Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.416.2019.4.AKU
z 9 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2019 r. (data wpływu 4 października 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 20 września 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.416.2019.1.AKU, 0112-KDIL1-2.4012.402.2019.4.PM wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 20 września 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 września 2019 r.). W dniu 4 października 2019 r. (nadano w dniu 1 października 2019 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest opodatkowany w Polsce od wszystkich swoich dochodów. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne (główny przedmiot działalności) i 64.19.Z, 33.20.Z, 61.10.Z, 61.20.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 70.22.Z, 96.09.Z (pozostały przedmiot działalności). Wnioskodawca prowadzi tę działalność gospodarczą od dnia 9 kwietnia 1996 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca raz dokonał nabycia działki gruntu, którą podzielił na trzy mniejsze i je sprzedał. Miało to miejsce w 2012 r. i była to inna nieruchomość niż ta, o której mowa niżej.

W dniu 21 grudnia 2005 r. Wnioskodawca zakupił udział wynoszący 1/4 we własności nieruchomości położonej w …. przy al. ….., stanowiącej działki gruntu nr (…) i nr (…), o łącznej powierzchni 7 104 m² (dalej „nieruchomość”). Wnioskodawca nieruchomość tę zakupił prywatnie (nie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą), nigdy nie wykorzystywał jej do prowadzonej działalności gospodarczej, ani do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT, nigdy nie rozpoznawał żadnych związanych z nią wydatków jako kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Działki wykorzystywał rekreacyjnie. Wnioskodawca nie dokonywał na nieruchomość żadnych nakładów ani nie uzyskiwał w związku z tą nieruchomością żadnych przychodów. Nieruchomości nie traktował też jako środka trwałego ani inwestycji w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje tę nieruchomość sprzedać w 2019 r. powiązanej ze sobą spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Sprzedaż nie będzie następowała w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotem sprzedaży będzie udział wynoszący 1/4 w nieruchomości. Nie dochodziło i nie dojdzie do zniesienia współwłasności tych działek gruntu. Dostawy nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie udokumentowano fakturą (sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej). Wnioskodawca nie korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z jakimikolwiek wydatkami dotyczącymi tej nieruchomości. Nieruchomość jest w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług terenem budowlanym (objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego – przeznaczona w tym planie pod aktywność gospodarczą – ….). Wnioskodawca nie udzielał żadnych pełnomocnictw nabywcy działek. W odniesieniu do nieruchomości nie zawarto umowy przedwstępnej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w dacie sprzedaży działki nr (…) i nr (…) będą niezabudowane. Wnioskodawca był właścicielem innych nieruchomości, które były przedmiotem odpłatnego zbycia. Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca również będzie odpłatnie zbywał nieruchomości (może np. sprzedać swoje mieszkanie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie dla Wnioskodawcy przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, które nie następuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?
2. Czy dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone we wniosku nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży nieruchomości będzie dla Wnioskodawcy przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, które nie następuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Zatem przychód z tytułu powyższego zbycia nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
   
   

Zgodnie z definicją pozarolniczej działalności gospodarczej zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem udziału w nieruchomości, o którym mowa we wniosku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi od dnia 9 kwietnia 1996 r. działalność gospodarczą w przedmiocie pozostałe pośrednictwo pieniężne (główny zakres przedmiotu działalności gospodarczej). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca raz dokonał nabycia działki gruntu, którą podzielił na trzy mniejsze i je sprzedał. Miało to miejsce w 2012 r. i była to inna nieruchomość, niż ta, o której mowa niżej.

W dniu 21 grudnia 2005 r. Wnioskodawca zakupił udział wynoszący 1/4 we własności nieruchomości, stanowiącej działki gruntu o łącznej powierzchni 7 104 m². Wnioskodawca nieruchomość tę zakupił prywatnie (nie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą), nigdy nie wykorzystywał jej do prowadzonej działalności gospodarczej, ani do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT, nigdy nie rozpoznawał żadnych związanych z nią wydatków jako kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Działki wykorzystywał rekreacyjnie. Wnioskodawca nie dokonywał na nieruchomość żadnych nakładów ani nie uzyskiwał w związku z tą nieruchomością żadnych przychodów. Nieruchomości nie traktował też jako środka trwałego ani inwestycji w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje tę nieruchomość sprzedać w 2019 r., a w dacie sprzedaży działki nr (…) i nr (…) będą niezabudowane. Powyższe zbycie nie będzie następowało w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedmiotem sprzedaży będzie udział wynoszący 1/4 w nieruchomości. Nie dochodziło i nie dojdzie do zniesienia współwłasności tych działek gruntu. Dostawy nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie udokumentowano fakturą (sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej). Wnioskodawca nie korzystał z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z jakimikolwiek wydatkami dotyczącymi tej nieruchomości. Nieruchomość jest w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług terenem budowlanym (objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego – przeznaczona w tym planie pod aktywność gospodarczą – …). Wnioskodawca nie udzielał żadnych pełnomocnictw nabywcy działek. W odniesieniu do nieruchomości nie zawarto umowy przedwstępnej.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę w 2019 r. udziału 1/4 części w nieruchomości, stanowiącej działki gruntu nr (…) i nr (…), nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, przychód jaki uzyska Wnioskodawca z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia udziału 1/4 części nieruchomości, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziałów nieruchomości.

Z treści wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca zakupił udział w nieruchomości w dniu 21 grudnia 2005 r. W związku z tym, przychód uzyskany ze sprzedaży tego udziału w 2019 r. nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r.

Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2019 r. udziału 1/4 części nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.