogrodzenia, kotłów grzewczych, instalacji alarmowych, klimatyzatorów,

tajemnice przedsiębiorstwa, bazy dostawców i klientów,

umowy z dostawcami mediów i usług,

środki finansowe.

Jednocześnie, w oparciu o składniki wchodzące w skład Przedmiotu transakcji Nabywca będzie miał możliwość kontynuowania działalności gospodarczej w zakresie wynajmu Nieruchomości. Przenoszony na Nabywcę Przedmiot transakcji posiada bowiem zaplecze umożliwiające kontynuowanie działalności Sprzedawcy w niezmienionym zakresie.

Zamiar kontynuowania przez Nabywcę działalności gospodarczej będzie na moment zawarcia transakcji uzewnętrzniony, tj. będzie wynikał z ustaleń między stronami Biorąc pod uwagę przywołane powyżej przepisy, należy zatem uznać, że Przedmiot transakcji (umożliwiający Nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu Nieruchomości) będzie stanowić zespół składników materialnych, składników niematerialnych oraz zobowiązań.

Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie zespołu przenoszonych składników

Zgodnie z art. 2 ust. 27e Ustawy o VAT by zespół składników można było uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest by składniki te były wyodrębnione organizacyjnie i finansowo.

Po pierwsze, aby na gruncie ww. regulacji Ustawy o VAT wystąpiła zorganizowana część przedsiębiorstwa przenoszony majątek musi stanowić zorganizowany i wyodrębniony kompleks rzeczy, praw. obowiązków, który jest zdolny do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych właściwych dla danego przedsiębiorstwa W związku z tym należy przyjąć, że oprócz zgromadzenia składników materialnych i niematerialnych dla istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa konieczne jest: by składniki te zostały uprzednio wyodrębnione w strukturze już istniejącego przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie organizacyjne powinno być na tyle widoczne i oczywiste że przenoszony zespół składników oderwany od przedsiębiorstwa, w którym funkcjonuje byłby w stanie działać jako niezależne przedsiębiorstwo. Zdaniem Wnioskodawcy należy w tym miejscu pomocniczo odwołać się do definicji przedsiębiorstwa przedstawionej w art. 55(1) Kodeksu Cywilnego. Definicja ta rozdziela definicję „zespołu składników” od ich zbioru. W opinii Wnioskodawcy oznacza to istnienie pewnego poziomu powiązań pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Po drugie, aby na gruncie ww. regulacji Ustawy o VAT wystąpiła zorganizowana część przedsiębiorstwa konieczne jest finansowe wyodrębnienie części majątku istniejącego przedsiębiorstwa. O takim wyodrębnieniu możemy mówić, kiedy możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do osobnego zespołu składników majątkowych. Odrębność finansowa nie oznacza automatycznie, że funkcjonująca w ramach istniejącego przedsiębiorstwa zorganizowana część przedsiębiorstwa musi być samobilansującym się oddziałem. Wystarczające jest, gdy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych można przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania do wyodrębnionej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Za wyodrębnienie finansowe można uznać również istnienie odrębnego budżetu bądź odrębnych planów finansowych czy zakładowych planów kont. Oznacza to odrębne ewidencjonowanie przychodów i kosztów na osobnym rachunku bankowym związanym ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 czerwca 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.133.2018.1.BS).

Odnosząc ww. tezy do analizowanego przypadku należy zaznaczyć, że przychody i koszty obu działów (handlu aluminium i wynajmu Nieruchomości) są ewidencjonowane w księgach Wnioskodawcy w sposób, który umożliwia jasne określenie z jakim rodzajem działalności (tj., z handlem aluminium bądź wynajmem Nieruchomości) są związane. Wnioskodawca posiada odrębne rachunki bankowe, przypisane do konkretnego rodzaju działalności (obejmującego handel aluminium bądź wynajmem Nieruchomości), co pozwala wyodrębnić finansowo dwa obszary działalności Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że działalność związana z wynajmem Nieruchomości stanowi odrębną organizacyjnie i finansowo zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co ma odzwierciedlenie w strukturze przedsiębiorstwa i rozliczeniach finansowych.

Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych

Aby zespół składników majątkowych przedsiębiorstwa mógł zostać uznany za jego zorganizowaną część musi być również wyodrębniony funkcjonalnie, a w konsekwencji posiadać potencjalną zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej jako samodzielny, niezależny podmiot. Oznacza to, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą tworzyć elementy pozostające we wzajemnych relacjach pozwalających mówić o nich jako o zespole składników, które dodatkowo są w stanie pełnić dotychczasowe funkcje jako niezależna w pełni odrębna i funkcjonalna całość.

Za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie można uznać luźnego i niezorganizowanego zbioru składników majątkowych, a nawet powiązanego zespołu składników majątkowych, który jednak nie służy prowadzeniu określonej działalność gospodarczej. Dodatkowo składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny umożliwić podmiotowi przejmującemu podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tak m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.241.2018.3.JF oraz z 7 kwietnia 2017 r. sygn. 3063-ILPP2-2.4512.35.2017.2.EW).

Ponadto składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą tworzyć zespół składników służących realizacji określonych zadań gospodarczych, nie zaś zbiór losowo zebranych aktywów, które nie pozwolą pełnić w sposób trwały określonej działalności gospodarczej. Tak uznał również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 kwietnia 2018 r. (sygn. I FSK 1113/16).

Na zamiar oraz faktyczną możliwość kontynuowania działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez zbywcę kładą nacisk również Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r. - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych (dalej: „Objaśnienia”). Wskazują one na obowiązek ustalenia na moment przeprowadzenia transakcji, czy nabywca z wykorzystaniem jedynie składników zorganizowanej części przedsiębiorstwa (bez angażowania innych składników) będzie w stanie kontynuować działalność gospodarczą zbywcy. Jednocześnie wymagane jest by nabywca w ramach swojej działalności planował kontynuację działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Działalność taka musi być możliwa jedynie przy pomocy nabytych w formie zorganizowanej części przedsiębiorstwa aktywów oraz bez podejmowania dodatkowych faktycznych lub prawnych działań umożliwiających kontynuacje działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy Przedmiot transakcji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 Ustawy o VAT. Przedmiot transakcji w momencie przejścia na rzecz Zainteresowanego będzie nie tylko charakteryzować się zdolnością do prowadzenia działalności gospodarczej, ale Nabywca będzie tę działalność rzeczywiście prowadził - Zainteresowany, który nabędzie Przedmiot transakcji, planuje wykorzystywać Nieruchomości m. in. świadcząc usługi wynajmu na podstawie zawartych przez Sprzedawcę umów. Kontynuacja prowadzonej działalności będzie opierała się na posiadanych dotychczas przez Wnioskodawcę aktywach oraz zawartych przez niego umowach (a więc na zespole składników będących Przedmiotem transakcji). Zainteresowany w niektórych przypadkach zawrze nowe umowy z usługodawcami i dostawcami mediów - sytuacja taka będzie jednak wynikała jedynie z braku formalnej możliwości cesji tego rodzaju umów na rzecz Zainteresowanego. Niemniej jednak, zgodnie z Objaśnieniami: „Nie w każdym przypadku podjęcie dodatkowych działań automatycznie wskazuje, że przenoszony na nabywcę zespół składników nie umożliwia kontynuacji działalności prowadzonej przez zbywcę. Taka sytuacja może mieć miejsce w kontekście umów na dostarczanie mediów (gaz, energia elektryczna, itp.). Umowy tego typu - czy to z przyczyn prawnych czy gospodarczych - zwykle nie są przenoszone na nabywcę w ramach transakcji zbycia nieruchomości komercyjnej (...) W związku z powyższym, kwestia przeniesienia tych umów w związku z transakcją nie jest decydująca dla kwalifikacji transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP”.

Zdaniem Wnioskodawcy Przedmiot transakcji, na który oprócz kompleksu Nieruchomości składają się w szczególności zaplecze techniczne, umowy z najemcami oraz wszelkie kontakty handlowe i umowy zabezpieczające nieprzerwane prowadzenie działalności gospodarczej w przedmiocie najmu Nieruchomości stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT. Kompleks przenoszonych aktywów materialnych, niematerialnych i zobowiązań zabezpiecza nieprzerwane prowadzenie działalności gospodarczej, która jest wyodrębniona w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Działalność ta może funkcjonować po dokonaniu transakcji bez podejmowania dodatkowych działań ze strony Nabywcy. Należy bowiem uznać, że ewentualne techniczne, formalne czynności związane z przeniesieniem, względnie zawarciem z dotychczasowymi dostawcami Wnioskodawcy analogicznych umów nie wpływają na możliwość faktycznego prowadzenia działalności przez Przedmiot transakcji.

Ponadto przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie miało wpływu na prowadzoną odrębnie działalności Wnioskodawcy polegającą na handlu aluminium. Uwzględniając powyższe, w przedstawionym stanie faktycznym planowane przeniesienie przez Wnioskodawcę własności Przedmiotu transakcji na rzecz Zainteresowanego będzie stanowiło zdaniem Wnioskodawcy zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tym samym, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Przedmiot transakcji, na który składają się ww. elementy majątku Wnioskodawcy umożliwiają kontunuowanie przez Nabywcę działalności gospodarczej w postaci Najmu i powinien być zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 ust. 27e Ustawy o VAT. W konsekwencji sprzedaż Przedmiotu transakcji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe, Wnioskodawca powinien naliczyć należny podatek VAT z tytułu zbycia Przedmiotu transakcji, a Zainteresowany niebędący stroną będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia Przedmiotu Transakcji. Powyższe skutki podatkowe znajdą oczywiście zastosowanie w sytuacji spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek umożliwiających obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z treścią Wniosku o interpretację Nabywca wykaże na moment dokonania transakcji zamiar kontynuowania działalności Wnioskodawcy, czyli - w takiej sytuacji - będzie on wykonywał czynności opodatkowane VAT przy wykorzystaniu Przedmiotu transakcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

W związku z powyższym, Zainteresowany niebędący stroną będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia Przedmiotu Transakcji. Odliczenie podatku będzie mogło być dokonane oczywiście pod warunkiem spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek umożliwiających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie uznania Przedmiotu transakcji za zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa, a w konsekwencji za czynność niepodlegającą opodatkowaniu jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży lub aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1113/16) „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy oznacza każdy zespół składników służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, jeżeli jest wystarczający do prowadzenia przez nabywcę w oparciu o przekazane składniki majątkowe w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

Pojęcie przedsiębiorstwa określonego w tym przepisie można interpretować też w świetle art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), ale wyłącznie pomocniczo z uwagi na autonomię prawa podatkowego. Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Ze złożonego wniosku wynika, że Zbywca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w dwóch niezależnych obszarach polegającą na: wynajmie posiadanych nieruchomości komercyjnych na rzecz podmiotów niezależnych oraz handlu aluminium i wyrobami aluminiowymi.

Wynajem jest wykonywany w ramach czynności podlegających opodatkowaniu VAT, na rzecz podmiotów niezależnych. Przedmiotem wynajmu jest kompleks magazynów, placów i warsztatów najmowanych przez różnych najemców. Działalność polegająca na wynajmie nieruchomości jest prowadzona w szczególności z wykorzystaniem: nieruchomości, budynków, budowli wraz z wykorzystaniem: kantorów, oświetlenia, ramp rozładunkowych, ogrodzenia, kotłów grzewczych, instalacji alarmowych, klimatyzatorów, tajemnic przedsiębiorstwa, bazy dostawców i klientów, umów z dostawcami mediów i usług, środków finansowych - „Przedmiot transakcji”, które Zbywca zamierza zbyć na rzecz Nabywcy.

Obecnie Zbywca zamierza zbyć Przedmiot transakcji, czyli wynajmowane nieruchomości wraz z infrastrukturą oraz zapleczem technicznym, na które składają się w szczególności: kantory, oświetlenie, rampy rozładunkowe, ogrodzenia, kotły grzewcze, instalacje alarmowe, klimatyzatory.

W skład Przedmiotu transakcji będą wchodziły następujące nieruchomości (zwane dalej łącznie jako: „Nieruchomości”):

„Nieruchomość Gruntowa 1” - niezabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 1, o łącznej powierzchni 4.284 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 2” - niezabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 2, o łącznej powierzchni 7.736 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 3” - zabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 3, o łącznej powierzchni 2.764 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 4” - zabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 4, o łącznej powierzchni 2.639 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 5” - zabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 5, o łącznej powierzchni 2.375 metrów kwadratowych;

„Nieruchomość Gruntowa 6” - zabudowana nieruchomość gruntowa, stanowiąca działkę gruntu oznaczoną numerem 6, o łącznej powierzchni 23.522 metrów kwadratowych

- wraz z infrastrukturą, zapleczem technicznym, itd.

umów najmu i dzierżawy zawarte z najemcami Nieruchomości, które pozwolą na nieprzerwane wynajmowanie Nieruchomości przez Nabywcę,

umów na dostawę większości mediów (z wyjątkiem tych, co do których usługodawcy nie wyrażą zgody na przeniesienie),

umów ubezpieczenia,

umów związanych z zapewnieniem ochrony Nieruchomości,

umów związanych z obsługą techniczną Nieruchomości (w szczególności w zakresie: serwisu kotłów, przeglądu kominów, serwisu instalacji alarmowej, prac serwisowe),

umów sprzątania i pozostałych prac serwisowych,

umów rachunków bankowych przypisanych do działalności związanej z wynajmem Nieruchomości,

umowy pożyczki, która jest zabezpieczona hipoteką na Nieruchomościach i która finansowała nabycie przez Wnioskodawcę Nieruchomości.

Na Nabywcę przejdą wszelkie aktywa materialne i niematerialne oraz zobowiązania potrzebne dla nieprzerwanego kontynuowania działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości. Zainteresowany ma ponadto zamiar kontynuowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalność gospodarczej w niezmienionym zakresie, tj. będzie wynajmował Nieruchomości przy wykorzystaniu ww. składników majątkowych będących Przedmiotem transakcji.

Nabywca nie wyklucza, że w przyszłości część z budynków i budowli posadowionych na Nieruchomościach zostanie wyburzona, by w ich miejscu mogły powstać nowe budynki i budowle, które będą wykorzystywane, na potrzeby prowadzenia innej działalności niż wynajem. W związku z powyższym, w przyszłości może dojść do wypowiedzenia kilku umów najmu. W zakresie pozostałych Nieruchomości Zainteresowany jednak będzie kontynuował działalność w zakresie ich wynajmu.

Biorąc pod okoliczności sprawy uznać należy, że opisany przez Wnioskodawcę majątek, który ma być przedmiotem zbycia, posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy, tj. będzie stanowił funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące te zadania. Jak bowiem wskazano we wniosku, Zbywca prowadzi działalność w dwóch niezależnych obszarach polegającą na: wynajmie posiadanych nieruchomości komercyjnych na rzecz podmiotów niezależnych oraz handlu aluminium i wyrobami aluminiowymi. W strukturze Zbywcy działalność w zakresie wynajmu nieruchomości funkcjonuje jako samodzielny, niezależny dział dysponujący wyodrębnionym majątkiem. Przychody i koszty związane z tym rodzajem działalności Zbywcy są udokumentowane w odrębnych ewidencjach finansowych i gromadzone na odrębnych rachunkach bankowych. Również wystawiane jak i otrzymywane faktury VAT są przypisywane do działalności związanej z wynajmem nieruchomości na cele komercyjne. Przedmiot transakcji obejmować będzie wynajmowane nieruchomości zabudowane wraz z infrastrukturą oraz zapleczem technicznym, umowy najmu i dzierżawy zawarte z najemcami Nieruchomości, a także prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę większości mediów (z wyjątkiem tych, co do których usługodawcy nie wyrażą zgody na przeniesienie), umów ubezpieczenia, umów związanych z zapewnieniem ochrony Nieruchomości, umów związanych z obsługą techniczną Nieruchomości umów sprzątania i pozostałych prac serwisowych, umów rachunków bankowych przypisanych do działalności związanej z wynajmem Nieruchomości, umowy pożyczki, która jest zabezpieczona hipoteką na Nieruchomościach i która finansowała nabycie przez zbywcę Nieruchomości. Przedmiot transakcji będzie obejmował dokumentację techniczną i prawną Nieruchomości, bazę klientów oraz tajemnice przedsiębiorstwa związane z wynajmem Nieruchomości. Na Nabywcę zostaną przeniesione również środków finansowych, które w momencie przejęcia rachunków bankowych będą się na nich znajdować i które umożliwiają nieprzerwane prowadzenie działalności polegającej na wynajmie Nieruchomości bez angażowania przez Nabywcę własnych środków.

Jak wskazano we wniosku Nabywca ma zamiar kontynuowania prowadzonej przez Zbywcę działalność gospodarczej w niezmienionym zakresie, tj. będzie wynajmował Nieruchomości przy wykorzystaniu ww. składników majątkowych będących Przedmiotem transakcji. Kompleks przenoszonych aktywów materialnych, niematerialnych i zobowiązań powoduje, że działalność polegająca na wynajmie nieruchomości może funkcjonować po dokonaniu transakcji bez podejmowania dodatkowych działań ze strony Nabywcy.

Tym samym, skoro opisany przez Wnioskodawców Przedmiot transakcji, tj. zespół składników majątkowych, spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa według art. 2 pkt 27e ustawy, uznać należy, że planowana czynność zbycia ww. składników majątku Zbywcy do Nabywcy będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy i tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1, że zbycie Przedmiotu Transakcji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy za prawidłowe.

Z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawców w zakresie przedstawionego we wniosku pytania oznaczonego nr 1 za prawidłowe, Organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 2, gdyż Wnioskodawcy oczekiwali na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji uznania ich stanowiska w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1 za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin