Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.378.2019.2.MJ
z 8 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2019 r. (data wpływu 30 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2019 r. (data wpływu 16 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następując zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski. Działalność gospodarcza opodatkowana jest na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Dokonując ewidencji zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, wydatki na nabycie towarów i usług są kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

W przyszłości Wnioskodawczyni planuje wykonywać czynności w ramach zawartej umowy o współpracę na rzecz spółki jawnej, której jest wspólnikiem, we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawczyni w ramach świadczonych [usług] nie będzie ponosiła odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultaty świadczonych czynności oraz za ich rezultaty.

Wnioskodawczyni wykonując czynności wynikające z zawartej umowy współpracy ze spółką jawną ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Stronami umowy o współpracy będą odrębne podmioty gospodarcze, umowa będzie miała charakter dobrowolny, zawarta będzie na okres wieloletni, przedmiotem umowy będzie nawiązanie współpracy między podmiotami gospodarczymi o świadczenie usług. Umowa współpracy ze spółką jawną będzie zawierała sposób naliczenia wynagrodzenia należnego za wykonane czynności wg umowy. Wynagrodzenie za wykonane czynności zostanie przez Wnioskodawczynię udokumentowane wystawioną fakturą, po wykonaniu czynności nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Kosztami w ramach prowadzonych czynności będą w znacznej części koszty związane z eksploatacją samochodu niezbędnego do wykonywania czynności ubezpieczeniowych, materiały biurowe, jak i zakup usług teleinformatycznych.

Przedmiotem działalności spółki jawnej, o której mowa we wniosku, jest działalność brokerów i agentów ubezpieczeniowych wg PKD 66.22.Z. Z treści umowy spółki wynika, że wszyscy wspólnicy zobowiązani są do świadczenia pracy na rzecz spółki i za tę pracę wspólnikowi przysługuje wynagrodzenie na zasadach ustalonych przez wszystkich wspólników.

Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest również działalność brokerów i agentów ubezpieczeniowych wg PKD 66.22.Z oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania PKD 70.22.Z, w ramach swojej działalności Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości wykonywać czynności agencyjne (ubezpieczeniowe) na rzecz spółki jawnej, w której jest wspólnikiem, tzn. sprzedawać ubezpieczenia majątkowe oraz życiowe, pozyskiwać nowych klientów, dbać o kompleksową obsługę pozyskanych klientów.

Usługi ubezpieczeniowe będą świadczone na podstawie umowy współpracy zawartej pomiędzy działalnością Wnioskodawczyni a spółką jawną.

Wnioskodawczyni zamierza świadczyć usługi tylko na rzecz spółki jawnej.

Obecnie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oraz posiada wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. 

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni wystawiając fakturę za świadczone usługi z indywidualnej działalności gospodarczej dla spółki jawnej, w której jest jednym ze wspólników, będzie mogła w proporcji do posiadanych udziałów uwzględnić koszt z niej wynikający w rozliczeniu swojego podatku w spółce jawnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni – jako wspólnik sp. jawnej może współpracować ze spółką świadcząc na jej rzecz usługi. Forma świadczenia usług zależy od wspólnika i może to być działalność gospodarcza. Jeżeli faktura VAT na takie usługi została wystawiona, a koszt poniesiony przez spółkę jest związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, to nie ma przeszkód, aby taki wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki jawnej i uwzględnić koszt z niej wynikający w rozliczeniu podatku w spółce.

Wnioskodawczyni wskazała, że w myśl definicji kosztów uzyskania przychodów, wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Według Wnioskodawczyni, sam fakt, że jest ona wspólnikiem spółki jawnej, dla której zamierza świadczyć usługi, nie stanowi przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez tę spółkę, wydatków na nabycie usług wspólnika - świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• być właściwie udokumentowany.
• wydatek został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

W świetle powyższego uregulowania, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem – wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą - działalność brokerów i agentów ubezpieczeniowych wg PKD 66.22.Z oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania PKD 70.22.Z.

W ramach swojej działalności Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości wykonywać czynności agencyjne (ubezpieczeniowe) na rzecz spółki jawnej, w której jest wspólnikiem, tzn. sprzedawać ubezpieczenia majątkowe oraz życiowe, pozyskiwać nowych klientów, dbać o kompleksową obsługę pozyskanych klientów, w ramach zawartej na okres wieloletni umowy o współpracę na rzecz spółki jawnej.

Wynagrodzenie za wykonane czynności zostanie przez Wnioskodawczynię udokumentowane wystawioną fakturą, po wykonaniu czynności nie rzadziej niż raz w miesiącu.

Obecnie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oraz posiada wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. 

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505 z późn. zm.), spółka osobowa – to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Ponadto w § 2 tegoż artykułu wskazano, że każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

Z powyższego wynika, że spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tejże spółki.

Spółka jawna nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych. Na gruncie przepisów ww. ustawy spółka jawna stanowi natomiast jedną z form organizacyjnych za pośrednictwem której osoby fizyczne prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą.

Wobec powyższego uzyskane przez spółkę nie będącą osobą prawną przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce jawnej stanowi dla jej wspólników - osób fizycznych, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Wskazać należy, że w sytuacji gdy jeden ze wspólników będący wspólnikiem spółki jawnej świadczy usługi dla tej spółki, jako odrębny podmiot prowadzący działalność gospodarczą na własny rachunek, to transakcje zawierane z ww. spółką następują w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki jawnej, w której jest również wspólnikiem. Sam fakt, że wspólnikiem spółki jawnej jest ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki jawnej wydatków na nabycie usług od wspólnika, świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej.

W rozpatrywanej sprawie świadczenie przez Wnioskodawczynię usług nastąpi na podstawie zawartej umowy o współpracę, łączącej dwa odrębne podmioty gospodarcze − Wnioskodawczynię (jako osobę prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą) oraz spółkę jawną. Dlatego też wykonywanie usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie może być uznane za pracę własną w rozumieniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że wydatki spółki jawnej na nabycie usług świadczonych przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów tej spółki, której jest wspólnikiem, o ile w istocie wydatki te spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki jawnej, ww. wydatki będą mogły stanowić koszty podatkowe, proporcjonalnie do jej udziału w zysku tej spółki. Zgodnie bowiem z ww. art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Reasumując − wydatki poniesione przez spółkę jawną na wypłatę Wnioskodawczyni wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, spełniające warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udokumentowane fakturą VAT, będą stanowiły dla Wnioskodawczyni − jako wspólniczki − koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej, proporcjonalnie do posiadanego przez nią udziału w zysku określonego w umowie spółki.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.