2019.10.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.580.2019.1.AC
z 31 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2019 r. (data wpływu 3 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie:

braku możliwości zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe,
prawa do skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc …. r. - jest nieprawidłowe,
zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie braku możliwości zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, prawa do skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc …… r. oraz zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi od …… r. jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (kod PKD ….). Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zakupił nieruchomość (lokal mieszkalny z miejscem postojowym) od dewelopera - firmy ……, na podstawie Umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu, Umowy sprzedaży oraz Umowy o sposobie korzystania, „zawartej” w dniu ….. r. (Akt notarialny Repertorium A nr …..). Umowa była poprzedzona Umową przedwstępną zawartą w dniu ……. r. (Akt notarialny Repertorium A nr ….). Faktura VAT nr …. została wystawiona przez dewelopera w dniu …… r. i dokumentuje nabycie lokalu mieszkalnego (w kwocie netto …. zł, z podatkiem naliczonym w kwocie …. zł) oraz nabycie miejsca postojowego (wartość netto …. zł, z podatkiem naliczonym w kwocie ….. zł). Mieszkanie wraz z miejscem postojowym jest częścią nowo wybudowanego przez dewelopera budynku mieszkalnego.

Zakup przedmiotowej nieruchomości został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i zakwalifikowany jako towar handlowy, ponieważ po jej wykończeniu (lokal był wykończony w stanie deweloperskim) Wnioskodawca ma zamiar ją sprzedać (księgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w miesiącu ….. r.). Stan deweloperski nabytego mieszkania wynika z załącznika do umowy przedwstępnej (ściany otynkowane tynkami gipsowymi i pomalowane na kolor biały, ściany w łazience wykończone tynkami gipsowymi bez malowania, posadzki betonowe w mieszkaniu zacierane maszynowo, brak drzwi wewnętrznych i ościeżnic, instalacja elektryczna bez opraw i gniazd, kanalizacja zakończona zaślepkami, łazienka bez wyposażenia). Sprzedaż lokalu została zaplanowana po jego wykończeniu, a także wyposażeniu w meble, dywany, zasłony, sprzęt AGD, dekoracje i inne artykuły gospodarstwa domowego w czasie krótszym niż 2 lata od momentu zasiedlenia. Kompleksowe wykończenie i wyposażenie lokalu zdaniem Wnioskodawcy wpłynie na uzyskanie spodziewanej ceny a także zgłoszenie się liczby chętnych, których oferty będą miały wpływ na tą cenę. Oferta sprzedaży została skierowana do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W chwili obecnej (miesiąc … r.) Wnioskodawca zawarł już umowę przedwstępną sprzedaży lokalu z osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, a osoba ta wpłaciła zaliczkę w kwocie ….. zł, której otrzymanie Wnioskodawca udokumentował fakturą VAT a kwotę zaliczki opodatkował stawką VAT w wysokości 8%. Ostateczna dostawa nieruchomości ma zostać dokonana w terminie 7 miesięcy od dnia zawarcia umowy przedwstępnej. Zaliczka ta zostanie rozliczona w deklaracji VAT-7 złożonej za miesiąc … r.

W związku z zakupem mieszkania z miejscem postojowym, które stanowiły część budowli wybudowanej przez dewelopera doszło do pierwszego zasiedlenia. Zważając na fakt, że dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i sprzedaż nieruchomości będzie dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia Wnioskodawca stwierdził, że nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z tytułu sprzedaży przedmiotowego mieszkania na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.). Nabycie zostało zaewidencjonowane w ewidencji nabycia prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług w miesiącu …. r., a Wnioskodawca zwrócił się w tymże miesiącu w deklaracji VAT-7 o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w kwocie ….. zł na rachunek bankowy w terminie 60 dni. Pozostałe zakupy związane z wykończeniem lokalu i wyposażeniem, a także inne zakupy związane z prowadzeniem działalności gospodarczej zastały zaksięgowane w ewidencji nabycia prowadzonej dla celów podatku VAT, a nadwyżka podatku naliczonego nad należnym w kolejnym miesiącu (….) została wykazana w deklaracji VAT-7 do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Po wykończeniu lokalu Wnioskodawca stwierdził, że wydatki na ulepszenie lokalu nie przekroczyły 30 %, zatem w przypadku, gdyby nie dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od nabycia lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym mógłby skorzystać ze zwolnienia tej dostawy, o którym mowa w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Z analizy faktur dokumentujących zakupy towarów i usług na wykończenie nieruchomości nabytej w stanie deweloperskim wynika, że Wnioskodawca poniósł wydatki w kwocie netto ….. zł (kwota brutto ….. zł) a o podatek naliczony w kwocie ….. zł pomniejszył podatek należny w poszczególnych miesiącach. Kwota brutto …… zł stanowi zatem …..% wartości początkowej brutto tego lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów, w tym przypadku dostawy mieszkania z miejscem postojowym stanowiącego część budynku mieszkalnego zostały określone w przepisach art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. W przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT ustawodawca przewidział, że zwolnienie od podatku VAT dotyczy dostawy budynków, budowli lub ich części, jeżeli dostawa ta spełni warunki określone w tych przepisach.

W myśl przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z analizy cytowanych przepisów wynika, że użytkowanie, w tym przypadku zakup na cele prowadzonej działalności gospodarczej przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich nabyciu lub wybudowaniu spełnia definicję pierwszego zasiedlenia, o której mowa w przepisach „ art. 2 pkt 14a” ustawy o VAT, a jeśli od tego momentu upłynął okres co najmniej 2 lat, wówczas dostawa takiej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z VAT. Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Wnioskodawca stwierdził, że w jego przypadku doszło do pierwszego zasiedlenia, jednakże w związku z dokonaniem dostawy przed upływem 2 lat od zasiedlenia, dostawa ta nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W myśl przepisów „ art. 43 ust. 10a” ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z cytowanych powyżej przepisów prawo do zwolnienia przysługuje, jeżeli w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dokonujący ich dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli dokonuje dostawy nieruchomości przed upływem 2 lat od zasiedlenia i nie może tym samym skorzystać ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10, to może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT po złożeniu korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc …., w której skoryguje kwoty podatku naliczonego „in minus” od nabycia przedmiotowej nieruchomości oraz dokona zwrotu na rachunek bankowy urzędu skarbowego nienależnie otrzymanej z tego tytułu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z odsetkami. Jednocześnie złoży korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc ….. korygując dostawę (zaliczkę) i podatek należny od tej dostawy do „zera”.

Jak wynika z treści przepisów art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację a skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Uprawnienie to ulega zawieszeniu na podstawie przepisów art. 81b § 1 tej ustawy na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie zachodzą takie przesłanki, bowiem organy podatkowe nie prowadzą w zakresie podatku od towarów i usług ani postępowania podatkowego, ani też kontroli podatkowej. W związku z tym Wnioskodawca może złożyć korekty przedmiotowych deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe - w zakresie braku możliwości zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług,
nieprawidłowe - prawa do skorygowania deklaracji VAT-7 za miesiąc ….. r.,
nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży lokalu mieszkalnego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r, poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy)

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy budynków, budowli i ich części zostały określone w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r. - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:

przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,
rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,
rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,
adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,
modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodujących istotną zmianę cech użytkowych.

Zatem nieruchomości (np. lokale mieszkalne), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy – w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 19a ust. 8 ustawy – jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z przywołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w świetle obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana dostawa lokalu mieszkalnego nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z treści wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości w dniu …… r. od dewelopera jako towar handlowy (zatem lokal nie został przyjęty do użytkowania) i planowana dostawa nastąpi w terminie 7 miesięcy od dnia zawarcia umowy przedwstępnej, zawartej w miesiącu …. r.

Dostawa lokalu mieszkalnego - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie będzie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy jego nabyciu, bowiem jego sprzedaż miała posłużyć czynnościom opodatkowanym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 3 za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Zgodnie z § 2 tego artykułu skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

W związku z tym, iż planowana dostawa lokalu mieszkalnego nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy i winna być opodatkowana według właściwej stawki, zatem w deklaracji VAT-7 za miesiąc …. r. powinien zostać wykazany podatek z wystawionej fakturzy zaliczkowej. Reasumując jeżeli Wnioskodawca był zobowiązany do wykazania/rozliczenia podatku należnego w związku z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej zaliczki, to nie ma prawa do skorygowania złożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc …… r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2b należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że analiza treści załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie będą one przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto informuje się, że w zakresie pytania 2a zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin