Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.388.2019.1.JKT
z 4 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-puap tego samego dnia), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 3a pkt 2 uCIT, może zaliczyć wydatki na zakup świadczonych lub wykonywanych przez podmioty rynkowe inne niż jednostki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 uCIT (o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce):

• licencji oprogramowania symulatora;
  
• wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu;
  
  • jest prawidłowe,
• zakup niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B
  
  • jest nieprawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2019 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) rozwija innowacyjne rozwiązania obejmujące symulatory i systemy sterowania systemami pola walki oraz symulatory przeznaczone dla cywilnych branż m.in. do nauki jazdy samochodem ciężarowym, autobusem oraz lokomotywą. Wnioskodawca realizuje projekty w ramach programów europejskich oraz projekty finansowane ze środków własnych. Realizowane projekty cechują się dużym poziomem innowacyjności oraz zaawansowania technologicznego. W swojej strukturze organizacyjnej posiada działy, w których zatrudnieni są pracownicy, którzy realizują m.in. działalność badawczo-rozwojową, tzw. dział R&D. Dział ten wspiera sekcja informatyków, którzy tworzą narzędzia informatyczne wspomagające opracowywane rozwiązania technologiczne oraz niezbędne oprzyrządowania do wykonania prototypów.

Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b uCIT.

Spółka posiada status centrum badawczo-rozwojowego (dalej: „CBR”), nadany przez ministerstwo inwestycji i rozwoju. Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1402, z późn. zm., dalej zwana: „u.n.f.w.i.”):

Status centrum badawczo-rozwojowego może uzyskać przedsiębiorca którego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej:

1. 5 000 000 złotych oraz którego przychody netto ze sprzedaży wytworzonych przez siebie usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej, stanowią co najmniej 20% przychodów netto albo
2. 2 500 000 złotych i są niższe niż 5 000 000 złotych oraz którego przychody netto ze sprzedaży wytworzonych przez siebie usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów w sprawie polskiej klasyfikacji wyrobów i usług lub praw własności przemysłowej, stanowią co najmniej 70% przychodów netto.
   
   

Zatem, potwierdzeniem realizacji działalności badawczo-rozwojowej przez Spółkę jest fakt posiadania statusu CBR, który wprost wymaga prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Realizowane przez Spółkę projekty posiadają wysoki wskaźnik innowacyjności z uwagi na poziom prowadzonych prac.

Realizowaną działalność badawczo-rozwojową można sklasyfikować jako:

• prace badawczo-rozwojowe i wdrożenia systemów z dziedziny automatyki i sterowań,
• symulatory i trenażery,
• bezprzewodowe sterowanie z informacją zwrotną,
• prace softwarowe i inne realizowane na potrzeby firm, Wojska oraz Szkolnictwa Wyższego.

Wnioskodawca w ramach działalności B+R dokonuje:

• opracowania koncepcji, funkcjonalnego prototypu i wytworzenia nowych symulatorów lokomotyw oraz
• opracowania nowych urządzeń i stanowisk oraz rozwinięcia oprogramowania dla systemu szkolno-treningowego.
  
  

Jednym z głównych celów przedsięwzięć rozwojowych jest opracowanie i wdrożenie oprogramowania specjalistycznego obsługującego zaprojektowane sterowniki o charakterze szkoleniowym. Prace prowadzone w ramach projektu obejmują rozszerzenie istniejących modułów oprogramowania o współpracę z nowo wytworzonymi produktami.

Zakres projektu obejmuje następujące zadania i obszary:

1. rozwój oprogramowania GUI (ang. graphical user interface, tj. Graficzny Interfejs Użytkownika - określenie sposobu prezentacji informacji przez komputer oraz interakcji z jego użytkownikiem);
2. poprawa stabilności aplikacji GUI;
3. dostosowanie interfejsu użytkownika do obsługi tłumaczeń w różnych językach;
4. wprowadzenie nowych funkcji, w tym: profile instruktora, konsola powtórek, możliwości tworzenia lekcji (automatyczne planowanie trasy, semafory i zależności pojazdów), edytor harmonogramów, widgety dla nowych funkcji logicznych;
5. Ulepszenia obecnego oprogramowania GUI o nawigację, wygląd i inne udogodnienia zwiększające komfort użytkowania.
   
   

W związku z realizacją nowego modułu symulatora typu: lokomotywa, Wnioskodawca współpracuje z podmiotem zewnętrznym dostarczającym fachowej wiedzy i rozwiązań na temat rozwoju dotychczasowego oprogramowania o nowe funkcje. Po dostarczeniu kodów modułu, dokumentacji i specyfikacji przez podmiot zewnętrzny Wnioskodawca dokonuje adaptacji i wdrożenia nowej usługi.

Wnioskodawca w procesie tworzenia nowego symulatora korzysta również z ekspertyz firm zajmujących się kreowaniem przestrzennych modeli graficznych, nadawaniu im odpowiednich kolorów, faktur i powierzchni, aby w ostateczności produkt wyglądał jak prawdziwy. Są to m.in. modele 3D stacji kolejowych mających zastosowanie w oprogramowaniu montowanym w symulatorach. W wyniku dostarczenia wiedzy eksperckiej i powstałego projektu graficznego następuje wdrożenie procesu produkcyjnego danego wyrobu.

Spółka pozyskuje także usługi B2B, które są ściśle związane z produkcją symulatora. W ramach prac zleconych do podwykonawców należy:

• malowanie elementów,
• spawanie,
• usługa stolarska,
• cięcie, gięcie elementów,
• oklejanie.
  
  

Ze względu na specyficzną konstrukcję symulatora, Spółka powierza wykonanie wymienionych czynności w ramach usługi wsparcia podmiotowi, który prowadzi działalność obejmującą działania twórcze umożliwiające nadanie prototypowi niepowtarzalnej i niekonwencjonalnej struktury powłoki zewnętrznej.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym opisem, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych rodzajowo w art. 18d ust. 3a pkt 2 uCIT, może zaliczyć wydatki:

• na zakup licencji oprogramowania symulatora;
• na zakup wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu;
• zakup niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B;

świadczonych lub wykonywanych przez podmioty rynkowe inne niż jednostki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 u CIT (o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 u.n.f.w.i., zgodnie z art. 18d ust. 3a pkt 2 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż jednostki naukowe wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT (o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ulga polega na możliwości odliczania od podstawy opodatkowania do 150% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową - w tym wskazanych kosztów kwalifikowanych ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań, wiedzy technicznej i patentów itp.

Wysokość wymienionych kosztów kwalifikowanych, nie może przekroczyć 10% przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych podatnika, osiągniętych w roku podatkowym.

W ramach prowadzonych prac dział B+R Wnioskodawcy ponosi wydatki na stworzenie oprogramowania potrzebnego do realizacji projektu symulatora lokomotywy na podstawie umowy cywilnoprawnej oraz usługi związane z dostarczeniem autorskich projektów graficznych i modeli 3D, które wykorzystuje się przy tworzeniu nowych lub rozwijaniu istniejących produktów i technologii.

Prowadzone przed podmioty zewnętrzne usługi na rzecz podatnika są związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową realizowaną w ramach CSR.

Zakres czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę określony przez umowę z dostawcą zewnętrznym jest podyktowany koniecznością nabycia licencji oprogramowania i dostarczenia wiedzy technicznej z obszaru oprogramowania IT GUI przy rozwijaniu nowych produktów oraz w zakresie niezbędnym do stworzenia prototypu nowej technologii. W tym zakresie podstawę zaliczenia kosztów kwalifikowanych stanowi przepis art. 18d ust. 3a pkt 2 uCIT, a zaadoptowane rozwiązanie informatyczne będzie wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Ponadto, przeznaczenie i zastosowanie nabytego oprogramowania (w tym licencji) w związku ze świadczoną usługą ma na celu osiągniecie określonego wyniku badawczego, a zebrane dane i informacje przy pomocy tego narzędzia mają służyć dalszym pracom w rozwoju innowacyjnych prototypów symulatora.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.484.2018.1.MR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że spółka do kosztów kwalifikowanych związanych z działalnością badawczo-rozwojową, podlegających odliczeniu w ramach ulgi B+R może zaliczyć wydatki na nabycie sprzętu oraz oprogramowania (w tym licencje) w części, w jakiej ten sprzęt i oprogramowanie będą wykorzystywane w ramach jej działalności B+R.

W niniejszym stanie faktycznym Wnioskodawca tworzy produkty w postaci symulatora pozyskując przy tym narzędzia i wiedzę techniczną w zakresie oprogramowania interfejsów graficznych.

Usługi B2B na malowanie elementów, spawanie, usługi stolarskie, cięcie, gięcie elementów i oklejanie stanowią element prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ mają charakter twórczy, systematyczny oraz nakierowane są na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań. Nie są to czynności typowe dla tego rodzaju usług, ale wymagające kreatywności i wsparcia ekspertów z zakresu projektowania urządzeń technicznych oraz wizualizacji procesów oraz systemów produkcyjnych. Zgromadzona w tym procesie wiedza pozwala Wnioskodawcy realizować kolejne prototypy maszyny symulatora z uwzględnieniem newralgicznych elementów montażu, zestawienia obiektów ruchomych oraz opracowania kompozycji wyglądu docelowego produktu.

Wszystkie realizowane ww. usługi charakteryzuje atrybut w postaci korzystania z wymiernej wiedzy technicznej. Słownik języka polskiego nie posługuje się bezpośrednio terminem wiedza techniczna, jednak z pojęć składowych zwrotu wynika, że „wiedza” to: «ogół wiadomości zdobytych dzięki badaniom, uczeniu się itp.; też: zasób informacji z jakiejś dziedziny» lub «znajomość czegoś»

Termin „techniczny” określa się jako: „odnoszący się do techniki jako dziedziny wiedzy”; „używany przy kreśleniu projektów maszyn, urządzeń, rozwiązań architektonicznych, planów, map itp.”; „dotyczący techniki wykonywania jakichś czynności lub sposobu realizacji czegoś”.

Nie podlega wątpliwości, że przy realizacji prototypu Wnioskodawca posługuje się wiedzą techniczną z zakresu architektury, projektowania i wizualizacji przedmiotów oraz fachową z zakresu gięcia, cięcia, spawania i oklejania nietypowych konstrukcji przedmiotów.

W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac B+R z pozyskaną wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu lub nowej technologii w organizacji CBR.

W opinii Spółki, tego typu koszty nabycia wiedzy technicznej z zakresu projektowania architektury obrazu urządzenia docelowego (interfejsów graficznych) oraz nabycia oprogramowania (w tym licencji oprogramowania), oraz niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B można zakwalifikować jako koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3a pkt 2 uCIT podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z poźn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT, w przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2018 r. poz. 141 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534), za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się także: koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się, ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 18d ust. 3c ustawa o CIT, wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w ust. 3a, nie może przekroczyć 10% przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych podatnika, o którym mowa w ust. 3a, osiągniętych w roku podatkowym

Natomiast, stosownie do treści art. 18d ust. 3d ww. ustawy, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, będących mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2–3, natomiast w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a, odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1–4a, ust. 2a i 3:

1. jest dokonywane zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 651/2014”, w formie i na warunkach, o których mowa w art. 5 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 651/2014;
2. stanowi pomoc, o której mowa w art. 25 lub art. 28 rozporządzenia nr 651/2014;
3. podlega kumulacji na zasadach określonych w art. 8 rozporządzenia nr 651/2014.
   
   

W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, odliczenie:

1. kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1–4a, ust. 2a i 3, w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. i rozporządzenia nr 651/2014,
2. 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, dokonane przez podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. l rozporządzenia nr 651/2014

-stanowi pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej, która może być udzielona po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską (art. 18d ust. 3e ustawy o CIT).

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 3f ustawy o CIT, w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, kwota, o którą został pomniejszony w roku podatkowym podatek dochodowy z tytułu odliczenia:

1. kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1–4a, ust. 2a i 3, nie może przekroczyć dwukrotności kwot wymienionych w art. 4 ust. 1 lit. i rozporządzenia nr 651/2014;
2. 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, nie może przekroczyć dwukrotności kwoty wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. I rozporządzenia nr 651/2014.
   
   

W myśl art. 18d ust. 3h ustawy o CIT, podatnik, o którym mowa w ust. 3a, nie może dokonywać odliczeń, o których mowa w ust. 3d, w przypadku gdy:

1. znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, o której mowa w art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014,
2. ciąży na nim obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem i ze wspólnym rynkiem.
   
   

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o CIT).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o CIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 ustawy o CIT, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
   
   

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o CIT, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki:

• na zakup licencji oprogramowania symulatora;
• na zakup wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu;
• zakup niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B
  
  

świadczonych lub wykonywanych przez podmioty rynkowe inne niż jednostki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT (o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Wnioskodawca wskazał w przedstawionym stanie faktycznym, że ponosi wydatki na zakup licencji oprogramowania symulatora, na zakup wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu oraz zakup niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B.

W ramach prac zleconych do pod

wykonawców w ramach usługi B2B należy:

• malowanie elementów,
• spawanie,
• usługa stolarska,
• cięcie, gięcie elementów,
• oklejanie.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada status Centrum Badawczo-Rozwojowego, zatem zastosowanie znajdzie cyt. powyżej art. 18d ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 18d ust. 3a pkt 2, za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się także, m.in. koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że koszty zakupu licencji oprogramowania symulatora oraz zakupu wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu stanowią koszty kwalifikowane jako wymienione w art. 18d ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT.

Natomiast, usługi zakupu niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B kosztów kwalifikowanych stanowić nie mogą. Nie można ich bowiem zakwalifikować do kategorii ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony wynalazek. Jak wskazuje sam Wnioskodawca we wniosku, prace zlecone do podwykonawców są związane z nadaniem prototypowi niepowtarzalnej i niekonwencjonalnej struktury powłoki zewnętrznej. Nie mieszczą się zatem w kategorii kosztów wskazanych w art. 18d ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 3a pkt 2 Ustawy o CIT, może zaliczyć wydatki na zakup świadczonych lub wykonywanych przez podmioty rynkowe inne niż jednostki wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT (o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce):

• licencji oprogramowania symulatora;
• wiedzy z zakresu projektowania interfejsów graficznych służącym wykonaniu elementów prototypu;

-jest prawidłowe,

• zakup niekonwencjonalnych i twórczych usług B2B

-jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.