INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011r. (data wpływu 15 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2012r. (data wpływu 20 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowe z tytułu otrzymania przedpłaty na usługi telekomunikacyjne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowe z tytułu otrzymania przedpłaty na usługi telekomunikacyjne. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lutego 2012r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 lutego 2012r. znak: IBPP3/443-1298/11/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zawarła kontrakt z kontrahentem mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii na pośrednictwo w wymianie pakietów RTP przy wykorzystaniu protokołów sygnalizacyjnych właściwych dla technologii VOIP między kontrahentem a podmiotami działającymi w krajach poza terenem UE. Świadczone usługi są świadczone dla siedziby prowadzenia działalności gospodarczej kontrahenta brytyjskiego, która znajduje się w Wielkiej Brytanii.

Podobnych kontraktów spółka zamierza zawrzeć w przyszłości więcej. RTP /ang. Realtime Transfer Protocol/ jest to protokół transmisji pakietów w czasie rzeczywistym stosowany między innymi do przesyłu danych audio (VOIP) lub video. Technologia VOIP jest to technologia telefonii internetowej. Kontrahent angielski będzie przekazywał w technologii VOIP pakiety RTP do serwera spółki, który to przetransportuje je dalej do odbiorcy w dowolnym miejscu na świecie.

Działalność ta sklasyfikowana jest w PKD 61.90.Z - działalność w zakresie pozostałej Telekomunikacji - podklasa - umożliwianie rozmów za pośrednictwem internetu (VOIP - Voice Over Internet Protocol). Do dnia sporządzenia niniejszego wniosku nie wykonano jeszcze żadnych usług z tego kontraktu.

Zgodnie z kontraktem kontrahent angielski będzie wpłacał na rachunek bankowy spółki przedpłaty zgodnie z prognozowanymi zapotrzebowaniami lub na podstawie faktur pro forma. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy polski. Podstawą rozliczenia przedpłat będzie faktura końcowa wystawiona w terminie 3 dni od dnia rozpoczęcia następnego okresu rozliczeniowego.

Kontrahent angielski podał jedynie swój NIP - nie podał NIP UE. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorstw telekomunikacyjnych przez prezesa urzędu komunikacji elektronicznej /UKE/. W ogólnym opisie sieci telekomunikacyjnych, usług telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących zawartym, w wydanym przez UKE zaświadczeniu zawarte są usługi objęte kontraktem tj. usługa telekomunikacyjna sprzedawana we własnym imieniu i na własny rachunek, wykonywana przez innego dostawcę usług/tranzyt połączeń telefonicznych w technologii VOIP.

Spółka nie jest i nie będzie zarejestrowana dla potrzeb VAT na terenie Wielkiej Brytanii.

Wydatki pośrednie związane z działalnością opisaną we wniosku to wydatki ogólnie nazwane administracyjnymi takie jak: telefony, energia, woda i kanalizacja, usługi informatyczne, dostęp do internetu, koszty remontów pojazdów firmowych itp. Wydatki te będą również związane z inną działalnością Spółki podlegającą podatkowi VAT. Wydatki te można by przyporządkować proporcjonalnie do działalności opodatkowanej i zwolnionej. Innej działalności zwolnionej ani nie podlegającej podatkowi, oprócz opisanej we wniosku Spółka nie prowadzi.

Spółka będzie posiadać dokumenty na wydatki w zakresie kosztów pośrednich działalności w związku z czynnościami opisanymi we wniosku do ich rozliczenia system proporcjonalnym /czynności opodatkowane i czynności zwolnione/.

W związku z powyższym zadano pytania:

Czy dokonywane przedpłaty rodzą obowiązek podatkowy VAT tj. obowiązek wystawiania faktur zaliczkowych VAT i ewentualnie z jaką stawką, czy obowiązek podatkowy powstanie w terminie rozliczenia przedpłat tj. 3 dnia następnego okresu rozliczeniowego, czy obowiązek podatkowy VAT w ogóle nie wystąpi...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonane przedpłaty nie rodzą obowiązku podatkowego VAT. Zgodnie z art. 19 ust.1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie dotyczącej rozliczeń ich wykonania. Zawarty kontrakt § 5 pkt 1, 3 i 4 w brzmieniu "....kontrahent jako zabezpieczenie przyszłych transakcji wpłacać będzie przedpłaty"....."okresy rozliczeniowe obejmują jeden m-c kalendarzowy". Podstawą rozliczenia przedpłat będzie faktura końcowa wystawiona w terminie 3 dni od dnia rozpoczęcia następnego okresu rozliczeniowego - zawiera termin rozliczenia płatności za świadczone usługi. Zatem obowiązek podatkowy VAT powstałby 3 dnia następnego okresu obliczeniowego. Ale ponieważ obowiązek podatkowy spoczywa na odbiorcy usługi w Spółce obowiązek podatkowy VAT nie wystąpi w ogóle.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Na wstępie należy zauważyć, że w odrębnym rozstrzygnięciu znak IBPP3/443-1298/11/PK stwierdzono, że na podstawie art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, miejscem świadczenia usług oraz opodatkowania opisanych we wniosku usług jest Wielka Brytania.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane "informacjami podsumowującymi".

Stosownie do art. 100 ust. 3 i 4 ustawy informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7. Informacje podsumowujące mogą być składane za okresy kwartalne w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, w przypadku gdy dotyczą one:

1. transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku od wartości dodanej, nie przekracza w danym kwartale i w żadnym z czterech poprzednich kwartałów kwoty 250.000 zł;
2. transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli całkowita wartość tych transakcji, bez podatku, nie przekracza w danym kwartale 50.000 zł;
3. transakcji, o których mowa w ust. 1 pkt 4.
   
   

Stosownie do art. 100 ust. 11 ustawy o VAT na potrzeby określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w ust. 3 i 4, w zakresie świadczenia usług wymienionych w ust. 1 pkt 4, przepisy art. 19 ust. 19a i 19b stosuje się odpowiednio

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca w celu określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług, których miejsce świadczenia jest poza terytorium kraju odsyła do art. 19 ust. 19a i 19b ustawy. Powyższy moment powstania obowiązku podatkowego został określony dla potrzeb ewidencyjnych w zakresie składania informacji podsumowujących oraz deklaracji VAT.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

W myśl 19 ust 13 pkt 1 lit b obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18.

Powyższy przepis wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla usług telekomunikacyjnych skorelowany z terminem płatności, lecz jedynie w przypadkach, w których został określony termin płatności w stosownych umowach za świadczone usługi. Oznacza to, że niezależnie od daty zrealizowania świadczenia, otrzymania zapłaty czy wystawienia faktury, nawet jeżeli wystawienie faktury lub zapłata (zaliczka, przedpłata itp.) nastąpi wcześniej niż wykonanie usługi, obowiązek i tak powstanie z dniem upływu terminu płatności określonego w umowie właściwej dla świadczenia tych usług.

Przy czym należy tutaj zwrócić uwagę na ww. ust. 19a i 19b artykułu 19, w których stwierdza się, że w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1. usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;
2. usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.
   
   

Do usług, o których mowa powyżej, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Natomiast ust. 11 art. 19 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Powyższe przepisy art. 19 ust. 19a i 19b w przypadku usług dla których miejsce opodatkowania jest ustalane na podstawie art. 28b ustawy ustala jednolity moment powstania obowiązku podatkowego niezależnie od charakteru tych usług, a mianowicie obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi, a w przypadku otrzymania należności przed wykonaniem usługi to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Tym samym dochodzi tutaj do derogacji normy wynikające z art. 19 ust. 13 ustawy o VAT.

Jednocześnie należy zauważyć, że dla usług, które są rozliczane (opłacane) w kolejnych okresach rozliczeniowych, a okres rozliczeniowy jest nie dłuższy niż rok i usługi z importu są świadczone w powtarzających się stale okresach rozliczeniowych, wówczas usługa jest uznawana za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego. Nie ma znaczenia termin płatności ani moment dokonania zapłaty. Decyduje upływ okresu rozliczeniowego.

Jak wskazano powyżej przepisy te stosuje się odpowiednio gdy usługodawcą jest podatnik polski a usługi te opodatkowuje usługobiorca z innego kraju. Zatem w sytuacji gdy Spółka z kontrahentem brytyjskim ustanowiła miesięczne okresy rozliczeniowe usługa będzie uznana za wykonaną, a tym samym obowiązek podatkowy powstanie w momencie upływy danego okresu rozliczeniowego. Jednakże w przypadku otrzymania części bądź całości należności przed końcem okresu rozliczeniowego obowiązek podatkowy w odniesieniu do otrzymanej należności powstanie w dniu jej otrzymania.

Trzeba tutaj zauważyć, że przedmiotowy obowiązek podatkowy nie rodzi zobowiązania podatkowego czyli zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku, a jedynie jest rozpoznawany dla określenia okresów, za które należy wykazać przedmiotowe świadczenia w informacji podsumowującej oraz deklaracji podatkowej.

Na mocy § 10 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Powyższy przepis nakłada ogólny obowiązek dokumentowania fakturą VAT otrzymanej przedpłaty.

Ponadto mając na uwadze, że miejsce świadczenia przedmiotowych usług znajduje się poza Polską usługi te nie będą podlegać opodatkowaniu jakąkolwiek stawką podatku w kraju, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty z tego tytułu podatku na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.