INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2011 r. (data wpływu do tut. Biura – 24 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników Spółki w imprezie okolicznościowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych udziału pracowników Spółki w imprezie okolicznościowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 01 grudnia 2011 r. znak: IBPB II/1/415-907/11/HK wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 13 grudnia 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chce zorganizować imprezę okolicznościową (Wigilię) dla pracowników firmy. Zamierza zlecić przygotowanie poczęstunku zewnętrznej firmie cateringowej, w formie szwedzkiego stołu, na terenie zakładu pracy bądź w restauracji. Za wykonaną usługę Wnioskodawca zapłaci w całości ze swoich środków obrotowych, na podstawie stosownej faktury. Usługa ta ma być skierowana do pracowników firmy.

W czasie ww. imprezy nastąpi przekazanie świątecznych życzeń dla pracowników i ich rodzin jak również spożywanie posiłków i napojów.

Spotkanie to odbędzie się „na stojąco”, w formie szwedzkiego stołu; z rozmaitymi potrawami na zasadzie „wszystkiego po trochę”, czyli dania będą przygotowywane w ilości ok. 30 porcji z danego dania, ale za to będzie ich więcej i każdy będzie mógł wybrać coś dla siebie, zgodnie z indywidualnymi gustem. Nie będzie wyliczania dań, każdy będzie mógł skonsumować dany posiłek raz lub więcej razy bądź odmówić jego spożywania. Każdy pracownik samodzielnie będzie nakładał sobie posiłki. Każdy, do wyczerpania zapasów, będzie mógł spożywać serwowane napoje i dania.

Pracownicy firmy to kobiety i mężczyźni w różnym wieku w ilości ponad 80 osób.

Za przygotowanie posiłków cena będzie ogólna - jedna cena za wszystkie posiłki.

Obecność na spotkaniu będzie dobrowolna - wszyscy pracownicy będą zaproszeni, jednak nie będzie ono w żaden sposób obligatoryjne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udział w imprezie okolicznościowej (Wigilii zakładowej) stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, udział pracowników w imprezie okolicznościowej (Wigilii zakładowej) nie będzie stanowić dla nich opodatkowanego przychodu ze stosunku pracy.

W powyższej sytuacji nie jest – w ocenie Wnioskodawcy - możliwe przypisanie konkretnej wartości świadczenia na rzecz określonego pracownika, gdyż płatność nastąpi w formie ryczałtu, a ilość i wartość dań będzie różna, niezależna od ilości pracowników (sytuacja typowa dla tzw. szwedzkiego stołu, gdzie mamy do czynienia z różną wartością dań, w ilościach jednostkowych mniejszych niż liczba osób zaproszonych).

Wnioskodawca uważa, że nie będzie można obliczyć wartości rzeczywistego świadczenia przypadającego na konkretnego pracownika, gdyż:

• posiłki będą przedstawiały jednostkowo różną wartość, a opłata za to świadczenie jest całościowa i ryczałtowa,
• pracownicy firmy to kobiety i mężczyźni o różnych fizjologicznie potrzebach konsumpcyjnych, a forma spotkania będzie luźna, bez ograniczeń w spożywaniu posiłków,
• zapłata za catering nastąpi bez względu na fakt, czy będą uczestniczyć w niej wszyscy pracownicy czy też nie oraz czy skorzystają ze wszystkich posiłków oferowanych czy też w ogóle nie będą ich spożywać a jedynie rozmawiać z koleżankami i kolegami z pracy.
  
  

Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na treść interpretacji indywidualnej z dnia 02 czerwca 2011 r. nr ILPB1/415-286/08/11-S/AG, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 powyższej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 tejże ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu.

Z definicji przychodów ze stosunku pracy wynika, iż ustawodawca zaliczył do nich nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych poniesionych za pracownika.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” można odwołać się do określenia tego pojęcia w orzecznictwie sądowym, w tym zwłaszcza w uchwale NSA z dnia 16 października 2006 r., II FPS 1/06, w której przyjęto, iż ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszelkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze (...), których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie mające konkretny wymiar finansowy.

Przychód ze stosunku pracy powstaje zatem w każdym przypadku, w którym mamy do czynienia z uzyskaniem przez pracownika realnej korzyści. Wyjątek stanowią jedynie rodzaje świadczeń wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ustawy. Przepis ten nie zwalnia jednak od podatku świadczenia nieodpłatnego otrzymywanego przez pracownika w związku z jego uczestnictwem w imprezie okolicznościowej. Pracodawca winien zatem doliczyć wartość otrzymanego świadczenia do globalnej kwoty przychodu i opodatkować dochód z tego tytułu według zasad określonych w art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka ma zamiar zorganizować imprezę okolicznościową, tj. Wigilię dla pracowników firmy. Zamierza zlecić przygotowanie poczęstunku zewnętrznej firmie cateringowej, w formie szwedzkiego stołu, na terenie zakładu pracy bądź w restauracji. Za wykonaną usługę Wnioskodawca zapłaci w całości ze swoich środków obrotowych, na podstawie stosownej faktury. Za przygotowanie posiłków cena będzie ogólna - jedna cena za wszystkie posiłki.

Usługa ta ma być skierowana do pracowników firmy. Obecność na spotkaniu będzie dobrowolna - wszyscy pracownicy będą zaproszeni, jednak nie będzie ono w żaden sposób obligatoryjne. W czasie ww. imprezy nastąpi przekazanie świątecznych życzeń jak również spożywanie posiłków i napojów. Pracownicy firmy to kobiety i mężczyźni w różnym wieku, w ilości ponad 80 osób.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca stawia znak równości pomiędzy słowami „otrzymanie” i „skonsumowanie”, co nie znajduje uzasadnienia, biorąc pod uwagę odmienność znaczeniową tych pojęć określoną w słowniku języka polskiego. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN S.A. znaczenie poniższych pojęć jest następujące:

1. otrzymać — otrzymywać
   • «dostać coś w darze»
   • «dostać coś, co się należy, na co się zasługuje lub do czego się dąży»
   • «stać się odbiorcą jakiegoś polecenia»
   • «uzyskać coś z czegoś»
2. skonsumować
   • «zjeść coś»
   • «zrobić z czegoś użytek»
3. wykorzystać — wykorzystywać
4. «użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku»
5. «posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele».
   

W świetle powyższego, ażeby coś skonsumować bądź wykorzystać należy tym najpierw dysponować, a w tym przypadku – otrzymać. Dlatego też w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzyma nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z przyjściem na imprezę okolicznościową, tj. Wigilię, bez względu na to, czy następnie będzie, i ewentualnie w jakim stopniu, konsumował posiłki i napoje. Nieodpłatnym świadczeniem nie są bowiem poszczególne atrakcje dostępne w ramach danej imprezy (jak posiłki czy napoje), ale bezpłatny udział w zorganizowanej imprezie.

Należy podkreślić, że na wysokość przychodu pracownika, powstałego w związku z jego uczestnictwem w imprezie, nie wpływa poziom wykorzystania poszczególnych atrakcji przewidzianych dla uczestników. Z podatkowego punktu widzenia bez znaczenia jest ile i jakie dania i napoje skonsumował pracownik. O powstaniu przychodu ze stosunku pracy decyduje sam fakt nieodpłatnego uczestniczenia w imprezie okolicznościowej sfinansowanej przez pracodawcę.

Wartość świadczenia, jaką Spółka winna doliczyć do przychodu danego pracownika należy obliczyć dzieląc łączną kwotę wynikającą z faktury za zorganizowanie imprezy okolicznościowej przez liczbą pracowników zaproszonych (np. wszystkich, jeśli impreza ta była przewidziana na wszystkich pracowników lub też tych, którzy zadeklarowali chęć uczestnictwa – jeżeli takie deklaracji zbierano, np. sporządzając stosowną listę), a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom uczestniczącym w tej imprezie.

Warto tutaj zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 03 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96, zgodnie z którym „ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego.”

Reasumując, skoro ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zwalnia od podatku wartości świadczenia nieodpłatnego z tytułu uczestnictwa pracownika w imprezie okolicznościowej (Wigilii), Spółka jako płatnik winna dołożyć wszelkich starań, aby wywiązać się z obowiązków płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przedmiotowych świadczeń.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do wskazanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca przy wydaniu przedmiotowej interpretacji. Ponadto zauważyć należy, iż wskazana interpretacja została wydana w wyniku prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, którego postanowienia wiążą organ w sprawie, której wyrok dotyczy. Niemniej koniecznym jest zwrócić uwagę, iż orzecznictwo sądowe w zakresie imprez integracyjnych nie jest jednolite; aktualnie wydawane są orzeczenia potwierdzające stanowisko zawarte w przedmiotowej interpretacji (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 02 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1017/10 i wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1512/11).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.