Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.202.2019.1.WR
z 23 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu 28 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego lub innej czynności związanej z tym samochodem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku uznania Wnioskodawcy za podatnika w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego lub innej czynności związanej z tym samochodem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 2017 r. nabył samochód osobowy marki Porsche Panamera 4S od innej spółki kapitałowej. Wskazany pojazd był przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z informacjami zawartymi w karcie pojazdu, I rejestracja pojazdu za granicą miała miejsce 24 kwietnia 2012 r., natomiast I rejestracja pojazdu w kraju 25 kwietnia 2012 r. Kolejni właściciele dokonywali sprzedaży pojazdu na terytorium kraju. Wnioskodawca jest 5 właścicielem pojazdu. W związku z koniecznością sprzedaży pojazdu, Wnioskodawca podjął czynności w celu ustalenia czy od czynności, o której mowa w art. 100 został uiszczony podatek akcyzowy. Z uwagi na fakt, iż I rejestracja samochodu na terenie kraju miała miejsce 25 kwietnia 2012 r. nie było możliwe uzyskanie informacji o poborze podatku za pośrednictwem infolinii Krajowej Informacji Skarbowej oraz przez system ZEFIR2. Natomiast w odpowiedzi na zapytanie skierowane do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w […] o pobór podatku akcyzowego, organ (po weryfikacji dokumentów będących podstawą rejestracji samochodu osobowego) wskazał, iż brak jest informacji o wymierzeniu podatku akcyzowego wobec ww. pojazdu poprzez wydanie rozstrzygnięcia, jak również brak jest informacji o uiszczeniu podatku akcyzowego od ww. pojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wnioskodawca jest podatnikiem akcyzy od samochodów osobowych w przypadku nieuregulowania należności przez podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest on podatnikiem akcyzy od samochodów osobowych w przypadku nieuregulowania należności przez podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2. Wnioskodawca jako kolejny nabywca samochodu osobowego na terytorium kraju nie dokonał czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytania pierwszego.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotowa interpretacja odnosi się do zagadnień określonych w pytaniu 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 894 ze zm., zwana dalej „ustawą o podatku akcyzowym”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym Ustawodawca wskazał, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia wewnątrzwspólnotowego. Stosownie do tego przepisu nabycie wspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Przepisy szczególne dotyczące opodatkowania akcyzą samochodów osobowych zostały przez Ustawodawcę umieszczone w dziale V ustawy o podatku akcyzowym obejmującym art. 100 - art. 113 tej ustawy.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
      
      

Stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości (art. 100 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).

W art. 100 ust. 4 ustawy podatku akcyzowym ustawa określa, jak na potrzeby tej przepisów o podatku akcyzowym należy rozumieć pojęcie samochodu osobowego. W świetle tego przepisu samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W art. 100 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym została umieszczona definicja sprzedaży samochodu osobowego. Na podstawie tego przepisu za sprzedaż samochodu osobowego, stosownie do przepisów o podatku akcyzowym należy uważać:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 100 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2 i 2a, art. 19, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

Art. 101 ustawy o podatku akcyzowym dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym od samochodów osobowym. Ust. 2 i 2a tego artykułu dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego.

Stosownie do wymienionego wyżej art. 101 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel - jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym - jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Jednocześnie, w oparciu o art. 101 ust. 2a ustawy o podatku akcyzowym obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a, nie powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a. Fakt dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty, o których mowa w art. 107 ust. 3.

Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności (art. 101 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym).

Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego powinna być potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania, a w przypadkach, o których mowa w art. 100 ust. 5 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności. Sprzedawca jest obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej sprzedaży (art. 101 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym).

Z kolei art. 102 ustawy o podatku akcyzowym wskazuje kto jest podatnikiem podatku akcyzowego od samochodów osobowych. Stosownie do 102 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel (art. 102 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym).

W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym (art. 102 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca w 2017 r. nabył od innej spółki kapitałowej samochód osobowy marki Porsche Panamera 4S. Wskazany samochód był przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Pierwsza rejestracja pojazdu za granicą miała miejsce 24 kwietnia 2012 r., a pierwsza rejestracja pojazdu na terytorium kraju miała miejsce 25 kwietnia 2012 r. Kolejni właściciele dokonywali sprzedaży pojazdu na terytorium kraju. Wnioskodawca jest piątym właścicielem pojazdu.

Stosownie do ustaleń poczynionych przez Wnioskodawcę, brak jest informacji o wymierzeniu podatku akcyzowego od ww. pojazdu, a także brak jest informacji o zapłacie podatku akcyzowego od ww. pojazdu.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, jest odpowiedź na pytanie, czy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego w stosunku do samochodu osobowego opisanego we wniosku w przypadku nieuregulowania należności przez podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym co do zasady podlega import lub nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju lub też pierwsza sprzedaż samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju.

Kolejna sprzedaż samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju podlega opodatkowaniu tylko jeśli z tytułu pierwszej sprzedaży nie uiszczono podatku akcyzowego w należnej wysokości, a ponadto w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Podatnikiem podatku akcyzowego, w myśl cytowanych wyżej przepisów, jest m.in. osoba prawna, która dokonuje jednej z wymienionych wyżej czynności.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że samochód będący przedmiotem wniosku 24 kwietnia 2012 r został zarejestrowany za granicą. Po tym fakcie był on przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego. Natomiast 25 kwietnia 2012 r. miała miejsce jego pierwsza rejestracja na terytorium kraju. Tym samym przedmiotem kolejnych czynności, w tym sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy, był już samochód zarejestrowany na terytorium kraju.

Mając na uwadze wskazane wyżej przytoczone przepisy wskazać należy, że przedmiotem opodatkowania w podatku akcyzowym są jedynie czynności wymienione w art. 100 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym, których przedmiotem jest samochód osobowy niezarejestrowany wcześniej na terytorium kraju.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym opodatkowaniu nie będą podlegać czynności dokonane po pierwszej rejestracji opisanego we wniosku samochodu osobowego, która miała miejsce 25 kwietnia 2012 r. Czynności te nie mieszczą się bowiem w art. 100 ustawy o podatku akcyzowym, gdzie enumeratywnie został wymieniony przedmiot opodatkowania akcyzą. Tym samym Wnioskodawca, który dokonał nabycia zarejestrowanego zgodnie z przepisami o ruchu drogowym samochodu opisanego we wniosku, a także planuje dokonać sprzedaży tego samochodu nie będzie w stosunku do tych czynności uznany za podatnika podatku akcyzowego.

Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, a także przytoczone przepisy wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego opisanego we wniosku samochodu, ponieważ nie był podmiotem dokonującym tej czynności. Spółka nie będzie również podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu planowanej sprzedaży, gdyż czynność ta zostanie dokonana już po pierwszej rejestracji samochodu osobowego przedstawionego we wniosku, a w związku z tym nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Reasumując Wnioskodawca nie będzie uznany za podatnika podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju samochodu osobowego opisanego we wniosku nawet jeśli podatek akcyzowy od tej czynności nie został uiszczony w należnej wysokości na wcześniejszym etapie obrotu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem pierwszym jest prawidłowe.

Organ zaznacza, że w zakresie pytania drugiego tj. w zakresie przedawnienia zobowiązania podatkowego powstałego w związku nabyciem wewnątrzwspólnotowym opisanego we wniosku samochodu zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […], za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.