przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Sp. k. rozpoczęło działalność jako spółka cywilna, następnie na podstawie umowy wspólników spółka ta przekształciła się w spółkę jawną. do spółki jawnej dołączyła spółka z o.o., której wspólnikami są wszyscy wspólnicy spółki jawnej. Spółkę jawną przekształcono w spółkę z o.o. Sp.k.

W 1999 r. wspólnicy spółki cywilnej nabyli prawo własności do nieruchomości gruntowej, a następnie w 1999 r. dokonali jej zamiany na działkę, z której wydzielona została część – niezabudowana działka z przeznaczeniem na cele rolnicze. Na dzień dzisiejszy działka ta jest objęta planem z przeznaczeniem pod zabudowę usługową i mieszkaniową jednorodzinną. Spółka komandytowa odprowadza od tej nieruchomości podatek rolny. Spółka nie dokonywała odliczenia VAT przy nabyciu.

Spółka komandytowa (zwana dalej także Spółką) – obecny właściciel ww. nieruchomości – zamierza podzielić nieruchomość pomiędzy trzech wspólników.

Przekazanie nieruchomości ma mieć charakter nieodpłatny.

Przekazanie nieruchomości nie wpływa na byt prawny spółki komandytowej. Działalność spółki komandytowej jest prowadzona nadal i nie ma przesłanek o jej likwidacji w bliższej i dalszej przyszłości.

Obecnie na działce mieści się siedziba i biuro Spółki. Wszystko jest otoczone siatką. Pozostała część działki w części, która ma być wycofana (poza siatką) jest niezabudowana i niezagospodarowana. Nie jest wydzielona na chwilę obecną działka, która miałaby być wycofana ze spółki, ale Wspólnicy podejmą ku temu odpowiednie kroki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy z tytułu wycofania nieruchomości ze Spółki na cele osobiste jej wspólników powstanie przychód podlegający opodatkowaniu?
2. Czy jeżeli w ciągu 5 lat od przekazania wspólnik dokona darowizny nieruchomości na członka rodziny będzie to rodziło zobowiązania podatkowe z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu wycofania nieruchomości ze Spółki na cele osobiste jej wspólników.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 poz. 1577, ze zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

Zgodnie z treścią art. 28 ww. ustawy majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

W myśl definicji zawartej w art. 102 § 1 Kodeksu spółek handlowych spółką pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Artykuł 103 § 1 ww. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Z powyższego wynika, że spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego. Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. W myśl art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
  – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
  
  

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Wycofanie nieruchomości ze spółki na cele osobiste wspólników a PIT.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składników majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że planowane wycofanie nieruchomości z majątku spółki komandytowej i przekazanie jej do majątków osobistych wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f.

Stanowisko organów podatkowych.

Organy podatkowe potwierdzają, że samo wycofanie środka trwałego z majątku spółki osobowej i nieodpłatne przekazanie go na potrzeby osobiste jej wspólników nie rodzi skutków w PIT. Przez tę czynność nie uzyskają oni żadnego przysporzenia majątkowego. Nastąpi wyłącznie przesunięcie rzeczy z majątku spółki, w której są wspólnikami, do majątku osobistego.

Jak czytamy w interpretacji Krajowej Informacji Skarbowej z 12.10.2018 r., 0113-KDIPT2-1.4011.435.2018.3.DJD, dotyczącej podobnego problemu, który wystąpił w spółce partnerskiej – „jeżeli zatem przekazanie środka (tu: samochodu) z majątku spółki partnerskiej do majątków osobistych jej wspólników będzie miało charakter nieodpłatny, to czynność ta nie będzie rodziła dla zainteresowanych skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wycofanie samochodu ze spółki będzie neutralne dla wspólników niezależnie od tego, w jaki sposób wspólnicy ustalą udziały w składniku majątku po jego wycofaniu ze spółki”.

To samo dotyczy także wycofania z majątku spółki osobowej innych składników majątku (np. właśnie nieruchomości), co potwierdzają dotyczące spółki jawnej interpretacje KIS z 29.03.2018 r., 0112-KDIL3-3.4011.59.2018.1.WS i Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14.02.2017 r., 0461-ITPB1.4511.66.2017.1.JS.

Identyczne stanowisko w odniesieniu do spółki cywilnej i wycofania nieruchomości z przeznaczeniem na cele osobiste wspólnika zajęła Krajowa Informacja Skarbowa w piśmie z 24.04.2018 r., 0115-KDIT3.4011.143.2018.2.MPŁ: „Planowana operacja wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej – prowadzonej w formie spółki cywilnej – z przeznaczeniem go na potrzeby osobiste wnioskodawcy (zgodnie z udziałami w zyskach i stratach) nie nosi w istocie cech odpłatnego zbycia, zatem wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów updof. (...) Reasumując, dokonanie bezpłatnego przekazania, w wyniku którego przedmiotowa nieruchomość gruntowa wraz z budynkiem zostanie wycofana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową spółki cywilnej, do majątku odrębnego wnioskodawcy (zgodnie z udziałami w zyskach i stratach), nie będzie generować dla niego jako wspólnika spółki cywilnej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że ew. dochód może powstać w momencie dokonania odpłatnego zbycia ww. nieruchomości”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Późniejsza darowizna (nawet w ciągu 5 lat od nabycia nieruchomości przez wspólników) na rzecz członka rodziny nie wywołuje skutków w PIT, w tym także z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna gruntu członkowi rodziny – po wycofaniu nieruchomości ze spółki na rzecz wspólników – nie podlega opodatkowaniu PIT, nawet jeśli darowizna nastąpi przed upływem 6 lat od wycofania nieruchomości. Darowizna na rzecz członka najbliższej rodziny, nie będzie również dla Wnioskodawcy skutkować powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Analogicznie wyrażono stanowisko w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2018 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-1.4011.468.2018.1.MG: „Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości o charakterze niemieszkalnym, które zostaną wycofane ze środków trwałych spółki komandytowej i przekazane na potrzeby osobiste jej wspólników – w sytuacji gdy sprzedaż ta nastąpi przed upływem 6 lat, licząc o pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość ta zostanie wycofana z działalności gospodarczej – będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej. W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę lokalu po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym lokal został wycofany ze spółki i przekazany wspólnikom, takie odpłatne zbycie nie będzie kreowało dla Wnioskodawcy przychodu do podatkowania. Powyższy wniosek wynika z art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. Darowizna lokalu na rzecz członka najbliższej rodziny, nie będzie również dla Wnioskodawcy skutkować powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości cele osobiste wspólników – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych dokonania darowizny nieruchomości – jest prawidłowe.
  
  

W myśl art. 9 ust. 1 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy: źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości na cele osobiste wspólników spółek osobowych mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku tej czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki osobowej na wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak dla tej spółki charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składnika majątku z majątku spółki osobowej do majątku prywatnego jej wspólników, spółka ta nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że spółka komandytowa (dalej: Spółka) zamierza podzielić nieruchomość, której jest właścicielem, między trzech wspólników (Zainteresowanych) i wycofać nieruchomość ze Spółki na cele osobiste tych wspólników. Przekazanie nieruchomości ma mieć charakter nieodpłatny. Przekazanie nieruchomości nie wpływa na byt prawny Spółki. Działalność Spółki jest prowadzona nadal i nie ma przesłanek o jej likwidacji w bliższej i dalszej przyszłości.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby prywatne (osobiste), nie będzie rodziła dla Wnioskodawcy i pozostałych wspólników Spółki skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – wycofanie nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy i pozostałych wspólników Spółki powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu natomiast do zamiaru późniejszej darowizny nieruchomości (nawet w ciągu 5 lat od jej nabycia przez wspólników) na rzecz członka rodziny, należy stwierdzić, co następuje.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145).

Zgodnie z treścią art. 888 § 1 ww. ustawy: przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione (art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Z powyższego wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca, jak i pozostali wspólnicy darują nieruchomość (nawet w ciągu 5 lat od jej nabycia) na rzecz członka rodziny, nie będzie możliwości przypisania im przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie dochodu. Nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę, jak i pozostałych wspólników w drodze darowizny nieruchomości nie spowoduje po ich stronie obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując – jeżeli w ciągu 5 lat od przekazania nieruchomości wspólnicy dokonają jej darowizny na rzecz członka rodziny, zdarzenie to nie będzie rodziło zobowiązania podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.